จอมนักรบทรงเกียรติยศ นิยาย บท 890

ชิงตี้พูดออกมาไม่ไว้หน้า แทบจะไม่ไว้หน้าเทียนขุยเลย!

ความคิดเธอนั้นง่ายมาก รับมือกับคนโตแต่ตัว สมองไม่โตแบบนี้ จะต้องจัดการแรงๆ เขาถึงจะสามารถคิดได้!

เทียนขุยเป็นคนที่ไม่ยอมให้ใครมาขวางในสายตา คำพูดของชิงตี้ มันก็ทำให้เทียนขุยเดือดขึ้นมาแล้ว!

แล้วเขาก็ลงมือทันที มันเร็วมาก จนคนในกระท่อมตอบสนองกันไม่ทัน!

กำลังภายในแข็งแกร่งที่ปล่อยออกมา ราวกับเป็นพลังทำลายล้างมหาศาล เป็นท่าทางที่เอาจริงเอาจังมาก

กระท่อมก็พังลง!

กำลังภายในมหาศาลพุ่งไปยังตัวชิงตี้

โจมตีครั้งนี้ ชิงตี้ตายแน่!

เทียนขุยมีใจคิดฆ่า สัมผัสเข้าจะต้องตาย!

ทุกคนในเหตุการณ์ก็ตกใจกับกำลังภายในอันยิ่งใหญ่นั้น ภายใต้การไม่ได้ปัดป้อง การโจมตีนี้ไม่มีใครรับไหวแน่!

โครม!

แผ่นดินไหวเขาสะเทือน!

ทั้งกระท่อมกลายเป็นผุยผง!

แต่ไม่มีใครบาดเจ็บล้มตาย!

พอฝุ่นสงบลง ทุกคนก็เห็นว่าเต๋ายอดเซียนหน้าดำ เสื้อผ้าฉีกขาดหลุดลุ่ย

เห็นได้ชัดว่า ช่วงเวลาคับขันนั้น เขาได้ลงมือออกมา!

ไม่อย่างนั้น ชิงตี้ตายแน่ ทุกคนก็ต้องบาดเจ็บกันด้วย!

เทียนขุยโจมตีไม่โดน สีหน้าก็เย็นชาลงมาก แล้วก็จ้องมองเต๋ายอดเซียนอย่างร้ายๆ

ชิงตี้มองขวางเทียนขุย “คุณบ้าไปแล้วหรือไง!”

“ยัยมารสาว ผมยอมคุณมาหลายครั้งแล้ว แต่คุณก็ยังรนหาที่ตาย คุณมันสมควรตาย!”

“ฉันไม่อยากจะโจมตีคุณ ด้วยคนสมองไม่พัฒนา พัฒนาแต่ตัวอย่างคุณ โจมตีคุณก็เสียดายชีวิตฉันเปล่าๆ เป็นถึงรองผู้นำของสำนักเจ็ดพิฆาต แต่กลับใช้วิธีต่ำช้าแบบนี้? การลอบโจมตีมันเป็นนิสัยของคนถ่อย!”

“คุณจะเหยียดหยามผมอย่างไรก็แล้วแต่ ผมทำงานไม่สนใจวิธีการ ผมสนใจแต่ผลลัพธ์!ขอเพียงฆ่าคุณได้ก็พอ!” พอพูดถึงจุดนี้ เทียนขุยก็พูดเสียงเย็นว่า “ถ้าไม่ได้เต๋ายอดเซียน ตอนนี้คุณก็ได้เป็นศพไปแล้ว!”

“การกระทำของคนถ่อยเท่านั้นแหละ ยังจะพูดมีหลักการ ต่อหน้าคุณ ศักดิ์ศรีมันไม่มีค่าอะไรเลย!” ชิงตี้ยิ้มๆ “ผู้ชายที่ไม่เอาไหนที่สุด แม้แต่อารมณ์ตัวเองก็ยังควบคุมไม่ได้ เสียแรงที่เป็นเพศชาย!”

“นี่คุณ……”

“พอได้แล้ว!” เทียนฝู่ตวาดเสียงเย็น

สองคนเจอหน้ากันก็เหมือนลิ้นกับฟัน คนไม่ถูกกันมาเจอกัน ก็ไม่ชอบขี้หน้ากัน!

ถ้ายังทะเลาะกันต่อไป ก็คงจะบาดเจ็บกันทั้งสองฝ่าย!

มาที่นี่ก็เพื่อปรึกษาหาวิธีการแก้ปัญหากัน ไม่ใช่มาสู้กันเอาเป็นเอาตาย!

“เทียนขุย เก็บอารมณ์หน่อย พวกเราต้องยอมรับจุดหนึ่งว่า ที่ชิงตี้พูดมาก็ไม่ผิด ถ้าพวกเราเสียโอกาสดีไป ก็จะเข้าไปอยู่ในจุดที่คับขันแก้กลับมาไม่ได้ อารมณ์ของคุณจะเป็นเหมือนกับเทียนกางแล้ว ใช้สติหน่อย” พูดไป เขาก็มองไปทางชิงตี้ เสียงก็ยิ่งเย็นลง “คุณพูดได้มีเหตุผลมาก แต่ว่ามาดูถูกเหยียดหยามพี่น้องผมแบบนี้ แล้วยกตัวเองขึ้นสูงแบบนี้ มันจะดูถูกกันเกินไปหน่อยหรือเปล่า!”

แยกแยะบุญคุณความแค้น เที่ยงตรงไม่เข้าข้างใคร!

ไม่เข้าข้างทั้งสองฝ่าย!

“ใช่ ต้องยอมรับจุดหนึ่งว่า คุณพูดได้มีเหตุผลมากพวกเราไม่อาจจะไปกำจัดเพลิงเสวนได้เลย แต่ทุกอย่างมันก็ไม่ได้เป็นแบบที่คิดทั้งหมด คุณเอาแต่ยกยอเพลิงเสวน คิดแบบนี้ จะต้องมีอะไรแน่!” เทียนฝู่ยิ้มพูดเสียงเย็น “ในเมื่อคุณบอกว่าเพลิงเสวนมีเส้นสายกว้างใหญ่ กำลังแข็งแกร่ง แต่ทำไมสำนักเจ็ดพิฆาตถึงได้เป็นอุปสรรคของพวกคุณล่ะ? แล้วทำไมเสวียนเย่นายน้อยของพวกคุณถึงได้ยอมหักหลังเพลิงเสวน เพื่อต้องการให้สำนักเจ็ดพิฆาตเข้าช่วยเหลือ?”

ชิงตี้ถูกประโยคนี้ตอกกลับจนพูดไม่ออก ลังเลไปครู่หนึ่งแล้วพูดว่า “ฉันต้องขอโทษที่ล่วงเกินไปอย่างไม่ตั้งใจ ฉันพูดแบบนี้ไม่ได้จะเจาะจงไปทั้งสำนักเจ็ดพิฆาต ฉันพูดแค่เทียนขุย ผู้ชายที่คิดว่าตัวเองเก่งคนนี้”

เทียนฝู่ก็พูดเสียงเย็น “เอาเถอะ ที่นี่ไม่เหมาะที่จะให้คุณอยู่ต่อไปแล้ว คุณไปเถอะ”

ชิงตี้นิ่งไปครู่หนึ่ง แล้วก็หันหลังจากไป

“เทียนขุย คุณก็จริงๆ เลยนะ ทำไมถึงเก็บอารมณ์ไม่ได้เลยล่ะ? จะเป็นเหมือนเทียนกางแล้ว”

เทียนกาง “……”

ยังไม่ได้ทำอะไรเลย ก็โดนว่าอีก!

“เทียนฝู่ คุณไม่รู้ว่าผู้หญิงคนนั้นซ่อนความคิดชั่วร้ายไว้มากแค่ไหน และไม่รู้ว่าเธอเก็บความชั่วร้ายอะไรไว้รอพวกเรา เธอนั้นเป็นคนภายนอกอ่อนโยน ภายในร้ายกาจ เป็นผู้หญิงที่กินคนไม่คายกระดูกเลยล่ะ!”

“ต้องบอกเลยว่า ความเห็นที่เธอพูดออกมาก็ใช้ได้ ทั้งสองฝ่ายล้วนมีอารมณ์ บางทีอาจจะเกิดอารมณ์กันขึ้นมาได้ แต่ที่ไม่อาจปฏิเสธก็คือ ความเห็นที่เธอเสนอมาจะต้องเก็บเอามาคิด ถึงแม้เพลิงเสวนจะยกกองกำลังมาทั้งหมด พอพวกเราได้ครอบครองรังของพวกมันแล้วอย่างไรต่อล่ะ? ที่นั่นจะไม่มีอะไรหลงเหลือเลยงั้นหรือ? ยังมีอีกจุด เพลิงเสวนมีรากฐานนับพันปี กำลังและภูมิหลังคงจะไม่แย่มาก ยอดฝีมืออย่างชิงตี้ คุณรู้ไหมว่ามีกี่คน?”

“ตอนนี้คุณเป็นคนที่มีฝีมือมากที่สุดในหมู่เราตอนนี้ แม้แต่คุณก็ยังเสมอกับเธอ พวกตัวประหลาดข้างเธอนั้น ไม่รู้ว่าร้ายกาจกว่าเธอมากแค่ไหน? พวกเราไม่มีทางรู้เลย ไม่เพียงเท่านั้น ตามที่ชิงตี้บอกมา เสวียนเจิ้นหัวหน้าของพวกเพลิงเสวน ตอนนี้มีพลังฝีมืออยู่ที่ระดับปรมาจารย์นินจา!”

“ปรมาจารย์นินจาในอายุเพียง25ปี คุณเคยคิดมาก่อนไหม? ว่าทั้งประเทศหวา มีใครอายุเท่านี้ แล้วมีพลังระดับนี้บ้าง? ยังไม่ต้องบอกว่ามันใช้ยาเพิ่มพลังอะไร แต่มันก็บอกได้ว่าเพลิงเสวนมีภูมิหลังที่ยิ่งใหญ่ พวกมันมีปรมาจารย์นินจามากมายแค่ไหน พวกเราก็ไม่รู้ ดังนั้นสำหรับพวกเราแล้ว ทุกอย่างมันว่างเปล่าหมด”

“ต่อให้พวกเราไปบุกทำลายรังของพวกมันแล้วไง ไปตายเปล่าพอว่า เรื่องมันจะยิ่งยุ่งกว่าเดิม” พอพูดถึงจุดนี้ เทียนฝู่ก็มองเทียนขุย “ผมให้คุณคอยจับตาดูชิงตี้ แต่ไม่ได้หมายความว่าให้คุณไปเป็นศัตรูกับเธอ แต่ให้คุณสืบเรื่องราวของเพลิงเสวนอย่างลับๆ ว่ากันว่า รู้เขารู้เรา รบร้อยครั้งชนะร้อยครั้ง นี่มันเป็นระเบียบบังคับ!”

“แน่นอนว่า คำนี้ต้องยกเว้นพี่ใหญ่”

เทียนฝู่ยิ้มแหย ทำความเข้าใจต่อศัตรู มันไม่ได้ผลกับฟางเหยียน

“ดังนั้นผมหวังว่าคุณจะจัดการกับอารมณ์ให้ดี ตอนที่พี่ใหญ่จะฟื้นขึ้นมาช่วงนี้ พวกเรามีคนเยอะ แต่คนเก่งน้อย เมื่อเทียบกับกำลังของเพลิงเสวนแล้ว มันก็ต่างกันราบฟ้ากับเหว ถ้าคิดจะสู้กันซึ่งๆ หน้า ก็มีแต่จะทำลายชีวิตบริสุทธิ์เปล่าๆ คนที่ต้องตายไม่ใช่แค่หลายล้านคน หรืออาจจะหลายสิบล้านคน!”

ใบหน้าโกรธบนหน้าของเทียนขุยก็หายไป แต่เปลี่ยนเป็นความคิดหนัก

นิ่งไปครู่หนึ่ง เทียนขุยก็ถามว่า “งั้นเรื่องนี้ควรทำอย่างไรกันดี?”

เทียนฝู่ก็ยิ้มแหย ไม่ได้พูดอะไร

เพลิงเสวนก่อความวุ่นวายในประเทศหวาขนาดนี้ พวกเขาจะทำอะไรกันไม่ได้เลยจริงๆ หรือ?

ดูเหมือนจะเป็นแบบนั้น!

ที่เพลิงเสวนกล้าทำแบบนี้ สิ่งที่คอยเกื้อหนุนก็คือตัวประกันจำนวนมาก เรียกได้ว่าเป็นวิธีรักษาชีวิตโดยธรรมชาติ!

สำนักเจ็ดพิฆาตก็กำลังกังวลต่อจุดนี้ ก็เลยไม่ได้โจมตีกลับครั้งใหญ่ เพราะต้องการลดการสูญเสีย!

เพลิงเสวนก่อความวุ่นวายอย่างไม่เกรงกลัว นี่ก็คือความกล้าที่ใหญ่ที่สุดของพวกมัน!

เทียนขุยถาม “ถ้าแผนสู้แบบฟ้าผ่าควบคุมไว้ไม่ได้ งั้นพวกเราก็ได้แต่มองพวกเพลิงเสวนทำตามอำเภอใจงั้นหรือ?”

เทียนฝู่ถอนหายใจอย่างเอือมระอาว่า “ถ้าไม่ใช่เพราะคำนึงถึงการสูญเสีย ผมส่งทหารไปควบคุมนานแล้ว ตอนนี้ก็ได้แต่มองดูไป ทำอะไรไม่ได้เลย”

เต๋ายอดเซียนที่เงียบมาตลอด ก็พูดขึ้นว่า “ทุกท่าน ผมเห็นด้วย”

พอเห็นทุกคนกลัดกลุ้ม เต๋ายอดเซียนก็เลยเอ่ยขึ้นมาว่า “นอกจากพวกเราจะรอกันแล้ว ยังมีอีกจุด ที่สามารถใช้ได้ คอยจับตามองการเคลื่อนไหวของเพลิงเสวน และถือว่าเป็นของขวัญให้กับจอมพลที่กำลังจะตื่นขึ้นมาด้วย ดังนั้นผมเห็นด้วยกับรอคอยมองดู”

พูดถึงจุดนี้ เต๋ายอดเซียนก็มีสีหน้าจริงจังพูดว่า “แต่หวังว่าเพลิงเสวนจะไม่ทำเกินไป โดยไม่ปล่อยชาวบ้านตาดำๆ”

ทุกคนก็นิ่งไป

ที่เต๋ายอดเซียนพูดมา หมายถึงปล่อยไปตามน้ำ ไม่ส่งกำลังออกไป คอยจับตาดูการเคลื่อนไหวของพวกมัน ทำความเข้าใจแนวโน้มที่จะเกิด จับตามองและเฝ้าระวัง

“เห็นด้วย”

ไม่รอช้า ทุกคนก็เอ่ยขึ้นมาพร้อมกัน

ทุกคนรู้ดี เพลิงเสวนนั้นแข็งแกร่ง นอกจากนี้แล้ว พวกเขาก็ไม่รู้จะลงมืออย่างไร ได้แต่มองเพลิงเสวนทำตามอำเภอใจต่อไป!

“เทียนขุย ตามที่คุณรู้จักชิงตี้ ผมก็ยังอยากให้คุณคอยจับตามองเธอไปอีก แต่ไม่ใช่ไปโจมตีเธอแบบนั้น เธอเป็นกุญแจสำคัญที่จะทำให้พวกเรารู้จักเพลิงเสวน ขอเพียงง้างปากเธอได้ ความลับทั้งหมดของเพลิงเสวนก็จะปรากฏออกมา ดังนั้นผมไม่หวังว่าจะปฏิบัติต่อกันแบบนี้อีก เวลาที่สำคัญ ก็วางตัวเองต่ำลงหน่อย ก็ได้อยู่เหมือนกัน” คิดๆ ไป เทียนฝู่ก็พูดเสริมอย่างจริงจังว่า “จำไว้ว่า ต้องคิดเพื่อส่วนรวม เรื่องส่วนตัวนั้น เก็บเอาไว้ก่อน!”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จอมนักรบทรงเกียรติยศ