จอมนักรบทรงเกียรติยศ นิยาย บท 654

เวินหลานที่วิ่งอย่างรวดเร็วตลอดทาง คิดไม่ถึงว่าจะลนลานจนไม่รู้ว่าจะทำอย่างไร?

โลกนี้ทำไมถึงได้บ้าคลั่งถึงเพียงนี้?

ยิ่งเข้าใกล้คนผู้นั้นมากเท่าไร ในใจของเธอก็ยิ่งกระวนกระวายมากเท่านั้น จากวิ่งเร็ว กลายเป็นกึ่งเดินกึ่งวิ่ง ทั้งที่เป็นสถานที่ที่ไม่ถึงสามเมตร เธอใช้เวลาสามนาทีถึงจะมาถึง สามารถมองออกได้ถึงกระบวนการความคิดของเธอที่เปลี่ยนไป

ทั้งประหลาดใจ ทั้งเกรงกลัว ทั้งลนลาน กระส่ายกระสับและความรู้สึกที่สลับซับซ้อนอื่นๆ ทั้งหมดนั้นมารวมอยู่บนใบหน้าที่ขาวดุจหยกทันที ขณะที่ออกห่างจากคนผู้นั้นเป็นระยะทางอันไกลแล้ว เธอยังไม่ลืมที่จะจัดระเบียบเสื้อผ้า ลูบผมเผ้าเบาๆ ท่าทางอันสง่างามนั้นตราตรึงใจของชายหนุ่มไม่น้อย

หลังจากที่จัดการเสร็จแล้ว เธอราวกับว่ารวบรวมความกล้าขึ้นมาได้เพียงพอแล้ว จากนั้นก็สูดหายใจเข้าลึก “คุณ...”

ยังไม่ทันได้เอ่ยจบ กลับถูกเจิ้งชงขัดจังหวะเข้า จากนั้นเขาก็ลุกขึ้นมาด้วยสีหน้าที่เต็มไปด้วยความปลาบปลื้มใจ เขามองไปยังเวินหลานด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยรอยยิ้ม “คุณเวินหลาน ความฮอตของคุณที่มีต่อแฟนคลับเกินกว่าจินตนาการของผู้คนทั้งหลาย มิน่าล่ะคุณถึงสามารถโด่งดังและถูกผู้คนมากมายคลั่งไคล้ได้ จนมาอยู่ในจุดๆ นี้ได้ ดาราหลายคนเทียบไม่ติดเลยด้วยซ้ำ ถูกต้อง เธอก็คือแฟนคลับตัวยงของคุณ ฟางฟัง”

สิ้นเสียง เจิ้งชงก็ส่งสัญญาณทางสีหน้าให้เธอ ความหมายไม่ต้องเอ่ยก็เข้าใจ ประสงค์ก็คือให้เธอให้ความร่วมมือตนเอง ถึงอย่างไรตนเองก็เป็นผู้จ่ายเงิน ข้อเรียกร้องเพียงเท่านี้ก็คงไม่เกินไป!

ถูกคนอื่นขัดจังหวะ ทำให้เวินหลานมีสีหน้าไม่สบอารมณ์ขึ้นมา ทว่าก็สามารถให้อภัยได้ มีแฟนคลับไม่น้อยคนที่ทำเรื่องที่ไร้เหตุผลมากมายเพื่อติดตามดารา บางครั้งก็มีการขอแต่งงาน มีทั้งสะกดรอยตาม และมีคนที่เสียใจจนบ้าคลั่ง การกระทำที่บ้าคลั่งเช่นนี้ เธอเห็นจนชินแล้ว

ทว่า เจ้าหมอนี่ทำสายตาส่งสัญญาณมาตลอด หมายความว่าอย่างไร?

เธอไม่เข้าใจ เธอก็ไม่อยากเข้าใจด้วย

ถึงอย่างไรจิตใจของเธอก็ไม่อยู่ตรงนี้ แต่อยู่บนตัวของคนผู้นั้น

รอยยิ้มเจิ้งชงค้างอยู่อย่างนั้น คิดไม่ถึงว่าเวินหลานจะไม่สะทกสะท้านไปด้วย คงไม่ใช่ว่าไม่เข้าใจความหมายของเขาหรอกนะ? เมื่อนึกถึงตรงนี้ เขาก็มีความไม่สงบนิ่งเล็กน้อย เอ่ยขึ้นอีกครั้งว่า “คุณเวินหลาน อย่าแสร้งทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ การที่คุณทิ้งแฟนคลับแล้ววิ่งลงมา ไม่ใช่เพื่อฟางฟังหรอกเหรอ?”

ขณะที่เอ่ยอยู่ เขาก็ชี้มายังตัวเองเบาๆ บอกให้เวินหลานทำตามที่สายตาเขาบอก เมื่อมั่นใจแล้วว่าเวินหลานมองมายังเขาแล้ว เขาจึงเคลื่อนสายตาไปอยู่บนร่างของฟางฟังที่ยืนงุนงงอยู่ข้างๆ ความหมายชัดเจนแจ่มแจ้ง!

ชายหนุ่มผู้นี้ต้องการที่จะแสดงออกอย่างดีต่อหน้าผู้หญิงที่รัก!

นี่เธอกำลังถูกคนใช้เป็นเครื่องมืออยู่หรือ!

ความเคารพสร้างขึ้นบนพื้นฐานของความเสมอภาคกัน!

“ฉันสนิทกับคุณมากงั้นเหรอ?”

คำพูดนี้ของเวินหลานเปล่งออกมา รวมถึงท่าทางทำให้ใบหน้าของเจิ้งชงไม่พอใจขึ้นมาทันที โมโห!

วินาทีต่อมา เรื่องราวที่ทำให้ทุกคนต้องตกตะลึงจนพูดไม่ออกเกิดขึ้นแล้ว!

เวินหลานพุ่งเข้าไปอยู่ในอ้อมกอดของชายหนุ่มแปลกหน้าคนหนึ่ง

คนคนนั้นคือ คนคนนั้นไม่ใช่บอดี้การ์ดของคุณหนูตระกูลฟางหรอกหรือ? จะเป็นไปได้ยังไง?

เมื่อทุกคนเห็นฟางเหยียนแวบแรก ต่างก็นึกว่าเขาคือบอดี้การ์ดของฟางฟัง!

ทว่าภาพต่อหน้านี้ช่างบาดใจเสียจริง!

เวินหลานกอดฟางเหยียนแน่น ตะโกนด้วยอารมณ์ที่ตื่นเต้น “ฟาง ฟางเหยียน คุณจริงๆ ด้วย!”

หลังจากความตกตะลึงที่พูดไม่ออก เวลาต่อมาทั้งห้องโถงก็เกิดเสียงซุบซิบฮือฮาขึ้นมา!

ไม่ได้มาหาเจิ้งชง?

นี่เป็นการตบหน้าเข้าอย่างจังเลยไม่ใช่หรือ?

โดยเฉพาะคำพูดนั้นที่ว่าฉันสนิทกับคุณมากงั้นเหรอ?

ช่างเป็นคำพูดที่แทงใจดำฝ่ายตรงข้ามเสียจริง

ทุกคนต่างก็เดากันได้แล้วว่าการที่เวินหลานสูญเสียความเป็นตัวเองเนื่องจากเจิ้งชง ทว่าบัดนี้? เวินหลานไม่เพียงแต่ฉีกหน้าเจิ้งชง ทว่าสาเหตุที่พุ่งลงมานั้น เป็นเพราะผู้ชายอีกคน!

โลกเปลี่ยนไปอย่างรุนแรงเช่นนี้ตั้งแต่เมื่อไรกัน?

ความเปลี่ยนแปลงนี้ทำให้ทั้งห้องโถงตกตะลึงจนพูดไม่ออก อึ้งจนตาค้าง

“คุณชายเจิ้ง เอ่อ เอ่อคือว่า...”

เปรียะ!

จำพูดของโจวซานหยุดอยู่เพียงเท่านั้น และสายตาที่โมโหจนลดทอนไม่ได้ของเจิ้งชง ราวกับต้องการที่จะจับเขาฉีกเป็นชิ้นๆ !

น่าสนุก!

เป็นสุนัขจนตรอกแล้วงั้นหรือ?

หลังจากเสียงซุบซิบนินทาดังทั่ว ผู้คนก็เลือกที่จะเพิกเฉยต่อการแทรกของเจิ้งชงและคนอื่นๆ สำหรับพวกเขา ชายหนุ่มข้างหน้าเวินหลานถึงจะเป็นจุดสนใจของพวกเขา ใบหน้าธรรมดา นอกจากชาติตระกูลจะมีชื่อเสียงแล้ว ตำแหน่งก็น่าจะไม่ธรรมดาเช่นกัน

มีเงิน หรือว่าจะไม่มีตำแหน่งด้วยเช่นนั้นหรือ?

สายตาทั้งหมดมารวมอยู่ที่ฟางเหยียน ฟางเหยียนกลับใบหน้านิ่งเรียบ ไม่ได้ถูกกระทบด้วยบรรยากาศที่น่าประหลาดใจของทั้งห้องโถงเลยแม้แต่น้อย

เวินหลานยังคงกอดเขาอยู่ กอดแน่นมาก แทบที่จะแนบชิดเข้าไปอยู่ติดกับเขา! ฉากนี้ช่างทำให้ผู้คนต้องอิจฉาจนตาร้อนเสียจริง!

บางคนก็คิดว่า เหตุใดคนผู้นั้นถึงไม่เป็นตัวเอง!

“พอได้แล้วมั้ง?” อยู่ๆ ฟางเหยียนก็ยกมือขึ้นมาผลักเวินหลานออก!

หลังจากผลักเวินหลานออก แสงระยิบระยับในดวงตาของเธอก็มีน้ำตาคลอขึ้นมา

“ขอโทษนะ ที่ฉันได้เจอคุณ มันตื่นเต้นเกินไปแล้ว!” เวินหลานเอ่ยด้วยน้ำเสียงไม่ชัดเจน ใบหน้าเต็มไปด้วยความตื่นเต้น

ราวกับว่าเธอไม่ใช่ดาราที่คนอื่นติดตาม แต่เจ้าหมอนี่ถึงจะเป็นดาราที่เธอติดตาม!

ฟางเหยียนจ้องสายตาไปยังเธอนิ่ง ไม่เอ่ยอันใด ภายใต้การสบตา เธอกลับรู้สึกถึงความกดดันอันน่าประหลาด ไม่กล้าสบตาเขาโดยตรง

ฟางฟังเรียกสติกลับมาได้ การกระทำของเวินหลานทำให้เธอจับต้นชนปลายไม่ถูก เวินหลานที่อยู่เบื้องหน้าเธอ เป็นถึงเทพธิดาที่ผู้คนนับไม่ถ้วนติดตาม ทว่าเมื่ออยู่ต่อหน้าฟางเหยียนแล้วก็เห็นได้ชัดว่าธรรมดาอย่างยิ่ง เมื่อไร้ความมั่นใจในตัวเองและสุภาพเรียบร้อย ภายใต้แสงไฟ ราวกับซินเดอเรลล่าเห็นชายหนุ่มที่รักแต่ไม่ได้มาครอบครองอย่างไรอย่างนั้น