จอมนักรบทรงเกียรติยศ นิยาย บท 359

ฟางจินหยวนเหลือบมองใบหน้าของทุกคนแล้วกล่าวว่า “ในเมื่อมีสมาชิกใหม่เข้ามาอยู่ในตระกูลเรา ถือเป็นเรื่องที่น่ายินดี นอกจากจะมีความสุขกันแล้ว ก็อย่าลืมบอกให้สมาชิกใหม่รู้กฎที่จะเข้ามาอยู่ในตระกูลฟาง! นี่เป็นขั้นตอนแรกที่ต้องทำเมื่อก้าวเข้ามาอยู่ในตระกูลฟางของเรา เหตุผลที่ตระกูลฟางของเราสามารถยืนหยัดในเจียงตู ยืนหยัดในประเทศหวาได้ก็เพราะพวกเรามีกฎเกณฑ์ ตั้งแต่สมัยโบราณ จะทำอะไรก็ต้องมีกฎเกณฑ์ ถ้าไม่มีกฎเกณฑ์ก็จะไม่ประสบความสำเร็จ ฟางเหมี่ยว แกรู้ว่าควรทำยังไงใช่ไหม?”

ฟางเหมี่ยวตอบด้วยสีหน้าซีด “อืม ผมรู้ คุณปู่! ผมจะบอกหยุนเอ๋อร์เอง”

“นอกจากนี้ ยังมีอีกเรื่องหนึ่งที่ฉันอยากบอกกับทุกคน!” เสียงของฟางจินหยวนดังกังวานไปทั่วทั้งห้องโถง มีคนกว่าสิบคนนั่งอยู่ในห้องโถง ทว่าไม่มีใครกล้าพูดอะไรสักคำ ทุกคนเพียงแค่รอฟังข้อความต่อไปของเขาอย่างเงียบๆ

ฟางจินหยวนกล่าวว่า “ฉันอายุมากแล้ว ฉันควรจะเกษียณจากตำแหน่งของผู้นำตระกูลแล้วให้คนหนุ่มสาวที่มีความสามารถมานั่งแทน! แต่อย่างที่ฉันได้พูดไปก่อนหน้านี้ ตำแหน่งผู้นำตระกูลฟางมีเพียงฟางเหยียนเท่านั้นที่สามารถเป็นได้ คนอื่นนั่งตำแหน่งนี้ฉันไม่วางใจ! มีเพียงการมอบตำแหน่งให้อยู่ในมือของฟางเหยียนเท่านั้น ฉันถึงจะออกไปอย่างสบายใจ ฉันไม่ได้ตั้งเป้าหมายไว้กับคนที่นี่สักคน พวกนายที่นี่ไม่มีใครมีคุณสมบัติเพียงพอที่จะมานั่งตำแหน่งผู้นำตระกูลฟาง เรื่องนี้ ฉันหวังว่าพวกนายทุกคนจะเข้าใจ”

ประโยคนี้ดังเข้าไปในโสตประสาทของทุกคน ทุกคนเงียบเชียบไม่พูดอะไร แต่ภายในใจกลับเกิดคำถามต่างๆมากมาย ฟางจินหยวนกล่าวต่อ “ถ้าใครคิดจะชิงตำแหน่งผู้นำตระกูลของฉัน ไม่ว่าพวกแกจะใช้เล่ห์เหลี่ยมอะไร ทั้งหมดล้วนอยู่ในสายตาของฉัน ตระกูลฟางทั้งหมด ไม่มีเรื่องอะไรที่ฉันไม่รู้! ดังนั้นอย่าได้มาดีดลูกคิดรางแก้วอะไรในตระกูลฟาง”

ในขณะพูด ฟางจินหยวนก็ยกมือขึ้นทุบโต๊ะอย่างแรง จ้องมองตรงไปที่ตำแหน่งของฟางเหมี่ยวและตงฟางหยุนเอ๋อร์ เขากำลังเตือนตงฟางหยุนเอ๋อร์อยู่จริง ๆ เพราะตั้งแต่ต้นจนจบ แต่ไหนแต่ไรเขาไม่เชื่อว่าฟางเหยียนจะทำเรื่องพวกนั้น

ฟางเหยียนเป็นใคร วีรบุรุษในสนามรบ พลตรีของประเทศหวา ตำแหน่งจอมพลโผ้จวิน! เขาจะทำเรื่องแบบนั้นต่อภรรยาของพี่ชายตนเองออกมาได้อย่างไร พูดให้ไม่น่าฟังสักหน่อย ก็คือพ่อของฟางเหมี่ยวทำ ฟางเหมี่ยวไม่มีทางทำแบบนั้น

นี่เป็นเพียงแค่แผนเล่ห์เหลี่ยมของตงฟางหยุนเอ๋อร์! ฟางจินหยวนดูออก มันชัดเจนมาก!

ตงฟางหยุนเอ๋อร์ไม่ทันระวังเผลอเงยหน้าขึ้นไปมองที่ฟางจินหยวน เธอบังเอิญสบตากับเขาพอดี สายตาคู่นั้นทำให้ตงฟางหยุนเอ๋อร์ตกใจ แม้ว่าเธอจะเป็นคนดื้อรั้นและเอาแต่ใจตัวเอง แต่เธอก็รู้ตัวเองดี ถูกชายชราพูดอย่างนั้นใส่ ใบหน้าของเธอก็แดงขึ้นทันที ก้มหน้าลงต่ำ ทำเรื่องที่น่าละอายลงไป จะไม่กลัวผีเคาะประตูได้อย่างไร

สิ่งที่ทำให้เธอไม่พอใจคือ เพิ่งเข้ามาอยู่ในตระกูลฟาง เธอก็ถูกสั่งสอนไปรอบหนึ่ง ช่างน่าเศร้าจริงๆ!

แน่นอนว่ายังมีฟางเหมี่ยวที่รู้เรื่องนี้ เขามองไปที่ตงฟางหยุนเอ๋อร์โดยไม่รู้ตัว เมื่อเห็นตงฟางหยุนเอ๋อร์ที่ก้มศีรษะด้วยความอึดอัด เขาก็รีบเอื้อมมือจากด้านล่างโต๊ะไปจับมือของเธอไว้

ทันทีที่สัมผัสมือของตงฟางหยุนเอ๋อร์ เธอก็รีบเงยหน้าขึ้นมองไปทางฟางเหมี่ยว

สี่ตาสอดประสาน ฟางเหมี่ยวพยักหน้าให้กับอีกฝ่ายอย่างหนักแน่นและเด็ดขาดราวกับจะบอกว่าให้เชื่อฉัน เมื่อเห็นสายตาคู่นั้นของฟางเหมี่ยว เธอก็ขมวดคิ้วและจับมือเขาอย่างเชื่อฟัง

ภายในห้องโถงตกอยู่ในความเงียบจนน่าแปลกใจ ทว่าหลี่เยว่กลับทนไม่ไหวอีกต่อไป ผู้หญิงคนนี้จัดเป็นประเภทปากร้าย