จักรพรรดิมังกร นิยาย บท 152

บทที่152 คนที่ท่านเทียนยังต้องเคารพ

เมื่อฉู่จงเทียนได้ยินเสียงตะโกนของเฉินผิงผิง ก็รู้สึกกังวลทันที ถ้าหากทำให้หลี่โม่รู้สึกอับอายขายหน้าในที่ของตัวเอง หากเป็นอย่างนั้นตัวเองก็ไม่สามารถอยู่วงการนี้ได้อีก ถึงตอนนั้นฆ่าตัวตายซะดีกว่า

เพราะฉะนั้นฉู่จงเทียนรีบคำรามก่อนจะเดินถึงตรงหน้าเฉินผิงผิงและคนอื่นๆ

เฉินผิงผิงที่กำลังหัวเสียได้ยินว่ามีคนคำรามใส่ตัวเอง ยิ่งโมโหมากขึ้นกว่าเดิม หันไปตะคอกใส่ ฉู่จงเทียนว่า: “คุณเป็นใคร มาเสือกเรื่องคนอื่นทำไม กูจะสั่งสอนไอ้ขยะคนนี้ มันหนักหัวคุณหรือไงฮะ!”

พวกหนุ่มหล่อหันไปมองฉู่จงเทียนในเวลาเดียวกัน ในนั้นมีหลายคนที่ชอบโชว์ความเก่งได้ เริ่มสาปแช่งไปแล้ว

“ใครที่ไม่ได้รูดซิปกางเกง ปล่อยให้ไอ้แก่อย่างเจ้าโผล่ออกมา ไม่เก็บไว้ภายในกางเกงดีๆ ปล่อยออกมาเพื่อที่จะให้พวกผมใช้เท้าขยี้จนตายหรือ!”

“กล้าดียังไงมาดูหมิ่นผิงผิงของเรา อยากตายหรือไง พอดีเลยรวมทั้งไอ้ขยะด้วย จะสั่งสอนพร้อมกันทีเดียวเลย”

ตอนที่หนุ่มหล่อไม่กี่คนนั้นกำลังด่าอย่างเมามัน แต่ก็มีหลายคนที่ดูออกว่าคนตรงหน้าไม่ธรรมดา มองฉู่จงเทียนและเริ่มบ่นพึมพำ

“ผู้ชายคนนี้เป็นฉู่จงเทียนนะ พวกแกดูให้ดีก่อนพูดได้ไหม คนที่สามารถเข้าออกมังกรดำต้องไม่ใช่คนธรรมดาแน่”

เมื่อพวกเฉินผิงผิงได้ยินคำพูดนี้แล้ว ทุกคนตกใจมาก ตอนนี้ค่อยใจเย็นลงและสังเกตฉู่จงเทียนที่ยืนอยู่ตรงหน้าอย่างดี

ใบหน้าตึงเครียดของฉู่จงเทียนเปลี่ยนเป็นเย้ยหยันทันที: “พวกแกเก่งมาก หลายปีแล้วที่ไม่มีใครกล้าพูดอย่างนี้กับฉัน” ผลักหนุ่มหล่อที่ขวางทางออก ฉู่จงเทียนเดินไปหาหลี่โม่

“ท่านเทียน”

พนักงานต้อนรับคนสวยคารวะฉู่จงเทียนอย่างสง่างาม

เฉินผิงผิงและคนอื่นๆหายใจเข้าลึกๆ ตอนนี้ถือว่ารู้ฐานะของฉู่จงเทียนแล้ว

“เชี่ย ฉู่จงเทียนมาได้ยังไง ทำไมต้องเป็นฉู่จงเทียน เมื่อกี้พวกเรายังด่าท่านด้วย เดี๋ยวต้องมีเรื่องเศร้าเกิดขึ้นแน่เลย”

“ไม่ใช่แค่เรื่องเศร้า ตามที่เคยได้ยินมา คนที่รุกรานท่านเทียนจะจบไม่สวยทุกคน ไม่แน่เราอาจถูกฆ่าและโยนลงแม่น้ำก็ได้”

“คงไม่เลวร้ายขนาดนั้นมั้ง พวกเราก็ใช่ว่าจะปล่อยให้เขากระทำต่อเราอย่างนิ่งเฉย อีกอย่างถึงแม้ ฉู่จงเทียนจะสั่งสอนพวกเรา ก็ต้องให้เกียรติครอบครัวของพวกเราบ้างอยู่แล้ว”

คนกลุ่มนี้ตื่นตระหนกไปหมดแล้ว เผชิญกับคนมีอำนาจอย่างฉู่จงเทียน ถูกคนแทบอยากจะคุกเข่าขอโทษด้วยซ้ำ

ฉู่จงเทียนคำนับหลี่โม่ด้วยความเคารพ: “คุณหลี่ครับ เป็นความบกพร่องของผมเอง ที่ให้ไอ้พวกไม่รู้ที่ต่ำที่สูงมาก้าวร้าวคุณแบบนี้”

ณตอนนี้กลุ่มคนเฉินผิงผิง เริ่มรู้สึกสับสนและวุ่นวาย เพราะตอนแรกทุกยังเป็นห่วงว่าฉู่จงเทียนจะจัดการพวกเขาด้วยวิธีไหน เผลอแป๊บเดียวก็เห็นพฤติกรรมเคารพต่อหลี่โมของฉู่จงเทียนนั่นเอง

“ตายละ! นี่มันเรื่องอะไรเนี่ย ผมตาฝาดไปหรือเปล่า? ท่านเทียนทำไมต้องเคารพไอ้ขยะนี้ด้วย”

“โลกนี่ผิดปกติไปแล้ว? แม่งเป็นเพราะตาผมมีปัญหาหรือเพราะท่านเทียนบ้าไปแล้วกันแน่”

“เราต้องซวยแน่เลย คนที่สามารถทำให้ท่านเทียนเคารพถึงเช่นนั้นได้ ย่อมเป็นคนไม่ธรรมดา ผิงผิงสามีของเพื่อนร่วมชั้นของคุณทำอะไรกันแน่?”

ใจของกลุ่มหนุ่มคนรวยกำลังจะล่มสลาย หากพวกเขายั่วยุฉู่จงเทียนอย่างมากก็แค่ถูกทุบตี แต่ตอนนี้พวกเขายั่วยุคนที่ฉู่จงเทียนยังต้องเคารพ พวกเขาไม่กล้าจินตนาการถึงผลที่ตามมาด้วยซ้ำ

เฉินผิงผิงตกตะลึงอย่างสิ้นเชิง และเธอก็คิดไม่ออกว่าเกิดอะไรขึ้น ไหนบอกว่าหลี่โม่เป็นราชาแห่งการเกาะกินและไร้ประโยชน์ ด้วยไง ฉู่จงเทียนจะสุภาพกับเขาได้อย่างไร

“มัน...มันเป็นแค่ผู้เกาะกินคนอื่น ฉันเคยสืบเรื่องเขา ท่านเทียนดูผิดคนหรือเปล่า ท่านเทียน มันเป็นแค่ขยะเป็นคนไร้ประโยชน์เป็นตัวหนอน! คุณจะ ...ไว้ ! ”