จักรพรรดิมารหวนคืน นิยาย บท 107

บทที่ 107 คืนนี้ พาคุณไปชมทิวทัศน์ยามค่ำคืนของเจียงโจว

ซ่งชิงเหย็นหน้าแดงเมื่อเธอได้ยินซ่งจื่อหารพูดแบบนี้ ราวกับว่าความในใจของเธอถูกเปิดเผย

จากนั้นตบหัวซ่งจื่อหารด้วยความโกรธ "ไม่รู้จักที่สูงที่ต่ำ"

ฉินเฝิ้งเจียวเห็นซ่งชิงเหย็นไม่ได้คัดค้านอย่างชัดเจน รอยยิ้มปรากฏขึ้นบนใบหน้าของคนที่เคยผ่านมา ก็ตบหัว ซ่งจื่อหารด้วย "พูดแบบนี้กับพี่สาวตนเองแบบนี้ได้อย่างไร!"

ซ่งจื่อหารแลบลิ้นออกมา

เฉินจิ้นรู้สึกอบอุ่น เมื่อได้เห็นฉากที่อบอุ่นเช่นนี้

แม้ว่าฉินเฝิ้งเจียวจะเป็นคนชอบประจบคนรวยคนเก่งไปหน่อย แต่พื้นฐานความเป็นคนของเธอไม่ได้เลว ตอนนี้ ก็ยิ่งดีกับเฉินจิ้นเพิ่มมากขึ้น

ในชีวิตที่แล้ว เฉินจิ้นได้ท่องไปบนท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยดวงดาวเป็นเวลาหลายร้อยปี ทีละขั้นตอนขึ้นสู่ตำแหน่งเทพแห่งปีศาจ บดขยี้ดินแดนอันศักดิ์สิทธิ์มากมาย ยอมก้มหัว ดวงดาวรอบๆปีศาจ ต่างก็ไม่กล้าเข้าใกล้ ทำให้ชื่อของเฉินจิ้น ชื่อของปีศาจ ดังก้องในจักรวาล แต่ไม่เคยมีความสุขกับความอบอุ่นในครอบครัวแบบนี้

อาจดูเป็นเรื่องเล็กน้อย แต่จริงๆแล้วมันเป็นสิ่งที่น่าประทับใจที่สุด

หลังอาหารเย็น พวกเขาเล่นกับกั่วกัวสักพัก เฉินจิ้นและซ่งชิงเหย็นจึงค่อยจากไป

หลังจากกลับบ้าน ซ่งชิงเหย็นมองไปที่เฉินจิ้นและดูเขินอายเล็กน้อย

"สามี ฉันจะไปอาบน้ำก่อน!" ซ่งชิงเหย็นกล่าว

เธอยังรู้สึกว่า ถึงเวลาที่จะมีลูกกับเฉินจิ้นแล้ว

ไม่ต้องพูดถึงการมีลูก อย่างน้อยพวกเขาควรเป็นสามีภรรยาอย่างแท้จริง

เฉินจิ้นนั่งบนโซฟายิ้มและพูดว่า "เดี๋ยวก่อน ผมจะบอกอะไรคุณ!"

"อะไรเหรอ?" ซ่งชิงเหย็นผงะ

จากนั้นเขาก็ก้าวขายาวเดินไปที่ด้านข้างของเฉินจิ้น นั่งลง มองไปที่เฉินจิ้นด้วยความสงสัย

"ชิงเหย็น คุณต้องการอยู่เคียงข้างผมตลอดไปหรือไม่?" เฉินจิ้นถามอย่างจริงจัง

ซ่งชิงเหย็นคิดไม่ถึงว่าเฉินจิ้นจะถามคำถามเช่นนี้ เธอรู้สึกดีใจ ซบเข้าไปในอ้อมแขนของเฉินจิ้น "คุณเป็นสามีของฉัน แน่นอนว่าฉันอยากอยู่กับคุณไปตลอดชีวิต"

“ ชั่วชีวิต คุณคิดว่ามันนานแค่ไหน?” เฉินจิ้นกอดซ่งชิงเหย็น

นี่เป็นครั้งแรกที่พวกเขาใกล้ชิดสนิทกันเช่นนี้

การเต้นของหัวใจของซ่งชิงเหย็นนั้นเพิ่มขึ้นเล็กน้อย แก้มของเธอแดงก่ำ

นี่คือชีวิตแต่งงานที่เธอจินตนาการไว้

อยู่บ้านตอนกลางคืน สองคนคลอเคลียคุยกันนั้น มีความสุขแค่ไหน

ซ่งชิงเหย็นครุ่นคิดสักพัก เงยหน้าขึ้นและมองเฉินจิ้นด้วยดวงตาที่สวยงาม ไม่เข้าใจว่าทำไมเฉินจิ้นถึงถามคำถามเช่นนี้ แต่เธอก็ยังตอบอย่างจริงจัง "ฉันเชื่อว่า เราทุกคนสามารถมีชีวิตที่ยืนยาวได้ ทั้งชีวิตของเรา ยังอีกยาว!”

เฉินจินยิ้ม "ร้อยปีเหรอ?"

"หนึ่งร้อยปีนั้นสั้นเกินไป ก็แค่พริบตา!"

เมื่อฝึกฝนขึ้นสู่ระดับสูง เก็บตัวถือศีลหนึ่งครั้ง ร้อยปีอาจผ่านไปอย่างรวดเร็ว

เมื่อซ่งชิงเหย็นได้ยินเช่นนี้ ใบหน้าแดงก่ำและรอยยิ้มที่มีความสุขก็ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเธอ“ สามี คุณคิดว่าเราอยู่ด้วยกันได้แค่ร้อยปีนั้นสั้นเกินไปหรือ?”

เฉินจิ้นสัมผัสผมยาวของซ่งชิงเหย็น "ใช่ หนึ่งร้อยปี สั้นเกินไป ผมว่านะ ด้วยความแข็งแกร่งในปัจจุบันของผม ผมสามารถมีชีวิตอยู่ได้ถึงสามร้อยปี คุณเชื่อไหม?"

อายุในแดนเสินทง ขั้นต่ำคือสามร้อยปี

ซ่งชิงเหย็นได้ยินเช่นนี้ มันเป็นไปได้อย่างไร?

แต่เมื่อคิดอย่างถี่ถ้วน ใช่แล้ว ตอนนี้เฉินจิ้น ไม่ใช่คนธรรมดา เขาทำสิ่งที่น่าเหลือเชื่อมามากมายแม้กระทั่งสามารถเดินในอากาศได้โดยหลุดจากแรงโน้มถ่วง ราวกับว่าเดินอยู่บนพื้นดิน

ในช่วงเวลานี้ เธอได้พบปะกับผู้คนในบูโดไม่มากก็น้อย มีความเข้าใจเกี่ยวกับบูโดบ้าง

แม้ว่าซ่งชิงเหย็นจะรู้สึกว่ามันเหลือเชื่อเกินไป แต่เธอก็พยักหน้า "ฉันเชื่อ!"

เธอไม่เคยคิดถึงประเด็นนี้มาก่อน

แต่ตอนนี้ เมื่อฟังเฉินจิ้นพูดขึ้นมาอย่างจริงจัง ทันใดนั้น ความตื่นตระหนกก็เกิดขึ้นในใจของซ่งชิงเหย็น

อย่าบอกว่าเฉินจิ้นสามารถมีชีวิตอยู่ได้ 300 ปี แม้ว่าเฉินจิ้นจะมีชีวิตอยู่ได้เพียง 150 ปี เธอก็ไม่สามารถอยู่กับเฉินจิ้นได้นานขนาดนั้น

เฉินจิ้นกล่าวต่อไปว่า"ในอนาคต เมื่อระดับการฝึกฝนของผมสูงขึ้นเรื่อยๆ อายุขัยของผมก็จะเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ หากผมมีชีวิตอยู่ได้ถึงหมื่นปี คุณไม่อยากอยู่กับเผมเหรอ?"

เพียงแค่ความแข็งแกร่งของเฉินจิ้น สามารถกลับคืนสู่จุดสูงสุดของชีวิตชาติก่อน อายุขัยของเขาคือหมื่นปี

ซ่งชิงเหย็นฟังคำพูดของเฉินจิ้น เหมือนฟังตำนาน

"ฉันอยากอยู่กับคุณตลอดไป!" ซ่งชิงเหย็นยื่นแขนออกไปรอบเอวของเฉินจิ้น "แต่ว่า สามี สิ่งที่คุณพูดนั้นเป็นเรื่องจริงเหรอ?ฝึกบูโด สามารถมีชีวิตอยู่ได้นานขนาดนั้นเลย?"

ซ่งชิงเหย็นยังคงไม่ค่อยเชื่อ สายตาของเธอเต็มไปด้วยความสงสัย

“ ฝึกฝนบูโด แต่ฝึกฝนเซียนเป็นไปได้!” เฉินจิ้นกล่าว“ สภาพร่างกายของคุณ ไม่เหมาะกับการฝึกฝนดังนั้น ผมจึงคิดหาวิธีที่จะปรับปรุงสภาพร่างกายของคุณมาโดยตลอด เพื่อที่คุณจะสามารถฝึกฝนเซียน ภายใต้ความช่วยเหลือของผม อาจไม่ได้เป็นหมื่นๆปี อย่างน้อยหลายพันปีก็ไม่มีปัญหา”

"ฝึกฝนเซียน?" ดวงตาของซ่งชิงเหย็นเบิกกว้าง

"ใช่" เฉินจิ้นแนะนำให้ซ่งชิงเหย็นฟังเกี่ยวกับเรื่องฝึกฝนเซียน

กับเรื่องเคลื่อนย้ายภูเขา ถมน้ำทะเล ใช้มือเด็ดดวงอาทิตย์ดวงจันทร์และดวงดาวของเสินทง ซ่งชิงเหย็นก็ไม่ได้รู้สึกอะไรมากนัก แต่เฉินจิ้นบอกว่าทุกครั้งที่เขาฝึกฝนสู่ดินแดนขึ้นไปอีกขั้น ก็สามารถเพิ่มอายุได้หลายร้อยปีและหลายพันปี สิ่งนี้ ทำให้เธอตะลึง