บทที่ 188 เวลาเร่งรีบ
สีหน้าของซูเหวินปินเคร่งขรึมขึ้นมา ฝีมือการต่อสู้ของหลี่โม่อยู่เหนือความคาดคิดของซูเหวินปิน เดิมทีเขาคิดว่าหลี่โม่เป็นแค่ผู้เข้าแข่งขันธรรมดาทั่วไป ใครจะไปคิดว่าหลี่โม่จะแสดงฝีมือระดับเทพแบบนี้
เด็กหนุ่มผิวพรรณสะอาดสะอ้านที่ยืนอยู่ข้างหลังซูเหวินปินแสยะยิ้มร้ายกาจ
“หัวหน้า พละกำลังและความว่องไวของไอ้หมอนั่นไม่เลวเลยทีเดียว แต่มันไม่ใช่คู่ต่อสู้ของผม”
“อย่าเพิ่งรีบ ดูไปก่อน ให้คนของท่านหวงขึ้นไปลองเชิงก่อน” ซูเหวินปินขมวดคิ้วแล้วเอ่ยออกมา
ตอนนี้ซูเหวินปินรู้สึกเสียใจที่ประมาทและเปลี่ยนกฎการแข่ง
แต่ถึงจะเสียใจไปก็ไร้ประโยชน์ จากการคาดเดาของซูเหวินปิน ขอแค่คนของท่านหวงยื้อหลี่โม่ และตัดกำลังของหลี่โม่ ลูกน้องของเขาก็จะจัดการกับหลี่โม่ได้
ท่านหวงปรายตามองท่านหม่าที่กำลังโกรธ “ท่านหม่า อย่าโกรธเลย ถือว่าต้าลี่ตายอย่างคุ้มค่า นายทำศพเขาให้ดีก็พอแล้ว ให้คนของฉันแก้แค้นแทนต้าลี่ก็แล้วกัน”
“ชะชัยคนที่ฉันรับมาใหม่ เคยเป็นคนที่เคยเรียนมวยไทย เขาเคยชนะติดต่อกันสามสิบครั้งที่สนามมวยใต้ดินที่ต่างประเทศ จัดการไอ้หมอนี่ไม่ใช่เรื่องที่เหลือบ่ากว่าแรง”
ชายผู้ที่มีผิวสีแทน สวมกางเกงขาสั้นท่อนบนเต็มไปด้วยกล้ามเนื้อ เดินออกมาทางด้านหลังของท่านหวง
ชะชัยเรียนมวยไทยกับแชมป์มวยไทยรุ่นเก่า เขาเริ่มชกมวยใต้ดินตั้งแต่อายุสิบหกปี
นี่ก็ผ่านมาสิบปีแล้ว ชะชัยเป็นราชามวยใต้ดิน เขาทำคู่ต่อสู้ตายคาสังเวียนมานับไม่ถ้วน
ชะชัยที่มีแววตาโหดร้ายราวกับงูพิษ เขาแสยะยิ้มออกมาอย่างน่ากลัว
“ท่านหวง ผมจะหักกระดูกในร่างกายของมันทุกกระเบียดนิ้ว”
“ฮ่าฮ่าฮ่า ดีๆ ขึ้นไปชกเลย ทำให้ฉันใจเย็นลงที” ท่านหวงพูดเสียงดัง
ท่านหวงคิดว่า หวังต้าลี่สิบคนก็สู้ชะชัยเพียงคนเดียวไม่ได้ ถ้าพูดเช่นนี้หลี่โม่สามถึงห้าคนถึงจะสู้กับชะชัยได้
ชะชัยไม่ได้กระโดดขึ้นเวที เขาใช้กำลังของร่างกายของตัวเองกระโดดขึ้นไปบนเวที
และที่ที่ชะชัยกระโดดขึ้นไปมีรอยเท้าลึกลงไป แถมกระเบื้องตรงส่วนนั้นก็แตกละเอียด
พละกำลังที่น่ากลัวเช่นนี้ก็สามารถแสดงให้เห็นถึงความน่ากลัวของชะชัย
ชะชัยขึ้นมาบนเวทีประลองและยกนิ้วกลางให้หลี่โม่ “ไอ้เด็กน้อย แกสามารถรับกระบวนท่าของฉันได้สิบกระบวนท่าก็ถือว่าฉันแพ้แล้ว”
คนที่หลบไปพึ่งพาท่านหวงอย่างชะชัยเมื่อครู่ ใจของเขาแน่วแน่อีกครั้ง เขาอยากใช้ชีวิตของหลี่โม่มาสร้างผลงานให้ตัวเอง
“อย่ามาพูดไร้สาระ ฉันต้องรีบไปซื้อมื้อดึกให้ภรรยา” หลี่โม่พูดอย่างหงุดหงิด
“ให้ตายเหอะ! รนหาที่ตายชัดๆ”
ชะชัยพูดอย่างหงุดหงิด เขาสูดหายใจลึก กล้ามเนื้อสีแทนของเขาเปล่งประกายขึ้นมา กล้ามเนื้อค่อยๆ รวมตัวกันอย่างเห็นได้ชัด มันเหมือนกับแผ่นเหล็กอย่างไรอย่างนั้น
ท่านหวงยิ้มอย่างพออกพอใจ “ทุกท่านเห็นแล้วหรือยัง นี่คือเคล็ดวิชาที่ไม่เหมือนใครของชะชัย ว่ากันว่าเมื่อใช้แล้วจะเหมือนออร่าระฆังทองอย่างไรอย่างนั้น”
ท่านหม่าส่งเสียงไม่พอใจในลำคอ ไม่สนใจท่าทางพออกพอใจของท่านหวง เขายังคงเสียใจกับการจากไปของลูกน้อง
ซูเหวินปินพูดกับชายร่างกายกำยำข้างหลังเบาๆ ว่า “พวกแกจับตาดูเอาไว้ หาจุดอ่อนของมัน”
ชายรูปร่างกำยำทั้งสองคนพยักหน้าและจับตามองบนเวที
ชะชัยที่กำลังโกรธจัด เขาค่อยๆ วิ่งเข้าประชิดตัวหลี่โม่อย่างรวดเร็ว
เพราะใช้เคล็ดวิชาลับทำให้พลังป้องกันสูงขึ้น ชะชัยตัดสินใจทิ้งพลังป้องกัน และจู่โจมหลี่โม่อย่างรวดเร็ว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จักรพรรดิมังกร
อ่านมาถึงตอน 263 เน่าสนิท ไอ้คนเขียนก็ช่างมีความอดทน มีแต่เรื่องดูถูกโง่ๆ หลายร้อยรอบ วนอยู่อย่างนั้น กุก็ทนอ่านอยู่ได้...
อ่านสนุกมากเลยครับ...