จอมนักรบทรงเกียรติยศ นิยาย บท 58

บทที่ 58 หญิงงามเข้ามาไม่ขาดสาย

เธอยิ้มอย่างปลาบปลื้มและมองฟางเหยียนตั้งแต่หัวจรดเท้า มองจากซ้ายไปขวา ไม่ว่าผู้ชายที่ไหนโดนมองด้วยสายตาแบบนี้ ก็คงจะอดคิดไปไกลไม่ได้

แต่ทว่าฟางเหยียนกลับใช้สายตาเฉยชามองหลินถง แววตาของเขาไม่มีความรู้สึกใดเลย

นี่เขาเป็นผู้ชายจริงๆ หรือเปล่า

สาวงามอย่างหลินถงกำลังจ้องเขาอยู่ นี่เป็นความใฝ่ฝันของผู้ชายไม่รู้กี่คนต่อกี่คน แต่เขากลับมองเธออย่างเย่อหยิ่ง

ไม่อยากจะเชื่อเลยจริงๆ

หลังจากผ่านไปครู่หนึ่ง หลินถงเป็นฝ่ายยกมือขึ้นไปสัมผัสใบหน้าของฟางเหยียน แล้วพูดว่า “ฉันคิดว่าคุณไม่เหมือนกับผู้ชายคนอื่น ฉันขอทำความรู้จักกับคุณได้ไหม ฉันชื่อหลินถง”

เสิ่นจื่อเจี๋ย ตู้หมิงล่าง รวมถึงผู้ชายที่อยู่ในงานต่างพากันอึ้งเมื่อได้เห็นภาพตรงหน้า

ทำไมสาวงามล่มเมืองคนนี้ถึงไปคุยกับผู้ชายธรรมดาๆ แบบนั้น ฉายาแม่หม้ายเย็นชาของหลินถงมันไม่จริงอย่างนั้นเหรอ เธอไม่เคยเป็นฝ่ายพูดกับผู้ชายคนไหน ในทางกลับกันผู้ชายที่มาจีบเธอก็ต่อแถวตั้งแต่เมืองจินโจวถึงหนานหลิง

แต่ทว่าวันนี้ เธอกลับเป็นฝ่ายเริ่มคุยก่อน

คนอื่นไม่รู้ว่าหลินถงพูดอะไร แต่ทว่าเสิ่นจื่อเจี๋ยกับตู้หมิงล่างได้ยินอย่างชัดเจน

ฟางเหยียนยังคงมีท่าทียโส เขาพูดด้วยน้ำเสียงราบเรียบว่า “ไม่จำเป็นต้องจับมือหรอก พูดมาเถอะ ว่าทำไมถึงอยากรู้จักผม”

พูดจบฟางเหยียนก็ไม่มองหลินถงอีก

หลินถงดึงมือกลับมาอย่างกระอักกระอ่วน แต่ทว่าใบหน้าของเธอยังไม่หมดหวัง และยิ้มหวานออกมา รอยยิ้มของเธอทำให้คนไม่อาจถอนตัวได้ เธอเอ่ยขึ้นว่า “คุณไม่เหมือนคนอื่นจริงๆ บนโลกใบนี้มีผู้ชายที่อยากจับมือฉันมากมาย แต่ก็ไม่มีโอกาส คิดไม่ถึงว่าคุณจะปฏิเสธ แต่นี่คือจุดที่ฉันชื่นชอบในตัวคุณ ความหยิ่งยโสคือสิ่งพื้นฐานที่ชายแท้ควรมี”

ฟางเหยียนตอบรับ เขายิ้มแล้วพูดว่า “สงสัยผมคงไม่มีวาสนาได้มีความสุข”

หลินถงยิ้มแล้วพูดว่า “คุณรู้หรือเปล่าว่าทำไมฉันเป็นฝ่ายทักคุณก่อน”

ฟางเหยียนส่ายหน้า

หลินถงมองไปรอบๆ แล้วพูดว่า “คนที่นี่เอาแต่จ้องฉัน นอกจากคุณ ตั้งแต่เริ่มจนถึงตอนนี้คุณก็ไม่มองฉันเลย ถึงจะมองก็มองแบบยโสโอหัง ฉันขอเสียมารยาทถามคุณหน่อยได้ไหม คุณทำอาชีพอะไรเหรอ”

จะไม่พูดก็ไม่ได้ว่าหลินถงเก่ง ในบรรดาคนมากมายเธอรู้ได้หมดว่าสายตาของใครเป็นอย่างไร

ฟางเหยียนสูดหายใจลึก แล้วพูดออกมาว่า “ขอโทษด้วย ผมบอกคุณไม่ได้”

“ฟางเหยียน!” ทันใดนั้นมีผู้หญิงสวยเซ็กซี่มาหยุดตรงหน้าฟางเหยียน มือทั้งสองข้างของเธอวางไว้บนไหล่ของฟางเหยียน การกระทำแบบนี้เหมือนคนที่รู้จักกันมานาน

ไม่ใช่ใครที่ไหน แต่เป็นนางเอกแสนน่ารักอย่างเวินหลาน

ในใจของตู้หมิงล่างกับเสิ่นจื่อเจี๋ยเต็มไปด้วยเครื่องหมายคำถาม

พวกเขาไม่รู้ว่านี่มันเกิดอะไรขึ้น ฟางเหยียนที่แสนจะธรรมดา ทำไมถึงดึงดูดผู้หญิงได้ คนหนึ่งเป็นแม่หม้ายเย็นชา ส่วนอีกคนเป็นดาราอย่างเวินหลาน ถึงเวินหลานจะไม่ได้มีบุคลิกเหมือนหลินถง แต่ก็เป็นหญิงงามที่โดดเด่น ทำไมพวกเธอถึงไม่ดูตาม้าตาเรือเดินเข้ามาหาฟางเหยียน ดูท่าเวินหลานจะสนิทกับฟางเหยียน