จักรพรรดิมารหวนคืน นิยาย บท 23

บทที่ 23 กล้าแตะต้องผู้หญิงของฉัน ต้องตาย!

หวางเม่ยอวู ตัวตนของเธอคือคุณนายใหญ่แห่งตระกูลหวาง เธอมีคฤหาสน์แยกเป็นของตัวเอง นอกจากญาติหรือว่าคนใช้แล้ว แทบจะไม่มีใครที่สามารถเข้ามาที่นี่ได้

ตอนกลางคืน นอกจากคุณป้าที่อยู่ด้านล่างแล้วนั้น ด้านบนก็มีแต่เธออยู่คนเดียวเท่านั้น

เพราะฉะนั้น หวางเม่ยอวูก็ทำตัวสบายๆตลอด

หลังจากออกมาจากห้องอาบน้ำ บางทีเธอก็จะเดินออกมาเปลือยเรือนร่างที่น่าภูมิใจและมีเสน่ห์ของตัวเอง หรือบางทีก็อาจจะสวมใส่เสื้อคลุมอาบน้ำหรือว่าชุดนอน แล้วก็เดินกลับห้องอย่างสบายใจ

เวลาที่เธอได้อยู่ในห้องอาบน้ำ คือเวลาที่เธอรู้สึกผ่อนคลายมากที่สุด

หวางเม่ยอวูจะทำตามหัวใจของตัวเองเสมอ ทำแบบไหนแล้วสบายก็จะทำแบบนั้น เพื่อให้ร่างกายตัวเองได้ผ่อนคลาย

แต่ว่า วันนี้ เธอไม่เคยคิดไม่เคยฝันเลยว่า หลังจากเดินออกมาจากห้องอาบน้ำแล้วนั้น เธอจะเห็นผู้ชายคนหนึ่งเข้ามาในห้องนอนของเธอที่ไม่เคยมีผู้ชายคนไหนเคยเข้ามาก่อน แถมเขายังนอนอยู่บนเตียงเธออีกต่างหาก

“ตรงนั้นจะโผล่ออกมาอยู่แล้ว!” ผู้ชายคนนั้นเตือนออกมา น้ำเสียงของเขาเหมือนแม่เล็ก

ถึงแม้ว่าจะไม่ได้ดูน่าฟังมาก แต่ว่าดูพิเศษมาก

อยู่ดีๆก็มีผู้ชายแปลกหน้าโผล่มาที่ห้องของตัวเอง ถึงแม้ว่าในใจหวางเม่ยอวูจะหวาดผวาขนาดไหน แต่ว่าสีหน้าของเธอก็ยังคงนิ่งสงบ

ถึงแม้ว่าผู้ชายคนนั้นจะเห็นเรือนร่างของเธอ ทำให้เธอรู้สึกโกรธเล็กน้อย แต่ว่าเธอก็ไม่ได้กรีดร้องออกมา หรือตกใจอะไรมากมาย

หวางเม่ยอวูดึงชุดคลุมอาบน้ำมาปิดให้สนิท เพื่อบดบังเรือนร่างที่สวยงามของเธอทั้งหมดไว้

“นายเป็นใคร?”

หวางเม่ยอวูถามออกมาอย่างเยือกเย็น

“ฉันคิดว่า คุณผู้หญิงหวางน่าจะฉลาดหลักแหลม ไม่ต้องให้ฉันพูด ก็น่าจะทายได้นะว่าฉันเป็นใคร!”

ผู้ชายที่นอนอยู่บนเตียงคนนั้นหายใจเข้าลึกๆ และเอ่ยปากชมออกมา “ยังไงซะ เตียงของเธอเนี่ย หอมมากเลย เป็นกลิ่นที่ฉันชอบพอดี”

“นายคือเฉินจิ้น!”

หวางเม่ยอวูมองผู้ชายที่นอนอยู่บนเตียง แล้วก็ขมวดคิ้วแน่น

และแน่นอนว่า เธอตอบถูกอย่างไม่ต้องสงสัยเลย

ถูกต้อง ชายหนุ่มที่นอนอยู่บนเตียงของหวางเม่ยอวูนั้นก็คือเฉินจิ้นนั่นเอง

หลายวันมานี้ตระกูลหวางลงมือเล่นงานอะไรหลายครั้ง ถึงแม้ว่าคู่แข่งที่เธอเล่นงานคือตระกูลซ่ง แต่ว่ามันก็ชัดเจนอยู่แล้วว่า คนที่พวกเขาจะเล่นงานก็คือเขา

เฉินจิ้นคือใคร?

เขาคือเทพปีศาจเลยนะ!

หัวหน้าโลกปีศาจผู้ยิ่งใหญ่!

แค่นั่งเฉยๆก็สามารถตัดสินชะตาชีวิตคนได้? อีกฝ่ายก็จะโดนจัดการทันที? ไม่ว่าจะใช้วิธีไหนก็ไม่สามารถรับมือกับเขาได้?

ไม่มีตัวตนอยู่จริง

นั่นไม่ใช่สไตล์ของเขา!

“คุณผู้หญิงหวาง ฉันมาที่นี่ก็เพราะอยากจะมาบอกเธอว่า ถ้าเกิดว่าเธอ หรือว่าคนอื่นๆในตระกูลหวางของเธอ กล้ามาแหย่ฉันอีกครั้งนึง เชื่อฉันได้เลย ราคาที่ต้องแลก พวกเธอรับผิดชอบมันไม่ไหวหรอก!”

เฉินจิ้นค่อยๆลุกขึ้นจากเตียงของหวางเม่ยอวู แล้วก็พูดออกมาช้าๆ

น้ำเสียงนิ่งเรียบ แต่ว่ามันเต็มไปด้วยความเย่อหยิ่ง และเผด็จการ

“นาย นี่นายกำลังคุกคามฉันงั้นเหรอ?”หวางเม่ยอวูจ้องหน้าเฉินจิ้นนิ่ง

“จะว่ายังงั้นก็ได้!”

เฉินจิ้นพูดออกมา แล้วก็ค่อยๆเดินเข้าไปหาหวางเม่ยอวู

หวางเม่ยอวูรู้สึกหวิวในใจ เธอก็รู้สึกเสียดายขึ้นมา ที่วันนี้เธอไล่บอดี้การ์ดประจำตัวเธอกลับไปหมดแล้ว

“แต่เกิดว่าเธอส่งคนมาหาเรื่องฉันอีก ครั้งต่อไปจะไม่ใช่ฉันมานอนอยู่บนเตียงนี้คนเดียวแล้ว ที่จริงฉันก็สนใจพลังหยวนหยินในร่างกายของเธอเหมือนกันนะ อย่าทำให้ฉันต้องลงมือนะ!”

หลังจากเดินมาหยุดอยู่ตรงหน้าหวางเม่ยอวู เฉินจิ้นก็พูดต่อ

พอพูดประโยคนี้ออกไป ลูกตาดำของหวางเม่ยอวูก็หดตัวลงทันที ใบหน้าที่สวยงามของเธอเต็มไปด้วยความรู้สึกนึกไม่ถึง

เฉินจิ้น เขารู้ได้ยังไงว่าร่างกายของเธอเป็นหยวนหยิน?

เรื่องนี้ นอกจากพ่อแม่ของเธอหรือคนอื่นๆในตระกูลหวางไม่กี่คน ทั้งเจียงโจว ก็น่าจะไม่มีใครรู้เรื่องนี้อีกแล้ว

เรื่องนี้ช่างมันก่อน แต่ว่าสิ่งที่ทำให้หวางเม่ยอวูรู้สึกตกตะลึงมากกว่านั้นก็คือ เฉินจิ้นพูดออกมาอีกครั้งนึงว่า “ถ้าเกิดว่าร่างกายหยวนหยินของเธอถูกทำลาย พลังหยวนหยินไม่มีแล้ว เธอคิดว่า ตระกูลเจิ้งของเมืองจีงเฉิง ยังจะรับเธอเป็นคู่หมั้นอยู่ไหมนะ?”

ครั้งนี้ ดวงตาที่สวยงามหวางเม่ยอวูก็เบิกกว้างขึ้นทันที

ทุกคนต่างก็คิดว่า การที่คุณชายตระกูลเจิ้งของเมืองจีงเฉิง กับหวางเม่ยอวูแห่งตระกูลหวางเกี่ยวดองสมรสกัน เพราะว่าเธอมีรูปร่างหน้าตาที่สวยงาม เพราะว่ายังไงเธอก็เป็นหนึ่งในสี่สาวงามแห่งเจียงโจว ไม่ว่าจะเป็นรูปร่างหรือเสน่ห์ คำพูดคำจาหรือแม้แต่นิสัย ก็ต่างอยู่ในระดับดีมากทั้งนั้น

ผู้หญิงแบบนี้ ไม่มีผู้ชายคนไหนเห็นแล้วไม่ใจสั่นหรอก

แต่ว่ามีเพียงแค่คนสำคัญไม่กี่คนของทั้งสองครอบครัวเท่านั้นที่รู้ว่า การที่คุณชายตระกูลเจิ้งของเมืองจีงเฉิงแต่งงานกับหวางเม่ยอวูแห่งตระกูลหวางนั้น ก็เพราะว่าหวางเม่ยอวูมีร่างกายหยวนหยิน

ตระกูลหวางอยากจะอาศัยเรือใหญ่อย่างตระกูลเจิ้งของเมืองจีงเฉิง อยากอาศัยพึ่งพาเขาในการเติบโต ทำให้ตระกูลของตัวเองเป็นตระกูลที่มีทั้งเงินและอิทธิพลในเจียงโจวแห่งนี้

แต่ว่าตระกูลเจิ้ง เป็นอัจฉริยะศิลปะการต่อสู้ แค่อายุ20กว่า ก็เกือบจะสามารถบรรลุสกิลได้แล้ว และวันที่เขาจะต่อสู้เพื่อให้บรรลุสกิลล่ะก็ จะเป็นวันที่เขาแต่งงานกับหวางเม่ยอวู ในคืนวันแต่งงานนั้น ได้หวางเม่ยอวูในการซ่อมแซมร่างกาย การได้รับพลังหยวนหยินจากร่างกายของเธอ สามารถช่วยให้เขาฟื้นฟูตัวเองได้

เรื่องพวกนี้ เป็นความลับสุดยอด

แล้วเฉินจิ้นรู้ได้ยังไง?

“นายเป็นใครกันแน่?” หวางเม่ยอวูถามออกมาอย่างเย็นชา

น้ำเสียงของเธอแฝงไปด้วยความเยือกเย็น

“ฉันคือใครงั้นเหรอ?” เฉินจิ้นยิ้มมุมปากออกมาด้วยความเย็นชา “ฉันคือปีศาจ!”

“เพราะฉะนั้น อย่าคิดจะมาหาเรื่องฉันอีก”

“ไม่ยังงั้น ฉันจะกลายเป็นฝันร้ายของพวกเธอ!”

หลังจากพูดจบ ก็มีแสงสว่างปรากฏขึ้นตรงตัวของเฉินจิ้น แล้วเขาก็หายตัวไปต่อหน้าต่อตาหวางเม่ยอวู

แค่กระพริบตา เฉินจิ้นก็หายไปต่อหน้าต่อตาแล้ว แววตาของหวางเม่ยอวู เต็มไปด้วยความรู้สึกสยองขวัญ

เฉินจิ้น ที่แท้ก็ยิ่งใหญ่ และลึกลับมากมายขนาดนี้!

ถ้าเกิดว่าเฉินจิ้นคิดจะทำอะไรไม่ดีกับเธอล่ะก็ เธอจะสามารถหลุดพ้นจากมือของปีศาจได้หรือไม่นะ เรื่องนี้ไม่มีทางรู้ได้เลย

ถ้าเกิดว่ามันเป็นเหมือนที่เฉินจิ้นพูดจริงๆ ถ้าเกิดว่าร่างกายหยวนหยินของเธอแตกสลายไป แล้วตระกูลเจิ้งของเมืองจีงเฉิงจะเป็นยังไง ก็น่าคิดอยู่เหมือนกัน

หวางเม่ยอวูคิดมาตลอดว่า เธอกำลังเล่นหมากรุก ส่วนเฉินจิ้นก็คือตัวหมากที่อยู่ในมือของเธอ เธอก็ทดสอบต่อไปไม่หยุด ถ้าเกิดว่าเฉินจิ้นยิ่งใหญ่พอ ก็ใช้งานเขาต่อ ให้เขาอยู่ในเกมส์ของเธอต่อไป แต่ว่าจากที่เห็นตอนนี้แล้ว เฉินจิ้นไม่ได้เพียงแค่ไม่อยู่ในการควบคุมของเธอเท่านั้น แต่เหมือนว่าเขากำลังคุมชะตาชีวิตของเธอไว้

คนอย่างเฉินจิ้น มันเกินความคาดหมายของเธอไปมาก อำนาจในคุกคามของเขามันมีมากเกินไปแล้ว!

“คุณป้าคะ รบกวนช่วยมาเปลี่ยนผ้าปูที่นอนในห้องให้หน่อยนะคะ ไม่ใช่สิ อะไรก็ตามที่อยู่บนเตียง โยนทิ้งไปให้หมดเลย เปลี่ยนใหม่ให้หมดเลยค่ะ!”

หวางเม่ยอวูขมวดคิ้วแน่น แล้วก็ออกคำสั่งคนที่อยู่ด้านล่าง

คืนนี้ นอนไม่หลับ!

นี่เป็นครั้งแรก ที่หวางเม่ยอวูนอนไม่หลับ

หลังจากออกมาจากบ้านของหวางเม่ยอวูแล้ว เฉินจิ้นก็กลับมาฝึกซ้อมที่มหาวิทยาลัยเจียงโจวอีกครั้ง

การที่ได้มาซ้อมกำลังของตัวเองตอนนี้ เฉินจิ้นรู้สึกไม่พอใจอย่างมาก

แล้วอีกอย่าง ตอนนี้พลังของเขาก็อ่อนแอเกินไป เขาไม่อยากจะไปหาเรื่องวุ่นวาย แต่เรื่องวุ่นวายก็มาหาเขาเองถึงที่

ตอนนี้ในเขตแดนของเจียงโจว คนที่ได้พบเจอ ก็ไม่มีใครเหมาะสมที่จะมาเป็นคู่ต่อสู้ของเขาซักคน

แต่ว่าเฉินจิ้นก็มีลางสังหรณ์ว่า ถ้าเกิดว่าเขาได้เจอยักษ์อย่างเมืองจีงเฉิง ถ้าดูจากพลังงานของเขาตอนนี้แล้ว น่าจะไม่สามารถสู้ได้

ความเกลียดที่หวางฮ่าวมีให้เฉินจิ้น เรียกได้ว่ามากทจนถึงที่สุดเลยก็ได้

เขาคิดไปคิดมาก็รู้สึกว่า ปัญหาที่เกิดกับร่างกายตอนนี้ มีแต่เฉินจิ้นเท่านั้นที่เป็นคนทำ

ตั้งแต่ครั้งที่แล้วที่เฉินจิ้นทำให้เขาอัปยศอดสู หลังจากตบไหล่ของเขาวันนั้น เขาก็เสื่อมสมรรถภาพทันที!

ตั้งแต่นั้น ก็ไม่กลับมาเป็นปกติอีกเลย!

เขากลายเป็นชายที่เสื่อมสมรรถภาพอย่างที่เฉินจิ้นบอกจริงๆ

เขาเกลียดเฉินจิ้นจนเข้ากระดูก

“ฮ่าๆ งั้นถ้าเกิดว่าคุณชายหวางไม่สนใจ ผมก็ไม่เกรงใจล่ะนะ”

พอพูดถึงเฉินจิ้น เหอเซ่าก็กัดฟันอย่างเคียดแค้น ถ้าเกิดว่าไม่ใช่เพราะเฉินจิ้น เขาคงไม่ตบหน้าตัวเองสิบทีหรอก อับอายขายขี้หน้า ตัวเองต้องกลายเป็นตัวตลกในบรรดาพวกลูกเศรษฐีในเมืองเจียงโจว

เขาอยากจะแก้แค้นเฉินจิ้น เพราะเหตุผลนี้ หลังจากที่หวางฮ่าวมาหาเขา เขาก็ตอบตกลงทันที ไม่ว่าเฉินจิ้นจะเก่งกาจขนาดไหน ก็คงไม่เก่งกว่าการที่ตระกูลกวางและตระกูลเหอร่วมมือกันหรอกนะ?

ครั้งนี้ ไม่ได้แค่ทำลายเฉินจิ้นเท่านั้น แต่ยังได้เล่นผู้หญิงของมันอีก มีแค่วิธีนี้เท่านั้น เขาถึงจะลบล้างความเหม็นเน่าในใจไปได้

“ปิดปากจนสนิท ไม่มีเสียงอะไรเลย มันน่าเบื่อไปหน่อยแล้ว”

เหอเซ่าดึงผ้าปิดปากของผู้หญิงทั้งสองคนออก เขายังต้องการความเพอร์เฟค การจะกินพวกหญิงพวกนี้ ถ้าจะให้มันสมบูรณ์แบบ ก็ต้องลิ้มรสรสชาติด้วยสิ

ถ้าเกิดว่าเหมือนได้ดูละครใบ้ ก็คงจะไม่ใช่อาหารที่อร่อย กินเข้าไปแล้ว แต่ไม่ลิ้มรสชาติของเกลือ!

“หวางฮ่าว เหอเซ่า พวกแกสองคนมันชั้นต่ำ ไอ้สัตว์……”

ซ่งจื่อหารรีบด่าออกมาทันที

“ด่าไปเถอะ ยิ่งตอนนี้เธอด่าแรงแค่ไหน อีกเดี๋ยว ฉันจะจัดให้เธอต้องร้องขอความเมตตาให้หนักกว่าเดิม!” เหอเซ่ามองหน้าซ่งจื่อหาร แล้วก็เลียริมฝีปากตัวเอง

หลังจากนั้นก็ยื่นมือไปตรงซ่งจื่อหาร เพื่อที่จะถอดเสื้อผ้าของเธอออก

“ออกไปเดี๋ยวนี้!”

ตอนนั้นใบหน้าของซ่งจื่อหารไม่มีความเย่อหยิ่งอีกต่อไป เธอกลัวจนหน้าซีดไปหมด เหมือนกับกำลังจะร้องไห้ออกมา

“พวก พวกนายอย่าทำร้ายจื่อหาร……”

ซ่งชีงเหย็นรีบพูดออกมาอย่างหวาดกลัว เธอไม่อยากจะคิดเลยว่า ถ้าเกิดว่าจื่อหารโดนรังแก เธอจะเป็นยังไง

“หืม? คุณพี่สาวใหญ่แห่งตระกูลซ่ง จนถึงตอนนี้แล้ว เธอก็ควรจะพูดอะไรที่มันมีความเป็นไปได้หน่อย เข้าใจไหม?”

เหอเซ่าหัวเราะออกมาอย่างเยือกเย็น

“พวกนายอย่าทำร้ายจื่อหาร ฉัน ฉันยอม……”

ซ่งชีงเหย็นหลับตาลงอย่างหมดหวัง น้ำตาของเธอก็ไหลออกมาจากขอบตา เธอคือพี่สาว เธอต้องปกป้องน้องสาวของตัวเอง

เฉินจิ้น ขอโทษนะ!

“พี่ ไม่เอา!” ซ่งจื่อหารร้องไห้จนน้ำตาเต็มใบหน้าไปหมด

ตอนนั้น เธอได้แต่หวังว่า เฉินจิ้นที่เธอไม่ชอบนั้น จะมาช่วยภรรยาเขาทันเวลา!

“ฮ่าๆๆๆ ช่างเป็นภาพความรักระหว่างสองพี่น้องที่สวยงามจริงๆ แต่ว่า ในเมื่อเธออาสาอยากโดนก่อนล่ะก็ ฉันก็จะทำให้เธอสมปรารถนาแล้วกัน”

เหอเซ่าหันหน้ามา แล้วก็เดินตรงเข้ามาหาซ่งชีงเหย็น

ตอนแรกเขาคิดจะรอให้เฉินจิ้นมาก่อน หลังจากจัดการเฉินจิ้นแล้ว ก็จะทำอัปยศอดสูผู้หญิงของมันต่อหน้ามันซะให้สาแก่ใจ

แต่ว่า เล่นก่อนซะก่อนก็น่าจะไม่มีปัญหาอะไร

พอเดินถึงหน้าของซ่งชีงเหย็น เขาก็ยื่นมือออกมาด้วยความตื่นเต้น แทบทนไม่ไหวที่จะเปิดอาหารจานที่น่ากินจานนี้

ตอนนั้นซ่งชีงเหย็นสั่นไปทั้งตัว มันเป็นช่วงเวลาแห่งความสิ้นหวัง ทันใดนั้นก็มีเสียงที่เต็มไปด้วยความกระหายเลือดก็ดังขึ้นมาตรงประตู “ถ้ากล้าแตะต้องผู้หญิงของฉัน ตาย!”