จอมนักรบทรงเกียรติยศ นิยาย บท 566

กองทัพภาคตะวันตกเฉียงเหนือ!

สนามรบได้เป็นสถานที่วุ่นวาย หลังจากเสียงโหยหวนที่ดังกึกก้อง เป็นเสียงระเบิดที่ดังสนั่นหวั่นไหว จู่ๆบนฟ้าก็เป็นเพลิงและเขม่าดินปืน ด้านนอกหลุมหลบภัยเป็นที่แห่งความหวาดกลัวและความตาย ตามด้วยเสียงระเบิดดังขึ้น ในสนามรบที่ทวีเพิ่มขึ้นด้วยศพที่นับไม่ถ้วน มีทหารฝ่ายตรงข้าม มีนักรบสำนักเจ็ดพิฆาต สนามรบคือสถานที่แบบนี้ ศพกองรวมกันเป็นภูเขา เลือดอาบพื้นดิน

สำนักเจ็ดพิฆาตคือฝันร้ายของทหารต่างชาติ แต่ครั้งนี้ ทหารต่างชาติพยายามที่จะทะลวงความฝันร้ายนี้ ในการป้องกันอย่างเคร่งครัดของสำนักเจ็ดพิฆาต พวกเขายังคงโจมตีเป็นระลอกระลอก บึกบึนอย่างหาที่เปรียบไม่ได้ ก็เหมือนกับมดที่ตีแล้วไม่ตาย!

แนวป้องกันอันมั่นคงของสำนักเจ็ดพิฆาตถูกตีแตกแล้ว ทหารกำลังเกือบสามแสนคนพุ่งเข้ามาอย่างแน่นหนาในเขตแดนของประเทศหวา

ในช่วงสองปีมานี้ นี่เป็นครั้งแรกที่มีทหารต่างชาติที่มหาศาลเข้ามาในดินแดนของประเทศหวาแบบนี้

ผู้สั่งการรบคือผู้ใต้บังคับบัญชาคนหนึ่งของเทียนหลัง ฉายาในสนามรบคือมังกรดุ ขณะนี้ เขากำลังก้มดูการบุกประชิดพรมแดนของทหารจำนวนแสนๆนายบนหอบัญชาการ ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความประหลาดใจและความเกรี้ยวกราด สำหรับเขาแล้ว เป็นความอัปยศอย่างหนึ่งเลยทีเดียว

ในช่วงที่สำนักเจ็ดพิฆาตบัญชาการนั้น ไม่เคยมีกองทัพใหญ่โตขนาดนี้รุกล้ำเข้ามา ไม่คาดคิดว่าวันนี้พวกเขาจะตีแนวป้องกันของสำนักเจ็ดพิฆาตพัง แล้วยังกรูกันเข้ามาในดินแดนของประเทศหวาในขณะเดียวกันอีกด้วย นี่เป็นการไม่ให้เกียรติประเทศหวาอย่างใหญ่หลวง คนพวกนี้ต้องถูกฆ่าตายทั้งหมด

ถ้าจอมพลโผ้จวินอยู่ พวกเขาต้องไม่มีโอกาสเข้ามาที่ประเทศหวาแน่นอน เสียดายที่จอมพลโผ้จวินไม่อยู่!

“รายงานครับ!” ขณะนี้ ชายที่สวมชุดทหารสีเขียวเดินมา สีหน้าของผู้ชายกลายเป็นสีดำ พร้อมกับรอยแผลเผาไหม้ ที่แขนก็ถูกบาดเป็นหลายแผล ข้างๆบาดแผลกำลังมีควันออกมา

เห็นได้ชัดเจน ว่าเขาคือนักรบที่เพิ่งขึ้นมาจากสนามรบ

“นายพลมังกร ทหารฝ่ายตรงข้ามสามแสนนายได้เข้ามาในเขตแดนของประเทศหวาของเราแล้วครับ ทหารเราพยายามขับไล่ แต่อีกฝ่ายพลังแข็งแกร่งมาก เหมือนกับผ่านการฝึกฝนงานนี้มาโดยเฉพาะ ทหารของเราบาดเจ็บล้มตายเป็นหมื่นแล้ว ไม่รู้ว่าควรทำอย่างไรดีครับ? ”

เดิมทีดวงตาทั้งสองของมังกรดุที่สุขุมมากได้กลายเป็นยิ่งตาปรือขึ้นไปอีก เขาสูดหายใจเข้าลึกๆแล้วถาม “แล้วสถานการณ์การบาดเจ็บล้มตายของอีกฝ่ายล่ะ?”

“การบาดเจ็บและล้มตายของอีกฝ่ายประมาณห้าหมื่นครับ!”

คิ้วของมังกรดุขมวดหนักขึ้น เขาฮึมออกมา แล้วกล่าว “หนึ่งต่อห้าเลยหรอเนี่ย!”

สำหรับกองกำลังระดับภูมิภาคธรรมดาเป็นสัดส่วนที่สูงมากแล้ว แต่สำหรับสำนักเจ็ดพิฆาตกลับเกิดเป็นสถิติขั้นต่ำครั้งใหม่ นี่เป็นความอัปยศอย่างหนึ่ง สำหรับสำนักเจ็ดพิฆาตแล้วนี่เป็นความอัปยศที่ไม่เคยมีมาก่อน มังกรดุกำหมัดชกไปยังเสาหินต้นหนึ่งที่อยู่ตรงหน้าอย่างแรง

บนเสาหินทิ้งร่องรอยของหมัดไว้ แต่บนเสาหินก็มีของตกหล่นลงมา

“ตรวจสอบเบื้องหลังของทหารฝ่ายตรงข้ามแล้วยัง?พวกมันมาได้ยังไง?”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จอมนักรบทรงเกียรติยศ