จอมนักรบทรงเกียรติยศ นิยาย บท 872

ภูเขาเสินเจี้ย ห้องหนังสือในวิหาร

“ท่านราชา พวกเราใช้โหยวฟางได้ถูกทางจริง ๆ เธอสามารถระดมกองกำลังต่างชาติขึ้นมาได้อย่างรวดเร็วและเริ่มตอบโต้แล้ว เงื่อนไขนี้คุ้มค่ามาก”

ใบหน้าของเสวียนเจิ้นมีร่องรอยความเจ็บปวด เงื่อนไขนี้คุ้มหรือ?

ไม่คุ้มเลย ผู้หญิงที่โลภมากคนนี้ต้องการอยู่ใต้หนึ่งคนแต่อยู่เหนือคนนับหมื่น!

กล่าวตามตรง ถ้าแผนของเสวียนเจิ้นสำเร็จ เมื่อเป็นเช่นนั้นแล้วสถานะของเธอก็จะรองจากเขาคนเดียวเท่านั้น ชื่อเสียงขององค์กรสัตว์เพลิง จะกลายเป็นการดำรงอยู่ที่ได้รับความเคารพนับถือจากคนมากมาย!

ตอนนี้พลังอำนาจขององค์กรสัตว์เพลิงแข็งแกร่งมาก ไม่ต้องกล่าวถึงผู้อาวุโสโหยวฟาง คนที่เป็นถังจู่ทุกคนสามารถควบคุมพลังอำนาจของต่างชาติและขยายพลังอำนาจได้ กลายเป็นการดำรงอยู่อย่างมีชื่อเสียง

“ท่านราชา ดูเหมือนว่าคุณจะไม่ดีใจนัก?” ชายชราครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วกล่าวว่า “เป็นเพราะโหยวฟางหรือเปล่า?”

เสวียนเจิ้นพยักหน้าและกล่าวว่า “ผู้หญิงคนนี้เป็นคนโลภมาก โลภจนถึงขั้นน่าสะพึงกลัวอย่างไร้เหตุผล!”

ชายชราเงียบไปครู่หนึ่งแล้วกล่าวว่า “ท่านราชา คุณกำลังกังวลว่าผู้หญิงคนนี้จะขยายพลังอำนาจของตนเอง ซึ่งความดีความชอบมากมายนั้นสามารถเป็นภัยคุกคามต่อสถานะของคุณ และเธอนั้นปรารถนาตำแหน่งของคุณ?”

“ถูกต้อง จากการพบกันครั้งก่อน ผู้หญิงคนนี้เป็นคนที่มีกลอุบายมากมาย เป็นผู้หญิงที่โลภมาก ถ้าไม่มีเหตุผลเธอจะไม่ทำเช่นนี้” เสวียนเจิ้นหยุดครู่หนึ่งและกล่าวต่อไปว่า “คุณอย่าลืมว่าผู้หญิงคนนี้เคยเป็นคนสนิทของจ้าวขุมนรก และการที่เธอทำเช่นนี้ก็ด้วยเหตุผลสองประการ ประการแรกคือเพื่อขยายพลังอำนาจของตนเอง จากนั้นก็ต้อนรับจ้าวขุมนรกออกจากการเข้าฌาน ประการที่สองคือสร้างอาณาเขตของตนเองขึ้นมาใหม่!”

“ท่านราชา ในช่วงเวลาไม่กี่ปีที่ผ่านมาคุณเติบโตขึ้นมาก” ชายชรากล่าวอย่างพอใจ “เดิมทีโหยวฟางนั้นเป็นปัจจัยที่ไม่แน่นอน มีคำกล่าวประโยคหนึ่งที่ดีมาก จะใช้คนก็อย่าระแวง หากระแวงใครก็อย่าใช้เขา อย่าไปสนใจว่าเธอจะคิดอย่างไร ผู้หญิงคนนี้ไม่ใช่คนธรรมดาแน่นอน และจุดสำคัญที่สุดคือเธอไม่มีความจงรักภักดีนานแล้ว และเป็นไปไม่ได้แน่นอนว่าเธอจะคอยต้อนรับจ้าวขุมนรกออกมาจากการเข้าฌาน เพราะนับตั้งแต่ตอนที่เธอฆ่าฟางไห่เฟิง เธอก็ได้ละทิ้งความเชื่อไปแล้ว”

“ดังนั้น คนอย่างโหยวฟางนั้นจะไม่สามารถอาศัยใต้ชายคาของคนอื่นแน่นอน และสิ่งที่คุณพูดว่าเธอต้องการสร้างอาณาเขตของตนเอง เหตุผลนี้ใกล้เคียงหน่อย เพราะเธอใช้ชีวิตอย่างเรียบง่ายและสันโดษมานานหลายปีแล้ว เธอน่าจะมีความคิดเช่นนั้น”

“ถ้าเธอครอบครองพลังอำนาจจากต่างชาติแล้วเอาไว้ใช้เอง สำหรับพวกเราแล้วมันเป็นเรื่องที่ทำให้ปวดหัวจริง ๆ”

เสวียนเจิ้นมองชายชรา “ถ้าเป็นเช่นนั้นคุณคิดว่าควรจะจัดการยังไงกับโหยวฟางอย่างไรดี?”

ชายชราครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งและกล่าวออกมาหนึ่งประโยคว่า “ถ้าไม่มีความจงรักภักดีก็กำจัดได้!”

เสวียนเจิ้นยิ้มแล้วอ่านหนังสือต่อ “ผมหวังว่าพวกเราจะกังวลมากเกินไป มิเช่นนั้น....... ฮ่า ๆ ๆ....... ”

——

ใต้ภูเขาทิพย์

“ท่านผู้นำ เกิดเรื่องใหญ่ที่ชายแดน ตอนนี้รองผู้นำทั้งห้าคนกำลังเตรียมตัวจะไปจากที่นี่แล้ว”

ชายชราที่เป็นผู้นำสูงสุดกล่าวอย่างเคร่งขรึมว่า “บอกพวกเขาว่าใครก็ตามที่บุกรุกเข้ามาประเทศหวา ถึงแม้ว่าพวกเขาจะอยู่ห่างไกลแค่ไหนก็จะต้องไปแก้แค้นคืน!”

“ครับ!”

“ยังมีอีกเรื่อง ท่านเถียนกลับมาจากภูเขาทิพย์แล้ว และสูญเสียคนไปสองคน!”

ชายชราที่เป็นผู้นำสูงสุดขมวดคิ้วเล็กน้อยและกล่าวด้วยน้ำเสียงที่เคร่งขรึมว่า “รีบไปเชิญ”

เถียนตงพูดขณะเดิน “ท่านผู้นำ ผมรู้สึกละอายใจต่อคุณเป็นอย่างมากที่ไม่สามารถหาจอมพลเจอ!”

ชายชราที่เป็นผู้นำสูงสุดหัวใจสั่นสะท้าน ร่างกายเปล่งประกายพลานุภาพ บรรยากาศในห้องบัญชาการชั่วคราวกลายเป็นตึงเครียด ทุกคนรู้สึกเหมือนถูกหินก้อนใหญ่ทับจนหายใจไม่ออก!

หรือว่าจอมพลโผ้จวินจะประสบเคราะห์?

ไม่มีใครกล้าเชื่อ และไม่มีใครกล้าคิดเรื่องนี้!

เทพแห่งสงครามของประเทศหวาจะตายง่ายขนาดนั้นได้อย่างไร?

มิได้กล่าวเกินจริง ถ้าคนที่กล่าวประโยคนี้ไม่ใช่เถียนตง บางทีตอนนี้เขาอาจจะกลายเป็นศพไปแล้ว!

บรรยากาศกดดัน!

ชายชราที่เป็นผู้นำสูงสุดกล่าวทำลายความเงียบ “ท่านเถียน ได้ยินมาว่าการสำรวจได้สูญเสียคนไปสองคน?”

“ถูกต้อง ขณะที่สองคนนั้นตามพวกเราขึ้นไปบนภูเขา แต่ทันใดนั้นพวกเขาก็หายตัวไป เพื่อหลีกเลี่ยงผลกระทบของรังสี และเพื่อคำนึงถึงความปลอดภัยของสมาชิกที่เหลือ พวกเราจึงยุติการค้นหา และขึ้นไปบนยอดเขาเพื่อรวบรวมอุปกรณ์ หลังจากนั้นก็กลับมา”

ชายชราเงียบไปครู่หนึ่งแล้วกล่าวว่า “ท่านเถียน ลำบากคุณแล้ว คุณไปพักผ่อนก่อนเถอะ”

“ไปตรวจสอบสองคนนั้น”

ส่วนลึกของภูเขาทิพย์

“คุณเป็นใคร? จุดประสงค์ในการแอบเข้ามาในการทีมสำรวจคืออะไร?”

คนที่พูดประโยคนี้คือหนึ่งในสองของทีมคณะสำรวจที่หายตัวไป

อีกคนเงียบและเดินลึกเข้าไปในภูเขาต่อไป คนที่กำลังพูดก็เดินตามไปและถามว่า “คุณเป็นใคร?!”

“อย่ามาหาเรื่อง!”

พูดแล้ว?

เสียงนี้ เป็นเสียงของผู้หญิง?