คำพูดของเย่ฝูถูนั้นแปลกจริง ๆ!
เมื่อเห็นว่าหวงฝู่เจิ้งฉีไม่พูดอะไร เย่ฝูถูก็ยื่นลูกประคำที่อยู่ในมือให้เขา และกล่าวว่า
“คุณบอกว่าโลกกำลังจะวุ่นวาย และไม่มีใครสามารถต้านกองกำลังใหญ่ได้ ภายใต้สถานการณ์ดังกล่าว จะต้องทำอะไรสักอย่างแล้ว”
หวงฝู่เจิ้งฉีสูดลมหายใจเข้าลึก ๆ รับลูกประคำมา แล้วมองเย่ฝูถูด้วยสายตาลึกซึ้ง
“หวังว่าลูกชายของคุณจะสร้างชื่อเสียงในสนามรบเหมือนตอนที่เขาอยู่ในกองทัพ มิฉะนั้น โลกยุทธจักรจะไม่ยอมให้ลูกชายของคุณมีที่ยืนอย่างแน่นอน!”
เย่ฝูถูยักไหล่
“มีผมอยู่ ลูกชายของผมไม่เป็นไรหรอก”
หวงฝู่เจิ้งฉีแสดงสีหน้าไม่เชื่อ
และขณะนี้ ดูเหมือนเย่ฝูถูจะนึกอะไรบางอย่างได้ สั่งหวงฝู่เจิ้งฉีอีกประโยค
“เมื่อกลับไปถึงสำนักเจินอู่แล้ว ฝากบอกหวงฝู่ซิงถูพ่อของคุณว่าถึงเวลาที่ผมเย่ฝูถูจะใช้เขาแล้ว ให้เขาเตรียมใจให้พร้อมด้วย!”
หวงฝู่เจิ้งฉีตกตะลึง แล้วกล่าวเยาะเย้ย
“คุณมันเป็นแค่คนหัวโล้นที่ไม่สามารถเอาชนะแม้แต่ลูกชายของตนเองได้ มีคุณสมบัติที่จะมาสั่งพ่อของผมเหรอ?”
เย่ฝูถูยิ้ม แล้วถามคำถามที่ทำให้เขาไม่สามารถเข้าใจได้
“คุณลองเดาดูสิว่าคนที่โหดเหี้ยมอย่างกัวเถาจือ ทำไมตอนนั้นเธอถึงได้ทำร้ายผู้หญิงธรรมดาอย่างน้องภรรยาของผม? แล้วคุณลองเดาอีกสิว่าทำไมหวงฝู่ซิงถู ถึงไม่เป็นเจ้าสำนักไท่ซ่างของสำนักเจินอู่ที่มีชื่อเสียง และไม่เฝ้าเส้นลมปราณมังกรของเขาเจินอู่ แล้วทำไมเขาต้องไปเป็นทาสรับใช้ อยู่ที่ส่วนหลังภูเขาเอ๋อเหมยล่ะ?”
หวงฝู่เจิ้งฉีขมวดคิ้ว
“เพราะอะไร?”
เย่ฝูถูยิ้มด้วยความลึกลับ
“ผมบอกว่าคุณไม่มีสมอง คุณยังไม่ยอมรับอีก ตอนนี้ดูเหมือนว่าคุณไม่มีสมองจริง ๆ เรื่องแค่นี้ก็ยังไม่เข้าใจ! เหอ ๆ ไปเถอะ ทำตามที่ผมบอก ถ้าคุณทำงานได้ดี ต่อไปก็ติดตามอยู่ข้างกายผม แล้วผมจะสอนการวางแผน การใช้คน และการให้กำเนิดลูกชายที่เก่งอย่างไร?!”
“โอ้ ไม่ถูก! คุณแค่รับผิดชอบให้กำเนิดลูกสาวก็พอแล้ว ทางที่ดีให้กำเนิดเยอะ ๆ หน่อย หนทางข้างหน้ายังอีกยาวไกล ผมมีโอกาสได้ใช้ กล่าวอีกนัยหนึ่ง ผมในฐานะที่เป็นพ่อ อย่างไรเสียก็ต้องรวบรวมสาวงามสามพันคนให้ลูกชายใช่ไหม?”
“มิเช่นนั้น ก็ไม่คู่ควรที่จะเป็นพ่อ!”
“โอ้ มันจนปัญญา ชาตินี้ชีวิตของผมถือว่าจบสิ้นแล้ว เพราะภรรยาเข้มงวดมาก ผมไม่สามารถควบคุมแม้แต่หานจื่อเซียนได้ ดังนั้นตระกูลเย่ของผม ทำได้เพียงอาศัยลูกชายของผมสืบตระกูลเท่านั้น ภาระหนักหน่วงและหนทางยังอีกยาวไกล!”
“จริงสิ เมื่อก่อนพ่อของคุณเป็นคนเจ้าชู้ใช่ไหม? เมื่อถึงเวลานั้น เรียกสาวสวยพวกนั้นมาให้ลูกชายของผมเลือกด้วย ถ้าลูกชายของผมเลือกพวกเธอ ถือเป็นวาสนาของตระกูลหวงฝู่!”
เมื่อฟังถึงตรงนี้ หวงฝู่เจิ้งฉีไม่สามารถทนฟังได้อีกต่อไป เขาแทบอยากจะชกไอ้หัวโล้นอย่างเย่ฝูถูให้ตาย!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จอมนักรบอหังการ
เรื่องนี้อะไรก็ดีหมด เสียอย่างเดียวคือไม่เข้าใจว่าทำไมเหมือนพยายามจะยัดเยียดพระเอกให้มีเมียมากกว่า1? พระเอกเก่งมีเมียคนเดียวไม่ได้?...