จักรพรรดิมารหวนคืน นิยาย บท 132

บทที่ 132 แค่มด จะเดาใจของเทวดาได้อย่างไร

การกระทำของหวางหยุนโล๋วในครั้งนี้ เกินความคาดหมายของทุกคนโดยสิ้นเชิง

แม้แต่หวางเทียนเฟิง ก็คิดไม่ถึง ท่านใหญ่จะพูดว่า ติดตามรับใช้คำแบบนี้ต่อเฉินจิ้นได้

ต้องรู้ว่า พวกเขาเป็นถึงครอบครัวที่ซ่อนอยู่ที่อยู่เหนือทุกคน

เหนืออยู่ด้านบน！

แม้ว่าหวังเทียนเฟิงจะตกใจ สงสัย แต่ในเวลานี้เขาปิดปากของเขาอย่างชาญฉลาด

ท่านใหญ่ทำแบบนี้ ต้องผ่านการพิจารณาของเขาแล้วอย่างแน่นอน

ครึ่งแดนเสินคนอื่นๆ ก็คิดเช่นเดียวกัน

จากนั้น เหตุการณ์ที่ไม่คาดคิด ได้เกิดขึ้นอีกครั้ง

เฉินจิ้น เห็นหวางหยุนโล๋วทำแบบนี้แล้ว ก็ยิ้มเยาะทันที： “ต้องการให้ฉันเป็นเจ้านายเหรอ?”

“อยากให้เป็นเจ้านาย ก็จะต้องทำให้เหมือนกับอยากให้เป็นเจ้านายหน่อย！”

“ในเมื่อจะติดตาม งั้นก็คุกเข่าให้กับฉัน！”

น้ำเสียงของเฉินจิ้น ดังก้องเหมือนฟ้าร้อง ทำให้รู้สึกหนาวเหน็บ

ทุกๆคน สีหน้าก็ได้เปลี่ยนไป

แม้แต่หวางหยุนโล๋ว ในตอนนี้ ท่าทางของเขา ก็ได้ชะงัก

ไม่คิดว่าเฉินจิ้น จะหยิ่งยโสขนาดนี้

กล้าให้เขาแดนเสินขั้นสุดอันดับแข็งแกร่ง คุกเข่า??

“ตระกูลหวางของฉัน ยอมช่วยเหลือคุณ แต่ไม่ใช่จะยอมรับคุณเป็นเจ้านาย....”หวางหยุนโล๋ว พูดเสียงเข้ม

เฉินจิ้นประชดกลับว่า： “ถ้าหากยอมช่วยเหลือฉันด้วยความจริงใจ จะใช้ท่าทางที่หยิ่งผยองงั้นเหรอ?”

“ยิ่งไปกว่านั้น ต้องการจะช่วยเหลือฉัน งั้นก็ต้องมาดูว่าคุณจะมีคุณสมบัตินี้หรือเปล่า！”

ได้ยินคำนี้ของเฉินจิ้น สีหน้าของหวางหยุนโล๋วดูแย่มาก

ร่างกายที่โค้งคำนับ ก็ได้ยืดขึ้นอีกครั้ง มองไปที่เฉินจิ้นที่อยู่บนอากาศ สายตาเย็นชาอย่างหาที่เปรียบไม่ได้

“คุณรู้ไหม คุณกำลังพลาดอะไรไป?”หวางหยุนโล๋วหรี่ตาลงเล็กน้อย “คุณพลาดการช่วยเหลือจากแดนเสินถึงสองคน คุณเป็นแบบนี้ ทำเรื่องใหญ่ไม่ได้！”

“แค่มด จะไปเดาความคิดของเทวดาได้ยังไง วันนี้ แม้ว่าคุณจะคุกเข่าลงเรียกฉันว่าพ่อ ก็ยากที่จะหนีความตายได้！”

เฉินจิ้นตะโกนออกมาด้วยความโหดเหี้ยม วาร์ปหายตัวไป

ดำดิ่งไปที่หวางหยุนโล๋วสองคนนั้น

“หนี！”

หวางหยุนโล๋วก็ไม่ลังเล

ตะโกนใส่หวางเทียนเฟิงทันที จากนั้น กลายร่างเป็นสายรุ้งยาวสีแดง กำลังจะหนีไปให้ไกล

การเคลื่อนไหวของหวางเทียนเฟิง ก็ไม่ได้ช้าแม้แต่น้อย ตามไปติดๆ

พวกเขาสองคน ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเฉินจิ้น

แต่ถ้าเฉินจิ้นต้องการที่จะฆ่าพวกเขา เป็นไปไม่ได้อย่างแน่นอน

แดนเสินอันดับแข็งแกร่ง ในกรณีที่ต้องการหลบหนี เว้นแต่ว่าจะวางตาข่ายกั้นจากท้องฟ้าลงมาถึงพื้นดิน มิฉะนั้น ขัดขวางได้ยาก

ยิ่งไปกว่านั้น พวกเขาแดนเสินอันดับแข็งแกร่งสองคนร่วมมือกัน

เก็บชีวิตไว้ วันข้างหน้าค่อยสู้ใหม่ก็ไม่สาย

พวกเขาสองคนแดนเสิน ก็คือตระกูลหวาง

เพียงแค่พวกเขายังมีชีวิตอยู่ ตระกูลหวางก็จะยังอยู่

คิดหนีเหรอ? ฝันไปเถอะ！”

เฉินจิ้นมองเห็นพวกเขาอยู่ไกลๆ ไม่ได้กังวลแต่อย่างใด

ตลอดจน ยังหันไปพูดกับหวางเม่ยอวูว่า： “วันนี้ ฉันจะให้คนที่ทำร้ายคุณ ชดใช้ให้ได้”

หลังจากพูดจบ เฉินจิ้นก็มองไปทาง เหล่าตระกูลหวางครึ่งแดนเสินอันดับแข็งแกร่งนั้นอีก

จากนั้น ระเบิดในมือทั้งสองข้าง จู่ๆ ชีดำจำนวนมากยิงเข้าในร่างกายของครึ่งแดนเสินอันดับแข็งแกร่ง

“นี่....คุณทำอะไรพวกเรา?” ครึ่งแดนเสินเหล่านี้ ระหว่างช่วงเวลาหนึ่ง ยังไม่ได้ตอบสนอง ต่อการหลบหนีของหวางหยุนโล๋วและหวางเทียนเฟิงแดนเสินสองคนนั้น

จงรู้ไว้ว่า เทวดาที่อยู่ในใจของพวกเขานั่น แดนเสินสองคน คิดไม่ถึงว่า จะละทิ้งตระกูลหวางและหนีไป

ขณะนี้ ผู้คนกำลังอึ้งเล็กน้อย เฉินจิ้นกลับปล่อยพลังชี่ดำซัดออกไปอีกหลายลูก ยิงเข้าไปในร่างกายของพวกเขา

ทันใดนั้นก็ทำให้เหล่าครึ่งแดนเสินกระวนกระวาย

“เมล็ดพลังปีศาจ！” มุมปากของเฉินจิ้นยิ้มเยาะ “ก่อนที่ฉันจะกลับมา ทางที่ดีพวกนายรออยู่ที่นี่ดีๆ อย่าได้คิดจะทำอะไร มิฉะนั้น จะทำให้พวกคุณตายทั้งเป็น！”

พูดจบ ไม่ได้สนใจท่าทางของเหล่าครึ่งแดนเสินนี้อีก ขยับร่างกาย แล้วก็วาร์ปหายไปจากที่เดิม

ไล่ตามไปยังทิศทางที่หวางเทียนเฟิงและหวางหยุนโล๋วหนีไป

เจ้าแห่งโลกปีศาจ เจ้าคิดเจ้าแค้น!

หวางเม่ยอวู เป็นคนของเขา หวางเทียนเฟิงกล้าทำร้ายหวางเม่ยอวู วันนี้ ต้องตาย！

……

……

หลังจากที่เฉินจิ้นหายตัวไป เหลือไว้เพียงกลุ่มครึ่งแดนเสินที่เต็มไปด้วยความสยองขวัญ

สักพัก ทุกคนมองหน้ากัน

หนึ่งในนั้นชายวัยกลางคน มีชื่อว่าหวางเจิ้น ไม่เชื่อเรื่องงมงาย

เขาอายุไม่ถึงสี่สิบ ก็ได้เข้าสู่ครึ่งแดนเสิน แม้ว่าความสามารถจะไม่ติดอันดับต้นๆ แต่ยังเป็นผู้นำในการฝึกฝนบูโดอีกด้วย

ถึงระดับความแข็งแกร่งอย่างเขา มีชีวิตร้อยปี ไม่มีความกดดันใดๆทั้งสิ้น

ชีวิตนี้ แดนเสินก็มีหวัง

เขาอยู่ในตระกูลหวาง เขาก็เป็นคนที่เย่อหยิ่ง

ถ้าหากว่าเฉินจิ้นอยู่ตรงนี้ เขาไม่กล้าทำอะไรเด็ดขาด

แต่เฉินจิ้นเพียงแค่ยิงชีดำสิ่งที่เรียกว่า “เมล็ดพลังปีศาจ” เข้าไปในร่างกายของเขา แค่อยากจะให้เขารออยู่ที่นี่ดีๆ จะเป็นไปได้ยังไง！

“ท่านใหญ่และหัวหน้าครอบครัวได้หนีไปแล้ว ตอนนี้พวกเรายังอยู่ที่นี่ กำลังรอตายงั้นเหรอ?

หวางเจิ้นพูดออกมา

ท่านใหญ่และหัวหน้าครอบครัวหนีไปแล้ว แต่เฉินจิ้นกลับมา ไม่ว่าเขาจะจัดการยังไงพวกเขาก็คงได้แต่ยอม

พูดจบ หวางเจิ้นก้าวไปข้างหน้า กำลังจะหนี

แน่นอน การเคลื่อนไหวของเขา นอกจากจะเป็นการเตือนพี่น้องชนเผ่าของตัวเองแล้ว นอกจากนี้ยังมีความเห็นแก่ตัวอยู่

ถ้าทุกคนก็หนีไปแล้ว เฉินจิ้นกลับมา สามารถไล่ล่าได้มากที่สุดหนึ่งหรือสองคน

พลังของเขา ในบรรดาครึ่งแดนเสิน จัดอยู่ในพวกแข็งแกร่ง

ขอบฟ้า ได้ปรากฏจุดดำๆขึ้น

ยิ่งใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ

หวางเม่ยอวูเห็นแล้ว จู่ๆก็มีเรี่ยวแรงขึ้นมาทันที

ครึ่งแดนเสินคนอื่นๆ ตอนนี้ ลมหายใจแทบจะหยุดชะงัก

ด้วยสายตาการมองเห็นของพวกเขา มองได้ชัดเจนอย่างแน่นอน

ในมือของเฉินจิ้น ถือมาสองคน

ไม่ใช่ใครอื่น

ก็คือแดนเสินอันดับแข็งแกร่งของตระกูลหวางสองคนหวางเทียนเฟิงและหวางหยุนโล๋วที่หนีไปตั้งแต่แรก

เป็นไปได้ยังไง?

ครึ่งแดนเสินเหล่านี้ สยองอีกครั้ง

แดนเสินสองคน ภายใต้การหลบหนีอย่างเต็มที่ ทำไมถึงได้ถูกเฉินจิ้น จับกลับมาได้

อีกทั้งยัง ดูเหมือน กำลังจะตาย！

ตกลงเฉินจิ้นทำได้ยังไงกัน?

ยังใช่คนอยู่หรือเปล่า?

ทุกคนมองร่างที่ปรากฏตรงหน้าอีกครั้ง ตกใจอย่างที่สุด

เฉินจิ้นไม่ได้มองไปที่ครึ่งแดนเสินเหล่านี้ที่ไม่กล้าขยับ กลับชำเลืองมองอยู่ไม่ไกลนัก

ดูเหมือนว่าจะได้รับความเจ็บปวดอย่างมาก ได้มองดูหวางเจิ้นซึ่งกำลังจะตายในเวลานี้ครู่หนึ่ง

จากนั้น ได้นำสองคนที่อยู่ในมือ โยนลงบนพื้น

“หวางเม่ยอวู เขาได้รังแกคุณเช่นนี้ คุณจะลงมือเอง หรือว่าจะให้ผมช่วยคุณ?”

เฉินจิ้นมองไปที่หวางเม่ยอวู

หวางเม่ยอวูมองดูเฉินจิ้นอย่างซาบซึ้ง กัดริมฝีปากแดงเบาๆ จากนั้นพูดด้วยน้ำเสียงที่สั่น： “เฉินจิ้น ฉันรู้ว่ากำลังภายในเสินทงของคุณแข็งแกร่ง ในความประทับใจของฉัน ราวกับว่าไม่มีอะไรที่คุณทำไม่ได้ เมื่อยี่สิบสามปีที่แล้ว ด้วยความช่วยเหลือจากหวางหยุนโล๋วหวางเทียนเฟิง ใช้วิชาหนึ่ง ขโมยเลือดจากพ่อของฉัน หลังจากนั้นทำให้พ่อของฉัน ไม่สามารถฝึกฝนบูโดได้ เขากลายเป็นอัจฉริยะ กลายเป็นแดนเสินอันดับแข็งแกร่ง เป็นหัวหน้าครอบครัว เลือดที่อยู่ในตัวเขา ย้ายกลับไปที่ร่างกายของพ่อฉันอีกครั้ง ทำให้พ่อของฉันสามารถฝึกฝนบูโดได้อีกครั้งจะได้ไหม?”

หวางจิ่งฮุยคิดไม่ถึงว่า ลูกสาวที่ตัวเองเพิ่งจะได้เจอกันไม่กี่วัน ตอนนี้ คิดไม่ถึงว่าจะขอร้องเฉินจิ้นแบบนี้ได้

ในใจ ละอายใจยิ่งนัก

ตั้งแต่ยังเป็นเด็กก็ไม่เคยให้ความรักแบบพ่อกับหวางเม่ยอวูเลย ตอนนี้ กลับทำให้เธอเป็นกังวลกับเรื่องของตัวเอง

แต่ว่า ในฐานะคนเก่งที่สุดในตระกูลหวาง ผู้สืบทอดตำแหน่งหัวหน้าครอบครัวตระกูลหวาง เขาหวังมากกว่าใครว่า ตัวเองจะสามารถฟื้นฟูได้ สามารถฝึกฝนบูโดได้อีกครั้ง

ถึงแม้ว่า จะเป็นเพียงบูโดขั้นต้น เขาก็พอใจแล้ว

เทียบกับตอนนี้แล้ว ดีกว่าคนพิการที่ไม่สามารถฝึกฝนได้เลย

หวางจิ่งฮุยและหริ้นวูหัว ก็ได้มีแววตาที่คาดหวังอยู่ มองไปที่เฉินจิ้น

แม้ว่าเฉินจิ้นจะอายุน้อย แต่ว่าแข็งแกร่งมาก ตลอดจนในสายตาของพวกเขา ดูเหมือนจะมีความหวังขึ้นมาบ้างแล้ว

จากนั้น เฉินจิ้นไม่ได้ตอบอะไร

ที่นอนอยู่บนพื้น ทั้งตัวบนและล่าง จากภายในสู่ภายนอก เต็มไปด้วยอาการบาดเจ็บหนัก ถึงตอนนี้ หวางเทียนเฟิงที่ยังคงมีเลือดออกจากปากไม่หยุด แต่ความไม่พอใจฉายผ่านใบหน้า： “แกฝันไปเถอะ ตอนนั้นที่เลือดถูกปลูกถ่าย ก็ได้ถูกย่อยสลายไปแล้วครั้งหนึ่ง ทำให้การทำงานของเลือด มีขนาดเล็กกว่ามาก มิฉะนั้น ทำไมตอนนี้ฉันถึงได้พึ่งจะสำเร็จแดนเสินขั้นต้น หลังจากผ่านการกลั่นมาหลายปีจากฉัน ได้รวมกันเป็นหนึ่งเดียวกับฉันไปนานแล้ว ยิ่งไปกว่านั้น เวลาผ่านไปกว่ายี่สิบปีแล้ว เลือดมีอายุมากขึ้น แกยังอยากจะปลูกถ่ายกลับคืน ฝันไปเถอะ”

“หวางจิ่งฮุย ชั่วชีวิตนี้ของแก ถูกลิขิตให้เป็นเพียงคนพิการแล้ว ฮ่าฮ่าฮ่า......”

หวางเทียนเฟิงในเวลานี้มีความสิ้นหวังจนบ้าคลั่งไปแล้ว

จากนั้น ตอนนี้ มีเสียงหัวเราะเยาะหนึ่ง กลับว่าจู่ๆได้ผ่านเข้ามาในหูเขา： “งั้นเกรงว่าจะทำให้นายผิดหวังแล้ว ดูเหมือน วันนี้นายไม่เพียงแต่จะตาย ก่อนตาย ยังจะต้องทนรับความเจ็บปวดสักครั้ง！”