จักรพรรดิมังกร นิยาย บท 312

รปภ. ของสวนสนุกรีบเข้าไปล้อมรอบหลี่โม่กับกู้หยุนหลันตามคำสั่งของหม่าเซิ่งลี่อย่างรวดเร็ว

กู้หยุนหลันจับแขนของหลี่โม่อย่างประหม่าและถามรปภ.ที่ยืนอยู่ตรงหน้าว่า “พวกคุณจะทำอะไร”

“ไม่ทำอะไรครับ แค่จะเชิญพวกคุณออกจากสวนสนุกเท่านั้น”

หม่าเซิ่งลี่พูดด้วยสีหน้าเคร่งขรึม

หลี่กางที่ยืนอยู่ข้างๆ จ้องไปที่หลี่โม่ด้วยสายตาดุร้าย จากนั้นหันมองไปที่กู้หยุนหลันต่อด้วยสายตาที่คิดไม่ซื่อ

หญิงชราอุ้มหลานกลับมาจากลูกน้องของหลี่กาง จากนั้นเดินเข้าไปยืนอยู่ข้างหม่าเซิ่งลี่แล้วถ่มน้ำลายใส่หลี่โม่

“ถุย!”

“ไอ้สารเลวกล้าทำร้ายฉันกับหลานชายฉัน พวกแกต้องชดใช้ ไอ้คนจนกระจอกยังกล้าทำตัวหยิ่งผยอง ไม่รู้จักคำว่าตายแล้วใช่ไหม! พวกแกรีบมาคุกเข่าขอโทษเราซะ เผื่อจะได้ตายอย่างมีความสุข!”

กู้หยุนหลันมองหญิงชราอย่างประหลาดใจแล้วกระซิบถามหลี่โม่ว่า “เกิดอะไรขึ้น คุณทำร้ายคุณยายคนนั้นเหรอ?”

หลี่โม่เล่าเรื่องที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้ให้กับกู้หยุนหลันฟัง จากนั้นกู้หยุนหลันก็เลิกคิ้วขึ้นมาทันที เธอรู้สึกว่าหลี่โม่ไม่ได้ทำผิดอะไรเลย เพราะคนแบบนี้คงพูดด้วยเหตุผลไม่ได้หรอก

เมื่อเครื่องเล่นม้าหมุนหยุดลง ซีซีที่เห็นหลี่โม่กับกู้หยุนหลันถูกรายล้อมไปด้วยคนกลุ่มนี้ก็ตกใจจนน้ำตาคลอ

หลังจากม้าหมุนหยุดลง ซีซีก็รีบลงมาแล้ววิ่งเข้าไปหาหลี่โม่

“หลบไปนะ พวกคุณจะยืนล้อมคุณพ่อหนูทำไม ห้ามยืนล้อมคุณพ่อหนูนะ”

ซีซีวิ่งไปด้วยแล้วตะโกนไปด้วย

เด็กอ้วนที่อยู่ในอ้อมแขนของหญิงชราเมื่อเห็นซีซีวิ่งเข้ามาดวงตาของเขาก็เป็นประกายทันทีและชี้ไปที่ซีซีแล้วพูดว่า “จับมันมาให้ผม ผมจะให้มันมาเป็นของเล่นของผม”

รปภ. คนหนึ่งที่คิดจะสร้างผลงานให้กับหลี่กางก็รีบพุ่งเข้าไปหาซีซีแล้วอุ้มเธอไว้

ซีซีที่ถูกรปภ.อุ้มตัวไว้ก็พยายามดิ้นรนอย่างสุดความสามารถ มือเล็กๆ ของเธอตบไปที่ไหล่ ลำคอและใบหน้าของเขาอย่างไม่หยุด จนในที่สุดใบหน้าของรปภ. คนนั้นก็มีรอยขีดข่วนโดยไม่ทันรู้ตัว

รปภ.โกรธจัดและยกมือขึ้นเพื่อจะตบหน้าซีซี “ยัยตัวแสบ อยากตายมากนักใช่ไหม! หน้ากูเป็นแผลหมดแล้ว!”

“อย่า ปล่อยลูกสาวฉันนะ!”

กู้หยุนหลันเห็นว่ารปภ. กำลังจะทำร้ายซีซีเธอจึงตะโกนเสียงดังและพยายามจะเข้าไปช่วยซีซี

กลุ่มรปภ. ที่เหลือก็รีบขวางทางกู้หยุนหลันเพื่อไม่ให้เธอขยับไปไหน

“หาเรื่องตายชัดๆ!”

หลี่โม่พูดอย่างเย็นชา จากนั้นพุ่งไปข้างหน้าจนรปภ. กลุ่มนั้นกระเด็นออกไป

ฝ่ามือของรปภ. ที่อุ้มซีซีก็ได้เหวี่ยงลงไปจนซีซีตกใจและหลับตาร้องเรียกหาหลี่โม่

ในขณะที่ซีซีสัมผัสถึงแรงลมที่พัดมาจากฝ่ามือของรปภ. คนนั้น แต่หลี่โม่ก็ได้คว้าข้อมือเขาไว้เรียบร้อย

จากนั้นหลี่โม่บีบข้อมือของรปภ. คนนั้นด้วยความแรงจนกระดูกข้อมือของเขาแตกหัก

“อ๊าก!”

รปภ. ถึงกับตะโกนกรีดร้องด้วยความเจ็บปวด จากนั้นหลี่โม่ก็แย่งซีซีกลับมากอดไว้ในอ้อมแขนของเขา

“มือข้า นายหักมือข้า!”

รปภ.กำข้อมือที่หักของเขาไว้และส่งเสียงร้องโหยหวนออกมา