จักรพรรดิมังกร นิยาย บท 277

ลู่เจี้ยนปินมองดาบในกล่องด้วยความประหลาดใจ ในฐานะที่เขาเป็นคนที่อยู่ในแวดวงวัตถุโบราณ ลู่เจี้ยนปินรู้คร่าวๆเกี่ยวกับอาวุธ เขามองแค่แวบเดียว ก็จำดาบในกล่องได้

“ดาบชูราเป็นดาบที่ทำขึ้นโดยปรมาจารย์การตีเหล็กแห่งประเทศซากุระ ว่ากันว่าใช้เวลาสามปีในการตีขึ้นรูป ไม่ต้องพูดถึงราคาที่สูง แล้วก็ยังหาซื้อยากมาก ว่ากันว่าผู้ที่ได้รับบาดเจ็บจากดาบชูรา จะถูกความโชคร้ายครอบงำ”

ลู่เจี้ยนปินกระซิบบอกฉู่จงเทียน ฉู่จงเทียนยิ้มจาง ๆ สายตามองไปที่หลี่โม่

เมื่อเห็นท่าทางที่นิ่งสงบของหลี่โม่ ใจของฉู่จงเทียนก็รู้สึกผ่อนคลาย

ไป๋เชียนหลี่ถือกล่องดาบ และมองหลี่โม่อย่างดูถูก “ไอ้ไร้ประโยชน์ ดูดี ๆ ดาบเล่มนี้มีค่ามากกว่าทรัพย์สมบัติทั้งหมดของคุณ”

“จะไปพูดกับไอ้ไร้ประโยชน์ทำไม ดูคุณภาพหินของมันโดยตรงดีกว่า เพื่อให้มันยอมแพ้แล้วคุกเข่าให้พวกเรา”

ช่างตัดหินได้เปิดฝาครอบป้องกัน และปลดอุปกรณ์ที่ยึดออกมา

เฝิงจื่อฉายมองหลี่โม่ด้วยท่าทางกวน ๆ จากนั้นก็มองไปที่ช่างตัดหิน รอดูหินธรรมชาติที่ถูกตัดออกของหลี่โม่

ขณะที่ช่างตัดหินกำลังจะแยกหินธรรมชาติที่ตัดออก หลี่โม่หันหลังเดินไปทางกู้หยุนหลัน

กู้หยุนหลันมองไปที่เครื่องตัดหินด้วยความร้อนใจ ไม่ทันสังเกตว่าหลี่โม่เดินมาหาตนเอง

นอกจากหลี่โม่ สายตาทุกคนต่างจับจ้องอยู่ที่เครื่องตัดหิน

ตามการเลื่อนของช่างตัดหิน หินธรรมชาติที่ถูกตัดอยู่ตรงกลาง ค่อยๆ ถูกหมุน และส่วนที่ตัดทั้งสองก็ค่อยๆ ปรากฏขึ้น เขียว เขียวมรกต เขียวมรกตเต็มๆ!

สีเขียวมรกตที่สะกดสายตาได้ปรากฏต่อหน้าทุกคน ณ เวลานี้ทุกคนอยู่ในภวังค์ คนพวกนี้ยังไม่เคยเห็นหินหยกธรรมชาติสีเขียวมรกตเต็มเช่นนี้มาก่อน

แม้แต่ในแหล่งกำเนิดของหินหยกธรรมชาติ ในปีหนึ่งพบหินหยกธรรมชาติสีเขียวมรกตเต็มเช่นนี้ไม่กี่ชิ้น

ลู่เจี้ยนปินเป็นคนแรกที่ได้สติก่อน ลู่เจี้ยนปินที่ยืนอยู่ข้างเครื่องตัดหินได้ผลักช่างตัดหินออกไป จากนั้นก็ก้มหน้ามองหินธรรมชาติอย่างละเอียด

“เขียวเต็ม หยกประเภทน้ำแข็งระดับสูงนี่ นี่เป็นปาฏิหาริย์จริงๆ! เป็นโชคที่ขัดต่อเจตจำนงของสวรรค์! วัตถุชิ้นนี้เปลือกเป็นดีบุก ไม่น่าแปลกใจที่ทุกคนดูผิดไป”

คำอุทานที่ออกมาเป็นระยะของลู่เจี้ยนปิน ปลุกฝูงชนที่ตกตะลึงจนได้สติขึ้นมา ฝูงชนที่สอดรู้สอดเห็นต่างแห่กันไปที่หน้าเครื่องตัดหิน และมองไปยังหินธรรมชาติที่ถูกตัดด้วยสายตาที่ตกตะลึง

“เป็นครั้งแรกในชีวิตที่ฉันได้เห็นหินธรรมชาติสีเขียวเต็ม ยังเป็นประเภทน้ำแข็งระดับสูง เกือบจะเป็นหยกเนื้อแก้วในตำนาน”

“โอ้สวรรค์ นี่ประมูลมาด้วยราคาหนึ่งร้อยหยวน! หินธรรมชาติคุณภาพเยี่ยมเช่นนี้ถูกประมูลมาในราคาหนึ่งร้อยหยวน! ทำไมฉันถึงไม่ประมูลมา! ”

“นี่มันเกินความเป็นจริงไปแล้วมั้ง รู้สึกเหมือนกำลังฝัน ทำไมถึงมีคนที่โชคดีเช่นนี้ได้”

คนที่สอดรู้สอดเห็นต่างตกใจกับความโชคดีของหลี่โม่ ดวงตาฮั่วเจี้ยนเฟิงเบิกกว้างด้วยความประหลาดใจ และมองหลี่โม่ด้วยสายตาไม่อยากจะเชื่อ

เดิมเกมพนันมีมั่นใจว่ายังไงก็พ่ายแพ้ ทำไมสุดท้ายกลับพลิกอย่างน่าประหลาดใจ เป็นไปได้ไหมที่โชคของหลี่โม่จะขัดต่อเจตจำนงของสวรรค์? เป็นไปไม่ได้มั้ง!

ฮั่วเจี้ยนเฟิงรู้สึกว่าทัศนคติสามด้าน(การมองเห็น มุมมอง ทัศนคติ)ถูกล้มล้างแล้ว คิดยังไงก็คิดไม่ออกว่าทำไมหลี่โม่สามารถทำให้โชคชะตาเปลี่ยนแปลงได้

เฝิงจื่อฉายและคนอื่นๆ ตกอยู่ในความกลัว เพียงแค่มองไปที่หินธรรมชาติสีเขียว เฝิงจื่อฉายก็รู้ว่าคราวนี้พวกเขาแพ้พนันแน่นอน

แต่ว่าทำไมถึงแพ้พนันได้!

ผู้เชี่ยวชาญทุกคนไม่ได้สนใจสนับสนุนหินห่วย ๆ ชิ้นนี้ ทำไมตัดออกมาเป็นมรกตสีเขียวเต็มได้อย่างไร!

เฝิงจื่อฉายคำรามอยู่ในใจ เกลียดชังความอยุติธรรมของโชคชะตา โชคชะตาเล่นตลกกับตนเองเช่นนี้ได้อย่างไร