กู้ซิงเว๋ยจ้องมองซีเหมินจื้อเผิงที่ออกไปอย่างงุนงง ทีแรกนึกว่าจะได้เกาะบุญ กลายเป็นคนสำคัญที่สุดของตระกูลกู้ แต่ความเป็นจริงกลับตบหน้ากู้ซิงเว๋ยอย่างแรง
หลังจากได้สติแล้ว กู้ซิงเว๋ยเก็บเอาความโกรธทั้งหมดโยนให้กับหลี่โม่ ถ้าไม่ใช่เพราะหลี่โม่ ซีเหมินจื้อเผิงมีหรือจะจากไป!
กู้ซิงเว๋ยโกรธเกรี้ยวเดินกลับเข้าไปในห้องประชุม จ้องมองหลี่โม่อย่างโกรธแล้วพูดว่า:“นายพอใจแล้วใช่ไหม นายให้คนพวกนี้มาก่อกวนใช่ไหม นายไม่อยากให้ตระกูลกู้เราขยายกิจการใช่ไหม!”
หลี่โม่ยิ้มบางๆ และไม่ได้สนใจกู้ซิงเว๋ย เขาโบกมือให้กู้หยุนหลันมานั่งข้างๆเขา
กู้หยุนหลันถึงแม้จะไม่เข้าใจ แต่ก็เดินไปหาหลี่โม่และนั่งลง
หลี่โม่มองไปที่ลู่เจี้ยนปิน ลู่เจี้ยนปินเข้าใจ ยิ้มแล้วพูดว่า:“พวกเราและคุณครัฟฟ์ไม่ได้มาก่อกวน แต่พวกเราตั้งใจมาเจรจาร่วมลงทุนกับตระกูลกู้ด้วยความจริงใจ”
“พวกเราสามารถร่วมลงทุนอะไรด้วยกันได้? คุณรู้ไหมว่าซีเหมินจื้อเผิงให้สวัสดิการเราได้ดีมากแค่ไหน!”
กู้ซิงเว๋ยยังคงไม่สามารถระงับอารมณ์โกรธของตัวเองลงได้
ผู้ช่วยของครัฟฟ์เดินไปข้างหน้าหนึ่งก้าว:“การร่วมลงทุนของเหิงฮุยและตระกูลกู้นั้นมีดังนี้ เหิงฮุยอนุญาตให้ตระกูลกู้มีลิขสิทธิ์ในการผลิตยาและอาหารเสริมทั้งหมดในเครือเหิงฮุย ใน5ปีนี้จะไม่มีการเก็บค่าลิขสิทธิ์ใดๆ และทางเราจะคอยให้การสนับสนุนด้านการเทคโนโลยี และการสร้างสายผลิตต่างต่าง”
กู้ซิงเว๋ยอึ้งไปทันที เงื่อนไขและสวัสดิการที่เหิงฮุยเสนอมานั้น ดียิ่งกว่าของซีเหมินจื้อเผิงอีก
สีหน้าของกู้เจี้ยนกั๋วจากที่มืดขรึมกลับกลายเป็นอารมณ์ดีทันที ลุกขึ้นยืนแล้วรีบเดินไปทางคลัฟฟ์ ยื่นมือออกไปให้กับครัฟฟ์เพื่อเป็นการจับมือทักทาย
“สวัสดีครับคุณครัฟฟ์ เมื่อกี้ผมละเลยแขกกู้มีเกียรติขออภัยด้วย ไม่ทราบว่าคุณครัฟฟ์จะมาร่วมลงทุนกับเรา เชิญนั่ง การตัดสินใจทุกอย่างในตระกูลกู้มีผมเป็นคนรับชอบ เรามาเจรจาในเชิงลึกเกี่ยวการร่วมลงทุนกันเถอะ”
ไม่ว่าด้วยเหตุผลอะไรที่ครัฟฟ์เสนอเงื่อนไขแบบนี้ กู้เจี้ยนกั๋วอยากใช้อำนาจในหน้าที่ของตัวเอง เพื่อที่จะได้เจรจาเซ็นสัญญากัน เมื่อเซ็นสัญญาสำเร็จแล้ว ความดีความชอบทั้งหมดก็จะตกเป็นของของคนเดียว
กู้เจี้ยนเจียงและคนอื่นๆก็มาล้อมครัฟฟ์ไว้ และเชิญครัฟฟ์มานั่งอย่างกระตือรือร้น
ครัฟฟ์ยอมรับคำเชิญ และนั่งลงที่ซีเหมินจื้อนั่งเมื่อกี้
ลู่เจี้ยนปินและคนอื่นๆมองหลี่โม่ เห็นหลี่โม่หลับตา ก็เลยยืนอยู่กับที่อย่างเงียบๆ
“คุณครัฟฟ์ สวัสดิการและเงื่อนไขการร่วมลงทุนของพวกคุณที่เสนอให้กับทางเราดีมากเกินไป ไม่ทราบว่าทางเราจะต้องเตรียมอะไรคืนให้บ้างหรือเปล่าครับ?”
“ไม่จำเป็นต้องให้หรอก แค่พวกคุณมีคนเซ็นสัญญาแล้วทำตามใบสัญญาก็พอ”
ครัฟฟ์พูด
กู้เจี้ยนกั๋วและคนอื่นๆตื่นเต้นจนแทบกระโดด นี่มันคือพายที่ตกจากฟ้าชัดๆ
“ฉันสามารถเซ็นสัญญาได้ หากสะดวก เราสามารถเซ็นสัญญาได้ตอนนี้เลย “
กู้เจี้ยนกั๋วรีบพูดอย่างรวดเร็ว
ครั้งนี้กู้เจี้ยนกั๋วเตรียมจะตัดหางตั้งแต่ต้นลม เพื่อไม่ให้เกิดเรื่องไม่คาดคิดขึ้นมาอีก
ครัฟฟ์มองไปที่กู้เจี้ยนกั๋ว แล้วส่ายหัวช้าๆ:“คุณไม่มีสิทธิ์เซ็นสัญญา”
“ทำไมผมถึงไม่มีสิทธิ์ ? ฉันเป็นลูกคนโตของภรรยาเอกตระกูลกู้ ผมมีสิทธิ์ตัดสินใจทุกเรื่อง ถ้าผมยังไม่มีสิทธิ์ งั้นทั้งตระกูลกู้ของเราก็ไม่มีใครมีสิทธิ์เซ็นสัญญาแล้วแหละ!”
กู้เจี้ยกั๋วพูดอย่างไม่พอใจ
“นี่เป็นสัญญาเฉพาะที่ทำขึ้น ที่จะเซ็นกับคุณหนูกู้หยุนหลันเท่านั้น ดังนั้นขอโทษ คุณไม่มีสิทธิ์จริงๆ”
ครัฟฟ์พูดด้วยรอยยิ้ม
กู้เจี้ยนกั๋วและคนอื่นๆมองไปทางกู้หยุนหลันพร้อมกัน แววตาผสมเต็มไปด้วยความซับซ้อน อิจฉา งุนงง สงสัย ไม่เข้าใจฯลฯ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จักรพรรดิมังกร
อ่านมาถึงตอน 263 เน่าสนิท ไอ้คนเขียนก็ช่างมีความอดทน มีแต่เรื่องดูถูกโง่ๆ หลายร้อยรอบ วนอยู่อย่างนั้น กุก็ทนอ่านอยู่ได้...
อ่านสนุกมากเลยครับ...