จักรพรรดิมังกร นิยาย บท 231

บทที่ 231 ตระกูลหวัง

เมื่อโจวชุ่ยหัวเห็นว่ากู้หยุนหลันกับหลี่โม่ไม่พูดอะไร ก็อดไม่ได้ที่จะแสดงรอยยิ้มเย้ยหยันออกมา

“ช่วยบอกฉันทีว่าคุณเตรียมของขวัญวันเกิดอะไรให้คุณปู่ ให้ฉันได้เปิดหูเปิดตา”

สีหน้ากู้หยุนหลันอึดอัด เพราะเธอไม่ได้เตรียมของขวัญมา ตอนนี้จึงไม่รู้ว่าควรจะพูดยังไงดี?

หลี่โม่เก็บมือถือ ยิ้มแล้วกล่าวว่า “ของที่พวกเราเตรียมคือของขวัญลึกลับ ถ้าพูดออกไปมันก็ประหลาดใจสิครับ”

“ฮ่า ๆ ๆ”

โจวชุ่ยหัวหัวเราะอย่างเย้ยหยัน คิดว่าหลี่โม่เสแสร้ง ที่ไม่กล้านำของขวัญที่เตรียมไว้ออกมาเพราะกลัวอับอายขายหน้า

“คุณกลัวว่าจะอับอายหรือเปล่า ไม่เป็นไรหรอก ทุกคนในครอบครัวก็รู้ว่าคุณมันเป็นเศษสวะ ถึงแม้ว่าคุณจะมอบของขวัญเป็นขนห่านก็ไม่เป็นไร ขอแค่คุณกล้าให้ก็พอ ฮ่า ๆ ๆ ๆ”

กู้หยุนหลันรู้สึกหงุดหงิด เธอก้มศีรษะอย่างไม่พอใจ หลี่โม่จับมือกู้หยุนหลันเบา ๆ แล้วกล่าวเบา ๆว่า “คุณไม่ต้องกังวล ผมได้เตรียมของขวัญไว้แล้ว จะไม่เสียทำให้คุณเสียหน้าแน่นอน”

กู้หยุนหลันยิ้มอย่างขมขื่น คิดว่าหลี่โม่กำลังปลอบใจตนเอง ไม่รู้สึกว่าสิ่งที่หลี่โม่พูดจะเป็นความจริง

ไม่นานนักก็ขับรถเข้าไปในพื้นที่ชนบทใหม่ในเขตชานเมือง มีอาคารสามชั้นที่ปลูกไว้อย่างเรียบร้อยทั้งสองข้างทางของหมู่บ้าน

ตระกูลหวังเป็นตระกูลบุญหนักศักดิ์ใหญ่ โดยมีประวัติแต่งบทกวีนิพนธ์เก่าแก่กว่าร้อยปี ซึ่งมีชื่อเสียงมากในหมู่บ้าน

เพื่อแสดงความยินดีในวันเกิดของคุณปู่หวัง มีการสร้างเวทีขึ้นที่หน้าบ้านของตระกูลหวัง และมีการสร้างซุ้มประตูสีแดงที่ประดับด้วยธงกับโคมไฟสีแดง เป็นบรรยากาศที่ดูสนุกสนาน

โจวชุ่ยหัวจอดรถเสร็จ หลี่โม่กับกู้หยุนหลันลงจากรถพร้อมกัน

หวังเหมย หวังฟาง กับกู้เจี้ยนหมิน รอหลี่โม่กับคนอื่นๆอยู่ไม่ไกล เมื่อเห็นหลี่โม่และกู้หยุนหลันเดินมาด้วยกัน หวังเหมยก็หัวเราะเยาะ แล้วกล่าวว่า “รถนั่งสบายใช่ไหม?รถที่นำเข้านั่งสบายกว่ารถในประเทศใช่ไหม?”

กู้หยุนหลันยิ้มอย่างอึดอัด นิ่งเงียบไม่พูดอะไร

โจวชุ่ยหัวเดินเข้ามาแล้วมองไปที่ประตูของบ้านใหญ่ตระกูลหวัง ยิ้มแล้วกล่าวว่า “นี่คือ หวังจงเหิงลูกคนที่สองของบ้านพี่ใหญ่ หวังจงเฉิงลูกชายกับหวังซูหยุนลูกสาวของบ้านน้องสาม ทำไมไม่เห็นหวังจงหมิ่นลูกชายคนโตของบ้านพี่ใหญ่ล่ะ? ไม่ใช่ว่าวางมาดถือว่าตนเองเป็นหลานชายคนโต”

หานจื้อเต๋อไปยืนข้างโจวชุ่ยหัว ยิ้มแล้วกล่าวว่า “พวกเรารุ่นหลานก็มาด้วยกัน มาช่วยกันต้อนรับแขก”

วันเกิดแซยิดครบรอบ 70 ปีของคุณปู่หวัง ญาติพี่น้องที่อยู่ใกล้ๆ และผู้คนจากทั่วสารทิศก็มาอวยพรมากมาย เขาในฐานะหลานของคุณปู่หวัง ต้องออกมาต้อนรับแขกด้วย

อย่างไรก็ตามทั้งโจวชุ่ยหัวและกู้หยุนหลันเป็นหลานตาทั้งคู่ จะมาต้อนรับแขกหรือไม่มาต้อนรับก็ได้

โจวชุ่ยหัวรู้ว่าหวังจงเหิง หวังจงเฉิง ก็ดูถูกเหยียดหยามหลี่โม่ กำลังอยากเห็นหลี่โม่ถูกเยาะเย้ยอยู่พอดี

“หยุนหลัน พวกเราเข้าไปพร้อมกัน วันเกิดคุณตา ถึงแม้พวกเราจะเป็นหลานตา ยังไงก็ต้องทำหน้าที่ให้ดีที่สุด”

กู้หยุนหลันไม่สามารถปฏิเสธได้ จึงได้แต่พยักหน้า พาหลี่โม่เดินตามโจวชุ่ยหัวกับหานจื้อเต๋อไป