จักรพรรดิมังกร นิยาย บท 201

บทที่ 201 เตรียมโลงศพให้พร้อม!

ที่นั่งของคุณโอหยางและเถ้าแก่จ้าวบังเอิญขวางทางกู้หยุนหลันพอดี ตราบใดที่ทั้งสองคนไม่ขยับที่ กู้หยุนหลันก็ไม่สามารถออกไปได้

เมื่อเห็นว่ากู้หยุนหลันไม่ให้ความร่วมมือ และกำลังจะจากไป คุณโอหยางจึงตบโต๊ะด้วยความโกรธ

"กู้หยุนหลัน! ไว้หน้าคุณแล้วนะแต่คุณยังหน้าด้านอีก ราคาที่ผมให้คุณไม่ต่ำแล้วนะ ไม่ว่าคุณจะตกลงหรือไม่ก็ตาม วันนี้คุณต้องนอนกับผม!"

คุณเฉียนยิ้มและพูดว่า: "คุณกู้ คุณอย่าปัดเจตนาดีของคุณโอหยางเลย คุณโอหยางเอาใจใส่คุณมาก สามีที่ไร้ประโยชน์ของคุณมีดีอะไร ถ้าคุณติดตามคุณโอหยางอนาคตคุณก็จะสบาย ต่อให้คุณไปเที่ยวเล่นงานแฟชั่นวีคที่ต่างประเทศก็เป็นเรื่องง่ายเหมือนกับการพลิกฝ่ามือ”

“คุณคิดสิว่าอนาคต กินดื่มมีคนคอยรับใช้ อยากไปเที่ยวที่ไหนก็ไป อาหารเสื้อผ้าเครื่องแต่งกายก็ดีที่สุดในโลก นั่นคือชีวิตที่ผู้หญิงหลายคนใฝ่ฝัน ดาราก็ยังอยากใช้ชีวิตแบบนั้น"

“และยังต้องเป็นดาราแถวหน้าถึงจะมีชีวิตแบบนั้นได้ ไม่นานมานี้มีดาราที่โด่งดังคนหนึ่ง ต้องร้องไห้ร้องขอให้คุณโอหยางเป็นพ่อบุญธรรม แต่คุณโอหยางคิดถึงแต่คุณตลอดเวลา ไม่ได้สนใจดาราดังคนนั้นแม้แต่น้อย ปักใจรักคุณเสมอมา”

เถ้าแก่จ้าวและคนอื่นๆ ต่างก็ช่วยพูดสนับสนุน แต่กู้หยุนหลันยิ่งฟังก็ยิ่งโกรธ

"อย่าแม้แต่จะคิด พวกคุณหลีกทางให้ฉันเดี๋ยวนี้ ฉันไม่เจรจาแล้ว ไม่ร่วมมือแล้ว!"

กู้หยุนหลันตะโกนด้วยความโกรธ

"แม่ง พูดกับคุณดีดีคงไม่รู้เรื่องใช่ไหม ผู้หญิงที่คุณโอหยางพอใจ ไม่เคยที่จะไม่ได้มา วันนี้คุณก็อยู่กับคุณโอหยางแต่โดยดีเถอะ"

เถ้าแก่จ้าวจ้องกู้หยุนหลัน และมีท่าทางที่พร้อมจะช่วยคุณโอหยางจับตัวกู้หยุนหลันไว้

คุณโอหยางใบหน้าบึ้งตึง พูดอย่างใจเย็นว่า: "หยุนหลันเอ๊ย คุณต้องคิดดีดีนะ ถ้าวันนี้คุณไม่เชื่อฟังผม สัญญาทั้งหมดถือเป็นโมฆะ รวมทั้งการลงทุน ความพยายามก่อนหน้านี้ของคุณก็จะสูญเปล่า แผนการขยายตัวของคุณก็ต้องละทิ้งไปโดยสิ้นเชิง"

กู้หยุนหลันส่ายหัว และพูดอย่างหนักแน่นว่า: "ไม่ ฉันจะไม่ร่วมมือกับพวกคุณ หลีกไป ฉันจะออกไป ฉันจะกลับบ้าน!"

ในเวลานี้กู้หยุนหลันอยากออกไปมาก เมื่อมองพวกคนหน้าซื่อใจคดที่แต่งตัวดีเหล่านี้ ก็รู้สึกขยะแขยงอย่างมาก

“ดูเหมือนว่าคุณไม่ดื่มเหล้าเคารพแต่อยากดื่มเหล้าลงโทษ ถ้าอย่างนั้นพวกผมคงต้องหยาบคายกับคุณแล้วสิ เหล่าหลี่เหล่าหลินมานี่ พวกเราช่วยคุณโอหยางจับตัวคุณกู้ไว้ ฮ่าๆ ๆ ”

คุณหลี่และคุณหลินต่างลุกขึ้นยืน พร้อมกับรอยยิ้มหลงระเริงบนใบหน้า

โค่ม!

ประตูห้องส่วนตัวถูกเตะออก และหลี่โม่ก็เดินเข้ามา

"เชี่ย! เศษสวะอย่าแกยังไม่ไปอีก!"

คุณหลี่และคุณหลินต่างตกตะลึงยืนอยู่กับที่ มองไปที่หลี่โม่ที่เต็มไปด้วยความโกรธ และไม่กล้าที่จะเดินหน้าต่อ

คุณเฉียนจ้องมองหลี่โม่ ยืนขึ้นและพูดอย่างเหยียดหยามว่า: "ไอ้แมงดา แกตามมาที่นี่คิดจะทำอะไร? คุณโอหยางพอใจเมียแก แกตั้งใจดูคุณโอหยางทำธุระให้ดี ชื่นชม หรือแกจะช่วยก็ได้ ในอนาคตแกอาจมี... อ๊ะ!”

หลี่โม่ตบหน้าคุณเฉียน ตบจนคุณเฉียนเซ หัวจุ่มลงไปในหม้อซุปบนโต๊ะ

น้ำซุปร้อนที่อุณหภูมิสูง ลวกแก้มของคุณเฉียนจนแสบร้อน ล้มลงกับพื้นด้วยความสั่นสะท้าน และยังมีอาหารอีกสองสามจานหล่นใส่ตัวเขา ทำให้เขาอับอาย

เมื่อกู้หยุนหลันเห็นหลี่โม่มา เธอก็กระโดดเข้าไปในอ้อมแขนของหลี่โม่: "ที่รัก พวกเขารังแกฉัน"

คุณโอหยางเห็นว่าเรื่องดีๆ ถูกทำลาย โกรธจนจมูกเบี้ยว: "แกก็คือไอ้เศษสวะสามีของกู้หยุนหลัน? แกปล่อยกู้หยุนหลัน แล้วพรุ่งนี้อย่ากับเธอซะ ฉันจะให้เงินแกมันมากพอที่จะเลี้ยงแกตอนแก่ ไม่เช่นนั้น แกก็รอถูกอัดจนแขนขาหักได้เลย”