จักรพรรดิมังกร นิยาย บท 332

“คุณชายหม่า? มันคือตัวอะไร ยังไม่เคยได้ยิน”

หลี่โม่กล่าวด้วยเสียงราบเรียบ

หวงจื่อเซวียนและคนอื่น ๆ รู้สึกตะลึง ไม่คิดว่าหลี่โม่จะมีท่าทางที่แข็งกร้าวเช่นนี้ ว่าคุณชายหม่าเป็นตัวอะไร

“ฮ่า ๆ ๆ แม่งฉิบหายแกช่างปากแข็งนัก รอฉันเรียกคุณชายหม่ามาจัดการแก”

หวงจื่อเซวียนกล่าวจบก็หันหลังและเดินจากไป

“เฮียเซวียน พวกเราจะไปแบบนี้หรือ?”

คุณชายร่ำรวยคนหนึ่งถามอย่างไม่เต็มใจ

“ถ้าคุณไม่อยากไปคุณก็กลับไปจัดการเขาได้ แม่งฉิบหายคุณคิดว่าคุณเอาชนะเขาได้หรือ คุณไม่เห็นสภาพของหวางชิงชิง ที่ถูกเขาตบหรือ เขาต้องเคยฝึกวิชามาก่อนแน่นอน อีกอย่างคุณชายซูจากเมืองเอกก็พ่ายแพ้ให้กับเขา พวกเราจะต้องมีความระวัง​รอบคอบถึงจะปลอดภัย ให้คุณชายหม่าออกหน้าจัดการเขาดีกว่า”

หวงจื่อเซวียนรู้สึกขี้ขลาดอยู่ในใจเล็กน้อย ดูเหตุการณ์โดยรวมแล้ว หวงจื่อเซวียนรู้สึกว่าสถานการณ์อาจไม่ง่าย บางครั้งความขี้ขลาดอาจทำให้ชีวิตสดใสขึ้น

ไม่นานหวงจื่อเซวียนก็หาเจอหม่าเจียเฉิง หม่าเจียเฉิงอยู่กับกลุ่มคุณชายร่ำรวยจากเมืองเอก กับกลุ่มเซเลบริตี้สาว

“คุณชายหม่า หลี่โม่มาแล้ว”

หวงจื่อเซวียนกระซิบ

“มาแล้ว? แม่งฉิบหาย มาแล้วก็พามันมาหาผมสิ คุณจะให้ผมดูผลงานของคุณไม่ใช่หรือ คุณจะแสดงผลงานยังไง” หม่าเจียเฉิงนั่งไขว่ห้าง สูบซิการ์ แล้วกล่าวเสียดสี

หวงจื่อเซวียนกล่าวด้วยรอยยิ้มว่า “พวกเราไม่สะดวกลงมือที่ประตู และนี่คืองานเลี้ยงที่จัดขึ้นโดยนักธุรกิจต่างชาติ เราไม่มีความกล้าที่จะลงมือ คนที่สามารถทำเรื่องกล้าหาญเช่นนี้ได้ ต้องเป็นวีรบุรุษอย่างคุณคนเดียวเท่านั้น”

“ไม่เอาไหน!”

หม่าเจียเฉิงโยนซิการ์ในมือ ยืนขึ้นแล้วกล่าวอย่างเยาะเย้ยว่า “ตามผมไปให้หมด ไปดูเด็กเปรตที่มาจากเมืองฮ่าน”

พวกคุณชายร่ำรวยจากเมืองเอกลุกขึ้นทีล่ะคน และเดินตามหม่าเจียเฉิงออกไป

ทันทีที่เดินไปถึงทางเข้าห้องโถง ก็เจอหลี่โม่กับกู้หยุนหลัน หม่าเจียเฉิงมองสำรวจสองคนสักครู่ แล้วมองกู้หยุนหลันด้วยสายตาคิดไม่ซื่อ

“โอโอ้ คนสวย ไม่คิดว่าในเมืองฮ่านจะมีคนสวยขนาดนี้”

กู้หยุนหลันถอยหลังไปครึ่งก้าว เธอขยับไปหลบข้างหลังหลี่โม่

หวงจื่อเซวียนยิ้มและมองไปที่หลี่โม่ “เมื่อสักครู่แกเก่งนักไม่ใช่หรือ ตอนนี้คุณชายหม่ามาแล้ว แกมีความสามารถอะไรก็แสดงให้คุณชายหม่าดู”

หม่าเจียเฉิงมองหลี่โม่อย่างเหยียดหยาม “แม่งฉิบหายใส่เสื้อผ้าเก่าขนาดนี้แล้วยังกล้ามาที่นี่อีก แกนี่ช่างไร้ค่าจริง ๆ ส่งคนสวยที่อยู่ข้างหลังแกมาให้ฉัน แล้วฉันจะไว้ชีวิตแก”

หลี่โม่ส่ายศีรษะอย่างเย็นชา

พวกคุณชายร่ำรวยที่อยู่ข้างหลังหม่าเจียเฉิงเริ่มส่งเสียงดัง คิดว่าพฤติกรรมของหลี่โม่คือรนหาที่ตาย

“แม่งฉิบหายยังเสแสร้งอีก เห็นเฮียหม่าของพวกเราแล้วยังไม่คุกเข่าอีก นี่จะรอให้ถูกพวกเราฆ่าตายใช่ไหม”

“มันเป็นเรื่องตลกสิ้นดี ที่ผู้จัดงานได้เชิญคนที่ไร้รสนิยมอย่างไอ้หมอนี้มาด้วย หรือว่าพวกแกขโมยเข้ามาเพื่อกินฟรีดื่มฟรี”

“จะไปพูดกับขยะอย่างมันทำไม เรียกพนักงานรักษาความปลอดภัยมาจัดการมันก่อน ถ้าพวกเราลงมือ จะทำให้มือของพวกเราสกปรกได้”

พวกคุณชายร่ำรวยคุยกันเสียงดัง หม่าเจียเฉิงยกมือขึ้นเบา ๆ ทำให้พวกคุณชายร่ำรวยเงียบทันที

กลุ่มเซเลบริตี้หนุ่มสาวมากมายรวมตัวกันเพื่อชมความครึกครื้นอยู่ไม่ไกล หลายคนรู้จักหม่าเจียเฉิง และรู้จักความโหดร้ายของหม่าเจียเฉิง

“นี่คือคุณชายหม่า หนึ่งในสี่คุณชายแห่งเมืองเอกไม่ใช่หรือ คุณชายหม่าชอบเกะกะระรานในเมืองเอก เกรงว่าคราวนี้จะมีคนโชคร้ายแล้วล่ะ”