จอมนักรบทรงเกียรติยศ นิยาย บท 211

สรุปบท บทที่ 211 เหลียงจงคุกเข่ายอมรับผิด!: จอมนักรบทรงเกียรติยศ

สรุปเนื้อหา บทที่ 211 เหลียงจงคุกเข่ายอมรับผิด! – จอมนักรบทรงเกียรติยศ โดย โซ่วปี่หนานซาน

บท บทที่ 211 เหลียงจงคุกเข่ายอมรับผิด! ของ จอมนักรบทรงเกียรติยศ ในหมวดนิยายใช้ชีวิต เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย โซ่วปี่หนานซาน อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที

คนที่พูดคือจางเทา หัวหน้าของทีมบังคับใช้กฎหมายคนนั้น

คำพูดนี้พูดจบ จางเทาก็วางสายโทรศัพท์ไป เย่ชิงหยู่ยังอยากจะพูดอะไรต่อ แต่ปลายสายอีกฝั่งวางไปแล้ว

เย่ชิงหยู่ไม่สบายใจ ก็โทรไปอีกครั้ง แต่ว่าทางฝั่งนั้นไม่รับสายเธออีกแล้ว

วางโทรศัพท์ลง เย่ชิงหยู่เดินออกไปจากร้านอาหารอย่างขวัญเสีย

เย่ชิงหยู่ในตอนนี้ก็เหมือนกับร่างไร้วิญญาณเดินได้ ทุกอย่างที่เกิดขึ้นเมื่อครู่ราวกับเป็นความฝัน

ทันใดนั้น เธอคิดถึงคนผู้หนึ่งขึ้นมา คนคนนี้บางทีอาจจะสามารถช่วยเธอได้--เฉิงฉู่

ใช่แล้ว เฉิงฉู่และตระกูลเซียวมีความร่วมมือกันอยู่ เฉิงฉู่น่าจะสามารถพูดอะไรสักเล็กน้อยให้ตนเองได้ คิดมาถึงตรงนี้ เธอก็รีบร้อนโทรออกหาเบอร์ของเฉิงฉู่ ด้านนั้นก็รับสายอย่างรวดเร็ว

เย่ชิงหยู่พูดใส่โทรศัพท์ว่า "เฉิงฉู่ นายสามารถช่วยฉันสักเรื่องได้ไหม?"

เฉิงฉู่ที่อยู่ปลายสายไม่มีเสียงตอบ เย่ชิงหยู่ในใจร้อนรน ถามอีกครั้งว่า "เฉิงฉู่ นายอยู่ไหม?"

เฉิงฉู่ที่อยู่ปลายสายได้รับโทรศัพท์จากเย่ชิงหยู่อย่างไม่ทันตั้งตัว ก็แปลกใจอย่างมาก หลังจากผ่านไปไม่กี่วินาที หลังได้ยินเย่ชิงหยู่พูดประโยคที่สองถึงได้มีสติกลับมา เอ่ยว่า "ชิงหยู่ สถานการณ์ในตอนนี้นั้น ค่อนข้างซับซ้อน ฉันกลับมาที่เจียงตูแล้ว เรื่องที่เธอให้ฉันสืบหาฉันยังกำลังสืบอยู่ เธอวางใจ สืบหาพบแล้วฉันจะบอกเธอในทันทีแน่"

เฉิงฉู่คิดว่าเย่ชิงหยู่โทรศัพท์มาหาเพื่อเรื่องที่พูดคุยเมื่อครั้งก่อน แต่ว่าเย่ชิงหยู่กลับเอ่ยอย่างวิตกกังวลว่า "ไม่ใช่นะเฉิงฉู่ ก่อนหน้านี้นายกับผู้นำตระกูลเซียวเจิ้นเทียนของตระกูลเซียวไม่ใช่ว่ามีความสัมพันธ์ที่ไม่เลวหรือ ฟางเหยียนถูกเขาจับตัวไปแล้ว ไม่รู้ว่านายสามารถคิดหาวิธีช่วยฟางเหยียนออกมาได้ไหม"

"อะไรนะ?" เฉิงฉู่เอ่ยถามอย่างแปลกใจ "เธอพูดว่า ท่านเซียวจับตัวฟางเหยียนไปแล้ว?"

คนอื่นไม่รู้ฐานะของฟางเหยียน แต่ว่าเฉิงฉู่เดาออกเจ็ดแปดส่วนแล้ว อารองของเขาก็พูดแล้วว่านั่นคือคนที่ไม่สามารถไปยั่วโมโหได้ง่ายๆ เซียวเจิ้นเทียนถึงกับกล้าไปยั่วโมโหเขา

"ใช่แล้ว โดนจับไปเมื่อครู่นี้เอง เอาคนมามากมาย ยังพกปืนด้วย" เย่ชิงหยู่กล่าวอย่างตื่นตระหนก

เฉิงฉู่หยุดชะงักไปชั่วครู่ ตอบว่า "ไม่เป็นไรหรอก ชิงหยู่ เธออย่าได้กลัว เดี๋ยวฉันจะโทรศัพท์ไปถามดูให้เธอตอนนี้"

"ขอบคุณนายมาก เฉิงฉู่!" เย่ชิงหยู่เอ่ยกับปลายสายด้านนั้นของโทรศัพท์

เฉิงฉู่เอ่ยออกมาประโยคหนึ่งยิ้มๆว่า "ไม่เป็นไร นี่เป็นเรื่องที่ฉันสมควรทำ"

ที่จริงแล้วเฉิงฉู่นั้นหวังให้ฟางเหยียนไม่มีสถานะอะไรมาก ข้อมูลที่อารองให้มานั้นผิดพลาด พอเป็นเช่นนี้ เขาก็มีโอกาสคว้าเย่ชิงหยู่ไว้ได้แล้ว อย่างไรก็ชอบเย่ชิงหยู่มานานหลายปีขนาดนี้ บอกให้ยอมแพ้ก็ยอมแพ้ สำหรับเฉิงฉู่แล้ว ค่อนข้างยาก

หลังจากวางสายโทรศัพท์ไปแล้ว เย่ชิงหยู่ก็เดินไปยังทิศทางกลับบ้านอย่างสติไม่อยู่กับเนื้อกับตัว

เพิ่งจะมาถึงประตู เธอก็ถูกเสียวของผู้ชายคนหนึ่งหยุดไว้ "ประธานเย่! หยุดก่อน ประธานเย่โปรดหยุดก่อน"

เย่ชิงหยู่ได้ยินเสียงของผู้ชาย ก็มองไปยังที่มาของเสียงนั้น เห็นเพียงแค่ชายคนหนึ่งสวมชุดสูทรองเท้าหนัง ผมเป็นมันเงาวับเดินเข้ามาทางเธอ เป็นเหลียงจง พอมองเห็นเหลียงจง เธอก็คิดถึงเรื่องที่เพิ่งเกิดขึ้นเมื่อครู่นี้ ที่จริงแล้วตอนที่เพิ่งจะพบเซียวเจิ้นเทียนนั้น เธอก็นำเอาเหลียงจงกับเรื่องนี้มาเชื่อมโยงเข้าด้วยกันแล้ว คิดว่านั่นเป็นเพราะฟางเหยียนล่วงเกินเขา ดังนั้นเขาจึงให้เซียวเจิ้นเทียนมาจัดการตนเองกับฟางเหยียน

"เซียวเจิ้นเทียน ผู้นำตระกูลของตระกูลอันดับหนึ่งแห่งเมืองจินโจว" เย่ชิงหยู่เอ่ยซ้ำอีกรอบ

เหลียงจงส่ายหน้าเอ่ย "นี่จะเป็นไปได้อย่างไร เซียวเจิ้นเทียนมีความสามารถนี้ที่ไหนกัน"

สำหรับความสามารถของฟางเหยียน เหลียงจงตอนนี้เชื่อหมดใจแล้วว่า โทรศัพท์สายเดียว ภายในเวลาไม่กี่นาทีสั้นๆก็สามารถทำให้ธุรกิจของตนเองอยู่ในสภาพหยุดชะงัก คนประเภทนี้จะเป็นคนที่เซียวเจิ้นเทียนสามารถหาเรื่องได้อย่างไร

เขาจะเป็นอันธพาลอย่างไร ก็ไม่กล้าไปมีเรื่องกับคนเช่นนี้!

หรือว่าจะเป็น...เหลียงจงเป็นคนฉลาด คิดว่าเรื่องราวแน่นอนว่าคงไม่ง่ายดายเช่นเย่ชิงหยู่แน่ ไม่เช่นนั้นเขาจะสืบทอดธุรกิจยิ่งใหญ่ขนาดนั้นได้อย่างไร เขาเหลือบมองเย่ชิงหยู่เอ่ยถาม "พวกคุณใช่ว่ามีความขัดแย้งอะไรหรือไม่?"

ถูกเหลียงจงถามเช่นนี้ เย่ชิงหยู่ก็ก้มหน้าลง เอ่ยว่า "ถ้าพูดถึงความขัดแย้งก็น่าจะมีอยู่"

ฟางเหยียนเอาเซียวห้านส่งไปถึงในคุกแล้ว นี่ก็คือความขัดแย้งของพวกเขาและตระกูลเซียว

เหลียงจงเกาที่หลังศีรษะ ส่ายหน้าเอ่ยว่า "ไม่ถูกสิ ถึงจะมีความขัดแย้งจริง ตระกูลเซียวก็ไม่มีความกล้าหาญพอที่จะทำอะไรกับเขาได้ ถ้าเป็นการลอบฆ่า ยังพอมีความน่าเชื่อ"

เย่ชิงหยู่คิดถึงตระกูลฟางที่เซียวเจิ้นเทียนเอ่ยถึง ดังนั้นเลยพูดออกมาอีกประโยค "เขาเหมือนกับว่าล่วงเกินนายน้อยของตระกูลฟาง"

คำพูดนี้ราวกับเสียงฟ้าผ่า ทำให้เหลียงจงเหมือนโดนสายฟ้าฟาดลงมาดังตึง

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จอมนักรบทรงเกียรติยศ