จักรพรรดิมังกร นิยาย บท 232

บทที่ 232 โจมตีเป็นกลุ่ม

หลี่โม่กับกู้หยุนหลัน เดินตามหวังจงเหิงเข้าไปในสวน สักครู่ก็เดินไปถึงห้องของคุณปู่หวัง

คุณปู่หวังใส่เสื้อคลุมสีแดงสด นั่งอยู่บนเก้าอี้นวม

มีหวังจินซานบ้านพี่ใหญ่ตระกูลหวัง กับหวังจินไห่บ้านน้องสามตระกูลหวัง นั่งอยู่ระหว่างซ้ายขวางของคุณปู่หวัง หวังเหมยยกถ้วยชายื่นให้คุณปู่หวังด้วยรอยยิ้ม

คุณปู่หวังจิบชาแล้วพยักหน้าเล็กน้อย และกล่าวว่า “เสี่ยวเหมยไม่เลว ดูแลจัดการงานภายในบ้านตระกูลโจวได้เป็นอย่างดี ฉันได้ยินคุณโจวชมคุณหลายครั้งแล้ว”

“นั่นเป็นเพราะว่าคุณพ่ออบรมสั่งสอนดี มิเช่นนั้นลูกก็ทำไม่เป็นอะไรสักอย่าง”

หวังเหมยกล่าวอย่างมีความสุข

“อึม ลูกจงพยายามพัฒนาต่อไป”

หวังเหมยถอยไปข้าง ๆ ยิ้มหน้าบานมองไปที่หวังฟาง

หวังฟางรู้สึกกังวล กล้ำกลืนฝืนทนยกถ้วยชาเดินเข้าไปหาคุณปูหวัง จากนั้นก็ยืนถ้วยชาให้คุณปู่หวัง

หลังจากที่คุณปู่หวังรับถ้วยชามาแล้ว ก็นำถ้วยชาวางไว้บนโต๊ะ ไม่ดื่มสักอึก

“เสี่ยวฟาง ลูกต้องเรียนรู้จากพี่สาว ดูสิว่าพี่สาวทำอย่างไร หยุนหลัน.... เฮ้อ ช่างมันเถอะ เมื่อพูดถึงไอ้เศษสวะของครอบครัวเธอทีไร มันก็ทำให้ฉันรู้สึกโมโหทุกที”

เป็นเพราะหลี่โม่ ทำให้สถานะของหวังฟางในครอบครัวตกลงไปอย่างรวดเร็ว เดิมทีเธอเป็นลูกสาวคนเล็กที่คนครอบครัวรักใคร่เอ็นดู แต่ตอนนี้เธอไม่ได้เป็นที่รักของพ่อและพี่ชายอีกแล้ว เหมือนเป็นแค่ที่ระบายอารมณ์

ใบหน้าของหวังฟางเปลี่ยนเป็นขาวซีดเผือด ตอนนี้เธอตกอยู่ในภวังค์ไร้ความรู้สึก

หวังจินซานยิ้มแล้วกล่าวว่า “พ่อ วันนี้เป็นวันเกิดแซยิดของพ่อ ขอให้พ่ออย่าโมโหไปเลย ถ้าโกรธไอ้เศษสวะจนทำให้เสียสุขภาพมันจะไม่คุ้ม คุณพ่อนั่งอยู่เงียบ ๆ เดี๋ยวให้พวกเราจัดการสั่งสอนไอ้เศษสวะแทนคุณพ่อเอง”

“ฮึ่ม!”

คุณปู่หวังตบที่เท้าแขนเก้าอี้อย่างแรง แล้วกล่าวอย่างเผ็ดร้อนว่า “พวกคุณที่เป็นลุงและป้าของหยุนหลัน เมื่อเห็นว่าหยุนหลันแต่งงานกับไอ้เศษสวะ ทำไมพวกคุณถึงไม่ห้ามปราม ไอ้เศษสวะหลี่โม่ล่ะอยู่ไหน!”

หวังจงเหิงและคนอื่นๆรู้สึกยินดีปรีดาในความโชคร้ายของคนอื่น ตอนนี้คุณปู่หวังโกรธเป็นฟืนเป็นไฟแล้ว หลี่โม่จะต้องถูกด่าเละเลย

“อยู่ที่นี่ครับคุณปู่ เมื่อสักครู่พวกเราสั่งสอนไอ้เศษสวะแล้ว คุณปู่อย่าโมโหเลยครับ”

ขณะที่หวังจงเฉิงพูด ก็ใช้มือผลักหลี่โม่ออกมา

“สวัสดีครับคุณตา ผมขอให้คุณตา.......”

หลี่โม่เพิ่งจะพูดคำอวยพรได้เพียงสองคำ ก็ถูกคุณปู่หวังโบกมือขัดจังหวะ

“ไอ้เศษสวะอย่างคุณไม่มีส่วนเกี่ยวข้องอะไรกับฉัน วันนี้เป็นวันเกิดของฉัน ฉันไม่อยากโมโห จินซาน จินไห่ และเสี่ยวเหมย พวกคุณสั่งสอนมันดี ๆหน่อย ให้มันรู้จักการพึ่งพาตนเอง อย่าเป็นเศษสวะเช่นนี้ต่อไปอีก!”