จอมนักรบอหังการ นิยาย บท 458

โจวซีถามหยั่งเชิง

“ถ้าเช่นนั้น...นับจากวันนี้เป็นต้นไป เมื่ออยู่ต่อหน้าชิงตี้แล้ว บ่าวจะเรียกตนเองว่าน้อง?”

“ ? ”

เย่อู๋เทียนมองโจวซีด้วยรอยยิ้มที่เหมือนจะยิ้มแต่ไม่ยิ้ม

ไม่พูดอะไร

โจวซีหน้าแดงระเรื่อ และกระทืบเท้าเหมือนสาวน้อย

“ต่อไปเมื่ออยู่ต่อหน้าท่านแล้ว บ่าวจะเรียกตนเองว่าน้อง! ถึงตีให้ตายก็จะไม่เปลี่ยนสรรพนาม!”

หลังจากกล่าวประโยคนี้ออกมา

ลูกศิษย์หญิงที่อยู่ข้างหลังโจวซี ต่างหันหน้าไปทางอื่น

พวกเธอแกล้งทำเป็นไม่เห็นด้านที่แรดของโจวซี

กลับกัน เย่อู๋เทียนเป็นฝ่ายที่ไม่สามารถทนเห็นโจวซีทำตัวแรดต่อหน้าตนเองได้ ดังนั้นเขาจึงรีบเปลี่ยนเรื่องทันที

“คุณรออยู่ที่อาศรมหวินซีก่อน เพราะผมไปเขาเอ๋อเหมยกับคุณคราวนี้ ผมต้องบอกภรรยาก่อน ยิ่งไปกว่านั้น ผมไม่ได้เจอเธอหลายวันแล้ว ผมคิดถึงเธอมาก”

คำพูดเหล่านี้ เป็นความในใจของเย่อู๋เทียน

เย่อู๋เทียนที่เหมือนมังกรดุดัน อยู่กับโจวซีเป็นเวลาหกวัน

ยิ่งไปกว่านั้น ต้องเผชิญกับเสียงกรีดร้องของโจวซีทุกวัน......

มันอึดอัดจริง ๆ

ยิ่งไปกว่านั้น เวลาหกวันนี้ นอกจากเผชิญหน้ากับโจวซีแล้ว ยังต้องเผชิญหน้ากับลูกศิษย์สาวสวยเหล่านี้ของเธอด้วย!

คิดถึงภรรยา

เป็นเรื่องปกติ

ทำให้โจวซียิ่งอยากรู้เรื่องของเสิ่นรั่วชิงมากยิ่งขึ้น แล้วศิษย์รักที่เย่อู๋เทียนกล่าวถึงก่อนหน้านั้นเป็นใครกันแน่?

ดังนั้น โจวซีจึงถามหยั่งเชิงเย่อู๋เทียน

“น้องลงภูเขาพร้อมกับท่านได้ไหม? น้องหมายความว่าท่านมีบุญคุณกับน้องขนาดนี้ น้องต้องไปเยี่ยมเยือนคุณนายแล้ว........”

เย่อู๋เทียนครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง และกล่าวว่า

“แต่คุณต้องรับปากเงื่อนไขของผมหนึ่งข้อ”

โจวซีดีใจทันที

“ท่านพูดออกมาเถอะ”

เย่อู๋เทียนกล่าวด้วยสีหน้าไม่เป็นธรรมชาติ

“อย่าเรียกตนเองว่าน้องต่อหน้าผมอีก มันจะทำให้คนอื่นเข้าใจผิดได้”

โจวซีกลอกตาแล้วตอบด้วยรอยยิ้ม

“เมื่ออยู่ต่อหน้าคุณนายแล้ว น้องจะไม่แสดงตัวว่าเป็นอนุภรรยาของท่าน น้องเข้าใจกฎระเบียบนี้ดี”

“……”

เย่อู๋เทียนพูดไม่ออกชั่วขณะอีกครั้ง

เย่อู๋เทียนสูดลมหายใจเข้าลึก ๆ และออกคำสั่ง

“งั้นคุณไปเปลี่ยนเสื้อผ้าเถอะ”

โจวซีกัดริมฝีปากล่างแล้วถามว่า