จักรพรรดิมารหวนคืน นิยาย บท 113

ใครกล้าช่วยเขา ฉันจะส่งมันไปด้วยกัน!

พอคำนี้ดังขึ้น ความตึงเครียดระหว่างตู้เทียนโย่วและหลี่เฉิงส้วน ก็คลายลงเล็กน้อย

จากนั้น ทั้งห้าคนมองไปที่ซางชิว

เห็นเพียงซางชิว ณ ขณะนี้ใช้พลังทั้งหมดที่มีพุ่งเข้าหาพวกเขา ดูแล้ว น่าเวทนามาก

“เกิดอะไรขึ้น?”

ห้าคนนี้ ในสายตาประหลาดใจเล็กน้อย

ความแข็งแกร่งของซางชิว พวกเขาก็รู้ดี แม้ว่าจะอยู่ในครึ่งแดนเสิน ก็ไม่ถือว่าอ่อนแอ

โดยเฉพาะอย่างยิ่งเขาเจริญตามรอยของอาจารย์เขา หลังจากที่เริ่มฝึกดาบ ความสามารถนับวันยิ่งดีขึ้น

ในพวกเขาห้าคนนี้ ก็ไม่มีใครกล้าพูดว่า ตัวเองสามารถเอาชนะซางชิวได้ สามารถสู้เสมอได้ ก็ถือว่าผลออกมาดีแล้ว

“หรือว่าเขาล่วงเกินทีมทหารรับจ้างบางคนมา? หรือไม่ก็ขุนศึกบางคน?”คนหัวล้าน ชายวัยกลางคนมีชื่อว่าอ๋างจีพูด

ทั่วทั้งเขตสามเหลี่ยม สามารถข่มขู่เขาได้นั้น ยกเว้นหัวหน้าใหญ่ของแดนเสินในเขตสามเหลี่ยม ก็มีแค่พวกพกอาวุธหนักเหล่านั้น ขุนศึกน้อยที่มีอาวุธระเบิดหลากหลาย หรือทีมทหารรับจ้างชั้นนำ

แต่ถึงอย่างนั้น ในฐานะที่เป็นครึ่งแดนเสิน ตราบใดที่ไม่ถูกล้อมด้วยกองทัพ ใช้อาวุธระเบิดต่างๆ ถึงจะสู้ไม่ไหว อยากจะหลบหนีก็ไม่ยาก ในที่แห่งนี้ ก็ไม่ได้มีอาวุธร้ายแรงตามมา ตลอดจนแม้จะมีนักสู้ประเภทต่างๆที่ไล่ตาม ยังไงก็ไม่ถึงกับน่าเวทนาขนาดนี้มั้ง

พวกเขาสัมผัสได้ว่าซางชิวไม่ใช่แค่น่าเวทนาเท่านั้น เรี่ยวแรงทั้งตัว และก็อ่อนเพลียจนถึงขีดสุด ดูลักษณะได้รับบาดเจ็บและการใช้พลังจิตเกินกำลัง

“ซางชิว ทำไมเหมือนสุนัขเฝ้าบ้านเลย?”

หลี่เฉิงส้วนพูดจาถากถาง

คนที่มีผมยาว ชายที่มีชื่อว่าโปหลัว นอกจากนี้ยังมีรอยยิ้มที่ประชดประชันบนใบหน้าของเขา “ได้ยินมาว่าคุณอ้อมไปที่ประตูเย้นเซี่ยเพื่อเคลียร์ปัญหาของสำนักมา แถมแก้แค้นให้ศิษย์น้องด้วย ความอัปยศถูกชะล้างไปหรือยัง? ทำไมดูน่าเวทนาอย่างงี้ หรือว่า แก้แค้นไม่สำเร็จกลายเป็นถูกกระทำซะเอง?”

ตู้เทียนโย่ว ก็ยิ้มเยาะมองไปที่ซางชิว ชาวญี่ปุ่นสำหรับเขา ไม่มีความรู้สึกดีเลย ยิ่งไปกว่านั้น ซางชิวยังกล้าเข้าไปแก้แค้นในเย้นเซี่ย

ในฐานะที่เป็นลูกหลานครอบครัวที่ซ่อนอยู่ ตู้เทียนโย่วไม่ใช้พลังงานมากเกินไปอย่างแน่นอน ไปสนใจปรมาจารย์ภายนอกเหล่านั้นว่าเป็นยังไง แต่ว่า เฉินจิ้นที่ถูกสำนักเทียนจิจัดอันดับรายชื่อไว้ลำดับที่สาม กลับดึงดูดความสนใจของเขา

ถึงยังไง อายุของเฉินจิ้น น้อยมาก

บวกกับ เขารู้ดีว่า ลูเชียนโส่วปรมจารย์อันดับหนึ่ง และโธ่ป๋ายิ่นอันดับสอง ทั้งหมดคือครึ่งแดนเสิน แม้ว่าสำนักเทียนจิจะไม่รู้แดนของเฉินจิ้น แต่ตามที่ตู้เทียนโย่วคิด แม้ว่าเฉินจิ้นจะไม่ใช่ครึ่งแดนเสิน แต่ก็ไม่ห่างกันมาก

ไม่ใช่คนในครอบครัวที่ซ่อนอยู่ อยู่ภายนอก อาศัยความสามารถของตัวเอง ก็สามารถฝึกฝนถึงขั้นนี้ได้ ตู้เทียนโย่วนับถืออย่างมาก หลังจากการเดินทางมาดูดซับบ่อน้ำทิพย์ในครั้งนี้สิ้นสุดลง ยังวางแผนว่าจะไปทำความรู้จัก ดูว่าจะสามารถเข้าครอบครัวของตัวเองได้หรือเปล่า กลายเป็นคู่แข่งชิงตำแหน่งหัวหน้าครอบครัวที่แข็งแกร่ง

หวังว่าเฉินจิ้น จะไม่ถูกซางชิวฆ่าตายก่อน

ตู้เทียนโย่วกำลังคิดแบบนี้ รีบเข้าไปในโรงเตี๊ยม มาถึงตรงหน้าพวกเขาแล้ว

“ทุกท่านได้โปรดช่วยฉันด้วย ช่วยฆ่าคนคนหนึ่ง ถ้าหากสำเร็จ ฉันยินยอมถอนตัวออกจากการบำเพ็ญในบ่อน้ำทิพย์ครั้งนี้ แบ่งให้พวกคุณห้าคนเท่าๆกัน!”

ซางชิวรีบพูด

สองสามคนที่เดิมทีเตรียมที่จะล้อเลียนซางชิวต่อ ได้ยินคำนี้ของซางชิว จู่ๆก็อึ้ง

ต่อมา ใบหน้าเต็มไปด้วยความปลาบปลื้ม

แม้แต่ตู้เทียนโย่ว ในเวลานี้ยังกำจัดความเป็นปรปักษ์กับซางชิวออกไป สายตาเปล่งประกายมองไปที่เขา

ต้องรู้ว่า บ่อน้ำทิพย์ที่เขตสามเหลี่ยมแห่งนี้

คือที่ที่หกประเทศควบคุมด้วยกัน

เย้นเซี่ยครอบครัวที่ซ่อนอยู่ เขตสามเหลี่ยม ญี่ปุ่น ตลอดจนหลี่เฉิงส้วนและอีกสามคนของสามประเทศอื่น

เพื่อให้มั่นใจในความยั่งยืนของบ่อน้ำทิพย์ ว่าจะไม่ให้ทรุดโทรม หกประเทศมีความคิดเห็นตรงกันว่า

เหตุนี้ ในทุกๆครึ่งปี ทุกประเทศ จะส่งตัวแทนมา เปิดบ่อน้ำทิพย์ด้วยกันที่นี่

จากนั้น พลังของทั้งหกคนในหกประเทศนี้ สามารถอยู่ในบ่อน้ำทิพย์ บำเพ็ญได้เจ็ดวัน แล้วค่อยปิดอีกครั้ง ทำให้บ่อน้ำทิพย์ค่อยๆฟื้นฟู รอมาครึ่งปี ค่อยเปิดอีก

เป็นแบบนี้อยู่ตลอด เพื่อรักษาไม่ให้บ่อน้ำทิพย์แห้ง！

เท่ากับว่า ในทุกครั้งที่มีคนมาบำเพ็ญตบะ สามารถดูดซับของเหลวของบ่อน้ำทิพย์ นี่เป็นจำนวนที่กำหนดไว้

แต่ว่า ถ้าหากว่าซางชิวยินยอมถอนตัวออกจากการบำเพ็ญตบะครั้งนี้ละก็ งั้นพวกเขาแต่ละคน แทบจะสามารถเพิ่มการบำเพ็ญได้อีกวันครึ่ง

สิ่งนี้ล่อใจ ไม่น้อยเลย

“จะให้ช่วยคุณฆ่าใคร? ไม่ต้องใช้ห้าคน ฉันคนเดียวก็พอแล้ว ถึงตอนนั้นเจ็ดวันของคุณไม่ต้องให้ฉันทั้งหมดก็ได้ แบ่งให้พวกเราทั้งห้าคนเป็นไง?”หลังจากที่หลี่เฉิงส้วนได้ยิน ก็เป็นคนแรกที่ตอบสนอง