จอมนักรบทรงเกียรติยศ นิยาย บท 576

“แกไอ้บ้า แกไล่ตามพวกเรามาสามวันสามคืนแล้วนะเว่ย ปล่อยพวกเราไปไม่ได้หรือไงเนี่ย?” ชายรูปงามถามอย่างกัดฟัน ขาของเขาวางบนร่างกายของฉินห้าวอย่างปริยาย

ฉินห้าวในตอนนี้เป็นแค่เหยื่อของเขาเท่านั้น แต่คนนี้ที่อยู่ตรงหน้าจึงจะเป็นศัตรูที่เขาเผชิญหน้าด้วย

หัวของฉินห้าวดังวิ้งๆโดยตรง เขากำลังครุ่นคิด ไล่ตามพวกเขาสามวันสามคืน นี่กำลังถ่ายหนังอยู่เหรอ?

ถ่ายหนังก็มักจะพูดว่าสามวันสามคืน แล้วยังเป็นพวกยอดฝีมือยุทธจักรอีกด้วย

นี่เป็นการล้มล้างความเข้าใจของฉินห้าวทั้งหมด ในโลกของเขา จะมีเหตุการณ์ที่แฟนตาซีแบบนี้ได้ที่ไหนกัน ถ้าวันนี้ไม่ใช่เจอกับตัวเอง ได้ยินคนพูดเรื่องแปลกๆแบบนี้ เขาไม่มีทางเชื่อว่าบนโลกนี้จะมีเรื่องของต่อสู้ของยอดฝีมือแบบนี้เกิดขึ้นได้

แผ่นหลังนั้น คนนั้น หรือเขาแข็งแกร่งกว่าสองคนนี้อีกเหรอ?

ขณะนี้ เย่เฟยกัดฟันพลางกล่าว “ฉันเคยบอกแกแล้ว ว่ามันเป็นคนบ้า มันจะฆ่าพวกเรา!”

ผู้ที่รุกรานดินแดนประเทศหวา ต้องฆ่า! แต่เข้ามาเขตแดนของประเทศหวา สังหารประชาชนของประเทศหวาของฉัน ยิ่งต้องฆ่า! ทั้งสองคน ชีวิตของพวกแกไม่ได้เป็นของพวกแกแล้ว จะปลิดชีพเองหรือจะให้ฉันลงมือ?” คำพูดของฟางเหยียนเย็นชามาก เย็นชามาก เย็นชาจนขนลุกซู่

คนนี้หันหลังให้กับหลายคน เย่ชิงหยู่ได้เห็นหน้าของเขา แต่เย่ชิงหยู่กลับรับรู้ได้ถึงกลิ่นอายที่คุ้นเคยอย่างหนึ่ง นี่เป็นกลิ่นอายที่ฟางเหยียนเท่านั้นที่จะมี คนที่อยู่ตรงหน้าคือฟางเหยียน แผ่นหลังอันผอมบาง คือฟางเหยียน คือฟางเหยียนจริงๆด้วย

“ฟางเหยียน!” จู่ๆเย่ชิงหยู่ก็เรียกชื่อนี้ออกมาอย่างตัวสั่น เสียงนี้ทำให้ฟางเหยียนที่หันหลังให้กับสองคนถึงกับขมวดคิ้ว นี่มันเสียงของเย่ชิงหยู่ไม่ใช่เหรอ?

ความจริงเขาเห็นเพียงสองคนจะจับผู้หญิงคนหนึ่ง ไม่รู้เลยว่าผู้หญิงคนนี้จะเป็นเย่ชิงหยู่ ดูศพหลายสิบศพที่กองอยู่บนพื้น ถ้าเมื่อกี๊พวกเขาลงมา งั้นก็ไม่ใช่ว่าเย่ชิงหยู่จะกลายเป็นวิญญาณด้วยน้ำมือของพวกเขาแล้วเหรอ

เมื่อนึกถึงจุดนี้ เขาหันหลังอย่างช้าๆ เมื่อหันไป เขาก็ได้เห็นใบหน้าที่คุ้นเคยนั่น คือเย่ชิงหยู่ เย่ชิงหยู่อยู่ที่นี่จริงๆด้วย เย่ชิงหยู่ก็เห็นฟางเหยียนทั้งสองสบสายตากัน

“ฟางเหยียน!” เย่ชิงหยู่ตื้นตันใจ น้ำตาทะลักออกมาจากนัยน์ตา ความน้อยเนื้อต่ำใจที่ว่า ในนาทีนี้ได้กลายเป็นน้ำตาแล้ว จริงๆด้วย วีรบุรุษยิ่งใหญ่คนนั้นในใจของเธอ วีรบุรุษที่ยิ่งใหญ่เพียงคนเดียวคนนั้นมาแล้ว

บนโลกนี้มีเพียงคนเดียวที่จะช่วยชีวิตตนในตอนที่ตนเจอกับอันตราย นั่นก็คือฟางเหยียน

ที่แท้ สิ่งที่ตัวเองต้องการก็เป็นจริงแล้ว ฟางเหยียนจะปรากฏตัวตอนที่เธอตกอยู่ในสถานการณ์ที่อันตรายที่สุด

“มันคือผัวของแก?” มีดของเย่เฟยเข้าใกล้คอของเย่ชิงหยู่มากขึ้นอีก แรงอาฆาตบนใบหน้าของเขายิ่งมีมากขึ้น ถ้าฟางเหยียนคือสามีของเย่ชิงหยู่ งั้นเขาก็จะฆ่าเย่ชิงหยู่โดยไม่ลังเลแต่อย่างใด

ฟางเหยียนทำให้เขาสูญเสียถังยู่ แล้วเขาจะให้ภรรยาของฟางเหยียนมีชีวิตอยู่ได้อย่างไร

เย่ชิงหยู่กล่าวอย่างภูมิใจว่า “ใช่ เขาคือสามีของฉัน ฉันบอกแล้วว่าเขาจะฆ่าพวกแก ตอนนี้ ต่อให้พวกแกยอมแพ้ สามีของฉันก็ไม่มีทางปล่อยพวกแกไว้แน่” เย่ชิงหยู่ไม่ใช่คนโง่ เธอฟังออกจากคำพูดของทั้งสองว่ากลัวฟางเหยียน พวกเขาถึงขั้นถูกฟางเหยียนไล่ล่ามาสามวันสามคืน ดังนั้นเธอไม่มีเหตุผลที่จะกลัวสองคนที่กลัวสามีตัวเอง

เมื่อได้ยินคำพูดนี้ ในใจของเย่เฟยตื่นเต้นอย่างแปลกๆ พระเจ้าช่วยเขาแล้ว พระเจ้าช่วยเขาแล้ว! จู่ๆเขาก็ตาแดงก่ำทันใด เหมือนกลายเป็นสัตว์เดรัจฉานตัวหนึ่งคำรามใส่ฟางเหยียน “ทำไม? แกมีเมียอยู่แล้วทำไมต้องไปคบกับถังยู่ของฉันด้วย แกไอ้สารเลว ฉันจะให้แกเสียใจไปตลอดชีวิต ฉันจะให้แกได้เห็นเมียของแกตายไปต่อหน้าต่อตา ตายไปต่อหน้าต่อตา!”

พูดพลาง มีดของเขาได้แทงเข้าไปในคอของเย่ชิงหยู่แล้ว เย่ชิงหยู่ไม่กลัวแม่แต่น้อย เพราะเธอรู้เพียงแค่มีฟางเหยียนอยู่ เธอก็จะปลอดภัย นี่ก็คือความมั่นใจที่ฟางเหยียนมอบให้กับเย่ชิงหยู่

แววตาทั้งสองของเธอมองฟางเหยียนอย่างไม่กะพริบ แววตาทั้งสองเต็มไปด้วยความหวัง ฟางเหยียน เป็นความหวังทั้งหมดของเธอ เมื่ออยู่ต่อหน้าของผู้ชายคนนี้ เธอจะสูญเสียชีวิตไปได้อย่างไรกัน!