จอมศาสตราพลิกดารา นิยาย บท 404
การปรากฏตัวของหลี่มู่ สำหรับพรรคกระยาจกแล้วเปรียบเสมือนยาใจขนานใหญ่อย่างไม่ต้องสงสัย เพราะเล่าลือกันว่าไท่ไป๋อ๋องหลี่มู่ก็เป็นยอดฝีมือสายธรรมะผู้หนึ่ง อีกทั้งยังได้ยินอีกว่าเขามีความแค้นกับพรรคจันทราโลหิต ดูจากภาพเมื่อครู่ก็เห็นได้ชัดแล้วว่า บุคคลเยี่ยมยอดขั้นเทวะในคำเล่าลือผู้นี้ยืนอยู่ข้างพรรคกระยาจก
หลู่ฉางฟู่ตอนนี้ยังดึงสติกลับมาไม่ได้
เด็กหนุ่มคนนั้นคือหลี่มู่ที่ชื่อเสียงสะท้านยุทธภพ?
ทำไมถึงมาอยู่กับท่านหญิงหวนจูได้?
อีกอย่าง ยอดคนในเรื่องเล่าที่สังหารองค์ชาย เด็ดหัวองค์รัชทายาท สังหารเทวะ และปลิดชีพดาบจักรพรรดิ ไม่นึกว่าความจริงจะเป็นเด็กหนุ่มที่อายุน้อยเพียงนี้ สบายๆ ถึงเพียงนี้ ไม่มีท่าทางอย่างบุคคลผู้ยิ่งใหญ่แม้แต่น้อย สวมชุดขอทานเก่าขาด ป้ายโคลนบนหน้า บางทีนี่ถึงจะเป็นผู้สูงส่งที่แท้จริงกระมัง
กลางท้องฟ้า การต่อสู้เริ่มขึ้นแล้ว
หลี่มู่ใช้พลังของตัวเองคนเดียวรับมือปีศาจเพลิงดำและเหลียงจื้อร่างมาร
กลอภินิหารพราวพร่าง พลังน่าเหลือเชื่อ และเคล็ดการต่อสู้อันน่าอัศจรรย์ ถูกสำแดงออกมาจากมือของผู้แข็งแกร่งทั้งสาม ชวนให้ผู้คนเคลิบเคลิ้มใหลหลง ยอดฝีมือพรรคกระยาจกต่างถอยหลังไปบริเวณชายขอบของเกาะขอทาน จากนั้นสร้างค่ายกลขึ้นต้านทานเศษเสี้ยวพลังจากการต่อสู้ของผู้แข็งแกร่งชั้นยอด
‘หมัดเทวะร้อยลี้’ กัวปู๋เอ้อร์และ ‘เคลื่อนกายไร้เงา’ ซุนฉางเฟิงก็ถอยไปจากวงต่อสู้เช่นกัน ป้องกันสุดกำลัง แต่ในขณะเดียวกันในดวงตาก็ฉายแววหลงใหล มีเพียงพวกเขาสองคนเท่านั้นที่มองเห็นพลังน่าหวาดหวั่นที่ซ่อนอยู่ข้างหลังภาพการต่อสู้อันงดงามจนถึงที่สุดเช่นนี้ พวกเขาทั้งสองติดอยู่ขั้นเทวะมานาน ทะลวงขั้นมหาเทวะมาหลายปีไม่มีหวัง ทว่าบัดนี้ ศึกใหญ่ตรงหน้าทำให้พวกเขามองเห็นแสงแห่งความหวังอันเลือนรางได้เลาๆ แล้ว
นี่เป็นโอกาสที่หาได้ยากยิ่งนัก
พลังที่ปีศาจร้ายนอกพิภพทั้งสองสำแดงออกมาไม่ใช่ของโลกนี้ วิชามากมายล้วนเป็นพลังธรรมชาติ ไม่เคยพบเห็นมาก่อน แต่นี่ก็สมเหตุผลแล้ว ในเมื่อเป็นศัตรูซึ่งมาจากโลกด้านนอก ทว่าหลี่มู่เชี่ยวชาญจิตดาบขึ้นเรื่อยๆ ตามเวลาที่ผ่านไป วิชาหมัดและวิชาดาบสลับสับเปลี่ยนไม่หยุด ระหว่างโจมตีแต่ละกระบวนท่าก็ปะทุพลังที่ไม่ใช่ของโลกนี้ออกมา เป็นพลังที่ต่างจากพลังปีศาจของสองปีศาจร้ายนอกพิภพ แต่กลับดูมั่นคงไม่เป็นรองใคร
ไท่ไป๋อ๋องหลี่มู่คนนี้มีความเป็นมาอย่างไรกันแน่
ช่างลึกลับนัก
หวางซืออวี่ที่อยู่ภายใต้การปกป้องจากหยวนโห่วก็ถอยไปยังริมหาดหินไกลๆ เงยหน้ามองเงาร่างหลี่มู่ที่ต่อสู้กลางอากาศอย่างเหม่อลอย
สำหรับเธอ เนื่องจากหลี่มู่ลงมือเด็ดศีรษะจิ้นอ๋องทันที ศึกที่ค่ายทหารวันนั้นจึงไม่ได้เห็นเหตุการณ์การต่อสู้ที่ดุเดือดเท่าใด หากบอกว่ายุทธภพระดับต่ำที่ไต่กำแพงเดินบนหลังคาเหมือนในละครโทรทัศน์ เธอยังพอจะรับได้ละก็ เช่นนั้นตอนนี้เห็นหลี่มู่ลงมือสะเทือนฟ้าดิน แหวกทำลายเมฆ ฉีกห้วงอากาศ แสงจิตดาบมากมายวูบวาบ ประกายดาบสายหนึ่งวูบผ่านก็ตัดยอดเขา ผ่าปฐพีได้ พลังและฤทธิ์เดชที่เหมือนเทพเปิดฟ้าผ่าแผ่นดินในเทพนิยายเช่นนี้ ทำให้หวางซืออวี่ตกตะลึงสุดขีด
และตอนนี้ เธอพลันเข้าใจความหมายและพลังที่แท้จริงของคำว่าหลี่มู่แห่งเมืองขาวพิสุทธิ์แล้ว
มิน่า หลังจากที่ได้ยินชื่อของหลี่มู่ พรรคกระยาจกทั้งหลายต่างโห่ร้องยินดีอย่างอดไม่ได้ ท่าทางตื่นเต้นฮึกเหิมเช่นนั้นเหมือนว่าขอเพียงหลี่มู่ปรากฏกาย แม้แต่เคราะห์ภัยครั้งใหญ่ก็สามารถพลิกสถานการณ์ได้…นี่ก็คือพลัง เสน่ห์ และอำนาจบารมีของผู้แข็งแกร่งชั้นยอด
ข้างกายของเธอ หมิงเยวี่ยน้อยมองชิงเฟิงด้วยสีหน้าโมโห “เจ้าจะบอกหรือไม่บอก ขาของเจ้าเกิดอะไรขึ้นกันแน่?”
ชิงเฟิงยิ้มเล็กน้อย “คุณชายช่วยข้าแก้แค้นแล้ว”
หมิงเยวี่ยตอบ “ข้าไม่สน คุณชายช่วยเจ้าแก้แค้นแล้ว แต่ข้ายังไม่ได้ทำ เจ้าบอกมานะ ใครเป็นคนทำ ข้าจะขุดมันขึ้นจากสุสานมาฆ่าทิ้งอีกรอบ...”
ชิงเฟิงบอก “กระดูกสลายกลายเป็นผุยผงไปแล้ว ยังจะมีสุสานอะไรที่ไหนเล่า”
“เจ้า…” ความโกรธบนใบหน้าหมิงเยวี่ยจางหายไปแล้ว แต่ขอบตาแดงก่ำ “คนโง่นี่ ทำไมถึงไม่รู้จักปกป้องตัวเองขนาดนี้…ดูเจ้าสิ หนึ่งปีแล้วก็ยังอ่อนแอแบบนี้อีก ศึกษาของบ้าบอพวกนั้นทำไม กินได้หรืออย่างไร?”
ชิงเฟิงยิ้มบางๆ ไม่ได้โต้เถียงกับนาง
ในที่สุดก็ตามแม่เด็กโง่ทึ่มกลับมาได้ อีกทั้งนางยังใช้ชีวิตอย่างยอดเยี่ยม สดใสมีชีวิตชีวา เขาวางใจได้แล้ว สำหรับชิงเฟิงวันนี้เป็นวันที่ดีวันหนึ่ง ความรู้สึกโชคดีอัดแน่นอยู่เต็มอก
“รู้จักแต่ยิ้มทึ่มๆ” หมิงเยวี่ยเอ่ยอย่างโมโห “ช่างเถอะ ไม่ถือสาเจ้าแล้ว วันหลังให้ข้าเป็นคนดูแลคนทึ่มอย่างเจ้าก็แล้วกัน ข้าจะเป็นขาของเจ้า ใครกล้ารังแกเจ้าข้าจะฆ่ามัน ฆ่ามันให้หมดทั้งตระกูลเลย”
พูดแล้วนางก็เหลือบมองหยวนโห่วอย่างดุดัน “เจ้าลิงขนทอง มองอะไร ไม่รู้งานขนาดนี้เลยรึ เอาเจ้าทึ่มนี่มาไว้บนหลังข้าสิ”
หยวนโห่วค่อนข้างหวาดกลัวโลลิน้อยที่ดุร้ายคนนี้ เพราะก่อนหน้านี้มันเห็นความน่ากลัวของภาพเหตุการณ์ประหลาด ‘ดอกบัวขาวกลางฟ้าคราม’ อีกทั้งโลลิน้อยยังมองร่างที่แท้จริงของมันออกในพริบตา มันรู้ตัวว่าไม่ใช่คู่มือของนาง เสียแต่ว่าเจ้านายให้มันดูแลชิงเฟิง นี่…
มันมองชิงเฟิงเล็กน้อย
ชิงเฟิงพยักหน้าให้
หยวนโห่วคิดๆ แล้วก็ย้ายชิงเฟิงไปไว้ที่หลังหมิงเยวี่ย
โลลิน้อยตัวไม่สูง ร่างผอมบาง ชิงเฟิงอยู่บนหลังของนางดูแล้วไม่สมดุลเอาเสียเลย แต่ก็มั่นคงเป็นอย่างมาก
“ฮิๆ ชิงเฟิงหมิงเยวี่ยกลับมาอยู่ด้วยกันอีกครั้งแล้ว” โลลิน้อยดีใจมาก
ชิงเฟิงนั้นกลับกำลังคิดว่า กลับไปแล้วจะใช้วิชาเล่นแร่แปรธาตุหลอมรถเข็นถอดได้ประกอบได้ที่คุณชายเคยบอก ถึงตอนนั้นไม่ว่าหมิงเยวี่ยจะเข็นหรือแบกขึ้นหลังก็ทำได้ทั้งนั้น
นางแข็งแกร่งขนาดนี้แล้ว แบกได้แน่นอน
เขาไม่คิดจะปฏิเสธอะไรพวกนั้นเลย อย่างไรเสีย ชิงเฟิงหมิงเยวี่ย เมื่ออยู่ข้างกายคุณชายก็เป็นหนึ่งเดียวกัน
ตอนนี้เอง ฉับพลันนั้นกลางท้องฟ้ามีเสียงร้องน่าสังเวชดังมา
หลี่มู่เสมือนเทพสังหาร จิตดาบไร้ลักษณ์ฟ้าประทานหมุนวนรอบกาย เสื้อผ้าบนร่างกลายเป็นเศษปลิวกระจายไปนานแล้ว เผยให้เห็นกล้ามเนื้อสีหยกแข็งแรงราวแกะสลักขึ้นมา มือซ้ายของเขาหิ้วศีรษะที่มีไฟสีแดงลุกไหม้ ศีรษะนั้นถึงแม้ถูกตัดขาดก็ยังมีชีวิต ส่งเสียงคำรามโหยหวน และยังคงดิ้นรน…
นั่นคือศีรษะของเหลียงจื้อร่างมาร
ห่างออกไปสามจั้ง ร่างไร้ศีรษะของเหลียงจื้อกำลังดิ้นรนสะเปะสะปะอยู่กลางอากาศ ประหนึ่งอยากจะหาศีรษะกลับคืนมา ทว่าไม่อาจมองเห็นได้ จึงเที่ยวชนไปทั่วปานแมลงวันไร้หัว
พลังชีวิตของปีศาจนอกพิภพช่างน่ากลัวจริงๆ
หลี่มู่ก็ค่อนข้างแปลกใจ เขาใช้ไฟแท้แห่งเต๋าเผาศีรษะของเหลียงจื้อแต่ก็เผาไม่ได้ ต่อให้ส่งไฟเข้าไปด้านศีรษะก็ไม่อาจสังหารได้
ตอนนี้เอง ปีศาจเพลิงดำโจมตีเข้ามาอีก
หลี่มู่ใช้ศีรษะของเหลียงจื้อต่างค้อนไฟ เข้าต่อสู้อีกครั้ง
ไม่นานนักก็เห็นร่างเหลียงจื้อใช้มือลูบผ่านหัวนมทั้งสองข้างของตัวเอง จุดนั้นเปลี่ยนเป็นตา ในขณะเดียวกันก็ลูบสะดือเปลี่ยนเป็นปาก ก่อนคำรามลั่นว่า “คืนหัวข้ามา” พลางพุ่งสังหารไปยังหลี่มู่
“เอ๋? เป็นสิงเทียนรึเจ้า…” หลี่มู่ตกใจ
ในตำนานของโลก หลังจากเทพสงครามสิงเทียนถูกตัดศีรษะก็ใช้หัวนมแทนตา ใช้สะดือแทนปาก แล้วบุกไปยังสวรรค์ คนรุ่นหลังขนานนามว่าเทพสงคราม เหลียงจื้อที่กลายเป็นมารคนนี้มีพลังของเทพสงครามด้วย?
แต่ว่า หลังจากเปลี่ยนแปลงเช่นนี้ พละกำลังของเหลียงจื้อก็ลดลงไปขั้นหนึ่ง
ก่อนหน้านี้ยามเขาอยู่ในร่างสมบูรณ์ หลี่มู่สู้หนึ่งต่อสองยังเป็นฝ่ายได้เปรียบ นับประสาอะไรกับตอนนี้?
ไม่นาน เขาคนเดียวก็ควบคุมปีศาจร้ายนอกพิภพทั้งสองได้
ทว่าหลี่มู่ไม่ได้เผยความเหนือกว่าออกมา กลับกำลังค่อยๆ ฝึกฝน ใช้เนตรสวรรค์สำรวจไม่หยุด
หนึ่งเพื่อสำรวจจุดอ่อนของพวกมันจะได้โจมตีทีเดียวถึงตาย เลี่ยงไม่ให้หนีไปได้ อีกด้านหนึ่งก็เพื่อศึกษาสิ่งมีชีวิตที่มาจากห้วงดาราสมุทรเสียหน่อย ทำความเข้าใจล่วงหน้า ถึงอย่างไรภายหลังตนก็ต้องก้าวไปสู่ห้วงดาราสมุทร และต่อกรกับขั้วอำนาจที่จะทำลายโลก...
ด้านปีศาจเพลิงดำและเหลียงจื้อร่างมารตกเป็นฝ่ายเสียเปรียบ แต่ก็สู้ตายไม่ถอย บ้าคลั่งเป็นอย่างมาก ดุดันเป็นอย่างยิ่ง
‘หรือไอ้สองตัวนี้จะมีแผนสำรองอะไร?’
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จอมศาสตราพลิกดารา