จอมนักรบอหังการ นิยาย บท 78

แม้ว่าทั้งสองจะอยู่บนรถแท็กซี่

แต่เสิ่นรั่วชิงก็อดไม่ได้ที่จะหลับตาลง

ขนตาสั่นเล็กน้อย

เห็นได้ชัดว่ากำลังรออะไรบางอย่าง

เย่อู๋เทียนใช้ปลายนิ้วปัดริมฝีปากบางๆของเสิ่นรั่วชิง

ในสายตามีการหยอกล้ออยู่บ้าง

“รั่วชิง ผมยังไม่ได้ขอคุณแต่งงานอย่างเป็นทางการ ก็จะ... มอบจูบให้ผมแล้วเหรอ?”

เสิ่นรั่วชิงหน้าแดงทันที และลืมตาขึ้น

ท่าทางดูทั้งเขินทั้งอาย

แต่ในขณะนั้น คนขับหยุดรถไว้ข้างถนน

"ถึงแล้ว!"

เสิ่นรั่วชิงลงจากรถราวกับวิ่งหนี

หลังจากจ่ายค่ารถแล้ว เย่อู๋เทียนก็ไล่ตามเธอไป และแซวเบาๆ

"กลัวอะไร?"

"ไม่ใช่ความสัมพันธ์ที่น่าอายสักหน่อย"

เสิ่นรั่วชิงบ่นเบาๆ

“คุณ..คุณนี่มันร้ายจริงๆ”

เย่อู๋เทียนหัวเราะ

“ผมแค่ร้ายกับคุณเท่านั้นนิ”

หูของเสิ่นรั่วชิงกลายเป็นสีแดง และเธอมองไปทางร้านตัดเย็บเสื้อผ้าส่วนตัวซึ่งอยู่ไม่ไกล

“ที่นี่เหรอ?”

เยอู๋เทียนพยักหน้า

เสิ่นรั่วชิงรู้สึกสงสัยเล็กน้อย

ระหว่างทาง เย่อู่เทียนได้โม้ไว้เยอะ ว่าร้านตัดเสื้อแห่งนี้ดียังไง

บอกว่าเจ้าของร้านที่นี่นั้น ไม่ว่าจะเป็นทั้งเทคนิคการตัดเย็บ รสนิยมด้านความสวยงาม ไม่มีใครเทียบได้เลย

แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่า ร้านนี้ไม่มีแม้แต่ป้ายร้านด้วยซ้ำ

พี่เทียนไม่ได้จงใจพาเธอมาที่นี่ แต่อันที่จริงแล้วเขาไม่ได้อยากทำเสื้อผ้าให้ตัวเธอใช่ไหม?

ไม่ว่ายังไง เสิ่นรั่วชิงก็ยังคงตามเย่อู๋เทียนเข้าไป

ในเวลานี้ หญิงสาวที่สวยกำลังเลือกเสื้อผ้าอยู่ข้างใน

ทุกการเคลื่อนไหวนั้นช่างดูดีเหลือเกิน

สวมกางเกงยีนส์ขาสั้น และเสื้อยืดที่มีสไตล์

ทรวดทรงองค์เอวดีเลิศ โดยเฉพาะขายาวทั้งสองข้าง ซึ่งสะดุดตามาก

แต่นั่นก็ไม่ได้สำคัญอะไร

สิ่งสำคัญคือ บุคลิกภาพของอีกฝ่ายนั้นงดงามมาก

เมื่อหญิงสาวหันกลับมา เสิ่นรั่วชิงก็ตะลึงนิ่งอยู่กับที่

“ดาราดัง จางม่าน!”

จางม่านมองไปที่เสิ่นรั่วชิงโดยไม่รู้ตัว

บนใบหน้าที่สวยงามของเธอ เธอรู้สึกประหลาดใจกว่าเสิ่นรั่วชิงด้วยซ้ำ

พูดให้ถูกก็คือ

ตกตะลึงในความสวย!

คิดไม่ถึงว่าในโลกนี้จะมีผู้หญิงที่สวยขนาดนี้

นี่มันคือนางฟ้าใช่ไหม?

จางม่าน ในฐานะดาราที่โด่งดังที่สุดในประเทศหลง ได้เห็นดาราหญิงมานับไม่ถ้วน แต่ไม่เคยเห็นผู้หญิงคนไหนที่สวยเหมือนเสิ่นรั่วชิง!

แม้กระทั่ง ยังคิดว่านี่คือดาราตัวน้อยๆที่เพิ่งเดบิวต์และยังไม่มีชื่อเสียงมากนัก

แต่ว่า แค่รูปลักษณ์ของอีกฝ่าย

ไม่จำเป็นต้องเสริมแต่งอะไรเลย แค่ให้เธอปรากฏตัวหน้ากล้อง ก็เพียงพอที่จะบดบังออร่าของนางเอกมากมายได้แล้ว

จางม่านมีสตูดิโออิสระของตัวเอง

หลังจากเห็นเสิ่นรั่วชิงเท่านั้น เธอก็มั่นใจ

อีกฝ่ายจะกลายเป็นดาวรุ่งพุ่งแรงที่สุดของประเทศหลงอย่างแน่นอน!

ไม่มีอีกแล้ว

แม้กระทั่ง จางม่านได้ตัดสินใจแล้ว

ต้องใช้เงินเป็นจำนวนมากในการเซ็นเสิ่นรั่วชิงเข้าบริษัทเธอ

เมื่อคิดเช่นนี้ จางม่านจึงเริ่มไปทักทาย"สวัสดี คุณรู้จักฉันไหม?"

เสิ่นรั่วชิงอดไม่ได้ที่จะตื่นเต้น"เป็นคุณจริงๆ คุณจาง ฉันเป็นแฟนคลับของคุณมานานแล้ว"

จางม่านตกตะลึง

ที่แท้ อีกฝ่ายเป็นแฟนคลับของตน

จางม่านกำลังจะพูดอะไรบางอย่าง

พนักงานคนหนึ่งเดินเข้ามาและมองไปที่จางม่านด้วยความรู้สึกผิด

“ขออภัย คุณจาง เจ้านายของเราบอกว่าเธอไม่ค่อยสบาย สองสามวันนี้ไม่สามารถตัดชุดราตรีให้คุณได้”

จางม่านรู้สึกอายเล็กน้อย

แต่สายตาที่มองไปทางพนักงาน ดูถ่อมตัวมาก

“เป็นแบบนี้นะ ฉันไม่รีบ ขอเพียงคุณเหมียวสามารถตัดชุดให้ฉันได้ ฉันยินดีจ่ายเพิ่มเป็นสองเท่า”

พนักงานยิ้มตอบ

“มันไม่ใช่เพราะเรื่องเงิน ท่านลองไปดูที่อื่นเถอะนะ”

เสิ่นรั่วชิงที่อยู่ด้านข้างแอบตกใจ

เจ้าของร้านตัดเสื้อร้านนี้ ปฏิเสธที่จะทำชุดให้จางม่าน?

จางม่านโด่งดังในประเทศหลงมาสิบกว่าปีแล้ว ความโด่งดังและความนิยมไม่เคยถดถอยเลย!

ในอุตสาหกรรมแฟชั่น ระดับปรมาจารย์หลายคนต่างก็แย่งกันทำชุดให้จางม่าน!

แต่เจ้าของร้านตัดเสื้อร้านนี้ ปฏิเสธเธอ?

อีกอย่าง พนักงานของที่นี่ ถึงกับเชิญจางม่านไปที่อื่น?

ในชั่วขณะหนึ่ง เสิ่นรั่วชิงรู้สึกละอายใจเล็กน้อย

แม้แต่จางม่านยังถูกปฏิเสธ

แล้วตัวเองล่ะ……

ไม่มีฐานนะ ไม่มีเงิน มีคุณสมบัติอะไรมาตัดเสื้อผ้าที่นี่?

แต่เมื่อเสิ่นรั่วชิงกำลังคิดเช่นนี้ พนักงานก็สังเกตเห็นเย่อู๋เทียน ตกตะลึง จากนั้นก็เต็มไปด้วยความประหลาดใจ