จักรพรรดิมังกร นิยาย บท 331

“หลี่โม่? ทำไมถึงรู้สึกคุ้นเคยนัก”

หวงจื่อเซวียนเดินไปที่ทางเข้าปราสาท พร้อมกับกลุ่มคุณชายร่ำรวยจากเมืองฮ่าน เตรียมที่จะดักรอหลี่โม่อยู่ที่ทางเข้า

สาวงามเน็ตไอดอลที่ยืนอยู่ข้างหวงจื่อเซวียน กล่าวว่า “ที่รัก คุณลืมสิ่งที่ฉันบอกคุณไปเมื่อสักครู่แล้วหรือ เรื่องที่กู้ชิงหลินเพื่อนสนิทของฉันให้คุณจัดการหลี่โม่กับกู้หยุนหลัน”

“ใช่แล้ว ถึงว่าทำไมถึงได้รู้สึกคุ้นเคยนัก คุณรีบบอกรายละเอียดของหลี่โม่ให้ผมฟัง”

หวงจื่อเซวียนกล่าวอย่างตื่นเต้น

“หลี่โม่เป็นลูกเขยแต่งเข้าของตระกูลกู้ เขาเป็นแค่เศษสวะที่ยากจน ทำอะไรไม่เป็นสักอย่าง ได้แต่เกาะเมียกินอยู่ที่บ้าน ภรรยาของเขากู้หยุนหลันเป็นคนที่ร้ายใช่เล่น ยอมนอนกับคนอื่นเพื่อให้ได้สัญญาโครงการมา แล้วยังชอบเสแสร้งทำเป็นบริสุทธิ์อีก”

เพื่อนสนิทของกู้ชิงหลินเล่าเรื่องของหลี่โม่กับกู้หยุนหลันให้หวงจื่อเซวียนฟัง เขาจับคางตนเองแล้วฟังอย่างตั้งใจ จากนั้นแสดงความรู้สึกสับสนเล็กน้อย

“แค่ขยะคนนี้ สามารถทำให้แผนที่มั่นใจว่าสามารถควบคุมได้ของคุณชายซูเกิดปัญหา? ทำไมฉันไม่รู้สึกอย่างนั้นล่ะ อาจเป็นเพราะว่าชื่อและนามสกุลเหมือนกันหรือเปล่า”

หวงจื่อเซวียนกล่าวด้วยความสงสัย

“ที่รัก คุณจะคิดมากไปทำไม อีกสักครู่เมื่อคุณจับไอ้หมอนั้นได้แล้ว ถามโดยตรงก็จะรู้เอง”

หวงจื่อเซวียนพยักหน้า “คุณดูให้ละเอียดหน่อย เมื่อเห็นพวกเขาแล้วแจ้งให้ผมรู้ทันที วันนี้ยังไงต้องเล่นงานมันให้สาสม”

เพียงแค่จัดการคนคนเดียวเท่านั้น แม้ว่าจะจัดการผิดคนมันก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่ ดวงตาของหวงจื่อเซวียนจ้องมองคนที่เดินเข้ามาเหมือนเหยี่ยวพร้อมที่จะตะครุบเหยื่อได้ทุกเมื่อ

ขณะนี้กู้หยุนหลันกับหลี่โม่ได้เดินทางมาถึงปราสาทรอยัลแล้ว หลังจากผ่านการตรวจสอบจากเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัย ทั้งสองก็เดินเข้าไปในปราสาท

เมื่อหวางชิงชิงสาวงามเน็ตไอดอลเห็นกู้หยุนหลันและหลี่โม่ เธอชี้ไปที่ทั้งสองคนทันทีและกล่าวว่า “คือพวกเขา หลี่โม่กับกู้หยุนหลัน ก็คือพวกเขา!”

หวงจื่อเซวียนทำสัญญาลักษณ์มือ ทำให้คุณชายร่ำรวยจากเมืองฮ่านเจ็ดแปดคนที่อยู่ด้านหลังเขา เข้าไปล้อมหลี่โม่และกู้หยุนหลันไว้

“แกคือหลี่โม่หรือ?”

หวงจื่อเซวียนถามพร้อมกับเอียงศีรษะ

“ใช่”

หลี่โม่เหลือบมองหวงจื่อเซวียน และตอบด้วยเสียงราบเรียบ

“ฮ่า ๆ แกคือผู้ชายที่เกาะเมียกินในตำนานนี่เอง แต่ดูแล้วแกคงจะไม่ได้อยู่สุขสบายเท่าไหร่ แกใส่เสื้อผ้าเก่า ๆ แล้วยังกล้ามาที่นี่ รู้ไหมว่ามันทำให้เมืองฮ่านต้องอับอายขายหน้า”

หวงจื่อเซวียนกล่าว และมองหลี่โม่อย่างเหยียดหยาม

“มีธุระอะไร? ถ้ามีธุระก็ว่ามา ถ้าไม่มีธุระก็อย่ามาขวางทาง”

หลี่โม่กล่าวด้วยเสียงเยือกเย็น

“ฮ่าฮ่าฮ่า แกไอ้ยาจกบ้าดีเดือดนี่ กล้าบอกกูว่าอย่ามาขวางทาง ที่เมืองฮ่านกูพูดอะไรก็ต้องเป็นตามนั้น วันนี้กูเห็นมึงแล้วรู้สึกขัดหูขัดตา ก็เลยมาดักเล่นงานแกโดยเฉพาะ”

กู้หยุนหลันดึงหลี่โม่เบา ๆ และพูดกระซิบว่า “คุณใจเย็น ๆหน่อย”

“ฮ่า ๆ คนสวย คุณเป็นห่วงสามีไร้ประโยชน์หรือ ฉันจะบอกคุณว่า สามีไร้ประโยชน์ของคุณก่อเรื่องใหญ่แล้ว ถ้าคุณไม่อยากมีส่วนเกี่ยวข้อง คุณก็มาสนุกเป็นเพื่อนกับพี่น้องของพวกเรา เช่นนี้คุณยังคงสามารถปกป้องครอบครัวของคุณให้ปลอดภัยได้”

หวงจื่อเซวียนกล่าวด้วยรอยยิ้มที่ชั่วร้าย

เมื่อหวงจื่อเซวียนเห็นกู้หยุนหลัน เขาก็คิดไม่ซื่อกับกู้หยุนหลันแล้ว เพราะว่ากู้หยุนหลันสวยกว่าหวางชิงชิง ที่อยู่ข้างหวงจื่อเซวียนมาก

หวางชิงชิงขมวดคิ้ว หัวใจเต็มไปด้วยความรู้สึกวิกฤติ มองไปที่กู้หยุนหลันด้วยสายตาที่ไม่เป็นมิตร

เพื่อที่จะปีนขึ้นไปบนเตียงของหวงจื่อเซวียน หวางชิงชิงต้องใช้มารยาหญิงมากมาย ฝันว่าจะได้เป็นลูกสะใภ้ของตระกูลหวง ถ้าหวงจื่อเซวียนหลงใหลกู้หยุนหลัน หวางชิงชิงรู้สึกว่าไม่มีที่แม้แต่จะให้ตนเองร้องไห้อีกแล้ว

ดังนั้นหวางชิงชิงจึงพร้อมที่จะปกป้องอาณาเขตของเธอ อย่างน้อยก็ทำให้กู้หยุนหลันเสียโฉมก่อน

“ที่รัก อย่ามองว่าเธอสวยนะ ที่จริงแล้วเธอสกปรกมาก เพื่อให้ได้สัญญาโครงการมา เธอสามารถนอนกับทุกคนได้ ฉันเคยได้ยินมาว่า เพื่อให้ได้สัญญาโครงการใหญ่ เธอยอมนอนกับพนักงานรักษาความปลอดภัยไปจนถึงประธานบริษัทเลย ไม่รู้ว่าตอนนี้เธอเป็นโรคอะไรอยู่หรือเปล่า”

หวางชิงชิง​พูดใส่ร้ายป้ายสี

“คุณพูดจาพล่อย ๆ!”