เห็นแต่เพียงว่าเสี่ยวหงหลับตาลงแล้ว เหมือนที่ละครฉายเลย คือจะจูบตนแล้ว
แต่ว่าในตอนที่เสี่ยวหงกำลังจะจูบเทียนขุยแล้ว เทียนขุยกลับลังเลขึ้นมา และพูดว่า “เสี่ยวหง ผมว่า...”
เขาพูดยังไม่ทันจบ เสี่ยวหงก็ยกนิ้วขึ้นมาปิดปากเทียนขุยไว้ ตัดบทคำพูดเขา จากนั้น มือเธอก็เลื่อนไปมาบนตัวเขา ต้องยอมรับจริงๆว่า วิธีนี้ของผู้หญิงมันถึงชีวิตจริงๆ เทียนขุยรับไม่ไหวกับการโจมตีแบบนี้เลย
เขากลืนน้ำลายคำโตพลางว่า “เสี่ยวหง คุณ...”
เขาไม่รู้จะพูดยังไงดี มันเร็วเกินไปแล้ว เทียนขุยรับไม่ค่อยได้ ต่อให้เสี่ยวหงจะมีเสน่ห์มากแค่ไหน แต่เทียนขุยก็รับเรื่องแบบนี้ไม่ค่อยได้
ในจังหวะสำคัญนั้นเอง เทียนขุยพลันได้สติกลับมา เขาจับมือเสี่ยวหงไว้พลางว่า “ไม่ได้!”
เขามองเสี่ยวหงใจเต้นแรง พลางกลืนน้ำลายว่า “เสี่ยวหง ผมไปอาบน้ำสงบสติอารมณ์หน่อยนะ”
พูดจบ เทียนขุยก็ไม่สนว่าเสี่ยวหงจะว่ายังไง ลุกขึ้นเข้าห้องน้ำไปเลย
พอเทียนขุยออกมาอีกที เสี่ยวหงก็นอนหลับบนเตียงแล้ว เขาไม่ได้ทำอะไร และไม่กล้าทำอะไร ได้แต่ปิดไฟเบาๆ จากนั้นก็ลงไปนอนที่พื้น นี่เป็นครั้งแรกที่เขาอยู่ใกล้ผู้หญิงมากขนาดนี้ เทียนขุยไม่ทำอะไรเสี่ยวหงหรอก ยิ่งในเวลาอย่างนี้ด้วยแล้ว เขายิ่งไม่มีทางใช้ความอ่อนแอในจิตใจเสี่ยวหงมาฉวยโอกาสกับเธอแน่
คืนนี้ ถึงจะนอนบนพรม แต่เทียนขุยก็หมุนพลิกตัวอยู่นานกว่าจะหลับลงได้
พอตื่นในวันต่อมาก็พบกว่าปาเข้าไปเที่ยงกว่าแล้ว เขารีบลุกขึ้นนั่ง หันมองเสี่ยวหงและพบว่าเธอไม่อยู่แล้ว เขาหันไปมองห้องน้ำ ไม่มีแม้เงาร่างเสี่ยวหง
“เสี่ยวหง!” เทียนขุยร้องออกมา แต่ไม่ได้ยินเสียงตอบจากเสี่ยวหง ห้องใหญ่แค่นี้ ห้องเดี่ยว มองแวบเดียวก็เห็นหมดแล้ว ทำไมเสี่ยวหงหายล่ะ? หรือว่าเมื่อคืนตนฝันไป?
ไม่ไม่ไม่ ถ้าไม่มีเสี่ยวหง ตนจะมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง?
พอคิดถึงตรงนี้ เขารีบใส่เสื้อผ้า ในตอนที่เขาหยิบเสื้อบนโต๊ะ เขามองเห็นโน้ตแผ่นหนึ่ง ด้านบนมีตัวหนังสืออยู่ พอเห็นก็รู้ว่าเสี่ยวหงเขียนให้เขา
เขารีบหยิบโน้ตมาดู ด้านบนเขียนไว้ว่า
เจ้าวัวรอง ขอบคุณมาก! ได้อยู่ร่วมกับคุณคืนหนึ่ง นอนในห้องเดียวกัน ได้รับรู้ความดีงามเหมือนเก่าอีกครั้ง ฉันเพียงพอแล้ว เมื่อคืนขอบคุณมากจริงๆ ขอบคุณสวรรค์ที่ทำให้ฉันมีโอกาสได้เจอคุณอีกครั้ง และขอบคุณที่คุณอยากช่วยแก้แค้นให้ฉัน แต่ตอนนี้ฉันไม่คู่ควรให้คุณเสี่ยงอันตรายแล้วล่ะ
ฉันเป็นผู้หญิงมีมลทินคนหนึ่ง ส่วนคุณมีความกล้าหาญดั่งที่เคยเป็นมาตลอด แข็งแกร่งใสสะอาดอยู่อย่างนั้น ทั้งร่างกายและวิญญาณฉันไม่คู่ควรกับคุณแล้ว เมื่อคืนฉันดีใจมากที่ได้อยู่ใกล้คุณขนาดนั้น และดีใจมากที่ได้เจอคุณอีกครั้ง ความแค้นของฉัน ให้ฉันแก้แค้นเองเถอะ ใครก็ไม่กล้าหาเรื่องตระกูลหยางหรอก เจ้าวัวรอง ใช้ชีวิตตัวเองให้ดีนะ คิดซะว่าในชีวิตคุณไม่เคยเจอฉันมาก่อน หาผู้หญิงใสสะอาดมาสร้างครอบครัวของตัวเองเถอะ!
เรื่องเมื่อคืนฉันรู้สึกเสียใจมาก ฉันไม่รู้จะขอบใจคุณยังไงดี ได้แต่ใช้วิธีแบบนี้ โชคดีมากที่เราไม่ได้มีความสัมพันธ์กัน ทำให้ฉันเชื่อมั่นว่าคุณเป็นผู้ชายที่ดีคนหนึ่ง
ฉันไม่คู่ควรกับคุณเอง ขอให้คุณมีความสุข เจ้าวัวรอง!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จอมนักรบทรงเกียรติยศ