จอมนักรบทรงเกียรติยศ นิยาย บท 859

“อย่างไรครับ?”

ฝั่งนั้นเงียบไปนานแล้วพูดว่า “ศาสตราจารย์ฟาง หินทิพย์สองก้อนนี้เป็นหินสมัยสามหมื่นห้าพันปีก่อนไม่ผิด แต่ตอนนี้ยังไม่มีอุปกรณ์ที่สามารถเปิดได้ บอกตามตรง ตั้งแต่ที่คุณมาหาผมครั้งก่อน ผมก็ได้แอบติดต่อกับเพื่อนที่เมืองนอก พวกเขาก็ไม่มีวิธีเหมือนกัน ครั้งก่อนผมก็บอกแบบนี้ เพื่อที่จะศึกษาความลับของหินทิพย์สองก้อนนี้ ตอนนี้ดูเหมือนว่า เรื่องมันได้เหนือการคาดหมายของผมไปแล้ว ไม่ต้องพูดถึงผมหรอก แทบจะไม่มีใครสามารถดึงเอาพลังของหินทิพย์สองก้อนนั้นได้เลยด้วยซ้ำ”

คำพูดของศาสตราจารย์โจว เหมือนกับละทิ้งความพยายามทั้งหมดเลยชัดๆ ！

ฟางเหยียนกำลังจะถาม ฝั่งนั้นก็มีเสียงเข้ามา

“ศาสตราจารย์ฟาง ตอนนั้นผมให้คุณไปหาฉินเสียงหลินที่ดินแดนตะวันตกไม่ใช่หรือ? ผมรู้สึกว่าคุณลองไปถามเขาดูดีกว่า”

“ ทราบแล้วครับ ศาสตราจารย์โจว”

ตอนที่จะวางโทรศัพท์นั้น ศาสตราจารย์โจวก็ยังไม่ลืมที่จะชวนฟางเหเยียนให้ไปสอนหนังสือที่มหาวิทยาลัย และก็ถูกฟางเหยียนปฏิเสธไป

มองๆ ไปที่เทียนขุย แล้วฟางเหยียนก็เริ่มศึกษาของล้ำค่าของหยินเหมินทั้งห้าอีกครั้ง จนถึงเช้าวันต่อมา

แค่โบกไปเบาๆ ต้นไม้ในสวนด้านนอกก็ขาดครึ่ง！

เทียนขุยยืดแขนทั้งสองข้างของตนเอง พลังเต็มไปเปี่ยมไปทั้งตัว เหมือนกับจะพัฒนาขึ้นไม่น้อย “นี่ก็คือพลังของระดับต้าชี่ชั้นยอดงั้นหรือ? ที่แท้ผมก็ไม่ได้บรรลุมันได้สักที เสียเวลาจริงๆ ！”

“จอมพลครับ ผมรู้สึกว่าตัวเองเสียเวลาไปมาก โดยเฉพาะตอนที่นั่งสมาธิทั้งคืนนั้น ผมรู้สึกว่าตนเองอยู่ในส้วมแล้ว แต่ไม่ยอมถ่ายออกมาสักที เปรียบเทียบแบบนี้มันดูไม่เหมาะ แต่มันเป็นแบบนี้จริงๆ ผมได้ละเลยพลังที่แท้จริงไป ถ้าตอนนี้ผมเจอกับคนแก่ที่ปล่อยอีกาออกมาอีก ผมมีพลังสู้แน่นอน！”

คำพูดเกินเบอร์ของเทียนขุย ไม่ได้พูดเกินไป พูดง่ายๆ ก็คือ ตอนที่เขายังไม่ถึงระดับที่สูงขึ้นนั้น ถึงแม้จะมีพลังระดับต้าชี่ชั้นยอดแล้ว ก็คือระดับเพดานของระดับต้าชี่ แต่ระดับพลังยังไม่นิ่ง ลอยไปลอยมา จริงๆ แล้วพลังมีแค่ระดับต้าชี่ช่วงกลาง ยังห่างจากขั้นสุดยอดอีก2ระดับ

ดีแต่ไม่จริง ยังลอยไปมาไม่นิ่ง！

แต่ตอนนี้ เทียนขุยได้มั่นคงตัวเองแล้ว พลังได้เข้าสู้จุดที่น่ากลัวแล้ว เขาในตอนนี้ มีพลังที่ไม่อาจจะดูถูกได้ ถ้าเอาไปอยู่ในสำนักเจ็ดพิฆาต แค่เป็นรองแค่ฟางเหยียน ต่อให้เป็นเทียนกางที่โหดเหี้ยม ก็เกรงว่าจะไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขา

เทียนขุยเปลี่ยนแปลงไปครั้งนี้ พลังก็ไปถึงระดับที่คาดคะเนไม่ได้เลย！

นอกจากนินจาระดับปรมาจารย์แล้ว รองลงมา เขาจัดการได้หมด！

ถือว่าเป็นนินจาระดับต้าชี่อันดับหนึ่ง！

“จอมพลครับ พระคุณครั้งนี้ยากจะเอ่ยขอบคุณ คุณช่วยให้ผมเอาชนะตัวเองหลายครั้ง ให้ผมได้อะไรดีๆ หลายครั้ง ผมมีแต่จะไปเข่นฆ่าพวกเพลิงเสวน เพื่อตอบแทนบุญคุณของจอมพลครับ”

ฟางเหยียนไม่ได้พูดอะไร เทียนขุยมีวันนี้ได้ นอกจากปัจจัยส่วนน้อยจากตัวของเขาแล้ว ที่เหลือล้วนเป็นผลของตัวเทียนขุยเอง ฟางเหยียนไม่คิดที่จะไปภูมิใจกับผลงานนั้น เทียนขุยเป็นทหารที่เสียเลือดเนื้อในสงคราม ทุกอย่างล้วนเป็นสิ่งที่เขาหามาได้ด้วยตัวเองทั้งสิ้น

ฟางเหยียนก็ไม่อาจที่จะไปหักหน้าของเทียนขุย แล้วก็ให้กำลังใจเพิ่มไปว่า “เทียนขุย นี่ไม่ใช่จุดสูงสุดของคุณ แต่ชีวิตของคุณจะต้องมีจุดเริ่มต้นใหม่ เข้าใขใหม่?”

“จอมพล ถึงแม้ผมจะไม่สามารถถึงระดับปรมาจารย์ได้ แต่ผมก็จะพยายาม มีเพียงแบบนี้เท่านั้น ผมถึงจะไม่เป็นตัวถ่วงของจอมพล”

“ไม่มีตัวถ่วงอะไรหรอก คุณก็ไม่ธรรมดาเหมือนกัน เพียงแต่สิ่งที่คุณเผชิญหน้านั้น มันไม่ใช่สิ่งที่คุณควรจะเจอมันต่างหาก” พูดออกมาแบบนี้ ฟางเหยียนก็รู้สึกไม่เหมาะ พูดแบบนี้มันก็ไปทำร้ายจิตใจของเทียนขุยน่ะสิ? แล้วก็รีบเปลี่ยนเรื่องคุย “ในเมื่อคุณก็ได้เลื่อนระดับพลังมั่นคงแล้ว งั้นพวกเราก็ออกเดินทางกันเลยเถอะ”

เห็นได้ชัดว่า เทียนขุยไม่ได้พบว่าฟางเหยียนพูดใส่เขาแรงไป แล้วก็ถามออกมาว่า “ออกเดินทางไปไหนครับ?”

“ดินแดนตะวันตก ภูเขาทิพท์”

——

ภูเขาทิพท์ในยามค่ำคืน ถูกความมืดซ่อนไว้อย่างมิดชิด และภูเขาทิพท์ที่กว้างใหญ่นี้ ก็มีเงาคนหนึ่งกำลังรีบเดินเข้าไป ในชั่วเวลาหายใจไม่กี่ครั้ง ก็มาถึงยังที่อยู่ของเต๋ายอดเซียนแล้ว แล้วก็โวยวายไปมั่ว

เต๋ายอดเซียนขมวดคิ้ว และในตอนนี้ห้องข้างๆ ก็มีแสงตะเกียงสว่างขึ้นมา

จางตุนเทียนเดินออกมาถามว่า “พี่เตา ดึกดื่นแบบนี้ไม่หลับไม่นอน ทำอะไรหรือ?”