จักรพรรดิมังกร นิยาย บท 25

บทที่ 25 อึกทึกครึกโครมเป็นที่น่าอิจฉาของคนนับหมื่น

“ฉัน....ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันสิ.....” บนใบหน้าน้อยๆ ของจินซ่านน่า เต็มไปด้วยความตกใจ

ทำไมถึงเป็นเช่นนี้?

ไอ้บ้าหลี่โม่ จะเตรียมงานอยู่ที่โรงแรมข่ายซ่ากงจริงๆหรือนี่！

ไม่ใช่สิ วันนี้โรงแรมข่ายซ่ากงถูกคนอื่นเหมาไปแล้วนี่ แล้วเขาจะมาเตรียมได้อย่างไร

ตูม！

ทันใดนั้น ความคิดอะไรบางอย่างก็เข้ามาในหัวของจินซ่านน่า ทำให้เธอตกอยู่ในภวังค์ช่วงขณะหนึ่ง

หรือว่า........หลี่โม่จะเป็นเศรษฐีลึกลับที่มาเหมาโรงแรมข่ายซ่ากงไว้

นี่มัน นี่มันจะเป็นไปได้อย่างไรกัน！

ลิฟต์ค่อยๆ เลื่อนขึ้น ภายใต้เสียงตะโกนโห่ร้องอย่างครึกครื้น เห็นว่าลิฟต์นั้นขึ้นไปยังชั้นบนสุด และก็คือกุหลาบคริสตัลสีขาวดอกนั้น ที่ทุกคนในเมืองสามารถมองเห็นได้อย่างชัดเจน

ทั้งขาวบริสุทธิ์ ทั้งมีความสุข

ในเวลานั้น ผู้หญิงที่อยู่ทางด้านล่าง ต่างก็พากันร้องไห้

มันสวยมาก มันดูมีความสุขมาก

ตอนนี้ในหัวของกู้หยุนหลันยังคงสับสน ยืนนิ่งอยู่หน้าประตูลิฟต์

“น่าน่า นี่มันเรื่องอะไรกัน? ทำไมเธอถึงพาฉันมาที่นี่? หลี่โม่ให้เธอทำแบบนี้หรือ?” กู้หยุนหลันก็ไม่ใช่คนโง่ ชั่วพริบตาพอจะคิดอะไรออก

แต่ว่า ที่นี่มันคือโรงแรมข่ายซ่ากงนะ เห็นๆ กันอยู่ว่าหลายวันก่อนก็ได้ถูกเศรษฐีลึกลับเหมาโรงแรมไปแล้ว

ตอนนั้นจินซ่านน่าก็เพิ่งจะตั้งสติได้ แล้วก็มองกู้หยุนหลัน ในใจก็รู้สึกผิด “หยุนหลัน ขอโทษทีนะ ฉันเองก็ไม่รู้ หลี่โม่ให้ฉันพาเธอมาที่นี่ แต่ว่า ฉันก็ไม่นึกว่า.........”

จินซ่านน่าร้อนรนอย่างมาก หลี่โม่คิดจะทำอะไรกันแน่?

นี่มันจะเป็นการบุกเข้ามางานเลี้ยงวันเกิดของคนอื่น มาแย่งซีนของคนอื่น เธอและหยุนหลันจบเห่แน่！

ทันใดนั้นเอง！

ซีซีผู้น่ารัก ก็ชี้ไปยังดอกกุหลายคริสตัลขนาดใหญ่นั้น แล้วพูดว่า “คุณพ่อ คือคุณพ่อ”

กู้หยุนหลันและจินซ่านน่าก็รีบเงยหน้ามองไป เห็นชายสวมชุดสูทสีดำ กำลังยืนสีไวโอลินอยู่ในดอกกุหลาบคริสตัลขาว

เสียงเพลงแสนโรแมนติกค่อยๆ ดังขึ้น ในตอนนั้น ความรู้สึกเบาลอย โน้ตเพลงราวกับดวงจิตที่กำลังเต้นระบำ ลอยปกคลุมไปทั่วยอดตึกของโรงแรมข่ายซ่ากง ล่องลอยไประหว่างฟ้าดิน

ในตอนนั้น ฝูงชนทั้งหมดก็เงียบลง เพื่อรับฟังเสียงเพลงที่ดังขึ้น

บางคนก็เงยหน้ามองดอกกุหลาบคริสตัลขาว ถึงแม้ตั้งแต่ต้นจนจบ จะไม่ได้เห็นหน้าพระเอกนางเอกชัดเจน แต่ความสุขอย่างนั้น พวกเขาได้สัมผัสมันแล้ว

หลี่โม่วางไวโอลินลง เดินผ่านมายังพื้นกลีบกุหลาบที่ละก้าวๆ มาตรงด้านหน้า ราวกับอัศวินในชุดสีดำ

กู้หยุนหลันยิ้มด้วยความสุข ยิ้มไปๆ น้ำตาทางหางตาก็ขาดสาย ย้อยตกลงมา

จินซ่านน่าเห็นอยู่ข้างๆ ก็น้ำตาคลอ ช่างเป็นคู่ที่มีความสุข ทำให้เธอเข้าใจคำว่ารักในอีกแบบ

นั่นเป็นคู่ที่ทุกคนจับตามอง

ช่างมีความสุขจริงๆ ！

หลี่โม่โค้งตัวเบาๆ ทำความเคารพอย่างสุภาพบุรุษ

กู้หยุนหลันค่อยๆ เอามือขาวๆ น้อยๆ วางลงบนฝ่ามือใหญ่ๆ อุ่นๆ หลี่โม่ก็ยื่นมืออีกมือนั้นออกมา แล้วอุ้มซีซีที่กำลังดีใจราวกับเป็นองค์หญิงองค์น้อย แล้วก็พาพวกเธอไปยังบนดอกกุหลาบคริสตัลขาว

แต่ละฝีเท้าที่ก้าวไป ทั่วทั้งโรงแรมข่ายซ่ากงก็จะมีกลีบกุหลาบสีแดงสีขาวร่วงหล่นลงมา

ในฝูงชน ถึงแม้จะมองไม่เห็นนางเอกและพระเอกของงาน แต่คนที่เห็นภาพนั้น ต่างก็พากันร้องไห้ออกมา

ในขณะนั้น มันเป็นฉากที่ผู้หญิงส่วนใหญ่อิจฉาและอยากจะมี ในใจของพวกเธอล้วนอยากจะได้เช่นนี้บ้าง ถึงขนาดจวนจะบ้าไปเสียแล้ว

พวกของกู้ซิงเว๋ยก็อยู่งานด้วย ยังเลือกตำแหน่งที่สามารถมองได้ชัดเจนอีกด้วย แต่ก็ยังไม่อาจจะมองพระเอกนางเอกของงานได้อย่างชัดเจน