จักรพรรดิมังกร นิยาย บท 251

บทที่ 251 ระวังรอบคอบปลอดภัยหมื่นปี

“ลุย ตีจนทำให้พ่อกับแม่มันจำมันไม่เลย!”

เหล่าไป๋คำราม

เหล่าไป๋รู้สึกว่าหลี่โม่เสแสร้งตลอด การเสแสร้งดังกล่าวกำลังจะถูกเปิดเผยอย่างรวดเร็วภายใต้หมัดของเขา และหลี่โม่ทำได้เพียงคุกเข่าร้องไห้ขอร้องขอความเมตตาเท่านั้น

กู้เจี้ยนกั๋วและคนอื่น ๆต่างรอคอยที่จะได้เห็นหลี่โม่ถูกทำร้าย

เมื่อสักครู่เขาถูกข่มขู่และถูกทำร้ายเพราะหลี่โม่ สิ่งเหล่านี้ต้องคืนให้หลี่โม่เป็นสิบเท่าร้อยเท่า!

พวกอันธพาลกู่ร้อง ถือไม้เบสบอลและท่อนเหล็ก พุ่งทะยานเข้ามาหาหลี่โม่

ชายร่างกำยำที่ยืนอยู่หลังเหล่าไป๋ ยิ้มเยาะและกล่าวว่า “พี่ไป๋ พวกเรามาพนันกันเถอะ ลองทายดูว่าไอ้เศษสวะจะอยู่ได้สักกี่วินาที?”

นี่เป็นเกมที่เหล่าไป๋กับพี่น้องพวกนี้ชอบเล่นที่สุด ที่ผ่านมาส่วนมากเหล่าไป๋จะเป็นฝ่ายชนะ

เหล่าไป๋เม้มริมฝีปากของเขาและกล่าวด้วยรอยยิ้ม “ฉันเห็นสายตาของผู้ชายคนนี้มีความแกร่ง คิดว่าเขาสามารถยืนหยัดได้อย่างน้อยสามนาที”

“เฮ้ พี่ไป๋ประเมินมันสูงเกินไปแล้ว แม้ว่าอันธพาลเหล่านี้จะมีฝีมือปานกลาง แต่พวกมันก็ไม่ธรรมดา ฉันคิดว่าไอ้เศษสวะสามารถยืนหยัดอยู่ได้นานที่สุดก็หนึ่งนาที”

“หนึ่งนาทีก็มากเกินไปแล้ว ฉันเริ่มจับเวลาตั้งแต่ตอนนี้เป็นต้นไป ฉันเดาว่าไอ้เศษสวะไม่สามารถยืนหยัดได้ 30 วินาที มีเกมหนึ่งเรียกว่าผู้ชายยืนหยัดได้ 30 วินาที ก็เหมาะที่จะใช้มาวัดไอ้เศษสวะคนนี้”

ศิษย์น้องของเหล่าไป๋หยิบโทรศัพท์มือถือออกมา เริ่มจับเวลา

“พวกแก ถ้าแพ้แล้ว เลี้ยงข้าวฉันคนล่ะหนึ่งเดือน”

เหล่าไป๋กล่าวอย่างราบเรียบ

“ไม่มีปัญหา ครั้งนี้ฉันชนะแน่นอน”

ขณะที่ชายร่างกำยำที่จับเวลากำลังพูดอยู่ มีอันธพาลสองคนถูกทำร้ายและกระเด็นออกจากฝูงชน

“แม่งฉิบ ไอ้เศษสวะนี่ก็โหดร้ายไม่น้อย ถูกล้อมจู่โจมยังสามารถทำให้คนกระเด็นออกมาได้”

เหล่าไป๋และคนอื่น ๆ มองไปที่หลี่โม่ที่อยู่ในวงล้อม พวกเขาเห็นหลี่โม่พุ่งไปซ้ายขวา มือทั้งสองข้างถือท่อนเหล็กที่แย่งมา เขาเหมือนดั่งปลาได้น้ำแม้จะอยู่ภายใต้การล้อมของพวกอันธพาล นึกไม่ถึงเลยว่าเขาคนเดียวจะปราบอันธพาลได้ทั้งกลุ่ม

“ฉิบหาย มันเป็นคนไร้ประโยชน์จริงหรือ? ด้วยทักษะฝีมือของมัน เจ๋งเกินไปแล้วมั้ง”

“เห็นทีคราวนี้จะเจอคนจริงสักแล้ว ถึงว่าทำไมทางโน้นไม่กล้าลงมือ แสดงว่าพวกเขาเคยตกเป็นเบี้ยล่าง นั่นเป็นเหตุผลที่จ้างพวกเรามา”

เมื่อเหล่าไป๋ได้ยินคำพูดของศิษย์น้องทั้งสองคน รู้สึกกังวลนิดน้อย ขมวดคิ้วแล้วกล่าวว่า “พวกแกดูให้ละเอียด หาจุดอ่อนและช่องโหว่ของไอ้หมอนี้ อีกสักครู่เมื่อพวกเราลงมือจะได้มีเป้าหมายที่แน่นอน”

“ไม่ใช่มั้ง ฉันคิดว่าเขาน่าจะเก่งได้แค่นาทีเดียว อีกสักครู่เมื่อร่างกายหมดแรง ต้องแรงแพ้แน่นอน”

ถึงแม้ว่าตอนนี้ท่าทางหลี่โม่จะแข็งแกร่ง แต่ว่าเหล่าไป๋และศิษย์น้องมีอคติไม่ได้เห็นหลี่โม่อยู่ในสายตา เพราะทุกคนก็เป็นคนฝึกวิชา และเคยเห็นโลกกว้าง มีความเข้าใจอย่างลึกซึ้งในการต่อสู้

การต่อสู้เป็นการทำให้เสียพลังกายเป็นอย่างมาก แม้ว่าจะอยู่ในสภาวะเครียดทางจิตใจก็ตาม แต่มักจะไม่รู้สึกเหนื่อย แต่นั่นเป็นเพียงความรู้สึกทางจิตวิญญาณเท่านั้น

มีคนมากมายที่ล้มกะทันหันในขณะกำลังต่อสู้ เพราะพลังกายไม่เพียงพอ เมื่อพลังทางกายภาพหมดลง แม้ว่าจิตวิญญาณจะตื่นตัว แต่ร่างกายก็จะบอกว่าไม่ไหวแล้ว

ตอนนี้หลี่โม่สู้เต็มที่ ดังนั้นเหล่าไป๋และศิษย์น้องคำนวณว่าพลังกายของหลี่โม่ยืนหยัดอยู่ได้อีกไม่นาน