จักรพรรดิมังกร นิยาย บท 313

คนของหลี่กางหยุดชะงักทันทีและหันมองไปที่หม่าเซิ่งลี่ด้วยความสงสัย

หญิงชรากระทืบเท้าแล้วชี้หน้าด่าลูกน้องของหลี่กาง “พวกแกจะหยุดทำไม ฉันไม่ได้สั่งให้พวกแกหยุด พวกแกก็ห้ามหยุด! ไปจัดการมันซะ ทุบมันให้ตายก่อนค่อยว่ากันทีหลัง!”

หม่าเซิ่งลี่รีบวิ่งเข้ามาแล้วตะโกนเรียกรปภ. ของเขา “จะยืนทื่ออยู่ทำไม รีบมาปกป้องคุณหลี่สิ!”

“หัวหน้าครับ หัวหน้าไม่ได้เข้าใจผิดใช่ไหมครับ เราอยู่ข้างเฮียหลี่ไม่ใช่เหรอครับ แล้วทำไมหัวหน้าสั่งให้พวกผมไปปกป้องคุณหลี่ล่ะครับ ถ้าเราปกป้องคนบ้านนอกคนนั้นอาจจะทำให้เฮียหลี่ไม่พอใจก็ได้นะครับ”

รปภ. คนหนึ่งกระซิบถามเขา

หม่าเซิ่งลี่ยกฝ่ามือขึ้นแล้วตบไปที่กลางหน้าของรปภ. คนนั้น “นายกล้าหาว่าคุณหลี่เป็นคนบ้านนอกเหรอ อยากตกงานแล้วใช่ไหม! ยังไม่รีบเข้าไปปกป้องคุณหลี่อีก”

รปภ. ที่เหลือยังคงสับสนอยู่ แต่เมื่อเห็นความหงุดหงิดของหม่าเซิ่งลี่แล้วทุกคนก็ไม่กล้าลังเลและรีบเข้าไปปกป้องหลี่โม่ตามคำสั่งทันที

ในชั่วพริบตา ครอบครัวทั้งสามของหลี่โม่ก็ถูกล้อมรอบไปด้วยกลุ่มรปภ. อีกครั้ง แต่ครั้งนี้เหล่ารปภ. กลับหันหลังออกไปและเผชิญหน้ากับลูกน้องของหลี่กาง

หญิงชราชี้หน้าด่าหม่าเซิ่งลี่ “ทำบ้าอะไรของนาย จะช่วยคนนอกรังแกคนแก่อย่างฉันใช่ไหม เสี่ยวหาง นายต้องกู้หน้าให้แม่นะ ไม่อย่างนั้นแม่จะไม่ขอมีชีวิตอยู่อีก!”

“เหล่าหม่า คุณหมายความว่ายังไง”

หลี่กางสีหน้าเคร่งขรึมและไม่พอใจกับการหักหลังของหม่าเซิ่งลี่มาก

หม่าเซิ่งลี่ไม่ได้สนใจหลี่กาง แต่เขากลับตะโกนใส่เครื่องวิทยุของเขา “เหตุด่วน รปภ. ทุกหน่วยมารวมตัวกันที่เครื่องเล่นม้าหมุนเดี๋ยวนี้!”

หลังจากออกคำสั่งเสร็จแล้ว หม่าเซิ่งลี่ก็วิ่งเหยาะๆ เข้าไปหาหลี่โม่ด้วยรอยยิ้ม “คุณหลี่ครับ เมื่อครู่นี้กระผมเข้าใจผิดเองครับ โปรดยกโทษให้กระผมด้วยนะครับ”

หลี่กางที่เห็นภาพนี้ก็ยิ่งสงสัยเข้าไปใหญ่ ทำไมหม่าเซิ่งลี่แค่โทรออกสายเดียวก็เปลี่ยนเป็นคนละคนเลย

หลี่โม่เหลือบมองไปที่หม่าเซิ่งลี่แล้วพูดเบาๆ ว่า “คุณรายงานใคร”

“กระผมรายงานเฉียวเจิ้งหลง ท่านหลงครับ ท่านหลงบอกว่าคุณเป็นแขกผู้มีเกียรติของเรา แกยังกำชับให้ผมว่าต้องดูแลความปลอดภัยของคุณให้ดีที่สุด อีกทั้งยังต้องฟังคำสั่งจากคุณด้วยครับ ตอนนี้ผมเรียกรปภ. ของสวนสนุกทุกนายมาที่นี่แล้วครับ แล้วก็ท่านหลงก็กำลังมาที่นี่ด้วยครับ”

เฉียวเจิ้งหลงก็ได้ถือหุ้นของสวนสนุกแห่งนี้และยังถือว่าเป็นผู้ถือหุ้นที่ใหญ่ที่สุดอีกด้วย

หลังจากหม่าเซิ่งลี่รายงานข้อมูลของหลี่โม่ตามข้อมูลการซื้อตั๋วอย่างละเอียด ฝ่ายผู้ช่วยของเฉียวเจิ้งหลงที่ได้รับข้อมูลและเห็นชื่อของหลี่โม่ก็ถึงกับใจหายทันที เธอจึงยืนยันลักษณะของหลี่โม่อย่างละเอียดอีกครั้งและในที่สุดก็คอนเฟิร์มว่าเป็นหลี่โม่

ดังนั้นผู้ช่วยจึงรีบรายงานสถานการณ์ให้กับเฉียวเจิ้งหลง ส่วนเฉียวเจิ้งหลงที่ได้รับข้อมูลก็รีบสั่งการมาที่หม่าเซิ่งลี่อย่างไม่รอช้า

ซึ่งนี่ก็เป็นครั้งแรกที่หม่าเซิ่งลี่ได้รับคำสั่งโดยตรงจากเฉียวเจิ้งหลง ที่ผ่านมาจะเป็นผู้ช่วยของเฉียวเจิ้งหลงมอบหมายงานให้เขาเท่านั้น ดังนั้นหลังจากได้รับคำสั่งจากเฉียวเจิ้งหลงแล้วหม่าเซิ่งลี่ก็รู้ว่าต้องเป็นเรื่องใหญ่อย่างแน่นอน

เมื่อเห็นว่าหม่าเซิ่งลี่สำนึกผิดและเพิ่งรู้ว่าเขายังเป็นคนของเฉียวเจิ้งหลงด้วย หลี่โม่จึงไม่คิดจะเอาผิดเกี่ยวกับพฤติกรรมก่อนหน้านี้ของหม่าเซิ่งลี่

“รอคนของคุณมาก่อนแล้วให้คนของคุณจับพวกมันไปสั่งสอนด้วยนะ ผมยังต้องพาลูกสาวไปเล่นต่อ”

หลี่โม่พูดอย่างเฉยเมย

“ครับผม วันหลังถ้าท่านจะพาคุณหนูมาเที่ยวที่สวนสนุกใหม่ช่วยแจ้งกระผมด้วยนะครับ ทางเราจะได้ทำการต้อนรับเป็นพิเศษครับ”

หม่าเซิ่งลี่พูดอย่างประจบสอพลอ

“ไม่จำเป็นหรอก เกรงใจคนอื่นเขา”

ในขณะที่หลี่โม่กำลังสนทนากับหม่าเซิ่งลี่ หลี่กางก็เริ่มสังเกตถึงความผิดปกติแล้ว