จักรพรรดิมังกร นิยาย บท 21

บทที่ 21 ในโลกนี้ไม่มีใครรังแกเธอได้

ได้ยินหลี่โม่ว่าดังนั้น กู้ซิงเว๋ยก็หัวเราะพุ่งออกมา “ได้หนังสือสัญญาหรือยัง? หลี่โม่ คุณรู้ไหมว่ากำลังพูดอะไรอยู่?”

“ได้หนังสือสัญญาแล้วอย่างนั้นหรือ? เป็นไปได้อย่างไรกัน!กู้หยุนหลันนั้น นอกจากสวยแล้ว จะมีความสามารถอะไร ถ้าเธอได้หนังสือสัญญาของบริษัทรุงคาง ขอให้ผมออกประตูไปแล้วให้รถชนตายเลย!”

“น่าขำสิ้นดี!ไอ้คนไม่เอาไหนยังจะมาออกหน้าแทนเมียตัวเองอีก ไม่รู้หรือว่าที่นี่มันที่ไหน? ยังจะกล้ามาโอ้อวด!”

“ผมคิดว่านะ ไล่หลี่โม่ออกไปจากนี่เถอะ แล้วยังมีกู้หยุนหลันอะไรนั่นอีก รีบให้ลาออกไปเสีย!”

พวกผู้บริหารระดับสูงของตระกูลกู้ก็หัวเราะกันใหญ่ หัวเราะเยาะหลี่โม่และกู้หยุนหลันอย่างไม่ละอาย

กู้หยุนหลันก็โกรธมาก สะบัดมือของหลี่โม่ แล้วก็ตบไปที่ใบหน้าของเขา แล้วดวงตาก็น้ำตาคลอเบ้า พูดตะคอกออกไปว่า “หลี่โม่ คุณทำอะไรลงไป?!ใครให้คุณพูดพล่อยๆ !”

กู้หยุนหลันก็แทบจะเป็นบ้า

ในสถานการณ์อย่างนี้ แล้วหลี่โม่พูดเช่นนี้ออกไป ไม่เหมือนเป็นการกระโดดลงกองไฟหรอกหรือ?

หรือว่า เขาจะเป็นพวกเดียวกับกู้ซิงเว๋ยแต่แรกแล้ว.....

หลี่โม่ถูกกู้หยุนหลันตบหน้าไป ก็อึ้งเล็กน้อย เห็นใบหน้าที่อับอายของกู้หยุนหลัน เขาก็โกรธออกมาไม่ได้

กู้ซิงเว๋ยก็หัวเราะเยาะไป พูดว่า “กู้หยุนหลัน สามีของคุณบอกว่าคุณได้สัญญาร่วมมือมาแล้ว เช่นนั้นก็เอาสัญญานั่นออกมาให้ทุกคนดูหน่อยสิ!”

“ใช่ๆ เอาออกมาให้พวกเราดูสิ!”

“เธอมีสัญญาอะไรที่ไหน ผมคิดว่าอวดอ้างเสียมากกว่า บริษัทรุงคางเป็นบริษัทใหญ่ในตลาด จะมาพิจารณาร่วมงานกับยัยขี้อ่อยนี่หรือ?”

“ฮ่าๆ ก็ใช่อยู่ อีกคนก็ไม่เอาไหน อีกคนก็ผู้หญิงล้มละลาย ช่างเหมาะสมกันจริงๆ ”

ในตอนนั้น พวกญาติๆ ตระกูลกู้ก็หัวเราะเยาะเย้ยกันยกใหญ่ ทั้งห้องรับรองมีแต่เสียงเยอะเย้ยประชดประชันกู้หยุนหลันและหลี่โม่

หวังฟางนั่งที่เก้าอี้ประธาน ก็โกรธจนจะระเบิดออกมา

ไอ้หลี่โม่คนนี้ ไม่ว่าที่ไหนก็จะมีมันโผล่มาทำเสียเรื่อง

อยากจะออกมาพูดเอาเสียตอนนี้ ไม่ใช่อยากจะตั้งใจสร้างปัญหาให้ลูกสาวตนเองหรอกนะ!

“หลี่โม่ นายมันไม่เอาไหน ไสหัวออกไป!” หวังฟางโกรธ แล้วชี้ไปตวาดหลี่โม่

เธออยากจะฉีกเขาเป็นชิ้นๆ !

และในตอนนั้นกู้ซิงเว๋ยเห็นใบหน้าที่กังวลของกู้หยุนหลัน ก็สรุปได้ว่าเธอไม่ได้สัญญานั้นมา ก็เลยตะโกนตรงนั้นว่า “กู้หยุนหลัน ในเมื่อคุณไม่ได้สัญญามา เช่นนั้นก็แสดงผลการพนันที่พนันไว้ครั้งก่อนแล้วสินะ ตอนนี้ คุณก็ลาออก ต่อหน้าทุกคนเสีย”

กู้หยุนหลันก็กดดันจนร้องไห้น้ำตานองออกมา มือกำหมัดแน่น แล้วพูดว่า “ฉัน.......”

“ใช่ๆ ในเมื่อทำหน้าที่ไม่สำเร็จ ก็มอบตำแหน่งให้คนอื่นไป อย่ามานั่งคาตำแหน่งแล้วไม่ทำอะไรเลย”

“ไม่ค่อยชอบขี้หน้าของกู้หยุนหลันอยู่แล้ว สวยแต่รูปจูบไม่หอม ไม่มีความสามารถอะไร รีบๆ ออกไปจากกิจการตระกูลกู้ จะดีที่สุด!”

“ใช่แล้ว แค่ผู้หญิงคนหนึ่ง ริอาจจะมานั่งตำแหน่งรองประธาน น่าขำสิ้นดี!”

พวกคนตระกูลกู้ ตอนนี้ก็หันมาต่อว่ากู้หยุนหลัน

คำต่อว่าแต่ละคำ คำดูถูกแต่ละคำ ทำให้กู้หยุนหลันไม่กล้าจะเงยหน้าขึ้นมา

เธอกลัดกลุ้มในใจ ขอบตาก็แดงก่ำ น้ำตาเม็ดใหญ่ก็ร่วงหล่นลงมา แล้วก็เอามือเช็ดน้ำตาอย่างไม่ยอมย่อท้อ

คุณท่านใหญ่ตระกูลกู้ก็เบื่อ แล้วก็ส่งเสียงไม่พอใจออกมา “หยุนหลัน ในเมื่อเธอไม่ได้สัญญานั้นมา เธอก็ลาออกไปเสียเถอะ”

“แต่คุณปู่คะ!” กู้หยุนหลันรีบร้อน ดูเหมือนว่าจะไม่ได้รับความเป็นธรรม

ทำไมทุกคนจะต้องบีบบังคับเธอด้วย

หรือว่า เป็นเพราะว่าตนเองนั้นเป็นผู้หญิง!

กู้ซิงเว๋ยยิ้มเย็น พวกคนตระกูลกู้ก็จ้องมองอยู่อย่างนิ่งๆ

ในตอนนั้น กู้หยุนหลันรู้สึกว่าตนเองยืนอยู่ในความมืด

รู้สึกไร้ความช่วยเหลือ

กู้หยุนหลันก็ไม่มีทางเลือก เอามือลูบหมัดน้อยๆ นั้น แล้วพูดว่า “ได้ ฉันจะลา.........”

ทันใดนั้นเอง

ทางประตูใหญ่ ก็มีเสียงส่งเข้ามาว่า

“ประธานคณะกรรมการของบริษัทรุงคาง คุณหรุงปิน มาถึงแล้ว!”

ห๋า!

ในห้องรับรอง เงียบกริบ!

คุณท่านใหญ่ตระกูลกู้ก็ลุกขึ้นกะทันหัน ใบหน้าเต็มไปด้วยความตื่นเต้น ถึงแม้ว่าเขาจะไม่รู้ว่าประธานคณะกรรมการของบริษัทรุงคางมาที่นี่ทำไม แต่เขาก็รีบจับไม้เท้าเดินขึ้นหน้าไปต้อนรับ

ทุกคนก็หันไปมองตามเสียงประกาศนั้น ก็เห็นทางประตูใหญ่ มีชายวัยกลางคน ใส่สูทรองเท้าหนังเดินเข้ามา ดูมีราศีมาก ด้านหลังก็มีบอดี้การ์ดใส่สูทสีดำ4คนเดินตามหลังมา

เขาก็คือประธานคณะกรรมการของบริษัทรุงคาง ที่ชื่อหรุงปินอย่างนั้นหรือ?

คนมากมายอยากจะพบหน้าเขา แต่ก็ถูกปฏิเสธไป

ไม่คิดว่า ไม่คิดว่าเขาจะมาที่งานเลี้ยงกลางปีของตระกูลกู้ด้วยตัวเองเลย!

พระเจ้าช่วย ตระกูลกู้โชคดีเสียจริงๆ !

ในขณะเดียวกัน หรุงปินก็ได้เดินเข้ามาอย่างยิ่งใหญ่แล้ว คุณท่านใหญ่ตระกูลกู้ก็มีใบหน้ายิ้มแย้ม ออกไปต้อนรับด้วยความเคารพ ยื่นมือออกไป แล้วพูดอย่างตื่นเต้นว่า “เอ๊ะ ประธานหรุง คิดไม่ถึงจริงๆ ว่าท่านจะมาที่นี่ เป็นเกียรติอย่างสูงจริงๆ !”

พวกคนตระกูลกู้ ก็รีบพากันลุกขึ้น ทุกคนก็มีใบหน้ายิ้มแย้มอย่างมีความเคารพ

ตรงหน้านั้น ก็คือประธานคณะกรรมการของบริษัทรุงคางเลยเชียวนะ!

กู้ซิงเว๋ยก็ทำท่าเหมือนหมาเลียขาเจ้านาย พุ่งเข้าไป มายืนข้างๆ คุณท่านใหญ่ตระกูลกู้ อยากจะเสนอหน้าไปด้วย

แต่ว่า

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จักรพรรดิมังกร