บทที่ 254 บุก
เมื่อกู้หยุนหลันเห็นว่ากู้เจี้ยนกั๋วและคนอื่น ๆได้เดินจากไปแล้ว เธอจูงมือและมองหลี่โม่ด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความรัก
“คุณสามารถแก้ปัญหาเรื่องนี้ได้จริงหรือ?”
“ได้แน่นอน” หลี่โม่กล่าวด้วยรอยยิ้ม
“งั้นคุณต้องระวังตัวให้ดี ตอนนี้บริษัทเป็นแบบนี้ พวกลุงใหญ่ก็ไปกันหมดแล้ว ฉันจะจัดการปัญหาที่จะเกิดขึ้นในภายหลัง อย่างน้อยที่สุดเพื่อให้บริษัทสามารถกลับมาดำเนินกิจการได้ตามปกติ”
กู้หยุนหลันยังคงกังวลเกี่ยวกับธุรกิจของบริษัท หากเวลานี้กู้หยุนหลันปล่อยไปไม่สนใจ ธุรกิจของบริษัทก็จะต้องหยุดชะงักลง ซึ่งจะก่อให้เกิดความเสียหายต่อธุรกิจของบริษัทเป็นอย่างมาก
กู้หยุนหลันได้ทุ่มเทกำลังกายกำลังสมองเป็นอย่างมาก ในการนำพาให้บริษัทพ้นจากภาวะล้มละลายจนที่เป็นอยู่ในปัจจุบัน มันก็เป็นเรื่องธรรมดาที่เธอไม่ต้องการให้ความทุ่มเทกำลังกายกำลังสมองของตนเองต้องสูญเปล่า หลี่โม่พยักหน้าเบา ๆ “งั้นผมไปก่อน บริษัทค่อย ๆทำความสะอาดไป”
“โอเค ฉันเข้าใจแล้ว ฉันจะรอคุณกลับมา”
กู้หยุนหลันผลักหลี่โม่เบา ๆ จากนั้นหลี่โม่หันหลังแล้วเดินออกไป
เมื่อเห็นหลี่โม่เดินออกไป กู้หยุนหลันพนมมือ แล้วกล่าวคำอธิษฐานต่อเทพเจ้าบนท้องฟ้าอย่างเงียบ ๆ อธิษฐานต่อเทพเจ้าและอวยพรให้หลี่โม่ปลอดภัย
การไปคราวนี้ กู้หยุนหลันไม่รู้ว่าหลี่โม่จะต้องทนทุกข์แค่ไหน แต่กู้หยุนหลันรู้ดีว่าที่หลี่โม่ไปคราวนี้ ก็เพื่อตนเองดังนั้นจะได้ยอมแพ้ยืนหยัดต่อไป
กู้หยุนหลันเช็ดน้ำตา จากนั้นก็จัดเจ้าหน้าที่มาทำความสะอาด แล้วเธอก็ออกไปซื้อคืนเครื่องใช้สำนักงานที่เสียหายต่าง ๆ
หลังจากที่หลี่โม่เดินออกไปจากบริษัท ก็หยิบโทรศัพท์มือถือโทรหาเฉียนฝู
“นายน้อย ทางผมได้เริ่มการเตรียมการแล้ว ราชินีของสำนักหลงเหมินเธอ.......”
เฉียนฝูกำลังจะพูดรายงานเรื่องราชินีของสำนักหลงเหมิน แต่ว่าถูกหลี่โม่ขัดจังหวะเสียก่อน “ตรวจสอบข้อมูลทั้งหมดของตระกูลซูที่เมืองเอก และตรวจสอบว่าตอนนี้ซูเหวินปินอยู่ที่ไหน”
เมื่อได้ยินเสียงที่เยือกเย็นของหลี่โม่ หัวใจของเฉียนฝูก็เต้นเร็วด้วยความตื่นเต้น
“โปรดรอสักครู ผมจะรีบตรวจสอบข้อมูลทันที”
เฉียนฝูสั่งกับผู้ช่วยที่อยู่ข้าง ๆ จากนั้นผู้ช่วยก็ถือคอมพิวเตอร์โน๊ตบุ๊คแล้วยืนอยู่ข้างๆเฉียนฝู
“นายน้อย ตระกูลซูมีอำนาจไม่น้อย ธุรกิจส่วนใหญ่เป็นธุรกิจมืด และธุรกิจส่วนใหญ่กระจุกตัวอยู่ในอุตสาหกรรมบันเทิง เป็นเจ้าของบริษัทผลิตรายการโทรทัศน์ที่เข้าตลาดหลักทรัพย์ และตอนนี้ผู้นำตระกูลคือซูเม่าเหวิน……”
เฉียนฝูรายงานข้อมูลของตระกูลซูอย่างละเอียด หลี่โม่ฟังอย่างเงียบ ๆ
หลังจากที่เฉียนฝูรายงานจบ และรู้ตำแหน่งที่อยู่ปัจจุบันของซูเหวินปิน
“นายน้อย ตอนนี้ซูเหวินปินอยู่ที่คลับเฮาส์หลงถิงห้องจินหลงที่เมืองเอก คุณต้องการให้ผมส่งคนไปจับเขาหรือไม่”
“ไม่ต้อง ผมจะไปจัดการเขาด้วยตนเอง”
หลังจากที่หลี่โม่วางสาย ก็โบกรถแท็กซี่ข้างทางมุ่งหน้าไปเมืองเอก
กล้าลงมือกับกู้หยุนหลัน เป็นเรื่องที่หลี่โม่ไม่สามารถทนได้ ความแค้นนี้จะต้องชำระทันที
รถแท็กซี่แล่นไปด้วยความเร็วตลอดทาง และสองชั่วโมงต่อมาหลี่โม่ก็มาถึงประตูคลับเฮาส์หลงถิงแล้ว
ประตูคลับเฮาส์หลงถิง ที่สวยงามหรูหรา มีเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยหน้าตาดุร้ายยืนอยู่สองแถว
ในมือของเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยถือไม้ตะบองที่ทำมาจากยางไว้ ท่าทางราวกับว่าพวกเขากำลังเผชิญหน้ากับศัตรู
หลี่โม่ลงจากรถแล้วเดินมุ่งหน้าเข้าไปที่คลับเฮาส์หลงถิง เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยที่ยืนอยู่สองแถวมองหลี่โม่ หากเป็นคนอื่นอาจจะตกใจกลัวจนหันหลังถอยหนีไปแล้ว แต่หลี่โม่กลับเพิกเฉยต่อสายตาของพวกเขา
เมื่อเห็นว่าหลี่โม่เดินตรงเข้ามา เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยคนหนึ่งได้ก้าวเดินมา โบกมือให้หลี่โม่
“หยุดก่อน วันนี้คลับเฮาส์หลงถิงถูกแขกเหมาสถานที่ ตอนนี้ไม่อนุญาตให้บุคคลอื่นเข้า”
“ถ้าผมจะเข้าไปให้ได้ล่ะ?”
หลี่โม่กล่าวด้วยเสียงราบเรียบ
เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยที่ยืนอยู่ทั้งสองแถวหัวเราะขึ้นมา ทุกคนรู้ว่าหลี่โม่มาหาเรื่อง แต่ว่าหลี่โม่คนเดียวกล้าไม่สนใจมองข้ามเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยมากกว่าสิบคนหรือ เป็นเรื่องที่น่าตลกสิ้นดี
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จักรพรรดิมังกร
อ่านมาถึงตอน 263 เน่าสนิท ไอ้คนเขียนก็ช่างมีความอดทน มีแต่เรื่องดูถูกโง่ๆ หลายร้อยรอบ วนอยู่อย่างนั้น กุก็ทนอ่านอยู่ได้...
อ่านสนุกมากเลยครับ...