จอมนักรบอหังการ นิยาย บท 428

เย่อู๋เทียนกล่าวด้วยใบหน้าที่ไร้อารมณ์

“เชิญท่านกลับไป”

เย่ฝูถูหยิบอาหารเช้าออกมา ใช้ขนมปังทอดหนึ่งชิ้นหนีบปาท่องโก๋ 2 ชิ้น ยื่นให้เย่อู๋เทียน

“แกต้องกินอาหารเช้าให้หมด ฉันถึงจะกลับไป”

เย่อู๋เทียนไม่รับ

เย่ฝูถูมองเย่อู๋เทียนตาปริบๆ แทบจะพูดอ้อนวอนอยู่แล้ว

“กินเถอะ ไม่กินมื้อเช้า จะเป็นโรคนะ อีกอย่าง อะไรนะ เมื่อสักครู่ พ่อฟังอยู่นอกประตูได้ยินว่า เรื่องที่เหวินจือฉวนกบฎนั้น เหมือนว่ามีส่วนเกี่ยวข้องกับนิกายเทียนอิงแห่งประเทศเทียนอิงนะ?”

“พ่อไปประเทศเทียนอิงเหรอสักครั้ง? และฆ่าเจ้านิกายของนิกายเทียนอิงหมดเลย? ไม่ถือว่าเป็นเรื่องใหญ่อะไร ก่อนฟ้ามืด พ่อก็สามารถกลับมาทำมื้อเย็นให้แกกับแม่แกได้!”

เย่อู๋เทียนได้ยินเสร็จ กลับไม่ได้รู้สึกอะไรเป็นพิเศษ

โล่ซวนหยวนฝ่าบาทผู้สูงส่งที่เดินตามหลังเย่อู๋เทียน รวมถึงเจ้าหน้าที่ระดับสูงอาวุโสของประเทศหลงสองสามคน แต่หลังจากได้ฟังคำพูดของเย่ฝูถูแล้ว ทุกคนหน้ากระตุก อย่างไม่มีข้อยกเว้น

ครอบครัวนี้

เป็นสายพันธุ์อะไรกันแน่?

ทำไมการกระทำและคำพูดของพวกเขา ถึงได้สุดยอดขนาดนี้?

เย่อู๋เทียนกลับตอบเย่ฝูถูอย่างเย็นชาประโยคหนึ่ง

“เรื่องนี้ ผมมีแผนของผม ไม่ต้องให้คุณมายุ่ง คุณไปทำเรื่องที่ควรทำก็พอ”

เย่ฝูถูดูรักและเมตตา

“ทำไมจะไม่เกี่ยวข้องกับพ่อล่ะ? สุดท้ายแล้วก็เป็นคนที่มีบัตรประชาชนของประเทศหลงเช่นกัน! แบบนี้ดีไหม? เมื่อกี้ได้ยินแกพูด แกจะให้หมอนั่นที่ชื่อหยางทุนหู่ นำทัพไปประเทศเทียนอิง? พ่อสามารถเป็นทหารที่ไปหน้าได้แต่ถอยไม่ได้! มีพ่ออยู่ อัตราการสูญเสียในสนามรบครั้งนี้สามารถลดลงได้ เพื่อชายหนุ่มเหล่านั้นของกรมทหารประเทศหลง แกก็ใช้พ่อสิ! ไม่เอาค่าจ้างด้วย!”

แม้ว่าเย่อู๋เทียนรู้สึกซาบซึ้งใจ แต่ก็ยังพูดอย่างเฉยเมย

“กลับไปฟังข่าวคราวเถอะ”

เย่ฝูถูหัวเราะเหอะๆ แล้วพูดว่า

“ไม่มีปัญหา! พ่อกำลังจะกลับไป ฟังที่แกจัดการ!”

เย่อู๋เทียนไม่พูดอะไรต่อ และไปที่หอทองม่วง กับโล่ซวนหยวนและพรรคพวกของเขาต่อ

ในเวลานี้ หยางทุนหู่ก็เดินออกมาจากหอทองม่วง และต้องการติดตามเย่อู๋เทียนไปที่หอทองม่วงเพื่อหารือ

แต่ กลับถูกเย่ฝูถูขวางทางเอาไว้

ทั้งคู่สบสายตากัน

หยางทุนหู่กำลังจะทักทายเย่ฝูถูอย่างมีมารยาท

เย่ฝูถูกลับถามหยางทุนหู่ด้วยใบหน้าที่โกรธ

“เมื่อก่อนตอนที่ลูกชายฉันเข้ากองทัพ แกเคยรังแกเขาใช่ไหม?”

หยางทุนหูใบหน้าตึงเครียด

ทันใดนั้นก็เปลี่ยนเป็นท่าทางที่ดูตกตะลึง

เย่ฝูถูหัวเราะอย่างเย็นชา

“ต่อไปถ้ากล้าไม่รู้จักเด็กไม่รู้จักผู้ใหญ่ต่อหน้าลูกชายฉันอีก ฉันจะอัดแก เข้าใจไหม?”

หยางทุนหู่มีใบหน้ามืดมน พูดตามตรง เขาเป็นครูฝึกคนแรกของเย่อู๋เทียนหลังจากที่เขาเข้าร่วมกองทัพ

นับว่าเป็นอดีตเจ้านายของเย่อู๋เทียน!

ตอนนี้ ไม่คิดว่าจะถูกพ่อของเย่อู๋เทียน ข่มขู่!

ไร้สาระจริงๆเลย!