จอมนักรบทรงเกียรติยศ นิยาย บท 729

เมื่อฟางเหยียนออกจากวัดเต๋า ราศีของเขาก็เปลี่ยนไปโดยสิ้นเชิง โดยเฉพาะใบหน้าที่เคร่งขรึมซึ่งมีความซีดเซียวลดน้อยลง ตัวเขาทั้งร่างเหมือนเกิดใหม่ อาการป่วยของเขาลดลงมาก และเขาก็ดูมีพลังมากขึ้น

เทียนขุยมาจากข้างนอกเมื่อเห็นสภาพของฟางเหยียนเขาดีใจมากในทันที เขาถามอย่างตื่นเต้นว่า "โผ้จวิน น้ำไร้หน้าได้ฟื้นฟูร่างกายของนาย?"

ฟางเหยียนส่ายหัวเบาๆ "ฉันไม่สามารถขัดเกลาน้ำไร้หน้าได้ อย่างน้อยตอนนี้ไม่สามารถทำได้ แต่ก็ได้รับความช่วยเหลือจากน้ำไร้หน้า ฉันฟื้นระดับความแข็งแกร่งได้หนึ่งระดับ ตอนนี้ฉันมีเจ็ดระดับ ยังห่างไกลจากความมั่งคั่ง อย่างน้อยต้องรวบรวมขุมทรัพย์ที่ซ่อนไว้ทั้งห้า แล้วต้องไขความลับในหินทิพย์ ถึงจะฟื้นฟูได้อย่างสมบูรณ์”

“ระดับเจ็ดเหรอ ก็ไม่เลวนะ”

เมื่อเทียบกับการฟื้นตัวของฟางเหยียน สิ่งที่เทียนขุยมีความสุขมากกว่าคือการที่ฟางเหยียนฟื้นความแข็งแกร่ง เขาไม่ใช่ฟางเหยียนที่ซึมป่วยเมื่อสามวันก่อน และตอนนี้ฟางเหยียนคือฟางเหยียนคนก่อนที่มั่นใจ สงบ เยือกเย็น และทุกอย่างอยู่ภายใต้การควบคุมของเขา

ช่วงนี้เทียนขุยค้นพบว่าเกิดอะไรขึ้นในสำนักไร้หน้า และทำให้เขาเข้าใจคำคำหนึ่ง

ดอกไม้ที่ล่วงลงพื้นนั้นไม่ใช่สิ่งที่ไร้ประโยชน์ แต่มันเปลี่ยนเป็นปุ๋ยเพื่อให้ลำต้นแตกกิ่งก้านใบใหม่ต่างหาก!

สีหน้าของฟางเหยียนนั้นเย็นชาไร้ความรู้สึก แน่นอนว่าเขาไม่ใช่คนที่ไร้ความเมตตา เขายังมีอารมณ์สุขเศร้าเหงาโกรธได้ แต่เขาไม่อยากพูดออกมา เรื่องที่หลินถงเสียชีวิตเพื่อเขานั้นน่าสลดใจจริงๆ และมันก็ทำให้ฟางเหยียนรู้สึกผิดในใจ ดังนั้นเขาจึงรู้สึกหดหู่เป็นเวลาหลายวัน

ไม่ใช่ว่าเทียนขุยไม่เข้าใจ แต่เขาไม่รู้ว่าจะเกลี้ยกล่อมฟางเหยียนได้อย่างไร เพราะหลินถงตายแล้ว!

และตอนนี้ผู้ชายคนนั้นกลับมาเหมือนเดิมแล้ว!

“เอ่อ โผ้จวิน เหล่านินจาที่ซ่อนตัวอยู่ในความมืดล้วนแต่เคยพูดคุยทักทาย แต่กลับไม่เห็นคนขององค์กรสัตว์เพลิงสักคน ยิ่งไม่เจอหยินฮว่าคนที่มีนิสัยคลุมเครือ ใช่แล้ว ฉันได้ข่าวจากเหล่านินจามาบ้างแล้ว และข่าวนี้ดูเหมือนจะเกี่ยวกับกับนายมาก”

“พูดตรงๆ อย่าอ้อมค้อม”

“จำได้ไหมว่าที่มหาวิทยาลัยซีหนานมีเด็กสาวคนหนึ่งชื่อซ่งหยิง เธอถูกครอบครัวคุมขัง แน่นอนว่าการคุมขังของเธอไม่เกี่ยวอะไรกับนาย แต่นายรู้หรือไม่ว่าตัวตนที่แท้จริงของเธอคือนายน้อยแห่งสำนักฉิวหลง!"

“อะไรนะ!” ฟางเหยียนอุทาน

ซ่งหยิงคือนายน้อยแห่งสำนักฉิวหลง!

ข่าวนี้เรียกได้ว่าเป็นข่าวที่สะเทือน!

ฟางเหยียนรู้สึกตกตะลึงใจอย่างรุนแรง

เขาคาดไม่ถึงว่าซ่งหยิงจะเป็นนายน้อยแห่งสำนักฉิวหลง ทันใดนั้นฟางเหยียนก็นึกถึงอารองของซ่งหยิง ชายชราที่เดินกะเผลก ครั้งที่แล้วที่ไปรับปากศาสตราจารย์โจวว่าจะสอนหนังสือที่มหาวิทยาลัยซีหนานได้บังเอิญไปเจอกับอารองของซ่งหยิง ในตอนนั้นอารองของเธอก็ดูจะเป็นศัตรูกับทุกคน

ฟางเหยียนเริ่มนึกคิดไปเมื่อได้ยินชื่อของซ่งหยิง หลังจากที่เขาไปรับปากกับศาสตราจารย์โจวว่าจะไปสอนหนังสือ เขาก็ไม่เคยเห็นเธออีกเลย

เทียนขุยมองไปที่ฟางเหยียนแล้วพูดว่า “บางทีซ่งหยิงอาจมาเรียนที่มหาวิทยาลัยซีหนานเพื่อสัมผัสประสบการณ์ชีวิต? สำหรับตระกูลที่ลึกลับนี้ไม่ใช่ชอบเล่นเกมอะไรพวกนี้เหรอ? ใช่แล้วโผ้จวิน เมื่อก่อนที่นายเคยให้ฉันไปสืบหาสำนักลึกลับพวกนั้น พวกนี้มีส่วนเกี่ยวข้องกับองค์กรสัตว์เพลิง สำนักฉิวหลงก็เป็นหนึ่งในนั้น !”

“อะไรนะ!” ฟางเหยียนตกใจอีกครั้ง คาดไม่ถึงว่าสำนักฉิวหลงจะเป็นสุนัขรับใช้ขององค์กรสัตว์เพลิง!

“นี่คือข่าวที่ฉันสืบหาเจอ ดังนั้นโผ้จวินนายคิดว่าจะทำยังไง? นายจะกำจัดพวกที่ขัดแย้งไหม ตัดชีวิตและเส้นเลือดขององค์กรสัตว์เพลิง!”

เขาเชื่อคำสหายของเขา คาดไม่ถึงว่าจะสืบพบว่าสำนักฉิวหลงและองค์กรสัตว์เพลิงมีส่วนเกี่ยวข้องกัน เขาไม่ปล่อยไว้อย่างแน่นอน!

“เทียนขุยทำได้ดีมาก!” ฟางเหยียนกล่าวคำชื่นชม “ในเมื่อเป็นแบบนี้พวกเราก็ไปกันเถอะ”

——