จอมศาสตราพลิกดารา นิยาย บท 504

แน่นอนว่าคนที่บุกเข้ามาคือหลี่มู่และซูชั่ว

เห็นทหารรักษาการณ์ที่ตายอย่างอนาถในห้อง ความตื่นตกใจและ ความโกรธแค้นในใจของซูชั่วก็ยากจะบรรยาย

ฆ่าทหารชาวจีนในเขตประเทศจีน ผู้ก่อการร้ายพวกนี้เสียสติคุ้ม คลั่งจนถึงขั้นนี้แล้ว มันช่างสมควรฆ่าให้ตายเป็นพันเป็นหมื่นครั้งเสีย จริง

หลี่มู่ประคองทหารหนุ่มที่สลบไปเอาไว้ทันที

พลังจักรพรรดิเขียวแห่งบูรพาถ่ายทอดเข้าไปในร่างของทหาร หนุ่ม เริ่มรักษาอาการบาดเจ็บให้เขา ไม่นานก็เห็น กล้ามเนื้อและ กระดูกที่ถูกฉีกทึ้งของทหารหนุ่มงอกออกมาด้วยความเร็วที่เห็นได้ด้วย ตาเปล่า เลือดและเนื้อหนังคืบคลานไปบนกระดูกขาว เกิดเป็นเนื้อและ ผิวใหม่

ไม่ถึงสิบอึดใจ บาดแผลส่วนใหญ่บนร่างของทหารหนุ่มก็ฟื้ นฟูโดย สมบูรณ์

ฉากนี้ทําเอาอาหรู่ฟูที่อยู่อีกด้านหนึ่งตื่นตะลึงเป็นที่สุด

นี่มันวิชาอะไรกัน?

วิชาแพทย์?

หรือเป็นพลังพิเศษ?

น่ากลัวจนถึงขั้นนี้ แม้แต่คนที่สองขาก้าวเข้าไปในอ้อมอกเทพแห่ง ความตายแล้วยังช่วยกลับมาได้?

“ย้าก ฉันคือทหารรักษาการณ์…ทหารรักษาการณ์ของประเทศจีน …” ทหารหนุ่มที่เพิ่งฟื้ นขึ้นมาลืมตา คํารามลั่นขึ้นมาทันที ดิ้นรนตั้งท่า ต่อสู้

“ทหาร ใจเย็น ใจเย็น” ซูชั่วรีบประคองเขาเอาไว้ เอ่ยเสียง อ่อนโยน “ปลอดภัยแล้ว ทหารปลอดภัยแล้ว ฉันคือพันตรีซูชั่วกองพล พิเศษหน่วยอวกาศแห่งสาธารณรัฐประชาชนจีน รับคําสั่งให้มารับพวก คุณ…”

ทหารหนุ่มตื่นตัวขึ้นมาทันที

ในสมองของเขามีภาพนับไม่ถ้วนฉายขึ้น พลันนึกขึ้นได้ว่าตัวเอง ก่อนหน้านี้เหมือนจะเห็นสหายร่วมรบเข้ามา ร้อนใจขึ้นมาอีกครั้ง ร้อง ลั่น “รีบไป รีบไป…ศัตรูไม่ใช่คน เป็นปีศาจร้าย รีบหนี ผมคุ้มกันเอง…”

ฝ่ามืออบอุ่นฝ่ามือหนึ่งแตะมาที่ไหล่ของเขา เสียงที่ไม่เคยคุ้นแต่ก็ อบอุ่นดังขึ้นบอกว่า “ขอโทษที ผมมาช้าไป วางใจเถอะ ตอนนี้คุณ ปลอดภัยแล้ว ดูผมประทับมาร แก้แค้นให้เหล่าพี่น้อง”

นายทหารหนุ่มหันกลับมามองอย่างเหม่อลอย

เขาเห็นใบหน้าอ่อนเยาว์ที่อายุพอๆ กับเขา คิ้วกระบี่เข้มดกดํา ใน ดวงตาที่ทําให้จิตใจสงบและเชื่อมันฉายประกายราวดวงดาว

จากนั้นเขาก็ค่อยๆ สงบลง

สายตาเหลือบไปเห็นซูชั่วที่พยุงตน เห็นอินทรธนูบนไหล่ของอีก ฝ่าย ก็เหยียดตัวตรงไปตามสัญชาติญาณ ทําความเคารพเอ่ยเสียงดัง “ทหารรักษาการณ์ระดับล่าง ป้อมปราการที่ 9527 เซียวตง ขอแสดง ความเคารพ สวัสดีครับ”

ซูชั่วทําความเคารพกลับ

ทหารหนุ่มพลันอึ้งตะลึง

เขาตั้งสติกลับมา มองมือของตัวเองอย่างไม่อยากจะเชื่อ แล้วก็ มองร่างกายของตัวเองอีกครั้ง ก่อนจะลูบคลําใบหน้าของตน “ผม… หายแล้ว? นี่…ผม?” เขารู้สึกยากจะเชื่อ ร่างกายของที่ที่แถบจะถูก

เหยี่ยวตัวนั้นฉีกทึ้งจนแหลกเละกลับฟื้ นสภาพโดยสมบูรณ์…นี่มันเรื่อง อะไรกัน? การเปลี่ยนแปลงและเหตุการณ์ผลิกผันอันคาดไม่ถึงเป็นชุด การ เปลี่ยนแปลงของสภาวะจิตใจอย่างรวดเร็วทําให้เขาตกสู่ความตะลึงงัน หลี่มู่ถอนหายใจ ตบไหล่ของเขาเบาๆ สําหรับทหารหนุ่มที่ดื้อดึงคนนี้ ในใจของหลี่มู่เต็มไปด้วยความรู้สึก นับถือจากใจจริง กระทั่งว่านับถือมากยิ่งกว่าผู้แข็งแกร่งที่ชื่อเสียง สะท้านฟ้าในแผ่นดินใหญ่เสินโจวพวกนั้นด้วยซ�า หลายครั้ง เมื่อเผชิญหน้ากับความตายและความหวาดกลัว การ ตัดสินใจที่จะรักษาเขตแดนเอาไว้ของบุคคลตัวเล็กๆ กระทั่งว่า ประทับใจคนยิ่งกว่าวีรบุรษพวกนั้นเสียอีก นี่ถึงจะเป็นวีรบุรุษที่แท้จริง หลี่มู่ถามตัวเอง หากตนไม่มีพลังอย่างในตอนนี้ เผชิญหน้ากับการ ทรมานโหดเหี้ยมจาก ‘อูฐทราย’ อาหรู่ฟู ต่อให้ถูกทรมานตายก็จะไม่มี วันร้องอ้อนวอน ไม่ยอมแพ้ เหมือนกับนายทหารหนุ่มเซียวตงหรือไม่? น่ากลัวว่าเพื่อที่จะได้ตายอย่างสบายก็คงจะยอมก้มหัวกระมัง “สหาย ดูผมแก้แค้นให้พวกคุณ”

หลี่มู่พูดแล้วก็กระดิกนิ้วไปยังอาหรู่ฟูที่อยู่ห่างออกไปหลายเมตร

เสี้ยวขณะนี้ ‘อูฐทราย’ อาหรู่ฟูพลันพบว่า พลังกดดันน่า หวาดกลัวประหนึ่งน�าป่าสะสมรอทะลักแบบนั้นบนร่างของตนจู่ๆ พลัน หายไป เขากลับมาขยับได้อีกครั้งแล้ว

เขาพลิกมือยื่นไปข้างหลังโดยแทบจะไม่ต้องคิด ในมือก็มี ‘เดส เสิร์ท อีเกิ้ล’ สีขาวสองกระบอกฉบับที่เพิ่มความแข็งแกร่งทําขึ้นเป็น พิเศษ ไกปืนลั่น เสียงปังๆ สะเทือนเลื่อนลั่นก็ดังขึ้น งูเพลิงสองสายพุ่ง ออกมาจากปากกระบอกปืน

ผู้แข็งแกร่งบนโลก โดยเฉพาะผู้แข็งแกร่งนอกประเทศ นอกจาก จะฝึกฝนร่างกายวิชาสังหาร ก็ไม่มีทางทิ้งการใช้อาวุธ โดยเฉพาะผู้ แข็งแกร่งที่มีชาติกําเนิดอย่างอาหรู่ฟูเช่นนี้ ความชํานาญต่ออาวุธของ เขาทักษะแทบจะเข้าถึงขอบเขตบรรลุสูงสุดแล้ว

ยิงปืนในระยะใกล้เช่นนี้ ความแม่นยําในการยิงปืนของเขา ราวใช้ เครื่องยิงเลเซอร์วัด

อาหรู่ฟูยิงออกไปยี่สิบเอ็ดนัดทันที หนึ่งในนั้นมีเพียงนัดเดียวที่ยิง ไปยังหลี่มู่ อีกยี่สิบนัดที่เหลือต่างยิงไปยังคนที่เขาคิดว่าอ่อนแออย่างซู ชั่วและนายทหารน้อยเซียวตง คิดจะทําลายสมาธิหลี่มู่

นี่คือสิ่งที่สะท้อนออกมาให้เห็นในชั่วเสี้ยวพริบตาของสติปัญญา และการต่อสู้ของเขาหลายปีนี้

ทว่า สําหรับหลี่มู่ นี่เหมือนกับเด็กยิงปืนฉีดน�า ไม่มีความยากอะไร ร่างของเขาขยับเล็กน้อย ก็เห็นในห้องมีหลี่มู่ยี่สิบเอ็ดคนปรากฏตัวขึ้น ยื่นนิ้วดีดไปยังกระสุนที่พุ่งมาในเวลาเดียวกัน

กระสุนปืนยี่สิบเอ็ดนัดกระเด็นออกไปทั้งหมด

“อะไร?”

อาหรู่ฟูม่านตาหดเล็กทันที

เขามองเห็นอะไรน่ะ?

นี่ไม่ใช่พลังที่มนุษย์ควรจะมี

ต่อให้เป็นลัทธิผู้ก่อการร้ายที่บ้าคลั่งแค่ไหน ในใจของเขาก็เกิด ความหวาดกลัวอันยากจะควบคุมทันที ทั้งยังเกิดความคิดที่จะถอย

สําหรับเรื่องนี้ซูชั่วชินชาไม่รู้สึกแปลกอะไรเสียแล้ว แต่นายทหาร หนุ่มเซียวตงตาเบิกกว้าง ไม่อาจะเข้าใจภาพเบื้องหน้าที่ตนเห็นได้เลย และก็ตื่นเต้นจนตัวสั่นเช่นกัน เพราะเห็นโอกาสที่จะได้แก้แค้นให้ บรรดาสหายร่วมรบ

“มีฝีมืออะไรอีกก็ใช้ออกมาให้หมด ไม่อย่างนั้น ทีหลังจะไม่มี โอกาสแล้ว” หลี่มู่มองอาหรู่ฟูเหมือนมองเนื้อบนเขียง

เขามีใจจะแก้แค้นให้เหล่าทหารรักษาการณ์ ให้เซียวตงได้เห็นกับ ตา ได้ระบายความโกรธและเคียดแค้นในใจ ขณะเดียวกันก็เพื่อดู เส้นทางการพัฒนาของวิถียุทธและเอกลักษณ์ของผู้แข็งแกร่งบนโลก จากนอกประเทศ ดังนั้นจึงไม่ได้ฆ่าผู้ก่อการร้ายผู้แข็งแกร่งชั้นสุดยอด คนนี้ลงทันที