บทที่ 256 ส่งแกไปนรก
ฮิกาชิโนะ ฮิระเป็นคนที่หลับไม่ลึก ถึงแม้ว่าจะอยู่ในสภาพที่นอนหลับอุตุ แต่ถ้ามีอะไรผิดปกติเล็กน้อย ก็สามารถทำให้เขาตื่นได้ทันที
นี่คือสิ่งที่เขาเรียนรู้จากครั้งที่ถูกตามฆ่า มิเช่นนั้น ฮิกาชิโนะ ฮิระคงจะตายไปตอนที่ถูกตามฆ่าแล้ว
เขาตื่นขึ้นมาในห้วงนิทราจากการสนทนาระหว่างซูเหวินปินกับหัวหน้าบอดี้การ์ด ฮิกาชิโนะ ฮิระลืมตาขึ้นมาและเห็นภาพที่ปรากฏอยู่บนจอมอนิเตอร์ของกล้องวงจรปิด
ชำเลืองมองแวบหนึ่ง รอยยิ้มเหยียดหยามก็ปรากฏบนใบหน้าของฮิกาชิโนะ ฮิระ
“เจ้านาย เขาเป็นศัตรูของคุณใช่ไหม? บอดี้การ์ดที่คุณเลี้ยงไว้พวกนั้นมันไร้ประโยชน์ คุณเอาเงินที่จ้างพวกมันมาให้ผม ผมจะทำงานให้มีประสิทธิภาพดียิ่งขึ้น”
ซูเหวินปินหัวเราะ แล้วก็โยนบุหรี่ซิการ์ให้ฮิกาชิโนะ ฮิระ
“เงินไม่ใช่ปัญหา ขอแค่คุณสามารถแสดงคุณค่าของตนเอง เจ้าหมอนี่ถือเป็นบททดสอบที่ผมใช้ทดสอบคุณ”
ฮิกาชิโนะ ฮิระพยักหน้า ยิ้มแล้วกล่าวว่า “บททดสอบนี้ช่างง่ายดาย สักครู่เจ้านายรอดูผมจะเตะให้หัวมันระเบิดไปเลย”
ฮิกาชิโนะ ฮิระมีความมั่นใจในตนเองเป็นอย่างมาก และยังดูถูกหลี่โม่
แม้ว่าภาพจากกล้องวงจรปิดจะแสดงให้เห็นถึงความแข็งแกร่งของหลี่โม่ แต่ในมุมมองของฮิกาชิโนะ ฮิระ ระดับฝีมือของหลี่โม่ถือรองเท้าให้ตนเองยังไม่คู่ควรเลย ถ้าจะเลียรองเท้าให้ตนเองยังพอได้
“ฮ่า ๆ ๆ ๆ ๆ งั้นฉันจะคอยดูฝีมือคุณ ถ้าคุณสามารถเตะให้หัวมันระเบิดได้ เงินเดือนของคุณเพิ่มขึ้นอีกเท่าตัว”
“ขอบคุณครับเจ้านาย”
เมื่อฮิกาชิโนะ ฮิระพูดจบก็ลุกขึ้นยืน เริ่มจัดเสื้อของตนเอง คาดว่าอีกสักครู่เวลาต่อสู้ต้องหล่อเท่และสง่างาม ซูเหวินปินจะได้เห็นคุณค่าของตนเอง
ภาพในกล้องวงจรปิด หลี่โม่จัดการบอดี้การ์ดทั้งหมดแล้ว ตอนนี้บอดี้การ์ดทั้งหมดนอนแนบนิ่งอยู่บนพื้นเหมือนคนตาย
หลี่โม่เงยศีรษะขึ้นช้า ๆ มองไปที่กล้องวงจรปิด ยิ้มแล้วใช้มือแสดงท่าทางเชือดคอ
ยั่วยุ ยั่วยุอย่างชัดเจน!
สีหน้าของซูเหวินปินกลายเป็นเคร่งขรึม ไม่ว่าจะเป็นความล้มเหลวของเหล่าไป๋ หรือความล้มเหลวของบอดี้การ์ด สิ่งเหล่านี้ก็พิสูจน์ให้เห็นถึงความแข็งแกร่งของหลี่โม่
“ไปเตรียมตัว”
ซูเหวินปินกล่าวกับหัวหน้าบอดี้การ์ดที่ยืนอยู่ข้าง ๆ
หัวหน้าบอดี้การ์ดพยักหน้า ดึงปืนออกมาจากข้างหลังเอว ขึ้นลำกล้องและโหลดปืน
ถือปืนสั่นอยู่ในมือ ในใจของหัวหน้าบอดี้การ์ดรู้สึกภาคภูมิใจ
ถึงฝีมือจะเก่งแค่ไหน ก็ตายได้ด้วยปืนนัดเดียว ถ้าหากฮิกาชิโนะ ฮิระก็ล้มเหลว งั้นก็ให้หัวหน้าบอดี้การ์ดเป็นคนพลิกการแข่งขัน
ซูเหวินปินมองดูปืนในมือของหัวหน้าบอดี้การ์ด ยิ้มด้วยความพึงพอใจ
คนที่ยืนอยู่ทางด้านซ้ายเป็นยอดฝีมือด้านศิลปะการต่อสู้ และคนที่ยืนอยู่ทางด้านขวาคือยอดฝีมือทางอาวุธปืน แม้ว่าหลี่โม่จะเป็นเทพเจ้า ก็ยากที่จะมีชีวิตรอดออกไปจากที่นี่ได้
ปัง!
ประตูห้องถูกถีบออก หลี่โม่เดินเข้ามาในห้องด้วยใบหน้าเย็นชา
ซูเหวินปินนั่งลงบนโซฟาด้วยท่าทางสง่าห้าวหาญ มองหลี่โม่ที่กำลังเดินเข้ามาในห้อง
“ไอ้คนไร้ประโยชน์ถือว่าแกยังมีความสามารถอยู่เล็กน้อย คิดว่าแกบุกเข้ามาที่นี่ ก็จะชนะหรือ? ที่แกบุกเข้ามาคือนรก และฉันคือยมราชที่จะลิขิตความเป็นความตายของแก ถ้าไม่อยากตายก็คุกเข่าลง”
หลี่โม่ยิ้มเยือกเย็น แล้วมองซูเหวินปินด้วยสายตาเหยียดหยาม “ใครให้ความกล้าแก? ”
“ฮ่า ๆ คนหนุ่มมักหุนหันพลันแล่น ไม่ตรวจสอบชัดเจนก็กล้ามา ที่นี่คือเมืองเอก ไม่ใช่ชนบทของแก แกคิดว่าคนที่อยู่ข้างกายฉันเป็นบอดี้การ์ดธรรมดาหรือ? ช่างไร้เดียงสาเสียจริง!”
ซูเหวินปินชี้ไปที่ฮิกาชิโนะ ฮิระ กล่าวอย่างอวดเก่งว่า “คนนี้คือฮิกาชิโนะ ฮิระยอดฝีมือด้านการต่อสู้จากญี่ปุ่น ชนะคู่ต่อสู้มากมายในญี่ปุ่น แกคิดว่าแกจะเก่งกว่าฮิกาชิโนะ ฮิระหรือ? ด้วยความโกรธแค้น ฮิกาชิโนะ ฮิระเคยฆ่าอาจารย์ผู้ถ่ายทอดศิลปะการต่อสู้ 20 คนของประเทศญี่ปุ่นมาแล้ว”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จักรพรรดิมังกร
อ่านมาถึงตอน 263 เน่าสนิท ไอ้คนเขียนก็ช่างมีความอดทน มีแต่เรื่องดูถูกโง่ๆ หลายร้อยรอบ วนอยู่อย่างนั้น กุก็ทนอ่านอยู่ได้...
อ่านสนุกมากเลยครับ...