จักรพรรดิมารหวนคืน นิยาย บท 24

บทที่ 24 พวกขยะ

“ถ้ากล้าแตะต้องผู้หญิงของฉัน ตาย!”

เสียงนี้ ราวกับว่าเป็นเสียงที่มาจากนรก เหอเซ่ากับหวางฮ่าวรู้สึกเหมือนหูจะระเบิด

ทั้งสองคนตกใจจนตัวสั่นไปหมด

แต่ว่าซ่งชีงเหย็นกับซ่งชีงเหย็น กลับได้ยินเสียงธรรมดาๆเท่านั้น

พวกเธอเบิกตาโพลง ทันใดนั้น ก็เห็นร่างที่คุ้นเคยปรากฏขึ้น

เฉินจิ้น เขา เขามาแล้วจริงๆเหรอ?

“เฉินจิ้น รีบหนีไปเดี๋ยวนี้เลย มีคนของพวกเขาซุ่มอยู่เยอะมาก เดี๋ยวนายจะตายเอานะ!”ซ่งชีงเหย็นรีบตะโกนเตือนเฉินจิ้นทันที น้ำเสียงแหบแห้งไปหมด

เธอคิดไม่ถึงเลยว่า เฉินจิ้นจะมาช่วยพวกเธอจริงๆ

ทันใดนั้นก็เหมือนมีหมอกลอยขึ้นมาในดวงตาของเธอ

“ฮ่าๆ เฉินจิ้น มาแล้วเหรอ ฉันก็ยังกังวลอยู่เลยว่าถ้าเกิดว่าฉันเอากับเมียแกก่อน แล้วแกมาช้าไป ก็จะพลาดฉากเด็ดๆไปน่ะสิ ตอนนี้แกก็มาได้ตรงเวลาพอดี”

เหอเซ่าหัวเราะออกมา

หลังจากนั้น มือที่ค้างอยู่กลางอากาศของเขาก็ยื่นไปทางซ่งชีงเหย็นต่อ

แต่ว่าสายตาของเขากลับจ้องหน้าเฉินจิ้นเขม็ง เขาต้องได้เห็นสีหน้าของเฉินจิ้นอย่างชัดเจน ว่าการที่ได้เห็นผู้หญิงของตัวเองโดนผู้ชายคนอื่นย่ำยีต่อหน้าต่อตา อยากจะเห็นสีหน้าเคียดแค้นของมัน

แค่คิดก็รู้สึกตื่นเต้นมากแล้ว

ถ้าเทียบกับผู้หญิงของเขาเองแล้ว เขารู้สึกตื่นเต้นกว่าเยอะเลย

การที่โดนตบหน้าสิบครั้งเมื่อครั้งที่แล้ว เหอเซ่าจำมันได้แม่น แต่ว่าตอนนั้นเหอสอง(ลูกชายคนรองตระกูลเหอ) ก็เลยไม่กล้าลงมือทำอะไร ได้แต่จดจำความพ่ายแพ้นั้นเอาไว้

แต่ว่าตอนนี้ เขาไม่ได้เป็นแค่เหอสองอีกต่อไปแล้ว

มันคือตระกูลเหอกับตระกูลหวาง ตระกูลที่มีอิทธิพลทั้งสองตระกูลมาร่วมมือกันเพื่อทำลายเฉินจิ้น แล้วทำไมจะสู้ไม่ได้ล่ะ

แต่ว่า สีหน้าเคียดแค้นของเฉินจิ้นที่เขาจินตนาการเอาไว้ กลับไม่ปรากฏออกมา

“ดูเหมือนว่า บทเรียนที่ฉันให้แกเมื่อคราวที่แล้วมันยังไม่พอสินะ”

สีหน้าของเฉินจิ้นตอนนี้กลับเต็มไปด้วยความดุร้าย

“ถ้ากล้าแตะต้องผู้หญิงของฉัน วันนี้ ฉันจะทำให้แกได้ลิ้มรส ว่าอะไรที่เรียกว่าความโหดร้าย อะไรที่เรียกว่า อยากอยู่ก็ไม่ได้อยู่ แต่อยากตายก็ไม่ได้ตาย!”

แม้ว่าเขากับซ่งชีงเหย็นจะไม่ได้รู้สึกเหมือนเป็นสามีภรรยากันจริงๆ เขาไม่ได้รู้สึกรักซ่งชีงเหย็น แต่ว่าในวันนี้ซ่งชีงเหย็นก็คือภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมายของเขา นั่นก็หมายความว่าวันนี้เธอคือผู้หญิงของเขา

หัวหน้าโลกปีศาจ จะเสียหน้าไม่ได้!

ภรรยาของเทพปีศาจ ก็ถูกรังแกไม่ได้เหมือนกัน!

“ฮ่าๆ เฉินจิ้น แค่พูดจาโอ้อวด ใครบ้างล่ะที่ทำไม่ได้ ฉันจะบอกอะไรให้นะ แตะต้องผู้หญิงของแกแล้วมันยังไงกันล่ะ พวกเราจะไม่ได้แค่แตะต้องผู้หญิงของแกนะ แต่จะทำต่อหน้าแกด้วย ฉันจะดูสิว่าแกทำจะอะไรได้บ้าง!”

พอหวางฮ่าวเห็นหน้าเฉินจิ้น ก็เหมือนเป็นบ้าออกมาทันที

ตอนนี้เขากลายเป็นคนเสื่อมสมรรถภาพแล้ว ทั้งหมดนี้เขาโทษเฉินจิ้นเพียงคนเดียวเท่านั้น ทุกสิ่งทุกอย่างที่เกี่ยวข้องกับเฉินจิ้น เขาจะทำลายมันให้หมด ขอแค่ได้ทำให้เฉินจิ้นรู้สึกอัปยศ นั่นก็คือความสุขของเขาแล้ว

หลังจากพูดจบ หวางฮ่าวก็ยื่นมือไปหาซ่งชีงเหย็นเหมือนกัน

เขาอยากจะทำให้ซ่งชีงเหย็นต้องรู้สึกอัปยศ

ทำให้เฉินจิ้นอับอายขายหน้า

หวางฮ่าวและเหอเซ่า ยื่นมือออกมาคนละข้าง กำลังจะสัมผัสไปที่ร่างกายของซ่งชีงเหย็น

ในตอนนั้นเอง ก็มีแสงสีเงินส่องประกายออกมาต่อหน้าพวกเขา

มือที่พวกเขายื่นไปหาซ่งชีงเหย็นนั้น อยู่ดีๆก็รู้สึกเหมือนเป็นอัมพาตทันที

ทั้งแขนของพวกเขาทั้งสองรู้สึกอ่อนแรง

เกิดอะไรขึ้น?

หวางฮ่าวและเหอเซ่รู้สึกเหมือนเห็นผี สายตาของพวกเขาเต็มไปด้วยความหวาดกลัว

แขนของพวกเขา ไม่สามารถใช้งานได้แล้วงั้นเหรอ?

ในตอนนี้ พวกเขาถึงได้รู้ตัวว่า บนมือของพวกมือมีเข็มสีเงินปรากฏขึ้น ราวกับว่าได้ถูกปักลงไปอย่างสมบูรณ์แล้ว

ไม่ใช่แค่นั้น ควันสีดำเริ่มลอยออกมาจากเข็มที่ปักอยู่

หลังจากที่ควันสีดำลอยออกมา เส้นเลือกและกล้ามเนื้อของพวกเขาก็เหี่ยวเฉาลงทันที

ความเจ็บปวดทั้งหมดเหมือนมาจากกระดูกแขนของพวกเขา

คุณชายทั้งสองคนที่ถูกเลี้ยงมาเหมือนไข่ในหินมาโดยตลอด

หิวก็มีข้าวมาป้อนถึงปาก อยากใส่เสื้อผ้าก็มีเตรียมให้ตรงหน้า ไม่เคยต้องลำบากมาก่อน

แล้วจะทนต่อความเจ็บปวดที่รุนแรงขนาดนี้ได้ยังไงกันล่ะ

“โอ้ยยยย!”

ทั้งสองคนร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด

“ฆ่ามัน ฆ่ามันเดี๋ยวนี้”

“ไม่ใช่สิ จับมันไว้”

หวางฮ่าวตะคอกออกมาทันที

เขายังรู้สึกมีความหวังต่อเฉินจิ้นอยู่ หลังจากจับเฉินจิ้นได้แล้ว เขาก็จะย่ำยีมันราวกับหมา เขาจะทำให้เฉินจิ้นหมอบคลานเข้ามาขอชีวิต

ในตอนนั้นเอง เขาก็จะเสนอข้อแลกเปลี่ยน ให้เฉินจิ้นรักษาตัวเขาเอง

“จับมันมัดมือมัดขาเดี๋ยวนี้!”

เหอเซ่าก็ตะโกนออกคำสั่งมาเหมือนกัน เขาเจ็บปวดจนใบหน้าบูดบึ้งไปหมด

ฆ่าเฉินจิ้นงั้นเหรอ นั่นมันจะง่ายเกินไปแล้ว

เขาต้องให้เฉินจิ้น ได้รับรู้ถึงความอัปยศอดสูและความเจ็บปวดมากกว่าเขาเป็นแสนเป็นล้านเท่า ถึงจะหายแค้น

พอหลังจากที่หวางฮ่าวและเหอเซ่าออกคำสั่ง ตอนนั้นเอง ก็มีชายชุดดำออกมาจากห้องจำนวนมาก

ทุกคน ต่างก็แต่งกายสีดำทั้งตัว มือถือขวาน

คนพวกนี้ เป็นพวกกองกำลังใต้ดิน ที่ตระกูลหวางควบคุมเอาไว้

และก็มีผู้ชายที่ใส่ชุดสูท รองเท้าหนังหลายสิบคน ออกมาจากห้องด้านขวา

คนพวกนี้ มาจากบริษัทรักษาความปลอดภัยของตระกูลเหอ