เฉิงจิ้นซองเห็นว่าเฉิงโม่หนงก็เดินเข้าไปวิลล่าว่อหลงแบบนี้ หันหน้ามองไปทางเฉิงเฟยหูแวบหนึ่ง
พูดด้วยรอยยิ้ม
“พ่อ เมื่อก่อนผมทำหน้าที่เล่นบทโหด พ่อเล่นบทพ่อพระแม่พระ วันนี้ ทำไมวันนี้ถึงได้แตกหักกับเฉิงโม่หนงได้เร็วขนาดนี้?”
เฉิงเฟยหูหัวเราะหึ
“เฉิงโม่หนง ไม่มีทางแต่งงานกับนายท่านหาน หล่อนไม่คู่ควร! วันนี้พาหล่อนมาเจอนายท่านหาน แค่โยนหินบอกทาง! ยังไงซะ แม้ว่านายท่านหานจะเป็นเซียน แต่ฉันก็ไม่รู้อะไรเกี่ยวกับภูมิหลังครอบครัวของเขาเลย! สู้ปล่อยให้เด็กสาวอย่างเฉิงโม่หนงรบนำหน้าไปก่อน ถ้าวันไหนที่นายท่านหานเบื่อหล่อนแล้ว ฉันยังมีแผนสำรองอยู่”
เฉิงจิ้นซองถามด้วยความสงสัย
“แผนสำรองอะไร?”
เฉิงเฟยหูยิ้มอย่างมีเลศนัย
“ถึงเวลานั้นแกก็รู้เอง สรุป ฉันพ่อของแก ชาตินี้ ก็ไม่มีทางทำธุรกิจขาดทุน!”
เฉิงจิ้นซองหัวเราะ
“พ่อไม่ใช่ว่าเล็งเป้าหมายไปที่เสิ่นรั่วชิงหรอกนะ? พ่อต้องการหลอกใช้เฉิงโม่หนงก่อน ทำความรู้จักนายท่านหานให้มากขึ้น ต่อจากนั้น รอหลังจากที่ท่านรู้จักเบื้องหลังของนายท่านหาน ค่อยวางแผน ให้เขาฆ่าเย่อู๋เทียนตาย ต่อจากนั้น พ่อก็ค่อยคิดหาทางเกลี้ยกล่อมเสิ่นรั่วชิง และมอบเสิ่นรั่วชิงให้กับนายท่านหานเหรอ?”
เฉิงเฟยหูมองไปที่เฉิงจิ้นซองด้วยความประหลาดใจ
“เด็กอย่างแก ฉลาดขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่?”
เฉิงจิ้นซองหัวเราะ
“ตระกูลเฉิงของพวกเราทำธุรกิจอะไร? ผมก็ไม่ใช่ว่าจะไม่รู้!”
เฉิงเฟยหูพูดด้วยใบหน้านิ่ง
“เรื่องราวเหล่านั้นของเมื่อก่อน ฉันลืมไปแล้ว”
รอยยิ้มของเฉิงจิ้นซองยังคงไม่เปลี่ยนแปลง
“จัดหาผู้หญิง ธุรกิจนี้ จะลืมได้ยังไง?”
เฉิงเฟยหูเหลือบมองเฉิงจิ้นซองแวบหนึ่ง และด่าทออย่างไม่พอใจ
“หุบปากเน่าๆของแกซะ! ตอนนี้ ตระกูลเฉิงของพวกเรา เป็นตระกูลชั้นนำ!”
เฉิงจิ้นซองหัวเราะ
ไม่ได้พูดอะไรอีก
ก็เดินเข้าไปในประตูของวิลล่าว่อหลง พร้อมกับเฉิงเฟยหู
เพียงแต่ว่า ไม่นานหลังจากที่ทั้งสองเดินเข้าประตู ก็รู้สึกว่าบรรยากาศในคฤหาสน์ค่อนข้างผิดปกติ ในคฤหาสน์หลังใหญ่ เงียบเกินไป
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จอมนักรบอหังการ
เรื่องนี้อะไรก็ดีหมด เสียอย่างเดียวคือไม่เข้าใจว่าทำไมเหมือนพยายามจะยัดเยียดพระเอกให้มีเมียมากกว่า1? พระเอกเก่งมีเมียคนเดียวไม่ได้?...