บทที่ 115 เฮอ เฮอ
ใบหน้าแดงก่ำของกู้ชิงหลิน เธอรู้สึกแสบร้อนที่ใบหน้า“ เจียงหยาง นายกล้าตบฉันหรือ?”
เจียงหยางคุมอารมณ์ตัวเองไม่อยู่จึงด่าว่า“ ฉันจะตบเธอ! เพราะเธอแท้ๆที่ทำให้ฉันเป็นแบบนี้ เพราะเธอยุยงฉัน!”
พูดไปน้ำตาของกู้ชิงหลินได้ไหลลงมา ดูน่าสงสารมาก
หลี่โม่ดูกู้ชิงหลินที่แสดงบทเป็นคนน่าสงสาร ในใจของเขาคิดคำหนึ่งขึ้นมาว่าคนสวยที่แฝงไปด้วยความอันตราย
กู้ชิงหลินเหมาะกับคำนี้จริงๆ ใบหน้ารูปร่างที่สวยงาม แต่ใจกลับเหมือนแมงป่องที่มีพิษ
เห็นหลี่โม่ไม่มีท่าทีอะไรกับเรื่องนี้เลย กู้ชิงหลินรู้สึกไม่พอใจ เพราะเธอตั้งใจเล่นบทคนน่าสงสารอย่างสุดความสามารถ การแสดงของเธอสามารถได้รางวัลตุ๊กตาทองได้เลยนะ แต่ทำไมถึงไม่ทำให้หลี่โม่รู้สึกอะไรได้เลย
ถ้าเป็นคนรวยคนอื่น เขาต้องรีบมาปลอบใจเธอแน่นอน ถ้ากู้ชิงหลินทำท่ายั่วยวนนิดหน่อย ก็สามารถพาคนรวยคนนั้นขึ้นห้องได้เลยนะ
แต่มันไม่ได้เป็นไปตามที่กู้ชิงหลินคิดไว้ ใจของกู้ชิงหลินเต็มไปด้วยความผิดหวัง กู้ชิงหลินยังคิดว่าตัวเองน่าจะยังสวยไม่พอใช่มั้ย?
แต่กู้ชิงหลินก็ไม่ได้ยอมแพ้ ชายร่ำรวยนิรนามคนนี้ที่นักธุรกิจยักษ์ใหญ่ของเมืองฮ่านยังต้องเคารพ เป็นเป้าหมายของกู้ชิงหลิน!
ถ้าอยากมีชีวิตที่สุขสบาย วินาทีต่อไปนี้จะยอมแพ้หรือถอยหลังไม่ได้
กู้ชิงหลินกัดไปที่ริมฝีปากเบาๆ น้ำตาได้ไหลลงมาจากดวงตาที่สวยงามของเธอ กู้ชิงหลินรันทดที่ไม่ได้รับความเป็นธรรมและพูดว่า“ นายน้อย นายน้อยไม่เชื่อสิ่งที่ฉันพูดหรือ? ถ้านายน้อยไม่เชื่อฉัน ฉัน.....ฉันก็จะ ตายเพื่อพิสูจน์ความจริง!”
พวกคนรวยที่อยู่ข้างๆ ตะลึง ในใจของพวกเขาอยากที่จะยื่นมือไปช่วย และลืมภาพที่เกิดขึ้นกับเจียงหยางไปเลย พวกเขาได้พูดปลอบใจกู้ชิงหลิน
“ชิงหลิน เธออย่าพึ่งทำอะไรบ้าๆนะ ฉันสามารถพิสูจน์ว่าเธอบริสุทธิ์ได้ เจียงหยางชอบมารังควานชิงหลิน และเมื่อกี้ที่ไปหาเรื่องนายน้อย ก็เป็นความคิดของเจียงหยางเอง”
“ผมก็เป็นพยานให้ได้ครับ เจียงหยางเคยพูดกับพวกเราว่า เขาบอกว่าสามารถที่มีอะไรกับชิงหลินได้ภายในหนึ่งเดือน และช่วงนี้เขาเลยหน้าด้านตามรังควานชิงหลินไม่หยุด”
“ชิงหลินที่เป็นเด็กนิสัยดีแถมยังสวย นายน้อยคุณต้องเชื่อเธอนะ อย่าถือสาชิงหลินเลย”
ได้ยินพวกคนรวยที่เอ่ยปากช่วยพูดให้เธอ กู้ชิงหลินแอบยิ้มในใจ แต่ยังแสดงสีหน้าที่น่าสงสารเหมือนเดิมและสายตามองไปที่หลี่โม่
“เฮอ เฮอ”
หลี่โม่ที่ใส่หน้ากากได้หัวเราะ และเดินตรงไปที่ห้องโถงฮุยหวง
ทุกคนได้รีบหลบไปสองฝั่งทาง เพื่อหลีกทางให้มีพื้นที่เดินเข้าไปในห้องโถงฮุยหวง พวกเขาได้มองหลี่โม่และพวกเดินเข้าไปที่ห้องโถงฮุยหวง
กู้ชิงหลินมองไปที่เงาร่างที่ดูหล่อของชายคนนั้น ไม่เข้าใจว่าเขากำลังจะสื่อความหมายอะไร
ฉันตั้งใจแสดงบทคนน่าสงสารขนาดนี้ นายจะแค่พูดว่าเฮอ เฮอหรือ?
หรือว่าฉันยังดูน่าสงสารไม่พอ ถึงทำให้เขาไม่มีความรู้สึกที่อยากจะมาปกป้องและปลอบใจฉันเลย?
กู้ชิงหลินคิดไม่ออกว่า ที่ชายร่ำรวยคนนั้นพูดว่าเฮอ เฮอจะสื่อถึงอะไร
เธอกัดฟันจนเกิดเสียงเสียดสีของฟัน กู้ชิงหลินกระทืบเท้าอย่างแรงและพูดว่า“ รอก่อนเถอะ ฉันไม่เชื่อว่าฉันจะทำไม่สำเร็จ!”
ประธานหวงและพวกก็ไม่เข้าใจเหมือนกัน ไม่รู้ว่าหลี่โม่กำลังที่จะสื่อถึงอะไรหรือจะทำอะไรกันแน่
เพราะแค่คำว่าเฮอ เฮอ มันมีความหมายกว้างขวางมาก คิดอย่างไงก็คิดไม่ออก
“เหล่าจาง ลูกของฉันจะจัดการอย่าไงดี? นายน้อยกำลังจะสื่อถึงอะไร?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จักรพรรดิมังกร
อ่านมาถึงตอน 263 เน่าสนิท ไอ้คนเขียนก็ช่างมีความอดทน มีแต่เรื่องดูถูกโง่ๆ หลายร้อยรอบ วนอยู่อย่างนั้น กุก็ทนอ่านอยู่ได้...
อ่านสนุกมากเลยครับ...