จักรพรรดิมังกร นิยาย บท 255

บทที่ 255 เขาแกร่งมาก

ตามคำสั่งของซูเหวินปิน บอดี้การ์ดที่อยู่ข้าง ๆห้องของซูเหวินปินทั้งสี่ห้อง ได้พรั่งพรูออกไป

เนื่องจากซูเหวินปินระแวงเหล่าไป๋ เขาจึงเตรียมบอดี้การ์ดจำนวนมากไว้ล่วงหน้า เพื่อป้องกันเหล่าไป๋

แต่ก่อนที่เหล่าไป๋จะมา หลี่โม่ก็มาถึงก่อน ได้จังหวะพอดีที่ให้บอดี้การ์ดเหล่านี้จัดการหลี่โม่ก่อน

เมื่อมองบอดี้การ์ดชุดดำที่หลั่งไหลออกมาจากห้องบนหน้าจอมอนิเตอร์ ซูเหวินปินมีรอยยิ้มเย็นชาที่มุมปาก

“วันนี้ใครมาก็ต้องตาย เมื่อถึงคราวเปิดเผยก็ต้องเผย เมื่อถึงคราวซ่อนตัวก็ต้องซ่อน เพียงแต่ไม่รู้ว่าเหล่าไป๋ทำได้อย่างไร จึงทำให้หลี่โม่มาที่เมืองเอกได้”

ซูเหวินปินบ่นพึมพำ คิดว่ายังไงก็ต้องถามเหล่าไป๋เกี่ยวกับสถานการณ์ที่นั่น

จึงหยิบมือถือขึ้นมา แล้วโทรหาเหล่าไป๋

“ฮาโหล จะหาใคร”

เสียงที่ไม่คุ้นเคยดังมาจากโทรศัพท์

ซูเหวินปินขมวดคิ้ว รู้สึกไม่สบายใจเล็กน้อย “หาเหล่าไป๋ คุณเป็นใคร?”

“ฉันเป็นหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง เหล่าไป๋ถูกพวกเราควบคุมตัว เพราะว่าก่อคดีลักพาตัว แต่เนื่องจากเขาได้รับบาดเจ็บสาหัส จึงต้องอยู่ในโรงพยาบาลชั่วคราว คุณเป็นคนในครอบครัวของเขาหรือเปล่า?”

เสียงที่ดังออกมาจากโทรศัพท์ ทำให้ซูเหวินปินรู้สึกเหมือนเอาแน่เอานอนไม่ได้ มันไม่เหมือนความจริง

เหล่าไป๋ถูกจับไปแบบนี้หรือ?

อีกอย่างยังบาดเจ็บสาหัส แม่ง นี่มันคืออะไรกันแน่!

เมื่อก่อนทหารหน่วยรบพิเศษลงมือยังจับเหล่าไป๋ไม่ได้ ทำไมถึงไปตายน้ำตื้นที่เมืองฮ่านได้ นี่มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่

ในใจของซูเหวินปินรู้สึกเหน็บหนาว และฉากการต่อสู้ของหลี่โม่ปรากฏขึ้นในใจของเขา ดูเหมือนทุกอย่างจะมีคำอธิบายแล้ว

หลี่โม่ เก่งกว่าเหล่าไป๋หรือ?

อาจเป็นไปได้ มิเช่นนั้นทำไมเหล่าไป๋ถึงไปตายน้ำตื้น

ซูเหวินปินถามเองและตอบเองอยู่ในใจ มองไปที่ชายชุดดำที่นั่งอยู่ที่มุมห้อง

ชายชุดดำที่ใช้ผ้าปิดหน้าไว้ กำลังนอนหลับอยู่ที่บนโซฟา นั่นคือยอดฝีมือด้านการต่อสู้ที่ซูเหวินปินจ้างมาในราคาที่สูง

เขาเป็นยอดฝีมือจากญี่ปุ่น ฮิกาชิโนะ ฮิระถูกเจ้าสำนักของไอคิโดขับไล่ออกจากสำนัก

ความสามารถด้านศิลปะการต่อสู้ของฮิกาชิโนะ ฮิระนั้นสูงมาก เนื่องจากเขาได้รับความโปรดปรานจากเจ้าสำนักไอคิโดเป็นอย่างมาก ดังนั้นเขาจึงหยิ่งผยอง ต่อมาได้เกิดขัดแย้งกับสาวกของศิลปะการต่อสู้นิกายอื่น ๆในประเทศญี่ปุ่น แล้วเขาก็สังหารเหล่าสาวกนั้นบนถนน

ทำให้เจ้าสำนักของไอคิโดโกรธเกรี้ยวจึงตัดขาดความสัมพันธ์และขับไล่เขาออกจากสำนัก เนื่องจากฮิกาชิโนะ ฮิระฆ่าคนทำให้ผู้คนโกรธแค้น เขาจึงถูกคนมากมายตามฆ่าประเทศญี่ปุ่น

ในช่วงที่ฮิกาชิโนะ ฮิระจนตรอก ซูเหวินปินช่วยฮิกาชิโนะ ฮิระลักลอบหนีมายังประเทศจีน ทำให้ฮิกาชิโนะ ฮิระกลายเป็นผู้คุ้มกันส่วนตัวของเขา

สำหรับฝีมือการต่อสู้ของฮิกาชิโนะ ฮิระ ซูเหวินปินรู้อยู่แก่ใจ เขารู้สึกว่าเหล่าไป๋สามคนก็อาจสู้ฮิกาชิโนะ ฮิระไม่ได้ ดังนั้นฮิกาชิโนะ ฮิระจึงกลายเป็นนักฆ่าคนสุดท้ายของซูเหวินปิน

เมื่อเห็นฮิกาชิโนะ ฮิระนอนหลับอุตุ ได้ปรากฏรอยยิ้มบนใบหน้าของซูเหวินปิน ความกังวลทั้งหมดในใจของเขาถูกลืมไป เขารู้สึกว่ามีฮิกาชิโนะ ฮิระอยู่ ทำให้ตนเองหมดกังวลหายห่วง

ซูเหวินปินหันไปมองจอมอนิเตอร์ ซูเหวินปินเฝ้าดูภาพบนจอมอนิเตอร์ด้วยความคิดที่สนุก

ตอนนี้บอดี้การ์ดได้ไปถึงตรงทางเดิน และล้อมหลี่โม่ไว้

“คนบ้าคลั่งใจกล้ามาจากไหน ถึงได้กล้าบุกเข้ามาที่คลับเฮาส์หลงถิง แกรู้ไหมว่าที่นี่เป็นเขตอิทธิพลของใคร! แกกล้าดียังไงไม่เห็นท่านซูของพวกเราอยู่ในสายตา แกมันรนหาที่ตาย!”

“ให้โอกาสแกกลับตัวกลับใจสักครั้ง ตอนนี้ให้แกคุกเข่าลง และคลานไปหาท่านซู มิเช่นนั้นพวกเราจะตีแขนขาของแกให้หัก แล้วลากแกเหมือนหมาที่ตายไปหาท่านซู”

บอดี้การ์ดตะโกนโห่ร้อง โดยไม่เห็นหลี่โม่อยู่ในสายตา

คนเป็นกลุ่มใหญ่ล้อมคนไว้คนเดียว ไหนเลยจะเห็นผู้ถูกล้อมอยู่ในสายตา