จอมนักรบทรงเกียรติยศ นิยาย บท 264

“กลัว？”เทียนขุยถามกลับ：“ความตายพวกเรายังไม่กลัวเลย แล้วต้องกลัวอะไรอีก？”

คำพูดเหล่านี้ทำให้ถังยู่ตกใจ ตอนนี้เธอเจอคนสิ้นหวังและไม่กลัวตายใช่ไหม ดูการแต่งตัวของพวกเขา คนหนึ่งใส่เสื้อเชิ้ตกับกางเกงยีนส์ ส่วนอีกคนชุดลายทหาร สองคนนี้ดูยังไงก็ไม่ใช่คนที่มีเงินซื้อรถเบนซ์แน่นอน แต่พวกเขากลับมีรถเบนซ์ให้ขับ หรือว่ารถเบนซ์คันนี้พวกเขาขโมยมา？ไม่ว่ารถเบนซ์คันนี้จะถูกขโมยมาหรือเปล่า แต่รถเบนซ์คันนี้ไม่ใช่ของพวกเขาอย่างแน่นอน

ตอนนี้เธอรู้สึกเสียใจมากๆที่เมื่อสักครู่ตัวเองไม่ยอมลงจากรถ

“พวกคุณ พวกคุณเป็นใครกันแน่？”ถังยู่ถามด้วยความหวาดกลัว แต่เธอก็พยายามระงับความหวาดกลัวที่อยู่ในใจและพูด：“ฉันจะบอกพวกคุณ ไม่ว่าพวกคุณเป็นใครมาจากไหน อย่าทำให้ฉันเป็นอะไรเด็ดขาด เพราะฉันเป็นคุณหนูของตระกูลถัง ถ้าฉันเกิดอะไรที่ไม่ดีขึ้น คุณปู่ของฉันถังเสี่ยนจง ไม่ไว้ชีวิตพวกคุณแน่นอน”

เมื่อพูดถึงถังเสี่ยนจงที่เป็นคุณปู่ของตัวเอง ถังยู่ก็เต็มไปด้วยความมั่นใจ เธออาจจะไม่มั่นใจในตัวเอง แต่คุณปู่ถังเสี่ยนจงของเขาเป็นคนที่มีคุณธรรมและมีบารมีสูง และตระกูลถังก็เป็นตระกูลอันดับหนึ่งของหนานหลิงด้วย！

ฟางเหยียนหัวเราะเยาะและกล่าวว่า：“ไม่ต้องกังวล คุณไม่ตายแน่นอน！”

ในขณะที่เขาพูด เขาก็พยายามพูดแบบปกติและผ่อนคลาย แต่คำพูดของเขาก็แสดงให้เห็นว่าเขาเกรงกลัวถังเสี่ยนจงที่เป็นคุณปู่ของเธอ เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ ถังยู่ก็เปล่งเสียงทางจมูกออกมา เธอนั่งกอดอกราวกับว่าตัวเองเป็นเจ้าของรถยนต์

เธอคิดในใจว่าผู้ชายที่ดูเย่อหยิ่งอย่างเขา จริงๆแล้วก็เป็นคนขี้ขลาดเหมือนกัน แต่ก็โทษเขาไม่ได้ เพราะในหนานหลิง ทุกคนเกรงกลัวถังเสี่ยนจงที่เป็นคุณปูของเธออยู่แล้ว เขาก็เช่นกัน？

อันที่จริงเมื่อสักครู่เทียนขุยพูดว่าไม่กลัวตาย ไม่ใช่ไม่กลัวตายเพราะพวกเขาเป็นคนสิ้นหวัง เขาพูดถึงการอยู่ในกองทัพและต่อสู้กับศัตรูนับพันนับหมื่นก็ไม่เคยกลัวตาย และพวกเขาไม่เคยกลัวพวกสวะอย่างคนพวกนี้แน่นอน

ถังยู่เห็นว่าทั้งสองคนไม่พูดอะไร เธอก็พูดต่อ：“ฉันจะบอกพวกคุณ เหลียงเจิ้งเป็นลูกชายของเหลียงจงที่เป็นคนร่ำรวยอันดับที่สองของภาคตะวันออกเฉียงใต้ และถนนเส้นนี้ พวกเขาตั้งชื่อว่าถนนท่านชาย กล่าวได้อีกนัยหนึ่งคือถนนเส้นนี้เป็นของพวกเขา เมื่อพวกคุณบุกเข้ามาใช้ถนนเส้นนี้ และเมื่อสักครู่พวกคุณล่วงเกินและผิดใจกับพวกเขา พวกเขาต้องหาวิธีกำจัดพวกคุณอย่างแน่นอน”

ในขณะพูด สีหน้าของถังยู่มีรอยยิ้มแห่งความภาคภูมิใจปรากฏ คิดในใจว่าผู้ชายสองคนนี้คงไม่ใช่คนโง่ พวกเขาต้องขอร้องให้เธอช่วยอย่างแน่นอน ถึงเวลาเธอจะคุณแกล้งพวกเขายังไงก็ได้

แต่สิ่งต่างๆกลับไม่เกิดขึ้นอย่างที่เธอคิด ผู้ชายสองคนนี้ไม่สนใจเธอเลย ที่แย่กว่านั้นคือผู้ชายที่ขับรถพูดว่า：“อยากจะฆ่าพวกเรา คนโง่ๆอย่างพวกเขามีความสามารถฆ่าพวกเราเหรอ มันไม่ง่ายอย่างที่เขาคิด？”

“พวกคุณ...”ถังยู่โกรธมากๆและพูด：“พวกคุณก็อวดเก่งไปก่อนเถอะ！”

ในเวลาเดียวกัน บนถนนมีรถสปอร์ตสองคันตามประกบรถเบนซ์จากทางด้านซ้ายและขวา จู่ๆรถสปอร์ตสองคันก็เร่งความเร็วแซงไปอย่างรวดเร็ว จากนั้นพวกเขาก็ดริฟท์รถสปอร์ต และรถทั้งสองคันก็จอดขวางถนนทันที

รถเบนซ์ขับมาด้วยความเร็ว มันสายเกินไปที่จะหยุดรถ และรถเบนซ์คันนี้ก็ไม่ได้ตั้งใจจะหยุดอยู่แล้ว รถเบนซ์วิ่งไปตรงกลางของรถสปอร์ตทั้งสองคัน มีเสียงปังดังขึ้น รถสปอร์ตสองคันโดนชนจนปลิวออกไป

ถังยู่ที่นั่งอยู่ด้านในของรถเบนซ์ตกใจมากๆ เธอตะโกนถามว่า：“คุณตั้งใจฆ่าฉันให้ตายใช่ไหม？”

เทียนขุยเพิกเฉยและไม่สนใจเธอ เขาพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา：“พวกมันก็เป็นได้แค่ตัวตลก ยังกล้าเรียกตัวเองว่าแก๊งท่านชาย ด้วยทักษะแค่นี้ยังกล้ามาแข่งรถ ไม่รู้จักประมาณตน ฉันแค่ขับรถเบนซ์ พวกเขายังเอาชนะฉันไม่ได้เลย”

ถังยู่โกรธมากๆจนหน้าเขียว เธอรีบหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา โทรไปหาเหลียงเจิ้ง แต่โทรศัพท์ของอีกฝ่ายติดต่อไม่ได้ เพราะเมื่อสักครู่เหลียงเจิ้งเพิ่งทุบโทรศัพท์ของตัวเอง เธอไม่รู้จะทำยังไง ได้แต่ด่ามือถือ：“เหลียงเจิ้ง คุณมันเป็นคนโง่ ทักษะการขับรถก็แย่มากๆ แม้แต่รถคันเดียวก็หยุดไม่ได้ ตอนนี้ยังไม่กล้ารับมือถือของฉันอีก”

หลังจากเธอด่าจบ ถังยู่ก็วางโทรศัพท์ลงด้วยความโมโห นั่งกอดอกและเปล่งเสียงออกมาทางจมูก