จักรพรรดิมารหวนคืน นิยาย บท 21

บทที่ 21 ได้โปรด ช่วยชีวิตผมด้วย!

“เฉินจิ้น รีบขอโทษหมอเซียนซูนเดี๋ยวนี้”

ฉินเฝิ้งเจียวรีบพูดออกมาอย่างร้อนรน

เฉินจิ้นมองหน้าแม่ยายของตัวเอง สีหน้าก็เปลี่ยนไปทันที ทันในนั้นสีหน้าก็เปลี่ยนทันที “เขามีคุณสมบัติอะไร ให้ผมต้องไปขอโทษ!”

พอพูดออกไปนั้น บรรยากาศตรงนั้นก็เงียบสงัดลงทันที

ประโยคเมื่อกี้นี้ของเขา สามารถอธิบายได้ว่าเฉินจิ้นไม่มีอารมณ์ขนาดไหน

ประโยคนั้นตีเข้าไปที่หน้าซูนโก๋อานเต็มๆ

ทั้งเมืองเจียงโจวนี้ มีใครซักกี่คนที่จะกล้าพูดแบบนี้?

จะมีใครที่เป็นแบบนี้อีก?

ทุกคนที่ประจบสอพลอเลียแข้งเลียขาหมอเซียนซูนก็ต่างรีบเอ่ยปากขึ้นมา

“เฉินจิ้น ฉันยอมรับว่านายมีฝีมือในการรักษา แต่เพราะว่าแบบนี้ ก็เลยไม่เห็นหมอเซียนซูนอยู่ในสายตาแถมยังพูดคำพูดอะไรที่น่าอับอายออกมาอีก นายนี่มันจะอวดดีไปแล้วรึป่าว”

หลี่เฟยตำหนิออกมา

แต่ว่าในใจก็แอบรู้สึกดีใจ เฉินจิ้นนะเฉินจิ้น ไม่ทำให้ฉันผิดหวังจริงๆ แต่ว่าก็น่าจะมีเหตุผลมากกว่านี้หน่อยนะ ไปล่วงเกินหมอเซียนซูนเข้า นายตายแน่ๆ

เฉินจิ้นมองหน้าเขา สายตาราวกับว่ากำลังมองคนตายอยู่ยังไงยังงั้น เขายิ้มอย่างเยือกเย็น :”คนที่แม้แต่ตัวเองยังรักษาไม่ได้ เหมาะกับการที่จะไปเรียกเขาว่าหมอเทวดางั้นหรอ? มันช่างน่าขำซะจริง”

อะไรนะ?

ซูนโก๋อานได้ยินประโยคนั้น ก็รู้สึกสะเทือนไปทั้งตัว

สีหน้า สายตา เต็มไปด้วยความไม่อยากจะเชื่อ

เขารีบหันหน้ามา แล้วมองหน้าเฉินจิ้นด้วยสายตาตื่นเต้น ร่างกายสั่นเทาไปหมดทั้งตัว

ในสายตาของหลี่เฟยนั้นเห็นว่า ลุงคนนี้โกรธแล้วล่ะ

โกรธจนตัวสั่นไปหมดเลย

นี่เป็นเรื่องที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อนเลยนะ

เขารู้สึกมีความสุขยิ่งกว่าเดิม ตอนนั้นเองเขาก็เปิดปากพูดอีกครั้งว่า “เฉินจิ้น ถึงนายจะไม่เคารพรุ่นพี่ก็ช่างเถอะ แต่นี่ยังมาสาปแช่งว่าหมอเซียนซูนบ้าไปแล้วอีก ที่แท้นายก็เป็นคนเลวทรามได้ถึงขนาดนี้เลยหรอ?”

ในเมื่อไม่สามารถสร้างภาพลักษณ์ตัวเองให้ดีขึ้นได้มากกว่านี้แล้ว ก็ใช้วิธีกดภาพลักษณ์ของเฉินจิ้นให้ต่ำลงก็แล้วกัน

ถ้าเกิดว่าเปลี่ยนความสนใจได้ ตัวเขาเองก็คงไม่รู้สึกอึดอัดอะไรอีกต่อไป

พอซ่งชีงเหย็นได้ยินคำพูดของเฉินจิ้น ก็เงียบลง

ถ้าเกิดว่าเป็นเมื่อก่อน เธอคงจะคิดว่าเฉินจิ้นบ้ามากอย่างไม่ลังเลเลย

แต่ว่าตอนนี้ ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไม ถ้าเทียบกับซูนโก๋อานที่ไม่เคยล้มเหลวในการรักษาผู้ป่วยเลยซักครั้ง แต่ว่าเธอกลับเลือกที่จะเชื่อเฉินจิ้น เชื่อในทุกสิ่งทุกอย่างที่เขาพูดออกมา

แต่ว่า สำหรับฉินเฝิ้งเจียวนั้นไม่เหมือนกัน เธออยู่กับซ่งเจี้ยนหยวนมาโดยตลอด การเปลี่ยนแปลงของเฉินจิ้น นอกจากครั้งที่แล้วที่เขาช่วยชีวิตสามีเธอกลับมานั้น เรื่องอื่น เธอก็เลือกที่จะเชื่อซ่งจื่อหารทั้งหมด ก็เหมือนกับการฟังนิยาย

“เฉินจิ้น สีหน้าของหมอเซียนซูน แดงฝาด ร่างกายแข็งแรงมาก นายอย่ามาพูดพล่อยๆ รีบขอโทษหมอเซียนซูนเดี๋ยวนี้ ตอนนี้ยังทัน ถ้าเกิดว่าหมอเซียนซูนโกรธขึ้นมา แล้วก็ยังไม่ยอมหยุด แกเห็นว่าพ่อตาคนนี้เป็นผักเป็นหญ้าอยู่ตรงรึยังไง”ฉินเฝิ้งเจียวกระซิบออกมา ถึงแม้ว่าท่าทางจะดีกว่าเมื่อกี้เยอะ แต่ว่าคำพูดพวกนี้ก็แสดงให้เห็นได้ชัดเลยว่า เขาไม่เชื่อในคำพูดของเฉินจิ้น ทำให้เฉินจิ้นขมวดคิ้วแน่น

แต่ว่า ไม่ว่าจะใคร ก็นึกไม่ถึง

หมอเซียนซูนที่โดนด่าว่าป่วยนอกจากไม่ได้โกรธแล้วนั้น แถมสีหน้ายังเต็มไปด้วยความตื่นเต้น “เสี่ยวโหย่ว นายมองออกด้วยหรอ?”

เฉินจิ้นพูดไม่ผิดเลย เขาป่วยจริงๆ ร่างกายมีปัญหา

แต่เขาแน่ใจเลยว่า ในเมืองเจียงโจวนี้ไม่มีหมอคนไหนดูออกแน่นอน หลายปีมานี้ ที่เขาลาออกจากการเป็นผู้อำนวยการโรงพยาบาลเจียงโจว ก็ไม่ได้ไปรักษาผู้ป่วยที่ไหนง่ายๆอีก แต่ว่าไปที่หวาเสี้ยแทน คนอื่นก็ต่างคิดว่าเขาไปเที่ยว แต่ว่าเขาเองนั้นรู้ดีว่า เขาไปเพื่อหาทางรักษาโรคของตัวเอง

แต่ว่าหลังจากไปมาทั่วประเทศ คนที่มองเกี่ยวกับโรคของเขาออกนั้นมีไม่เยอะเลย ยิ่งไม่ต้องพูดถึงเลยว่าจะมีใครรักษาได้

หลังจากนั้นมา ซูนโก๋อานก็เริ่มหมดหวัง ทั้งเมืองหวาเสี้ย หมอที่มีฝีมือในการรักษาสูงกว่าเขาไม่ใช่ไม่มี แต่ว่าบางคนเขาก็หาไม่พบ หรือถ้าหาพบ ฝีมือการรักษาก็ไม่ได้ดีไปกว่าเขาเลย!

ตั้งแต่ต้นจนจบเขาก็ไม่สามารถหาทางรักษาตัวเองได้เลย

ถ้าเกิดว่าคำพูดอวดดีของเฉินติ้นเมื่อกี้นี้ ทำให้คนที่อยู่รอบข้างทั้งตกใจและโกรธ

คำพูดของหมอเซียนซูนเมื่อกี้นี้ ทำให้ผู้คนที่อยู่รอบข้างได้ยินแล้วรู้สึกสับสนงุนงง

เสี่ยวโหย่วงั้นเหรอ?

การที่หมอเซียนซูนเปลี่ยนคำเรียกแบบนี้ หมายความว่ายังไงกัน?

สิ่งสำคัญก็คือ คำพูดของหมอเซียนซูนที่บอกว่า มองออกด้วยหรอ?

มองอะไรออก มองออกเรื่องที่เขาป่วยงั้นเหรอ?

หรือว่าที่แท้แล้วหมอเซียนซูนเป็นเหมือนที่เฉินจิ้นพูดจริงๆว่าเขาป่วย?

“ใบหน้าของคุณแดงก่ำ แต่ว่ามันเป็นเพราะว่าสีหน้าสดใสขึ้นก่อนตายต่างหาก ถ้าเกิดว่าไม่รักษาให้ถูกต้องภายในหนึ่งเดือน คุณ ต้องตายอย่างไม่ต้องสงสัย!”

เฉินจิ้นยิ้มออกมาอย่างเย็นชา

คำพูดของเฉินจิ้น ทำให้ทุกคนอึ้งไปเลย

หลี่เฟยด่าออกมาเสียงดังว่า “เฉินจิ้น ไอ้ชาติชั่ว แกแช่งหมอเซียนซูนว่าป่วยก็แล้ว แถมยังบอกว่าเขาจะตายภายในหนึ่งเดือนอีกงั้นเหรอ ต้องตายภายในหนึ่งเดือนอย่างไม่ต้องสงสัย แกจะสื่อว่าอะไรกันแน่?”

หมอคนอื่นก็ต่างมีความคิดแบบเดียวกับหลี่เฟย แทบทนไม่ไหวที่อยากจะกลืนกินเฉินจิ้นไปทั้งเป็น ซูนโก๋อานคือหมออันดับหนึ่งที่ตำนานเลยนะ เป็นคนที่หมอหลายๆคนเลื่อมใสศรัทธา

คนแบบนี้ ที่ทั้งชีวิตยังไม่เคยรักษาใครไม่ได้เลยซักครั้ง จะมาบอกว่า เขาจะมีชีวิตได้อีกไม่เกินหนึ่งเดือนงั้นเหรอ?

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จักรพรรดิมารหวนคืน