จักรพรรดิมังกร นิยาย บท 219

บทที่ 219 ซื่อจริงๆ

เมื่อเห็นหลี่โม่ไม่ขยับไปไหน น้ำตาของกู้หยุนหลันก็เทลงมาเหมือนหยาดฝน น้ำตาที่ไหลรินทำให้ดวงตาของเธอพร่ามัวและมองไม่เห็นสีหน้าของหลี่โม่อีก

แต่เมื่อรู้ว่าหลี่โม่ไม่ยอมไปไหน กู้หยุนหลันก็ยิ่งตะโกนดังขึ้น

“ไอ้คนไร้ประโยชน์ ยังไม่รีบไปให้พ้นอีก ฉันเกลียดนาย ฉันอยากจะเลิกกับนายนานแล้ว นายไปให้พ้น ไปไกลๆ เลย ฉันไม่อยากเห็นหน้านายอีก”

คุณชายซูเฝ้าดูฉากนี้อย่างมีความสุข ราวกับว่าเขากำลังชมภาพยนตร์ที่สุดแสนจะดราม่าอยู่

“ด่าได้ดีมาก ไอ้คนไร้ประโยชน์ เมียนายสั่งให้นายไปให้พ้นแล้ว น้องหยุนหลันคงอยากอยู่กับพี่ตามลำพังสินะ ถึงได้ไล่สามีกระจอกไปให้พ้น ฮ่า ๆ ๆ ๆ”

แต่หลี่โม่ได้แต่จ้องไปที่กู้หยุนหลันด้วยความรัก

กู้หยุนหลันร้องไห้หนักกว่าเดิม “เจ้าคนโง่ นายทำไมถึงโง่ขนาดนี้”

แปะ แปะ แปะ!

คุณชายซูปรบมือและพี่ตาวปากับลูกน้องของเขาก็ปรบมือตาม

“เป็นการแสดงความรักอันลึกซึ้งจริงๆ ช่างโรแมนติกเหลือเกิน เขาต่างบอกกันว่าความสุขนั้นมักจะเกิดขึ้นบนความเศร้าโศกของผู้อื่นจริงๆ ข้าชอบใจมาก ตาวปา ไปหยิบหลุยส์สิบสามของพี่มา เวลาแห่งความสุขแบบนี้จะขาดเหล้าได้ไงกัน”

“นายช่างเข้าใจความสุขจริงๆ เลยครับ รอสักครู่นะครับ”

ตาวปารับหลุยส์สิบสามจากมือของลูกน้องและเมื่อเขาเปิดจุกขวดก็ดังขึ้น

จากนั้นเขารินเหล้าลงไปในแก้วคริสทัลแล้วยื่นแก้วไปให้คุณชายซู

คุณชายซูรับแก้วเหล้ามาและเขย่าสองครั้งให้เหล้าในแก้วหมุนตามเข็มนาฬิกา

“ไอ้กระจอก ยังไม่รีบคุกเข่าลงอีก? ถ้ายังไม่รีบคุกเข่าข้าจะถอดเสื้อผ้าของเมียนายแล้วนะ ผิวขาวๆ เนียนๆ แบบนี้ข้าอยากลองสัมผัสดูจริงๆ”

“ไม่ อย่า นายรีบไป ไป!”

กู้หยุนหลันตะโกนด้วยสุดแรงจนเสียงของเธอเริ่มแหบแห้ง

แต่หลี่โม่กลับงอเข่าขวาลงและจากนั้นไม่นานเขาก็อยู่ในท่าคุกเข่า

“แมร่ง! นายคิดว่านายเป็นอัศวินเหรอถึงได้คุกเข่าข้างเดียว คุกเข่าลงสองข้างเดี๋ยวนี้เลยนะ! อย่าทำให้ข้าอารมณ์เสียล่ะ ระวังใบหน้าสวยๆ ของเมียนายจะเสียโฉมไปนะ!”

จากนั้นเข่าทั้งสองข้างของหลี่โม่ก็คุกเข่าลงพื้นโดยไม่มีการปฏิเสธใดๆ

หลี่โม่ในขณะนี้ไม่ได้รู้สึกกลัวเสียศักดิ์ศรีอะไรอีก เพราะกู้หยุนหลันคือทุกสิ่งสำหรับเขา

“หลี่โม่ คุณจะซื่อเกินไปแล้ว”

กู้หยุนหลันพูดด้วยความเศร้า น้ำเสียงของเธอสิ้นหวังเหมือนนกน้อยที่กำลังจะตาย ซึ่งทำให้คนฟังแล้วต้องรู้สึกเศร้าไปด้วย

แต่หลี่โม่กลับยิ้มแล้วมองไปที่เธอด้วยความรัก

“ฮ่า ๆ ๆ ๆ ดี ดีมาก”

คุณชายซูหัวเราะอย่างมีความสุขแล้วดื่มเหล้าในมือเข้าไปจนหมดแก้ว

“สุดยอด! ดื่มเหล้าที่ดีที่สุด เล่นกับสาวที่สวยที่สุด แถมยังไม่พอ ที่น่าตื่นเต้นกว่านั้นคือเล่นต่อหน้าผัวมันด้วย ทำไมมันสะใจอย่างนี้วะ ไอ้กระจอก นายพร้อมแล้วหรือยัง?”

คุณชายซูรู้สึกมีความสุขมาก เขารู้สึกว่านี่คือจุดสุดยอดของชีวิตและเหมือนทุกอย่างก็เป็นไปตามความฝันของเขา