จักรพรรดิมารหวนคืน นิยาย บท 133

บทที่ 133 มาเยือนตอนกลางคืน

อะไรนะ?

หลังจากที่หวางเทียนเฟิงได้ยินคำนี้แล้ว ก็อึ้ง

มองไปที่เฉินจิ้น

หรือว่า เขายังสามารถปลูกถ่ายเลือดกลับไปได้?

หลังจากที่หวางเม่ยอวูได้ยินเฉินจิ้นพูดแล้ว ทันใดนั้นก็ตื่นเต้นขึ้นมา มองไปที่เฉินจิ้น： “เฉินจิ้น ทำได้จริงๆใช่ไหม?”

เฉินจิ้นพยักหน้า

อาจเพราะ สำหรับบนโลกมนุษย์แล้ว เป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้

แต่ว่าสำหรับเขาแล้ว เป็นเพียงเรื่องเล็กเท่านั้น

หวางจิ่งฮุยเห็นเฉินจิ้นพยักหน้า ในใจก็ตื่นเต้นขึ้นมาทันที

“คุณเฉิน ถ้าหากว่าทำได้ ไม่ว่าจะเจ็บแค่ไหน ฉันก็รับได้！”

หวางจิ่งฮุยรีบพูดทันที

“อาจจะมีเจ็บบ้าง!”

เฉินจิ้นพูด

หวางจิ่งฮุยในเวลานี้ ไม่ได้คำนึงถึงความเจ็บปวด ตลอด 23 ปีที่ผ่านมา ที่ผ่านมานั้นถึงจะเรียกว่าเจ็บปวด

ความเจ็บปวดทางใจ เทียบกับความเจ็บปวดทางร่างกายแล้ว เจ็บมากกว่าเป็นร้อยเท่า

พูดจบ เฉินจิ้นวาดมือออกไป

จู่ๆ คล้ายกับมีมือที่มองไม่เห็นมือหนึ่ง เอาหวางเทียนเฟิง ยกขึ้นมาจากพื้นยังไงอย่างนั้น

จู่ๆหวางเทียนเฟิงก็รู้สึกอันตรายถึงแก่ชีวิต

“เฉินจิ้น.... ฉันยอมรับคุณเป็นเจ้านาย คุณอย่า.....”

ยินยอมรับคุณเป็นเจ้านายด้วยความจริงใจ จากนี้เป็นต้นไป จะฟังคำสั่งคุณ ทำตามคำสั่งคุณคนเดียว.....”

หวางหยุนโล๋วไม่ได้มีท่าทีที่หยิ่งผยองใดๆอีก

เขาแดนเสินขั้นสุดคนหนึ่ง ใช้พลังทั้งหมดในการหนี คิดไม่ถึงว่าจะหนีไม่พ้น

ยังถูกเฉินจิ้นโจมตีเจ็บหนัก

น่ากลัวสมคำร่ำลือจริงๆ

เฉินจิ้น ทำให้เขามีความทรงจำที่น่ากลัวจริงๆ

เฉินจิ้นมองเขาครู่หนึ่ง： “คุณน่ะ? ไม่ใช่ว่าจะไม่ได้！”

จากนั้น ได้หันมามองหวางเทียนเฟิงอีกครั้ง： “แต่ว่า นายหวางเทียนเฟิง ไม่มีโอกาสนั้นแล้ว ฉันเคยบอกแล้วใช่ไหมว่า กล้าแตะคนของฉัน วันนี้ มันต้องตาย！”

พูดจบ ในแววตาทั้งสองของเฉินจิ้น ทันใดนั้นก็ได้เปล่งประกายแสงเจิดจ้าออกมา

จากนั้น นิ้วมือได้จี้จุดอย่างต่อเนื่อง

ได้จี้รอยนิ้วมือลงไปบน ร่างกายของหวางเทียนเฟิงซ้ำแล้วซ้ำเล่า

“เฮือก——”

หวางเทียนเฟิง ในเวลานี้ก็มีเสียงร้องที่น่ากลัวเช่นกัน

เขารู้สึกเพียงว่า เลือดเนื้อในร่างกายกำลังแยกออกจากกันยังไงอย่างนั้น

เขาสัมผัสได้จริงๆว่า เลือดในร่างกาย กำลังถูกเฉินจิ้นขูดออกไป

นี่จะเป็นไปได้ยังไง?

เป็นไปได้ยังไงที่เฉินจิ้นจะทำได้?

จากนั้น เหล่าหวางเทียนเฟิงในเวลานี้ เป็นไปไม่ได้ที่จะได้รับคำตอบ

ความเจ็บปวดที่หวางเทียนเฟิงได้รับ หลังจากที่คิดว่าเลือดถูกขูดออก ทันใดนั้นเขาก็จะกลายเป็นแค่คนพิการคนหนึ่ง หวางเทียนเฟิงก็ปรากฏความกลัวที่ไม่เคยมีมาก่อนออกมา

“เฉินจิ้น นายท่าน...นายท่าน....ฉันยอมรับคุณเป็นเจ้านายแล้วจริงๆ หลังจากนี้ไป คุณก็จะมีคนรับใช้แดนเสินเพิ่มอีกหนึ่งคนนะ แม้แต่ทั้งโลกใบนี้ มีเพียงไม่กี่คน ที่มีคุณสมบัติมีแดนเสินเป็นคนรับใช้ จากนี้เป็นต้นไป ฉันกับท่านใหญ่สองคน จะเป็นบ่าวที่ภักดีที่สุดของคุณ ...”

ทันใดนั้นหวางเทียนเฟิงก็ร้องออกมาอย่างอนาถ

จากนั้น ไม่นาน ความหวังของเขา ก็ได้ถูกทำลายแล้ว

“ฉันเคยบอกแล้วใช่ไหม ว่าล่วงเกินคนของฉัน วันนี้ นายต้องตาย”

เฉินจิ้นพูดอย่างโหดเหี้ยม

หวางหยุนโล๋ว สามารถเก็บเขาไว้ได้

แต่ หวางเทียนเฟิง จำเป็นต้องตาย

การวาดมือของเฉินจิ้น ไม่ได้หยุดแม้แต่น้อย

เสียงร้องที่ถนาถของหวางเทียนเฟิง ยิ่งรุนแรงขึ้น

ทำให้หวางหยุนโล๋ว ตลอดถึงตระกูลหวางยอดฝีมือครึ่งแดนเสิน ได้ยินแล้วทำให้ขนหัวลุก

โดยเฉพาะหวางหยุนโล๋ว แม้จะอยู่ตรงหน้า อยากจะห้าม แต่ก็ทำไม่ได้

ทำได้เพียงแค่มองดูตัวเอง ทายาทที่มีอนาคตที่สุดของเขา ถูกเฉินจิ้นดูดเลือดออกมาทีละขั้นๆ

ในขั้นตอนนี้ กินเวลาไปสามนาทีเต็ม

เมื่อเข้าสู้ขั้นตอนสุดท้าย

เฉินจิ้นมองไปที่หวางจิ่งฮุยที่อยู่ข้างๆหวางเม่ยอวู พูดว่า： “เตรียมพร้อมแล้วหรือยัง?”

หวางจิ่งฮุยก้าวออกมาหนึ่งก้าว

ในแววตาตื่นเต้น

“ดี！”เฉินจิ้นพูด

จากนั้น ทันใดนั้นก็ได้เอาเลือดที่พร้อมแล้ว

ปลูกถ่ายเข้าไปในร่างกายของหวางจิ่งฮุย

หลังจากที่รู้สึกถึงเลือดได้เข้าไปในร่างกายแล้ว

หวางเทียนเฟิงรู้สึกเพียง เนื้อและเลือดทุกตารางนิ้วในร่างกาย เหมือนกับว่าถูกฉีกขาดแล้ว จากนั้นรู้สึกเหมือนโดนไฟเผายังไงอย่างนั้น ปวดอย่างรุนแรง ทำให้ใบหน้าของเขาดู ซีดขาวมากขึ้นมาทันที

แต่ว่า หวางจิ่งฮุย กัดฟันตลอด ไม่ร้องออกมาสักแอะ

แม้ว่าจะเจ็บมาก แต่หวางจิ่งฮุย แต่ฉันรู้สึกถึงความคุ้นเคยอย่างไม่เคยปรากฏมาก่อน

เลือดที่คุ้นเคยแบบนี้ 23ปีก่อน เขายังไม่รู้สึกอะไรมาก

23ปีต่อมา เลือดที่เสียไปได้กลับมาคืน

หวางจิ่งฮุยรู้สึกเหมือนฝันไป

ผ่านขั้นตอนนี้ไป ใช้เวลานานห้านาที

เลือดผสมเข้าด้วยกัน ถึงจะสำเร็จ

ในระหว่างขั้นตอนนี้ ไม่ว่าจะเจ็บปวดแค่ไหน ก็ได้ถูกหวางจิ่งฮุยอดกลั้นเอาไว้

จนกว่าการหลอมรวมเลือดจะเสร็จสมบูรณ์ หวางจิ่งฮุยก็ส่งเสียงคำรามออกมาอย่างยาวนาน

ตอนนี้ ทั้งตัวเขา ได้ถูกเหงื่อท่วมจนเปียกแล้ว

แต่หวางจิ่งฮุยกลับไม่ได้เช็ดออกแต่อย่างใด เดินไปอยู่ตรงหน้าเฉินจิ้นทันที ก็จะคุกเข่าให้กับเฉินจิ้น

ไม่ว่าเฉินจิ้นกับหวางเม่ยอวูจะเกี่ยวพันกันยังไง เฉินจิ้น มีคุณสมบัติพอที่จะ รับมารยาทนี้จากเขา

นี่ เท่ากับว่าเป็นบุญคุณที่ทำให้หวางจิ่งฮุย ได้เกิดใหม่อีกครั้ง

เมื่อหวางจิ่งฮุยกำลังจะคุกเข่าลง เฉินจิ้นก็ได้โบกมือ ทันใดนั้น หวางจิ่นฮุยก็เหมือนถูกอะไรบางอย่างหยุดไว้ยังไงอย่างนั้น ไม่สามารถคุกเข่าได้

“ไม่จำเป็นต้องทำขนาดนี้！”

“ถ้าหากว่าต้องการที่จะแก้แค้นละก็ ก็ลงมือด้วยตัวเองเถอะ！”

เฉินจิ้นเตะหวางเทียนเฟิงต่อหน้าหวางจิ่นฮุยอีกครั้ง

หวางเทียนเฟิงในตอนนี้ กลายเป็นเหมือนเลือดท่วมทั้งตัว

เลือดถูกปลูกถ่ายออกไป