จักรพรรดิมังกร นิยาย บท 130
บทที่ 130 โลกนี้บ้าไปแล้วหรือ
ถึงแม้ว่าหลี่โม่จะพูดเพียงไม่กี่คำ แต่คำไม่กี่คำนี้ราวกับระเบิดอย่างไรอย่างนั้น ระเบิดขึ้นในหัวของทุกคน
กู้เจี้ยนหมิน ฮั่วเจี้ยนเฟิงและคนอื่นๆ มองที่หลี่โม่ ต่างคิดว่าหลี่โม่คนนี้บ้าไปแล้ว!
ในเวลานี้พูดประโยคนี้ ไม่ใช่อยากจะลากทุกคนไปตายด้วยหรือ!
กู้หยุนหลันยิ่งกว่าตกตะลึงอย่างที่สุด คิดไม่ออกว่าหลี่โม่นี่จะก่อเรื่องแบบไหน นี่ไม่ง่ายเลยถึงจะทำให้ท่าทีของหวงฝูชิงอ่อนลงนะ!
ในดวงตาของหวงเหวินจิ่นปรากฏไฟโทสะที่สามารถกลืนกินทุกสิ่งได้ออกมา เพิ่งจะเตรียมปล่อยวางความแค้นลงชั่วคราว ฉับพลันก็ทนไม่ไหวอีกแล้ว
และที่ตกใจที่สุดก็คือหวงฝูชิง!
ได้ยินเสียงที่คุ้นเคย หวงฝูชิงมองไปที่หลี่โม่ที่เงยหน้าเผยรอยยิ้มน้อยๆ จ้องมองตนเองอยู่ ทันใดนั้นในสมองก็เกิดเสียงระเบิดดังขึ้น
นายน้อย!
นายน้อยของสำนักหลงเหมินถึงกับอยู่ที่นี่!
เมื่อครู่ฉันทำอะไรลงไป?
ถึงกับคิดจะยึดครองห้องรับรองของนายน้อยสำนักหลงเหมิน!
ถึงกับให้หวงเหวินจิ่นสั่งสอนญาติมิตรของนายน้อยสำนักหลงเหมิน!
นี่ตนเองไม่ใช่ชนแผ่นเหล็กแล้ว นี่นับว่าชนภูเขาไปเลยน่ะสิ!
สำนักหลงเหมิน สำหรับหวงฝูชิงแล้ว ยิ่งใหญ่ดุจภูเขา ถึงแม้จะทิ้งทุกอย่างพุ่งชนจนร่างกายแหลกเหลว ก็ไม่มีทางเขย่าสำนักหลงเหมินได้แม้แต่ครึ่งส่วน!
เหงื่อเย็นหลั่งออกมาจากแผ่นหลังของหวงฝูชิง!
เช่นเดียวกับตอนที่หวงฝูชิงอยากจะยอมรับผิดมอบของขวัญขออภัย คนตระกูลกู้ก็ค่อยๆ ลุกขึ้นมา
กู้ชิงหลินก็วิ่งไปหน้าสุด กู้ชิงหลินที่เดิมทีคิดว่าจะสามารถหลุดพ้นได้ สามารถแอบหนีไปอย่างราบรื่นภายใต้หนังตาของหวงฝูชิง ตอนนี้ได้สูญเสียสติสัมปชัญญะไปอย่างสมบูรณ์แล้ว
คิดว่าเพราะเสียงเดียวของหลี่โม่นี้ นับว่าทำให้ความหวังในการแอบหนีไปของตนเองมอดดับโดยสิ้นเชิงแล้ว!
"หลี่โม่! นายมันไอ้คนสารเลว ปัญญาอ่อน! นายอยากจะไปตายก็ไปเองคนเดียว ทำไมต้องลากพวกเราลงน้ำไปด้วย! พวกเราไม่อยากล่วงเกินคนอื่นไปกับนายนะ นายรู้ไหมว่าตรงหน้านายคือใคร? ก็กล้ามาใช้คำพูดใหญ่โตที่นี่! "
กู้ชิงหลินยื่นนิ้วราวก้านต้นหอมออกมาแผดเสียงด่าทอ!
กู้ซิงเว๋ยยิ่งกว่าโกรธจนยกฝ่ามือขึ้น แค้นใจจนแทบจะตบไปบนหน้าของหลี่โม่
"คนไร้ค่าอย่างนายนี่ ประธานหวงอยากจะใช้ห้องชั้นพิเศษนั่นคือการให้หน้าพวกเรา ดินโคลนอย่างนายมีสิทธิ์อะไรไม่หลีก นายคิดว่านายเป็นใคร ในห้องชั้นพิเศษนี้ไม่มีที่ให้นายมาพูด! "
กู้ซิงเว๋ยตะโกนด่า ร้อนรนจนเต้นผาง!
“หลี่โม่นายต้องการทำร้ายทุกคนให้ตายใช่หรือไม่ รีบคุกเข่าลงแสดงการขอโทษต่อประธานหวงซะ ถ้าหวงฝูชิงไม่ยกโทษให้นาย นายก็คุกเข่าโขกหัวโขกจนกว่าจะตายถึงค่อยหยุด!”
หวังฟางแผดเสียงตะโกนอย่างโมโห ราวกับสิงโตเหอตงคำราม
กู้เจี้ยนหมินแค้นจนคันรากฟัน จนคิดอยากจะหยิบเอาหยกมังกรตีหลี่โม่ให้ตายแล้ว
“แกไอ้เศษสวะได้ยินหรือยัง?! ให้นายแสดงการขอโทษต่อประธานหวง นายถึงกับยังนั่งอยู่ไม่ขยับ จะให้พวกเราเชิญนายหรืออย่างไร!”
เห็นความเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นอย่างกะทันหัน จิตใจของหวงฝูชิงมีความไม่แน่ใจเล็กน้อย ขณะนั้นคิดไม่ออกว่านี่คือสถานการณ์อะไรกัน
ทำไมนายน้อยของสำนักมังกรถึงได้ถูกคนพวกนี้ดุด่าเสียงดังเช่นนี้ ภาพนี้มันไม่ถูกต้องโดยสิ้นเชิงเลยนะ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จักรพรรดิมังกร