จักรพรรดิมังกร นิยาย บท 109

บทที่ 109 เศรษฐี

เมื่อจ้าวหลงได้ยิน เขาตะลึงทันที!

ฉู่จงเทียนกล้าทำอย่างนั้นจริง ๆ!

ทันใดนั้น จ้าวหลงก็คำราม “ท่านเทียน คุณทำเช่นนี้ มันจะทำให้พี่น้องใจเสียเท่านั้น อย่าลืมว่า ผมก็มีพี่น้องมากมาย! ถ้าเกิดเรื่องวุ่นวาย คุณรับไหวเหรอ? ”

จ้าวหลงก็เป็นคนโหดเหี้ยม อาศัยว่ามีคนจำนวนมาก ตอนนี้เขาลุกขึ้นจากพื้นดิน ลูบท้องตัวเอง

ทันทีที่เขาพูดเช่นนี้ ลูกน้องหลายสิบคนมารวมตัวกันอยู่รอบ ๆ ซึ่งนั่นมันหมายถึงการบังคับให้สละอำนาจ

สีหน้าฉู่จงเทียนเคร่งขรึม ตะโกนไปที่ลูกน้องของจ้าวหลง “พวกแกตาบอดแล้ว ไม่รู้จักฉันฉู่จงเทียนเหรอ?! วันนี้ถ้าใครกล้าขยับ กูจะทำให้ครอบครัวมันพังพินาศ!”

ขณะนี้ฉู่จงเทียนมีสีหน้าที่เย็นชา ดวงตาของเขาสั่นระริกด้วยความโกรธเหมือนเปลวไฟ

ความเผด็จการในตัวเขา ได้ปะทุขึ้นอย่างฉับพลัน!

ฉู่จงเทียน เป็นถึงหัวมังกรใต้ดินของเมืองฮ่าน!

ใครกล้าไม่เคารพเขา?!

กากเดนกลุ่มนี้ รนหาที่ตาย!

เมื่อคนกลุ่มนี้เห็นท่าทางโกรธของฉู่จงเทียนแล้ว มีความกลัวอยู่บ้าง พวกเขามองหน้ากันเองหลายครั้ง ไม่กล้าที่จะก้าวไปข้างหน้า

เพราะว่า ชื่อเสียงของฉู่จงเทียน ก็เพียงพอที่จะทำให้พวกเขาต้องก้มหัวให้!

“พวกกากเดน!”

ฉู่จงเทียนดุด่า เขาเตรียมโทรศัพท์เรียกคนมา หลี่โม่ก็ยืนขึ้น ไปกระซิบที่ข้างหูเขา

ทันใดนั้น ฉู่จงเทียนพยักหน้า แล้วก็รีบเดินออกไป

จ้าวหลงกับลูกน้อง ต่างตะลึง ไม่เข้าใจว่ามันเกิดอะไรขึ้น

นี่มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่?

“ไอ้หนูนี่คิดจะทำอะไร?”

จ้าวหลงรู้สึกได้ว่าเรื่องมันไม่ได้ง่ายอย่างที่คิด

หลี่โม่ยิ้มจาง ๆ แล้วมองไปที่จ้าวหลงกับพี่น้องของเขา และพูดอย่างเย็นชาว่า “ฉันถามพวกแก ปกติพวกแกได้รับผลประโยชน์จากจ้าวหลงเท่าไหร่? ”

“หมายความว่าอย่างไร?”

ตอนนี้ลูกน้องของจ้าวหลงหลายสิบคนตกตะลึง ต่างมองหน้ากัน ไม่เข้าใจความหมายของหลี่โม่

หลี่โม่ค่อยๆสอดมือเข้าไปในกระเป๋ากางเกงและกล่าวอย่างใจเย็นว่า “พวกแกหูหนวกหรือว่าเป็นใบ้ ฟังไม่เข้าใจคำพูดของผมหรือ? ”

ผม......พวกผมแค่ทำมาหากินเลี้ยงปากเลี้ยงท้อง เฮียหลงให้ผมเดือนล่ะสองพันหยวน จากนั้นก็พาพวกเราไปเที่ยวไนต์คลับ เพื่อไปหาสาว ๆ……..”

มีลิ่วล้อขี้ขลาด  เมื่อเห็นท่าทางอย่างนั้นของหลี่โม่ ตกใจกลัวจนหลุดปากพูดออกมาเช่นนั้น

ประเด็นหลักคือหลี่โม่ทำให้พวกเขารู้สึกกลัว!

เพราะพวกเขาไม่เคยเห็นฉู่จงเทียนฮีโร่ใต้ดินในเมืองฮ่าน ยังต้องปฏิบัติต่อเขาด้วยความเคารพ!

เพราะฉะนั้น ภาพแต่ล่ะภาพเมื่อสักครู่ ทำให้พวกเขารู้สึกว่าตนเองได้ทำผิดแล้ว

“ฮ่า ๆ จ้าวหลง ไม่คิดว่าแกจะเป็นคนตระหนี่ถี่เหนียวขนาดนี้ แค่สองพันหยวน คนอย่างแกยังคู่ควรจะเป็นพี่ใหญ่เหรอ?”

หลี่โม่ยิ้มเย้ยหยาม

ในเวลาเดียวกัน ฉู่จงเทียนก็กลับมาแล้ว มีลูกน้องสองคนเดินตามหลังเขา ในมือถือถุงกระดาษตุงอยู่สองใบ

ทุกคนก็หันไปมอง หลี่โม่รับถุงกระดาษมา จากนั้นก็โยนถุงกระดาษลงพื้นต่อหน้าทุกคน!

ทันใดนั้น ดวงตาของทุกคนก็เบิกกว้าง!

เงิน!

เป็นเงินทั้งหมด!

มากกว่าหนึ่งล้าน!

หลี่โม่ใช้เท้าเตะเงินหลายปึก ไปที่เท้าของคนที่เพิ่งตอบคำถามเมื่อสักครู่ และกล่าวอย่างเรียบ ๆ “นี่คือเงินหนึ่งแสน ให้รางวัลแก คืนนี้แกอยากไปนวดที่ไนต์คลับไหน หาผู้หญิงหลายคนอยู่เป็นเพื่อน เอาเงินนี่ แล้วไสหัวออกไป”

“นี่……”

ชายคนนั้นตกตะลึงทันที เขาไม่อยากจะเชื่อ เขาตัวสั่นและมองเงินหลายปึกที่อยู่บนพื้นตรงหน้าเขา!

เขารู้สึกตื่นเต้นมาก จนแทบรอไม่ไหวอยากจะหยิบมันขึ้นมา!

น่าจะเป็นหนึ่งแสน!

ทั้งปีเขายังหาไม่ได้มากเท่านี้เลย!

ให้ตนเองแบบนี้เลยเหรอ?

เพียงแค่ตอบคำถามเดียวแค่นี้

มันไม่จำเป็นต้องคิดทบทวนแล้ว ชายคนนั้นรีบก้มลงไปหยิบเงินขึ้นมา ใบหน้าเต็มไปด้วยรอยยิ้มที่ตื่นเต้นและเคารพ