จักรพรรดิมารหวนคืน นิยาย บท 112
สรุปบท บทที่ 112 อย่าฆ่าฉันเลย ฉันสามารถอยู่เป็นเพื่อนคุณได้……: จักรพรรดิมารหวนคืน
อ่านสรุป บทที่ 112 อย่าฆ่าฉันเลย ฉันสามารถอยู่เป็นเพื่อนคุณได้…… จาก จักรพรรดิมารหวนคืน โดย หว่อปู้ซื่อZ
บทที่ บทที่ 112 อย่าฆ่าฉันเลย ฉันสามารถอยู่เป็นเพื่อนคุณได้…… คืออีกหนึ่งตอนเด่นในนิยายใช้ชีวิต จักรพรรดิมารหวนคืน ที่นักอ่านห้ามพลาด การดำเนินเรื่องในตอนนี้จะทำให้คุณเข้าใจตัวละครมากขึ้น พร้อมกับพลิกสถานการณ์ที่ไม่มีใครคาดคิด เขียนโดย หว่อปู้ซื่อZ อย่างเฉียบคมและลึกซึ้ง
บทที่ 112 อย่าฆ่าฉัน ฉันสามารถไปเป็นเพื่อนได้
โล่สีเทา ห่อเขาไว้ข้างใน
ดูเหมือน ไม่ได้รับบาดเจ็บแม้แต่น้อย
ไม่เพียงแค่นี้ บนมุมเสื้อของเขา ไม่มีแม้แต่ร่องรอยของสิ่งสกปรกเกาะติด
ที่ที่เดินผ่านมา ฝุ่นดินลอยออก！
ควนห้านที่ข้างๆซางชิว เห็นภาพนี้แล้ว จ้องจนลูกตาแทบจะหลุดออกมา
เมื่อก่อน คนนับไม่ถ้วน เคารพผู้เป็นปรมาจารย์มาก เกรงกลัวมาก
แต่ว่าควนห้าน กลับพาคนมาอย่างจริงจัง ใช้อาวุธสมัยใหม่ เคยฆ่าปรมาจารย์หลายคน เพราะเหตุนี้ สำหรับยอดฝีมือบูโด แต่ไหนแต่ไรในใจควนห้านไม่เคยเกรงกลัว
ดังนั้น แม้จะรู้ว่าเฉินจิ้นเป็นครึ่งแดนเสิน แม้ว่าควนห้านจะคิดว่ามีความเสี่ยงสูง แต่ไม่มีความน่ามากนัก.
แม้แต่ข้างกาย ครึ่งแดนเสินอย่างซางชิว ควนห้านยังเรียกชื่อเขาโดยตรง
แต่ว่า เวลานี้ ควนห้านตกตะลึงจริงๆ
ระเบิดมากมายเมื่อกี้นี้ คิดไม่ถึงว่าไม่ได้ทำให้เขาได้รับอันตรายใดๆ
จะเป็นไปได้ยังไง?
อย่าว่าแต่ควนห้านเลย
แม้แต่ซางชิว ในสายตาก็เต็มไปด้วยความเหลือเชื่อ
ถ้าเปลี่ยนเป็นเขา ในตรงกลางของการระเบิด เขาอยู่ภายใต้การระเบิดของระเบิดเหล่านั้น
ความเป็นไปได้ที่จะไม่ตาย ก็มีแค่50%
ไม่ถึงแดนเสิน เผชิญหน้ากับระเบิดเหล่านั้น ถึงยังไงก็ต้องถึงกับชีวิต
อีกอย่าง แม้แต่แดนเสิน ก็ไม่เห็นว่าไม่เป็นอะไรเลยเหมือนกับเฉินจิ้นแบบนี้
ทันใดนั้น ซางชิวหันหลังได้ก็รีบหนี
เขารู้ว่า ระเบิดไม่ได้ระเบิดเฉินจิ้นตาย งั้นทีมทหารรับจ้างสตอร์ม ก็ไม่สามารถฆ่าเฉินจิ้นได้
ก่อนจะหนี ยังทิ้งท้ายไว้ว่า “ควนห้าน ฆ่าเขาได้ ฉันจะให้คุณยี่สิบล้านดอลลาร์!”
แผนที่คิดไว้แต่เดิมทีคือเก็บพาเต้อ พอได้ยินยี่สิบล้านดอลลาร์ ดวงตาก็เปล่งประกายขึ้นมาอีกครั้ง
ก็ได้กระตุกความโลภทันที
พอมีปืนพ้นไฟออกมา
เห็นพาเต้อยิงปืน จู่ๆ คนของทีมทหารรับจ้างสตอร์ม รีบยิงปืน
กระสุนหลายลูก พุ่งเข้าหาเฉินจิ้น
พลซุ่มยิงของทีมทหารรับจ้างสตอร์มหลายคนซุ่มโจมตี และมุ่งเป้าไปที่เฉินจิ้น ต่างก็เหนี่ยวไกกัน
ในระยะไกล ทหารรับจ้างที่รับหน้าที่บาซูก้า ยังมุ่งเป้าไปที่เฉินจิ้น
“เฮ้ย แม่ง！”
ควนห้านเห็นพาเต้อ ยิงโดยไม่มีคำสั่งของเขา ผู้ใต้บังคับบัญชาของเขา ก็ยิงไปตามๆกัน ตกใจกลัวตาย
ควนห้านอยู่มาได้ทุกวันนี้ เขาก็ไม่ใช่ว่าจะโง่
ก่อนหน้านี้เขายังคิดว่าซางชิวจะร่วมมือกับเขา จัดการครึ่งแดนเสินด้วยกัน ก็คือดูจากเหตุการณ์เมื่อกี้แล้ว เห็นได้ชัดว่าซางชิวกำลังถูกตามล่า
ที่สำคัญคือ เหตุผลที่เขาไม่กลัวปรมาจารย์ยอดฝีมือ ก็เพราะ ไม่ว่าปรมาจารย์ยอดฝีมือจะแข็งแกร่งแค่ไหน คุณสามารถรับมือกับกระสุนได้ แล้วยังจะรับมือกับระเบิดได้งั้นเหรอ?
แม้ว่าเขาจะไม่สามารถรับระเบิดนิวเคลียร์หรืออะไรก็ตาม แต่บาซูก้า ระเบิดพลังสูง และระเบิดหลายชนิด ถ้าเขายังจัดการได้อีก
นี่ก็เท่ากับว่าเขากำลังต่อสู้กับปรมาจารย์ยอดฝีมือ
แต่ระเบิดจำนวนมากเมื่อกี้ แทบจะทำอะไรคนนั้นไม่ได้เลย มันทำให้โลกทัศน์ของควนห้านเปิดกว้างขึ้น
เขาได้อัปเดตความรู้ใหม่ที่มีต่อยอดฝีมือครึ่งแดนเสิน
ควนห้านและซางชิวก็เหมือนกัน หลังจากระเบิดสังหารเฉินจิ้นไม่สำเร็จ หลังจากที่รู้สึกตัว เขาก็รู้ว่า ทีมทหารรับจ้างสตอร์ม ไม่สามารถฆ่าเฉินจิ้นได้ สำหรับเงิน 20 ล้านดอลลาร์ของซางชิว เอามาล่อควนห้านไม่ได้เลย
มีเงิน ยังไงก็ต้องมีชีวิตเพื่อใช้เงิน
แต่ว่า เขายังไม่ทันได้ออกคำสั่ง ไม่คาดคิดว่าพาเต้อจะยิงไฟก่อน
ไอ้พาเต้อโง่นั่น แค่มีเงินอะไรก็กล้าทำ เหมือนสมองหมู
แต่ว่า ตอนนี้ สายไปแล้ว
เฉินจิ้นเดินมาทีละก้าว เมื่อกี้ เขาต้านระเบิด ไม่ใช่ว่าเขาไม่สังเกตเห็นระเบิดที่กระจัดกระจายไปทั่ว
แต่เขาแค่อยากลอง ด้วยความแข็งแกร่งของเขาในปัจจุบัน อยากต่อต้านอาวุธบนโลกที่มีความร้อนเหล่านี้ ตกลงจะทนได้ไหม
ความจริงก็ได้พิสูจน์ อย่างน้อย ระเบิดเหล่านี้ สำหรับเฉินจิ้นแล้ว ทำอันตรายใดๆไม่ได้
อยากทำร้ายเขา เกรงว่าจะต้องใช้อาวุธทำลายล้างที่ทรงพลังกว่านี้
ชั่วขณะ ระเบิดทั้งหมด พุ่งเข้าหาเฉินอย่างท่วมท้น
เฉินจิ้นไม่ได้หลบแต่อย่างใด
ระเบิดทั้งหมด รวมถึงกระสุนปืนไรเฟิลที่ทรงพลัง มาถึงหน้าเฉินจิ้น ทั้งหมดดูเหมือนจะถูกแช่แข็งยังไงอย่างนั้น จากนั้นก็ตกลงไปที่พื้น
“OH MY GOD！”
“เป็นไปได้ยังไง?”
สักพัก ทุกคนต่างตะลึง ฉากนี้ แต่มันเกิดขึ้นจริงในสายตาของพวกเขา มันทำให้พวกเขาสยอง!
“ลงมือกับฉัน ตาย！”
……
“บัดซบ ทำไมเขาถึงได้แข็งแกร่งขนาดนี้นะ！”
ซางชิวหนีอย่างบ้าคลั่ง
แทบจะพลีชีพตัวเองแล้ว
แอบด่าไปพลาง
ตอนนี้ ความหวังเดียวของเขาก็คือ ก็คือสามารถมีชีวิตอยู่และหนีไปจนถึงบ่อน้ำทิพย์
ก่อนที่บ่อน้ำทิพย์จะเปิด การรวมตัวของครึ่งแดนเสินทั้งหกคน เขาจะถอนชื่อออกในครั้งนี้ และจะยืมมือของคนอื่นอีกห้าคนนั้น กำจัดเฉินจิ้น
……
เขตสามเหลี่ยม ลึกเข้าไปในป่า เมืองลับแห่งหนึ่ง
ในเมืองเล็กๆนั้น มีโรงเตี๊ยมแห่งหนึ่ง
เวลานี้ ภายในโรงเตี๊ยม นั่งอยู่ห้าคน！
ล้วนเป็นคนผิวเหลือง
แต่เมื่อมองอย่างละเอียด สามารถแยกแยะความแตกต่างได้
“คืนนี้ เป็นเวลาเปิดทำการของบ่อน้ำทิพย์ในรอบหกเดือน ตัวแทนประเทศญี่ปุ่นในครั้งนี้ เป็นศิษย์เอกซิวชางใช่เปล่า ทำไมตอนนี้ยังไม่มา?”
ชายร่างผอมที่มีผิวซีดมากกล่าว
แต่ถ้ามีใครสักคน เพราะว่ารูปร่างของเขาที่ผอมแห้ง ก็รู้สึกว่าจะรังแกเขาได้ง่ายๆละก็ จะต้องตายอย่างอนาถแน่นอน
“ถ้าเขาไม่มา งั้นก็ยิ่งดี? คุณหลี่เฉิงส้วน คุณรู้จักที่จะห่วงใยผู้อื่นตั้งแต่เมื่อไร่กัน?”
รูปร่างที่แข็งแกร่งหนึ่ง ชายวัยกลางคนที่โกนหัวกล่าว ดูเหมือนอายุ 40 หรือ 50 ปี แต่อายุจริง อายุ 70 ปีแล้ว
“ได้ยินว่า ก่อนหน้านี้หลายวัน ศิษย์น้องของซางชิว กงเปิ่นอู่ อยู่ที่เย้นเซี่ย สู้แพ้แล้ว และบังคับให้เขา ให้ยอมรับว่าบูโดของญี่ปุ่น ไม่สู้เย้นเซี่ย เขาอาจจะไปจัดการเรื่องนี้ที่เย้นเซี่ย ตู้เทียนโย่ว เรื่องนี้ คุณน่าจะรู้ใช่เปล่า?”
ผู้ชายผมยาวอีกคน มองดูแล้วในที่นี้ เป็นคนเย้นเซี่ยเพียงคนเดียว ตู้เทียนโย่วยิ้มเยาะ “เมื่อไหร่กันที่ เรื่องของปรมาจารย์ตัวเล็กๆ สามารถทำให้พวกคุณติดตามได้ขนาดนี้? ยิ่งไปกว่านั้น ที่กงเปิ่นอู่พูดนั้นไม่ผิด บูโดญี่ปุ่น เดิมก็ไม่สู้บูโดเย้นเซี่ย ความจริงเรื่องนี้ มีอะไรที่ให้วิจารณ์กัน！”
หลี่เฉิงส้วนมองไปที่ตู้เทียนโย่ว ในแววตา มีเงากะพริบออกมา “งั้นก็รอซางชิวมาก่อน พวกคุณประลองกันสักครั้ง ดูว่าใครจะแข็งแกร่งกว่ากัน ทางที่ดีให้ตายกันไปข้างหนึ่ง ถึงเวลา การแบ่งบ่อน้ำทิพย์ พอดีตัวหารจะได้น้อยลง”
อีกสามคน ก็เห็นด้วย
ตู้เทียนโย่วมองไปที่หลี่เฉิงส้วน ยิ้มเยาะ “ไอ้กิมจิเหม็น ต้องการให้ฉันแข่งขันกับคุณก่อนหรือเปล่า?”
คำนี้พูดออกมา สีหน้าของหลี่เฉิงส้วน จู่ๆก็จมลง อารมณ์ของการสังหารเริ่มแพร่ออกมา
อีกสามคน ในเวลานี้ จู่ๆมีคนหนึ่งได้สังเกตเห็น เงาที่กำลังล้มลุกคลุกคลานวิ่งมาแต่ไกลๆ
“นั้นไม่ใช่ซางชิวเหรอ?”
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จักรพรรดิมารหวนคืน