จักรพรรดิมารหวนคืน นิยาย บท 46

บทที่ 46 ไม่ขาดแม้แต่คำเดียว

เมื่อเฉินจิ้นพูดจบ ผู้หญิงสองคนที่เดินไปยังหวางเม่ยอวูเตรียมจะเอาตัวเธอไป ก็หยุดก้าวเท้าทันที

ในเวลานี้ พวกเธอสองคนรู้สึกเหมือนตัวเองกำลังโดนยมราชจ้องมองอยู่ยังไงอย่างนั้น

ความรู้สึกแบบนั้น ดูเหมือนว่า ขอเพียงแค่ตัวเองขยับตัวอีกสักนิด ก็อาจจะถูกฉีกเป็นชิ้นๆได้

เจิ้งเทียนเฉิงมองไปยังเฉินจิ้น ความอาฆาตสาดส่องผ่านแววตาออกมาชัดเจน “เดิมทีอยากให้คุณมีชีวิตอยู่ต่ออีกสักหน่อย ในเมื่อ คุณรนหาที่ตายขนาดนี้ งั้นฉัน จะช่วยเติมเต็มให้คุณเอง！”

พูดจบ เจิ้งเทียนเฉิงก็อยากที่จะลงไม้ลงมือจัดการเลย

คิดไม่ถึง ในตอนนี้ก็มีสิ่งที่ไม่คาดฝันเกิดขึ้นอีกแล้ว

เมื่อเจิ้งเทียนเฉิงเตรียมที่จะฆ่าเฉินจิ้นและคนรับใช้ทั้งสองนั้น เพียงแค่เห็นไกลๆ ก็มีเสียงแพร่ผ่านเข้ามา : “โย่ กำเริบเสิบสานขนาดนี้ ฉันก็ว่าเป็นใคร？แท้ที่จริงแล้วก็เป็นผู้ที่เคยพ่ายแพ้ในอดีตนี้เอง！”

เสียงที่พูดยิ่งเข้ามาใกล้มากขึ้นเรื่อยๆ

ก็เป็นชายชราคนหนึ่ง และพวกอีกหลายคน เดินมายังที่นี่

“ชายชราเฮยซิน คุณมาที่นี่ได้ยังไง？”

เมื่อเจิ้งเทียนเฉิงเห็นคนที่มาเยือน รูม่านก็หดตัวลงทันที

“ทำไม ที่นี่เป็นบ้านคุณเหรอ คุณมาได้ ฉันมาไม่ได้？”

ชายชราเฮยซิน เดินตรงเข้ามา พูดเยาะเย้ย

หลังจากที่ชายชราเฮยซินปรากฏตัว สีหน้าของเจิ้งเทียนเฉิง ก็มืดมนลงทันที

หลังจากที่เขาเข้ามาขั้นปรมาจารย์จ่วย ก็เคยมีการต่อสู้กับชายชราเฮยซินมาแล้ว สุดท้ายแล้ว เขาก็แพ้！

แต่แค่แปบเดียว เจิ้งเทียนเฉิงก็ราวกับว่าพบเรื่องที่น่าสนใจยังไงอย่างนั้น ทันใดนั้นก็หัวเราะออกมา

“ฮ่าฮ่าฮ่า คิดไม่ถึง ชายชราเฮยซินผู้ที่มีชื่อเสียงโด่งดังอย่างคุณ จะโดนหักแขนไปข้างหนึ่ง คงเป็นเวรกรรมแน่ๆ รบกวนคุณช่วยบอกฉันหน่อยได้ไหม เป็นอาวุโสท่านไหน ที่ลงมืออย่างมีความเมตตา ไว้ชีวิตให้แก่ท่าน ？วันไหนว่าง ฉันจะต้องไปเยี่ยมเยียนเขาสักหน่อย！”

เจิ้งเทียนเฉิงพูดพร้อมยิ้ม

สีหน้าที่มืดมนบนใบหน้า หายไปหมดแล้ว！

สำหรับเขาแล้ว สามารถหักแขนชายชราเฮยซินได้ จะต้องเป็นเซียนระดับปรมาจารย์แน่ๆ

และสามารถเข้าถึงขั้นปรมาจารย์ ไม่ว่าจะอายุเท่าไหร่ ผู้ที่บรรลุได้ก่อน ก็จะเป็นผู้อาวุโส！

“อ่อ？คุณต้องการไปเยี่ยมเยียน？” บนใบหน้าของชายชราเฮยซินเกิดรอยยิ้มที่ไม่ชอบมาพากลออกมา “งั้นก็ไม่ต้องไปวันอื่นแล้ว ตอนนี้ก็ได้ ฉันเกรงว่าไม่เพียงแค่อาวุโสจะไม่ยอมรับการเยี่ยมเยียนของนายแล้ว เป็นไปได้ว่า ยังจะฆ่าให้นายตายอีกด้วย！”

อื้ม？

คำพูดของชายชราเฮยซินนี้ ก็ทำให้เจิ้งเทียนเฉิงเกิดความสับสนเล็กน้อยไปชั่วขณะ

หลังจากนั้น เขาก็เห็นภาพฉากที่แปลกประหลาดเกิดขึ้น

หลังจากที่ชายชราเฮยซินพูดกับเขาจบแล้ว ก็เดินเข้าไปตรงหน้าของเฉินจิ้น โค้งคำนับ ใบหน้าที่เต็มไปด้วยความเคารพ “อาวุโส ครั้งที่แล้วผมมีตาหามีแววไม่ วันนี้ จึงมาขอให้คุณยกโทษให้”

เฉินจิ้นมองไปที่ชายชราเฮยซิน ใบหน้าที่ไร้ความรู้สึก

แต่ว่า ในใจของเขากลับรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย

เขาคิดว่า หลังจากที่ชายชราเฮยซินได้หลบหนีไปแล้ว ในช่วงเวลานี้คงไม่กล้ามาที่เจียงเป่ยอีก หลังจากที่ได้เจอเขา คงจะต้องหนีไปทันทีอย่างแน่นอน เกรงว่าจะถูกเขากล่าวโทษ

กลับคิดไม่ถึงว่า จู่ๆชายชราเฮยซินจะปรากฏตัวออกมาอย่างเปิดเผยแล้ว

แล้วยังมาขอร้องให้เขาให้อภัยอีก

ในสายตาของเฉินจิ้น ที่สาดส่องความอาฆาตออกมา หลังจากนั้นก็ค่อยๆหายไป

หลังจากที่สัมผัสถึงความอาฆาตนั้น พูดได้ว่าชายชราเฮยซินถึงกับอกสั่นขวัญแขวนเลยทีเดียว สัมผัสได้โดยตรง ความอาฆาตที่ปกคลุมอยู่บนตัวของตัวเองนั้นก็ค่อยๆหายไป เขาถึงจะถอนหายใจอย่างโล่งอก ดูแล้ววิธีการที่ตัวเองทำนั้นถูกต้องแล้ว หลังจากนั้น ก็ไม่ต้องกังวลว่าจะมีศัตรูที่น่ากลัวขนาดนี้แล้ว

ในตอนนี้ เหงื่อของเขาไหลเต็มไปทั่วหน้าผาก

“ขอบคุณอาวุโสมากที่ไม่ฆ่าผม！” ชายชราเฮยซินรีบพูดออกมาทันที

“มานี่ มาขอโทษอาวุโสสะ！”

หลังจากนั้น ชายชราเฮยซินก็รีบเรียกเมิ่งจื่อจี้นให้เข้ามาทันที

เมิ่งจื่อจี้นมองไปที่เฉินจิ้นที่อยู่ตรงหน้า ในใจตุ๊ม ๆ ต่อม ๆ

“อา……อาวุโส ก่อนหน้านี้ผมผิดเอง คุณโปรดยกโทษให้ผมด้วย！”

ในตอนนี้เมิ่งจื่อจี้นจะอยู่แก๊งมังกรดำได้อย่างไรกัน ยุยงส่งเสริมให้คุณปู่แก้แค้น จึงรีบมาพูดขอโทษอย่างเคารพนบนอบทันที

ที่จริงแล้ว แม้แต่ปู่ของเขา ชายชราเฮยซินขั้นปรมาจารย์จ่วยอย่างนี้ ต่างก็ก้มหัวพร้อมเรียกอาวุโสต่อหน้าของเฉินจิ้นแล้ว เขาไม่เคารพก็คงไม่ได้！

“รู้ผิดแล้วแก้ไข นับว่ายอดเยี่ยมมาก ในเมื่อนายได้ชดใช้แล้ว งั้นฉันก็จะยกโทษให้แก่นาย！”

เฉินจิ้นพูดด้วยน้ำเสียงที่ราบเรียบ

ได้ยินประโยคนี้แล้ว เมิ่งจื่อจี้นก็เกือบจะกระอักเลือดออกมาแล้ว นี้ช่างเป็นการทำให้ขายขี้หน้าสะเหลือเกิน

แต่ว่า เขาจะกล้าแสดงออกมาให้เห็นได้อย่างไรกัน

ตอนนั้นทำได้เพียงพยักหน้าครั้งแล้วครั้งเล่า รู้สึกซาบซึ้งในพระคุณเป็นอย่างยิ่ง！

และในเวลานี้ เจิ้งเทียนเฉิงที่อยู่ข้างๆเมื่อเห็นภาพฉากนี้แล้ว ก็ตกตะลึงไปเลย ท้ายที่สุดก็มีปฏิกิริยาตอบสนองกลับมาแล้ว

หลังจากนั้น นัยต์ตาที่มองไปยังชายชราเฮยซิน เต็มเปี่ยมไปด้วยเสียงหัวเราะที่ประชดประชัน : “ฮ่าฮ่าฮ่า จู่ๆคุณก็ก้มหัวพูดขอโทษกับเด็กหนุ่มคนนี้ คุณอย่าบอกนะ ปรมาจารย์ผู้ยิ่งใหญ่ของขั้นปรมาจารย์จ่วยอย่างคุณ โดนเด็กหนุ่มคนนี้หักแขนหนึ่งข้าง……”