จอมนักรบทรงเกียรติยศ นิยาย บท 222

ทันทีที่เซียวเหอเดินจากไป ก็มีสายโทรเข้ามา เซียวเจิ้นเที่ยนมองดูหมายเลขที่ปรากฏบนนั้น เป็นของเฉิงฉู่ เด็กคนนี้ออกจากเมืองจินโจวอย่างไม่ชัดเจน ทำให้เขาคิดไม่ออก และโทรไปที่ตระกูลเฉิงก็ไม่มีใครรับสาย ก็รู้สึกแปลกมาก

ตอนนี้เขาโทรศัพท์มา เกิดเรื่องอะไรขึ้น?

ขณะที่คิดเซียวเจิ้นเที่ยนก็ยังรับสายโทรศัพท์ ปลายสายก็มีเสียงของเฉิงฉู่ดังขึ้นมา: “คุณปู่เซียว ใช่ท่านหรือเปล่า?”

เซียวเจิ้นเที่ยนตอบด้วยน้ำเสียงโกรธว่า: “ฉันเอง ทำไมเหรอ? เสี่ยวฉู่”

แม้ว่าตระกูลเฉิงจะมีอำนาจ แต่โดนตระกูลเฉิงแกล้งแบบนั้น ย่อมทำให้เซียวเจิ้นเที่ยนไม่พอใจเป็นธรรมดา ก็แม้ว่าชาติตระกูลจะมีอำนาจ ก็ไม่ควรแกล้งคนเล่น ไม่ว่าจะเป็นความรู้สึกหรือว่าเหตุผล ตระกูลเฉิงเป็นหนี้คำอธิบายตระกูลเซียว

เฉิงฉู่พูดที่ปลายสายว่า: “คุณปู่เซียว พวกเราถอนการลงทุนอย่างกะทันหัน ทุกเรื่องที่เกิดขึ้นล้วนมีเหตุปัจจัย คุณปู่บอกว่าไม่มีหน้าที่จะรับสายของท่าน ให้ผมโทรมาขอโทษท่านด้วยตัวเอง ขอโทษครับ คุณปู่ ทั้งหมดเป็นความผิดของผมเอง! ผมสะเพร่าเอง”

ที่แท้ก็คือโทรศัพท์มาเพื่อขอโทษ เซียวเจิ้นเที่ยนคลายคิ้วลงเล็กน้อยแล้ว หัวเราะแล้วพูดว่า: “ไม่เป็นไร ไม่เป็นไร! บอกคุณปู่ของนายด้วย คนหนุ่มนะ ย่อมหลีกเลี่ยงไม่ได้ที่จะผิดพลาด แต่ว่านี่ก็ไม่สำคัญ”

“ขอบคุณสำหรับความเข้าใจและให้อภัยของคุณปู่ ผมยังมีเรื่องที่อยากจะถามท่าน!”

“อ๋อ นายว่ามา!”

“คุณปู่เซียว ผมได้ยินมาว่าท่านจับตัวคนที่ชื่อฟางเหยียน ซึ่งก็คือสามีของเย่ชิงหยู่เพื่อนของผม ใช่มั้ย?”

เซียวเจิ้นเที่ยนนิ่งอึ้ง หมอนี่ได้รับข่าวรวดเร็วจริงๆ แต่ว่าคาดเดาได้ไม่ยาก ต้องเป็นเย่ชิงหยู่ที่โทรศัพท์ไปขอความช่วยเหลือจากเขา เซียวเจิ้นเที่ยนหัวเราะเสียงดังแล้วพูดว่า: “ใช่แล้ว ครั้งนี้เด็กอย่างนายก็สามารถวางใจที่จะตามจีบคนที่นายชอบได้อย่างกล้าหาญแล้ว”

ทางด้านเฉิงฉู่นั้นก็ไม่ได้แสดงท่าทีที่มีความสุข ในทางตรงกันข้ามยังถอนหายใจ แล้วพูด: “ท่านเซียว มีคำพูดหนึ่งผมไม่รู้ว่าควรพูดหรือว่าไม่ควรพูด ผมคิดว่าท่านปล่อยตัวเขาเถอะ ไม่งั้นจะสร้างปัญหาที่ไม่จำเป็นให้ท่านได้”

“แกกำลังพูดอะไร?” เซียวเจิ้นเที่ยนโกรธมาก คนก็โดนจับตัวแล้ว ไอ้หมอนี่กลับพูดจาแบบนี้ออกมา

เฉิงฉู่พูดซ้ำอีกครั้งหนึ่ง: “คุณปู่เซียว ท่านปล่อยตัวเขาเถอะ ไม่งั้นจะทำให้ท่านมีปัญหาโดยที่ไม่จำเป็นได้”

“เด็กอย่างแก ทำไมพูดจาแบบนี้? ต่อให้เป็นคุณปู่ของแก ก็ไม่มีทางพูดแบบนี้กับฉัน”เซียวเจิ้นเที่ยนพูดอย่างโกรธจัดกับปลายสาย

แต่ว่าปลายสายไม่พูดอะไรอีก มีเพียงเสียงตู๊ดตู๊ดตู๊ดดังขึ้น วางสายไปแล้ว เซียวเจิ้นเที่ยนถือโทรศัพท์ไว้ดูแล้วดูอีก รู้สึกแปลกๆ ก็โทรกลับไป แต่ว่าฝั่งนั้นส่งกลับมาว่าหมายเลขที่ท่านเรียกขณะกำลังติดสายอยู่

เฉิงฉู่คนนี้เป็นอะไร ทำไมจู่ๆถึงมาพูดจาแปลกขนาดนั้นกับตัวเอง?

หรือว่าเฉิงฉู่ก็มาขอความเมตตาให้กับฟางเหยียนเหรอ? ให้ตัวเองปล่อยฟางเหยียน!

ฟางเหยียนคนนี้มีบทบาทอย่างไรกันแน่ กลับทำให้นายน้อยของตระกูลเฉิงเอ่ยปากปกป้องเขา ไม่สิ พูดอย่างถูกต้อง คือใช้คำพูดแบบนี้มาข่มขู่เขา

ฮ่าๆ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น สิ่งเหล่านี้ไม่ใช่สิ่งที่เซียวเจิ้นเที่ยนต้องกังวล ภูมิหลังของเขายังมีใคร? นายน้อยตระกูลฟาง นี่เป็นสิ่งที่อำนาจธรรมดาสามารถแตะต้องได้ด้วยเหรอ? บางทีฟางเหยียนอาจจะมีอำนาจอยู่บ้าง แต่ว่าอำนาจอะไรที่อยู่ตรงหน้าของอำนาจก็เป็นมดทั้งหมด

....

ค่ำคืนมาถึงแล้ว แต่ว่าเย่ชิงหยู่กลับไม่ได้เปิดไฟในบ้าน